Το μεγάλο κουμάρι του Αναστασιάδη

Εξεκίνησα την περασμένη εφτομάδα να γράψω κάτι για τις χαμένες ευκαιρίες σε σχέση με την πρόταση ακιντζί.....

Και ήθελα να γράψω για άλλη μια σειρά χαμένων ευκαιριών ξεκινώντας που τα βουνά της ελβετίας μέχρι την πρόταση ακιντζί.


Αλλά τα πράματα φαίνεται να γίνονται όλο και πιο σοβαρά


Γιατί είναι ένα  ο Αναστασιάδης να ενταφιάζει ολοκληρωτικά την προοπτική της ΔΔΟ , τζαι είναι άλλο να πηαίνει καρφωτός για κρίση.

Αρνείται πεισματικά το σωσίβιο που έσυρε ο Ακιντζί στη διαδικασία (αποτελιώνοντας τον πολιτικά και μάλλον ελπίζοντας σε επανεκλογή ενός κάποιου νέου έρογλου) , τζαι παρά το στραπάτσο της σουπιάς πάει ξανά κάρφωτος για γεώτρηση  κάμνωντας ταυτόχρονα παναύρκα τζαι ονειρόξεις για east med  τζαι πελλάρες.


Το πολύ αισιόδοξο σενάριο να βάλει τρυπάνι η Τοταλ ανενόχλητη τζαι να έβρει τζαι γκάζι τζαι να το χρσιμοποίησει το νικούδιν ως χαρτίν για λύση - είναι μάλλον άπιαστο όνειρο.

Αφού ακόμα τζαι να μπορέσει να βάλει τρυπάνι
        1. δεν ξέρεις αν θα βρει γκάζι
        2. δεν πιστέφκει πλέον κανένας ότι ο αναστασιάδης θέλει λύση
        3. η αντίδραση της Τουρκίας δεν σημαίνει απαραίτητα πολεμικά πλοία τζαι ναφτεξ. Μπορεί να είναι απλά δικό της τρυπάνι , κάτι που σημαίνει επίσημο γκριζάριμα της ΑΟΖ και μετά πως θα έσσιει μούτρα να συρθεί στες συνομιλίες ως ηττημένος ;


το άλλο "αισιοδοξο" σενάριο είναι μετά που μια κρίση τύπου "ενεργού ηφαιστείου" , (που ονειρέφκουνται κάποιες φορές μερικοί εκ των ναιναίκων), να δημιουργηθεί τέτοια κρίση που να μας αναγκάσουν οι μεγάλοι  σε ένα μεγάλο παζάρι τύπου ντεύτον τζαι να το λύσουν...

Μόνο που έτσι λύση, σε έτσι συνθήκες δεν θα περάσει που κανένα δημοψήφισμα.... Εν τζαι εν μνημόνιο που το παιρνάς που τη βουλή


Όλα τα υπόλοιπα είναι ανοικτά


Που εκαταντήσαμεν να οριστικοποιήσει τη διχοτόμιση ένας ναινέκος!