Οι δείκτες ΙΙ: Πληθωρισμός και Χρέος

Σε συνέχεια του προηγούμενου

Πληθωρισμός

Είναι που τους πιο μεγάλους φόβους του συστήματος....(αλλά και του μισθού μας). Αν εν ψηλή η ανεργία δεν χολοσκούν τζαι πολλά, αλλά ο πληθωρισμός εν πάντα προτεραιότητα. Εκτός του ότι το χρήμα χάνει που την αξία του, ο πληθωρισμός αμφισβητά τη θεωρεία την ίδια. Γιατί άμαν τα δεις θεωρητικά, τζαι ο καπιταλισμός μια χαρά σύστημα ένι…. Άμαν δουλέφκει όπως πρέπει δεν υπάρχουν καν κέρδη !! και εγγυάται μείωση των τιμών. Αυτό είναι το θαύμα της ελεύθερης αγοράς. Μόνο που, παρόλο το θαύμα, δεν υπάρχει καπιταλιστική χώρα που να μην είχε ποτέ πληθωρισμό.  Βεβαίως συχνά η απάντηση εν έτοιμη: το πετρέλαιο, οι μισθοί τζαι οι φόροι. Ή το πιο γνωστό, ότι υπάρχουν στρεβλώσεις στην αγορά…. Μαλακίες.

Η μόνη αγορά στην οποία φαίνεται να δουλέφκει η θεωρεία είναι η αγορά ηλεκτρονικών ειδών. Είναι μια πραγματικότητα. Τον πρώτον υπολογιστή τον επιάμεν πριν 12 χρόνια 1000 λίρες, τζαι τωρά με 700 ευρώ πιάνεις λαπτοπ με πολλές παραπάνω δυνατότητες. Τούτα βεβαίως χωρίς να λαμβάνεις ένα σωρό άλλα πράματα υπόψιν (μισθοί των εργατών που τα παράγουν, διάρκεια ζωής των νέων ηλεκτρονικών συσκευών κλπ). Στα υπόλοιπα δεν δουλεφκει. Τζαι δεν είναι θέμα στρέβλωσης. Έχουμε δεκάδες εμπορικές τράπεζες και άλλα τόσα συνεργατικά και όμως όλοι αύξησαν τα περιθώρια κέρδους. Πόσες δηλαδή έπρεπε να ήταν για να  δουλέψει η αγορά τζαι να κερδίσει ο καταναλωτής ;

Πρέπει να είσαι σωστός καταναλωτής λαλούν σου! Μα πώς να είσαι ; Άμαν σε βάλουν να δουλέφκεις 8-1, 3-6, περιμένεις μετά με στην κίνηση να παεις στην υπεραγορά Α που έσσιει πιο φτηνό γάλα, τζαι να οδηγήσεις με στην κίνηση να πάεις στην Β για να πιάσεις το πιο φτηνό τυρί, τζαι να πάεις στη Γ για να πιάσεις το πιο φτηνό ψωμί. Άλλη ζωή δηλαδή εν πρέπει να έχουμε ; Λες τζαι τούτο οι υπεραγορές δεν το ξέρουν !

Εχτές επήα στο φούρνο. Εσχόλασα 6 τζαι εβιάζουμουν. Η κρέμα γάλακτος ήταν 1,95 και με χρέωσε 2,45. Όταν το ανάφερα η υπάλληλος τζιαμέ λαλεί μου…ε, έκαμεν λάθος τζίηνος που τα γάλατα. Εν το ξέρω ότι δικαιούμαι να κάμω πρόβλημα; Να της πω να φέρει τον διευθυντή, τζαι να μου δώκουν πίσω τα 50 λεπτά μου ; εν τω ξέρω ότι έτσι πρέπει να εν σωστός καταναλωτής ; Με εν 6 η ώρα τα γέριμα. Που να βρεις το κουράγιο να κάμεις θέμα μισήν ώρα για ένα δεκασέλινο ; Για να σαι σωστός καταναλωτής πρέπει να χεις χρόνο…. Ξέρεις πόσες δουλείες κατεβάζουν τα μούτρα τους οι μάστροι αν δεν μείνεις παραπάνω, αλλά άμαν τους πεις για υπερωρία κατεβάζουν τα μούτρα τους ;  

Φταίει τους συνήθως η απουσία ελέγχου του κράτους, λες τζαι το κράτος δεν ελέγχεται που επιχειρηματικά συμφέροντα. Αν πραγματικά εθκιεβάζαν ανταμ σμιθ, θα εβλέπαν ότι εν τζαι ελάλεν απλώς ότι εν ενάντια στο κράτος. Το κράτος υπάρχει λέει, για να προστατέφκουν οι πλούσιοι την περιουσία τους που τους φτωχούς. Ποιος το λαλεί ; Ο άνταμ, όι ο μαρξ !!  Έρκεται τζαι αναγκάζει σε να βάλεις επιβλέπον μηχανικό άμαν εννα κτίσεις σπίτι – που ανάθεμα αν έρτει να επιβλέψει – πιάνει ένα καρατέλλο λίρες με μορφη «κομμισιον» τζαι διά σου ένα χρόνο εγγύηση…μετά τα πρώτα νερά δηλαδή. Δαμέ βραστήρα του νερού πιάνεις τζαι διά σου θκύο χρόνια εγγύηση τζαι το σπίτι που εννά ζήσεις μια ζωή διά σου μόνο ένα χρόνο. Οι κακοτεχνίες των σπιθκιών της τελευταίας δεκαετίας αμφισβητούν ότι ο ιδιωτικός τομέας εν πιο παραγωγικός.  Για τες ψηλές τιμές φταίει το πετρέλαιο, ο σίδερος τζαι το τσιμέντο, τζαι ξιχάνουν το κέρδος τζαι ούλλα τα μη-παραγωγικά κομισια της ελεύθερης αγοράς. Ο κόσμος που πουλά υδραυλικά, κεραμικά, φωτιστικά γυρέφκει τρόπους να μεν δηλώνει χρήμα γιατί διά τα σε αρχιτέκτονες με τη μορφή κομμισιον. Έτσι που η μείωση που θα εμπορούσε να εισπράξει ο καταναλωτής – τζίηνη δηλαδή που υπόσχεται η ελεύθερη αγορά – χάνεται με στα κομισια. Ούλλοι δουλέφκουν με κομισια – δικηγόροι, μεσίτες, αρχιτέκτονες, τράπεζες τζαι πάει λέγοντας. Τζαι τωρά που ο κόσμος πάει στη κίνα – αρκέψαν τα: ε μα εν κινέζικα…. Ε μα ρε φίλε αφού πιάνεις μου το κώλο ; 

Τους απασχολεί ο πλυθωρισμός, θέλουν χαμηλές τιμές….αλλά πριν λίγες εφτομάδες το οικονομικό ένθετο της καθημερινής είσσιεν έρευνα του συνδέσμου εκτιμητών με τίτλο : Απογοητευτικές οι τιμές στην αγορά ακινήτων. !!! Τζαι απογοητευτικές γιατί εππέσαν !! Τζαι σε εφημερίδα νεοφιλ.  «Ο Δείκτης Τιμών Ακινήτων του RICS (Royal Institution of Chartered Surveyors) Κύπρου, κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2010, έχει καταγράψει μια απογοητευτική συμπεριφορά στις τιμές ακινήτων στις μεγαλύτερες αστικές περιοχές, με τις τιμές των ακινήτων (πώληση / ενοίκιο) να εμφανίζουν πτώση.»

http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=43211

Κάμνουν σε τζαι αναρωθκιέσαι…. Τελικά γιατί θαυμάζουν το σύστημα ; Άμαν πέφτουν οι τιμές εν έπρεπε να σιερούμαστεν; Άμα δε πέσουν οι τιμές στα προιόντα του χρηματηστηρίου…. Μαύρο δάκρυ.

Τζαι ύστερα φταίει τους η ΑΤΑ. Μα ρε έξυπνοι, αν το σύστημα σας εδούλεφκεν όπως μας υπόσχεται δεν θα χρειάζετουν η ΑΤΑ (Βεβαίως ένα δίκαιο έχουν το ότι η ΑΤΑ όπως εν δομημένη εν τους υψηλόμισθους που οφελά, τζαι δεν ταμπού να ανοίξεις τη συζήτηση).

Το χρέος και το έλλειμμα

 Κανονικά ένα νούσιμο κράτος δεν έπρεπε να έχει με χρέος με έλλειμμα. Αντίθετα θα έπρεπε να έχει τζαι κάτι στη πάντα μην τυχόν τζαι τύχει κάτι. Όμως τα σύγχρονα κράτη εχτιστήκαν με χρέη. Τα οποία επαναχρηματοδοτούν με χρέη, μετακυλίζοντας τα στους επόμενους με κερδισμένους πάντα τες τράπεζες. Τζαι αφού το χρέος φκαίνει ως ποσοστό του ΑΕΠ, τζαι κατά κανόνα υπάρχει τζαι  ανάπτυξη πάντα μπορείς να δανειστείς κατιτίς παραπάνω.

Ήρταν οι δείκτες του μάαστρικτ τζαι είπαν, για εμάς τους πουμέσα να το κουμαντάρουμε λίον. Τζαι εφτάσαν σε θκύο αυθαίρετα νούμερα. 60% το χρέος τζαι τζιαμέ κοντά στο 3 το έλλειμμα. Αυθαίρετα. Έτσι… γιατί όχι 70% με 4% ; εν τζαι υπάρχει κανένας συγκεκριμένο λόγος. Τζαι το τι συμβαίνει είναι ότι ούλλα τα κράτη εν τζιαμέ κοντά στο 60% τζαι αναγκάζουνται (πριν τη κρίση) να έχουν ισοσκελισμένους προυπολιγισμούς αλλά με 60% χρέος. Το ίδιο θα εμπορούσαν να εκάμναν τζαι χωρίς χρέος. Αλλά ένα χρέος καλό είναι να υπάρχει, έτσι που να μεν σταματήσει ποττέ να πληρώνεις τόκους.

Έτσι επί του συγκεκριμένου εν τσιόφτες που ελάλεν του τάσσου ο χριστόφιας – ότι κάμνει κομπόδεμα. Ο τάσσος που όντως ήταν νάκον πιο σφικτός (μέχρι τες εκλογές), γιατί ήθελε να μπει στο ευρώ, αλλά κυριώς γιατί ήταν κωλόφαρδος τζιαι εκυβέρνησε σε περίοδο φούσκας εμείωσε το έλλειμμα στο 40%. Δήλαδη πάλε εχρωστούσαμε!! Τζαι όμως ο σύντροφος το εθεώραν «κομπόδεμα». Ε ρε σύντροφε τζι αν έρτει αστοσσιά ; η ίδια η θεωρεία σου λαλεί σου ότι ο καπιταλισμός χαρακτηρίζεται που κρίσεις. Επήρεν την στο σιορλολοπ τζαι τωρά συζητούμε για τους δείκτες.

Η κουβέντα ένι να μεν έσσιεις χρέος. Τωρά όσον αφορά τους οίκους αξιολόγησης, όντως για όσα τους κατηγορούν έχουν δίκαιο. Ως πριν λία χρόνια ενεν εκάμναν έτσι για τα χρέη των κρατών. Ανακαλύψαν το φρούτο τούτο πρόσφατα.  Εμφανέστατα να αξιολογήσουν δεν μπορούν, τζαι είναι αδιανόητο πως αφού κοτζιαμου κρίση δεν την επροβλέψαν, τζαι αφού είναι εμφανέστατο ότι είναι διαπλεκόμενοι, είναι απορείας άξιο πως τους διούν το δικαίωμα να επηρεάζουν τα κράτη με τέθκιο τρόπο. Φαίνεται πάντως – ως ειθισται για γκολντεν μπους που χάνουν το μέτρο– ότι έχουν τόσο πολλά μεθύσει που την εξουσία, που εξεκινήσαν τζαι χτυπούν πλέον μεγάλα κράτη….

Αλλά δαμέ κρύφκεται ακόμα μια αντίφαση του συστήματος τους.

Όσον επαέναν καλά τα πράματα με τα κουμάρκα τζαι τες φούσκες δεν εθέλαν να πκιερώνουν φόρους. Άμαν τα εκάμαν πίλιες, εξιχάσαν τη θεωρεία που λαλεί «όχι στον κρατικό παρεμβατισμό», τζαι εβουρήσαν στο κράτος να τους σώσει. Να πκιερώνουν εν θέλουν – γιατί έτσι λαλεί η θεωρεία – άλλα άμαν ήβραν τα θκύο στενά, εθέλαν βοήθεια που το κράτος. Εν ολίγοις, τα δικά μας δικά μας, τζαι τα ξένα πάλε δικά μας. Το κράτος όχι μόνο τους έσωσε αλλά δεν επέβαλε κανένα όρο σώζοντας τους (τζαι η δική μας η κυβέρνηση με αριστερό πρόεδρο δεν αποτελεί εξαίρεση).

Ε το κράτος, που όντως χαρακτηρίζεται που κακοδιαχείρηση, χωρίς φούσκα να του αποφέρει έσόδα, φόρους εν χρεώνει, συν τα χρέη των τραπεζών, ελείψαν του οι λίρες. Τζαι τωρά έρκουνται τούτοι οι κύριοι που τους εδάνησε χωρίς όρους, τζαι επιβάλουν τους δικούς τους όρους. Τζαι το μόνο που φταίει είανι το εξής ένα:  οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων !

Αν δε, προσθέσεις στην εξίσωση ότι το χρήμα που θα δανείσουν στα κράτη οι τράπεζες δεν το έχουν καν, αλλά το κράτος τους επιτρέπει να το δημιουργούν που το πούποτε, φτάνει σε τόσο ακραίο βαθμό η ανηθικότητα του πράματος που σε πιάνει ο θκιάλος.  (έχει ένα ωραίο ντοκιμαντέρ στο γιουτουμπ με τίτλο «το χρήμα ως χρέος» ….περιγράφει την χυδαία διαδικασία απλά)

Που την άλλη, για να μπορείς να μεν τους έσσιεις ανάγκη πρέπει να μπορείς να κουμαντάρεις το πουτζιήν…. Μπορούμε ; μάλλον όχι.

Ως την άλλη φορά να πούμε για το «κίνητρο» τζαι τη «παραγωγικότητα»… Οι πιο χυδαίοι ίσως που τους δείκτες.