εθνικοποίηση των τραπεζών ; και γιατί όχι ;

Ή καλύτερα, δημιουργία μιας κρατικής τράπεζας. Είναι μια πρόταση βεβαίως που από πλευράς πραγματικότητας ο κάθε νεοφιλ θα χαρακτίριζε ουτοπική. Δεν επιτρέπει βεβαίως η ΕΕ κρατική τράπεζα. Τζαι μιαν που είχαμε, εβάλαν μας τζαι εξαπολήσαμεν την. Που την άλλη όμως υποβαθμίζεσαι, γιατί σου λέουν αν παττίσουν οι τράπεζες εσύ είσαι υπωχρεωμένος να τες στηρίξεις.       Έτσι αφού το σενάριο να χρειαστούν την ανάγκη του κράτους είναι υπαρκτό- ε, ας βάλει τζαι μια φορά το κράτος τους όρους του!! Η αριστερή (κατά τα άλλα) κυβέρνηση είδη τους έδωκεν εγγυήσεις χωρίς να επιβάλει όρους (τζαι μετά λυπάται που δεν μειώνουν τα επιτόκια). Αν τύχει τζαι ποκουππίσουν την οικονομία ελπίζω ότι θα τους συμπεριφερθεί αντιστρόφως ανάλογα με τον πόνο που θα προκαλέσουν.       Από πλευράς ουτοπίας βεβαίως, δεν είναι τζαι καμία ριζοσπαστική πρόταση. Παραμένει δηλαδή στα πλαίσια της "διαχείρησης του συστήματος". Αφού κανένας δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται να δώσει μιαν ιδέα τη κάμνεις μετά την επανάσταση.       Δεν παύει βεβαίως να είναι μια πρόταση η οποία την σκέφτεσαι μόνος σου τζαι ακούγεται υπέροχη.... Εν τζαι μπήκε στη διαδικασία κριτικής.       Λοιπόν. Μια κρατική τράπεζα. ΝΑΙ !!! Μόνο κρατική τράπεζα ; ¨Οχι. Να συνεχίζουν να υπάρχουν τζαι υπόλοιπες. Νοου προπλεμ.       Γιατί ;       Για την μερική επανάκτηση της χρηματοοικονομικής πολιτικής η οποία εδώθει στους τεχνοκράτες μέσω του ελέγχου τους επί των κεντρικών τραπεζών. (Και αυτό έγινε βεβαίως γιατί οι προστάτες της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θωρούν ότι οι εκλελεγμένοι δεν μπορούν να διαχειριστούν σωστά την οικονομική πολιτική ) Αλλά κυρίως γιατί: ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΗΛΙΘΙΟ, ΠΑΡΑΛΟΓΟ, ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ και ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ να διας σε έναν ιδιώτην το δικαίωμα να δημιουργεί χρήμα, να δρατζέφκει, να μεν θέλει να πκιερώσει φόρους, να θέλει να τον σώσεις άμαν παττίσει, τζαι να σου επιβάλει τζαι όρους πως θα ξοθκιάσει το κράτος τα λεφτά του !!!!! Ας δούμε λίον πως δουλέφκει το σύστημα. Γιατί αν δεν πάεις πίσω στα βασικά, το να αμφισβητείς την μια ή την άλλη τραπεζική πρακτική εν τζαι δηγεί τζαι πούποτε.         Πάει ο κωστής στη τράπεζα, τζαι κάμνει μια κατάθεση 5000 ευρά. Έρκέται ακολούθως ο νομοθέτης εν τη σοφία του τζαι επιτρέπει στον τραπεζίτη να δανείσει που τζίηνη τη κατάθεση 100,000 ευρώ !!! Χωρίς να παράξει τίποτε, χωρίς να ταράξει μια πέννα που δαμέ να την πάρει τζιαμέ. Χωρίς να ιδρώσει χωρίς να δουλέψει. Τζαι να χρεώνει τζαι τόκο. Όσο θέλει !! Κατα τη κρίση του !!!! Τζαι τούτο το πράμα βαφτίζεται παραγωγικότητα ! Του διά τη δυνατότητα να παράξει χρήμα, κάτι που στο κράτος δεν επιτρέπεται πλέον. Τζαι το κράτος είναι υποχρεωμένο να παρέχει τζαθ εγγύηση σε τούτη τη πρακτική!         Μα μόνο να το σκεφτείς εκνευρίζεσαι. Να του διά το δικαίωμα να κάμνει τον τοκογλύφο με τα λεφτά που έσσιει....πα στ ανάθεμα να το αποδεκτείς. Τζαι τούτο εσυνέβαινε από ανέκαθεν.... Η νέα τροπή, το να δανείζει ο τοκογκύφος δηλαδή λεφτά που ΔΕΝ έσσιει, εξεκίνησε να υπάρχει λίον πολλά από το τζαιρό που έχουμε εκλελεγμένους νομοθέτες. Στραβάρα μεσ τα μάθκια μας!       Να του δια το δικαίωμα να παράγει χρήμα χωρίς να δουλέφκει είναι έγκλημα. Χρήμα που δεν το χει να το δανείζει, τζαι να απαιτά εγγύηση που το κράτος!!! Μα είσαστε σοβαροί ρε ; Τζαι γιατί να μεν το κάμνει το κράτος δηλαδή ;           Η κλασική απάντηση βεβαίως σε ότι ανήκει στο κράτος είναι ότι το κράτος δεν είναι παραγωγικό (λες τζαι η δημιουργία χρήματος, χωρίς να παράγεις κάτι, είναι!!!!). Υπάρχουν δύο απαντήσεις για τη συγκεκριμένη αγορά.         Γιατί το κράτος θεωρείται μη παραγωγικό ; Γιατί πρώτον οι υπάλληλοι του πληρώνουνται αδρά (κατά τους νεοφιλ) ή αξιοπρεπώς (κατ εμε). Στην υπό εξέταση αγορά τούτο δε στέκει αφού οι τραπεζικοί υπάλληλοι είναι έτσι τζι αλλιώς "μη παραγωγικοι". Αρκετοί, έχοντας μια δυνατή συντεχνία λαμβάνουν είδη ένα "μη παραγωγικό" / αξιοπρεπή μισθό. Άρα το κράτος δεν θα προσθέσει περαιτέρω στη μη-παραγωγικότητα των υπαλλήλων. Ας τους συνεχίσει με τες υφιστάμενες συλλογικές συμβάσεις. (Βεβαίως στη περίπτωση των μισθωτών στη τράπεζα, δεν αναφέρνει κανένας εξυπνάδες για τους μσθωτούς που ανακαλύπτουν σε άλλους τομείς... Εν τζαι αναφέρνει κανένας τη σύνδεση του μισθού με το κομμάτι, ή ανάλογα με τα κέρδη.... τούτα υπάρχουν μόνο για τους μεγάλους.... τζαι αλλάσουν ανάλογα με τον τομέα.... αν τους συφέρει δηλαδή ή όχι)         Ο δεύτερος τρόπος που το κράτος θεωρείται μη παραγωγικό είναι η μίζα, η διαφθορά κλπ. Την οποία βεβαίως τη φορτώνουν στο κράτος - λες τζαι πίσω που κάθε μίζα δεν υπάρχει ένας ιδιώτης που κερδίζει. Ας το δεκτούμε όμως για χάριν της συζήτησης. Ασ το απορρίζουμε τζαι τούτο χρησιμοποιώντας ένα απλό αριθμιτικό παράδειγμα. Ασ υποθέσουμε ότι (σε καλούς τζαιρούς) μια τράπεζα φκάλει σε ένα χρόνο 300 εκατομύρια κέρδος. Τα οποία προσθέτουνται στην ανάπτυξη, στο ΑΕΠ τζαι κάμνει τους αριθμούς να ευημερούν. Τζαι αφού προσφέρει τόσα πολλά στην οικονομία: ανάπτυξη, ρευστότητα, θέσεις εργασίας πρέπει να τους πρσκυνάς.       Ασ πούμε τωρά ότι η κρατική τράπεζα μπαίνει στην αγορά με ένα χαμηλό επιτόκιο και κερδίζει που τες ιδιωτικές τράπεζες τα δάνεια για στέγαση, υγεία και παιδεία. Τζαι αφήνει στες τράπεζες του ιδιωτικού τομέα τα υπόλοιπα... καταναλωτικά δάνεια..... ξέπλυμα κλπ - τα οποία για χάρη του παραδείγματος ασ πούμε ότι αποφέρουν 100 εκατομύρια κέρδος.         Τα άλλα 200 δυνιτικά θα μπορούσαν να παν στο κράτος. Αφού όμως χρεώνει πιο χαμηλό επιτόκιο, τζαι αποφέυγει ένα σωρό άλλες χρεώσεις, ασ πούμε ότι θα φκάλει μόνο 100. Αφαίρα τζαι 20 εκατομμύρια για μίζα/ διαφθορά/ μη παραγωγικότητα μινίσκουν της 80. Ασ τα συκρίνουμε τα δύο. Η πρώτη περίπτωση υπάρχει παραπάνω παραγωγικότητα και ανάπτυξη αφού υπάρχουν 300 εκατομύρια κέρδος.... που παν σε ένα οργανισμό (ακριβέστερα στους CEO και στους μετόχους)!!! Όπως αναφέραμε στες προηγούμενες αναρτήσεις για τους δείκτες, την ανάπτυξη εν τζαι κόφτει την πως διαμεράζεται ο πλούτος. Δεν την απασχολεί εν ολίγοις, αν τζίηνα τα 200 που φκάλει η τράπεζα κάποιος τα χρωστά. Εν τζαι αφαιρούνται αν κάποιος τα χρωστά!!         Ενώ στη δεύτερη περίπτωση, η ανάπτυξη είναι εμφανέστατα πιο λίη. 100 εκατομμύρια στες τράπεζες που το ξέπλυμα και 80 πενιχρά εκατομμύρια για την κρατική! Ένα σωρό πιο λίγα δηλαδή! Με τη διαφορά ότι, 80 εκατομύρια παν κατευθίαν στα ταμεία του κράτους τζαι ένα σωρό κόσμος θα χρωστά 100 εκατομμύρια πιο λίγα!!!! Με τούτα τα δεδομένα τι σκατά μου προσφέρει η ανάπτυξη ; τζαι με τέθκια δεδομένα, δεν ανέχουμε τζαι 20 εκατομύρια να παν χαμένα ως διαφθορά ; Τζαι βεβαίως τζίηνα τα 100 που ο κόσμος πλέον δεν θα χρωστά, που θα παν ; Είναι γνωστό στους οικονομολόγους ότι από μια ενδεχόμενη αύξηση εισοδήματος, περισσότερο ποσοστό θα ξοδευτεί ως κατανάλωση από τους πιο φτωχούς παρά που τους πιο πλούσιους. Εν τζαι χρειάζεται να σαι επιστήμονας να το καταλάβεις. Εν κοντά στο νου. Όποταν τζίηνα τα λεφτά που θεωρητικά χάνουνται - στην ουσία θα επιστρέψουν στην οικονομία.           Σε ποιαν που τες δύο περιπτώσεις, η κοινωνία και η οικονομία στο σύνολο της είναι καλύτερα ;       Τζαι δείτε πόσους άλλους τομείς μπορεί να εππηρεάσει το κράτος επανεκτώντας εν μέρη τον έλεγχο των επιτοκίων. Προσέξετε ότι για τα περισσότερα που θα αναφερθούν η ανάλυση ουδόλως δεν είναι αριστερή. Βασίζεται στη κέντρο της φιλελευθερης ανάλυσης - δηλαδή στο κίνητρο - Ότι είμαστε ούλλοι δηλαδή εγωιστικά καθίκια.       Καταρχή δεν μπορεί μόνο να επιρρεάσει την ανάπτυξη αλλά και την κατέυθυνση αυτής. Γιατί τζαι τον τζαιρό που τα νούμερα ευημερούσαν εν τζαι εγίνετουν τίποτε άξιολογο από οικονομικής πλευράς. Έτο ήταν μια φούσκα στην αγορά ακινήτων, σε συνδιασμό με κάμποσο ξέπλυμα, σε συνδιασμό με το παγκόσμιο φαινόμενο της σταστιμότητας των μισθών. Πάλε εν τζαι επαράγαμεν τίποτε. Ενώ τωρά, το χαμηλότοκο μπορείς να επιλέξεις να το κατευθήνεις σε παραγωγικούς τομείς. Θα κάμεις κύριε μια προσπάθεια να παράξεις κάτι ; πάρε Θέλεις να πουλάς αέρα ; χρηματοοικονομικά προιόντα; πάρτα @@ Τζαι μεν σας αγχώνει... δεν είναι κουμμουνιστικό. Ένα σωρό εταιρείες σε καπιταλιστικά κράτη εγινίκαν κολοσσοί ακριβώς επειδή είχαν τη βοήθεια του κράτους.  Είναι καπιταλιστικότατο. Τούτος ο διαχωρισμός κράτους και ιδιωτικού τομέα είναι μια τεράστια μπούρδα. Το έκαμεν πιο εμφανές η κρίση, αλλά τζαι πριν έτσι εγένετουν - για όποιον έθελεν να το δει.       Όπως ανάφερα τζαι πιο πάνω το κράτος θα δανείσει στο κόσμο για να αποκτήσει πρώτη κατοικία, για υγεία και για σπουδές. Πράματα δηλαδή που έτσι τζια αλλιώς θα έπρεπε να προσφέρουνταν.... θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον "ανθρώπινα δικαιώματα". Αλλά αφήνουμε τα ουτοπικά τζαι παραμένουμε στη πραγματικότητα, ότι για να τα απολάυσεις πρέπει να πληρώσεις και να δανειστείς.         Να τα δώκει με ένα τόκο 2-3% τζαι ότι φκάλει. Δεν θα έρτει βεβαίως να δανείζει για καταναλωτικούς σκοπούς ! Δεν μπορεί να έρτει τζαι να επικροτεί την υπερκατανάλωση. Ούτε θα διά φτηνά δάνεια για να πολινίσκει ο καθένας τα τα μάλια του, βοηθώντας έτσι (όπως τη χρησή περιόδο 2003-2008) στη δημιουργία φούσκας.       Θα διά τζαι επιχειρηματικά δάνεια ; ΧΑ. Θέλεις κύριε παραγωγικέ επιχειρηματία χαμηλότοκο δάνειο ; Θέλεις ώστε α ; Εσύ που θεωρείς ότι πρέπει να κοπούν οι μισθοί των άλλων ; Λοιπόν πέρα που το μπιζινες πλαν, θα σου έχω όρο μέσα που θα διασφαλίζει ότι ο πιο χαμηλός μισθός που θα πληρώνεις θα είναι τουλάχιστο 500 ευρώ πάνω που τον κατώτατο. Συν τα δικαιώματα που όσο τα κόφκουν στο δημόσιο βρίσκεις αφορμάες να το κόφκεις εις διπλούν στον ιδιωτικό τομέα. Τζαι αν θέλεις να αυξήσεις τες τιμές - θα έρκεσαι να πιάνεις άδεια. Αν θέλεις. Αν δεν θέλεις.... μπορείς να πάεις τζαι να δανειστείς που τα επιτόκια της ελεύθερης αγοράς. Τα οποία ακριβώς επειδή υπάρχει το αόρατο χέρι, και επειδή το τραπεζικό σύστημα είναι ραχοκοκαλιά της κυπριακής οικονομίας, είναι ανταγωνιστικότατα. Το ξέρουν άλλωστε όλοι οι επιχειρηματίες. Όποταν δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν θέλεις. Εν θέλεις ; Έχεις την επιλογή.     Βεβαίως το πιο πάνω μπορεί να ακούγεται εκδικητικό αλλά κατά βάση έχει σαφή οικονομικό προσανατολισμό. Γιατί η κρίση τι απέδειξε ; Ότι τα πλείστα κέρδη των τελευταίων 30 ετών δεν προήλθαν από την "έρευνα", τη "καινοτομία" και την "επιχειρηματικότητα", αλλά από τη στασιμότητα των μισθών - κάτι που μακροπρόθεσμα βλάφτει την οικονομία. Στο τέλος της ημέρας η τάχα μου χρηματοπιστωτική κρίση, δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα φούσκας αλλά τα περίφημα subprime και τα credit default swaps εκαταρέυσαν γιατί ο κόσμος δεν επληρώνετουν αρκετά ώστε να αποπληρώσει τα στεγαστικά του δάνεια. Το βασικό πρόβλημα όπως ανάφερα και στες προηγούμενες αναρτήσεις είναι η τεράστια αναντιστοιχία μεταξύ μισθού και κόστους ζωής. Το οποίο εμφανέστατα δεν μπορεί να το λύσει η αγορά που μόνη της. Το αξίωμα ότι ο καθένας κυνηγώντας το προσωπικό του συμφέρον θα μας κάμει όλους καλύτερα έχει πλέον καταρεύσει - και τούτο εξηγείται ακριβώς μέσο του "κίνητρου". Όποταν το κράτος, ελέγχοντας τα επιτόκια μπορεί να κατευθήνει το κίνητρο προς τη κατεύθυνση που θα βοηθήσει ολόκληρη την οικονομία και κοινωνία. Αν τα καταφέρει καλώς... αν όχι, ο καπιταλισμός εν τζαι κάμνει τζαι τίποτε καλύττερο! Η κυβέρνηση με το να δίνει χαμηλότοτοκα δάνεια σε επιχειρήσεις, και επιβάλοντας τους όρους της για το μισθόλόγιο, μπορεί να δυνιτκά να πετύχει μακροοικονομικούς στόχους γενικής ευημερίας. Ο επιχειρηματίας έχει αφενός το κίνητρο του χαμηλού επιτοκίου, αλλά όντας περιορισμένος όσον αφορά το μισθολόγιο - αν θέλει να αυξήσει τα κέρδη θα πρέπει να γυρεφτεί αλλού - και δη στην καινοτομία. Και όπως έχω πει... Αν θέλει.... Αν δεν θέλει ή ελεύθερη αγορά θα συνεχίσει να είναι τζιαμέ για να τον εξυπηρετήσει. Πάμε τζαι σε κάποια άλλα παραδείγματα ¨ Με ένα χαμηλό επιτόκιο για πρώτη κατοικία, θα μπορούσε να μειώσει και το ατελιώτο μαύρο που επέχτηκε την χρησή περίοδο 2000-2010. Εννοώ βεβαίως την διαδικασία του¨Δηλώνω το χαμηλά για να μεν πληρώσω φόρο, ακολουθούμενη από την διαδικασία τράπεζας- εκτιμητή μου το φκάλουν ψιλά για να πιάσω το δάνειο. Πόσα το δήλωσες κουμπάρε ; 100 ; Στα 100 θα πιάσεις δάνειο. Σε κάποιο βαθμό το κάμνουν και τωρά οι τράπεζες .... αλλά το εκάμναν τη χρυσή περίοδο ; όχι βέβαια. Και βεβαίως όταν δηλώνεις τη πραγματική αξία, το κράτος θα έχει και τα ανάλογα οφέλη.       Θα σου διά το δάνειο ανάλογα με τον μισθό που δηλώνεις. Αν είσαι πάνω που το αφορολόγητο πιάνεις δηλαδή πάνω που 1500 τον μήνα τζαι τα υπόλοιπα συμφωνάς τα με τον μάστρο σου να σου τα διά μαύρα... θα πιάνεις δάνειο ανάλογα με το πόσα δηλώνεις στες κοινωνικές ασφαλίσεις και όχι πόσα λαλεί το στειτμεντ σου. Αν δε, πιάνεις 1500 αλλά εν αγνοία σου (ή εν γνώση σου - αλλά τι να κάμεις σε έτσι τζαιρούς ; ) ο μάστρος επειδή έσσιει το (γνωστό πλέον) "κίνητρο", δηλώνει σε 800, θα αναγκστείς να το μάθεις, να το παλέψεις, τζαι ποιος ξέρει.... ίσως να το κερδίσεις.... με τα αντίστοιχα οφέλη βεβαίως στο κράτος. Δουλέφκεις με το κίνητρο.... αλλά κίνητρο που να σου συφέρει τζαι σένα σαν κράτος..... όχι το κίνητρο του χαρίζω φόρους στους πλουσίους ή αλλιώς "φορολογικής αμνηστείας" Αφήνουμε δε στην άκρη, την άυξηση τιυ περιθωριου κέρδους, τις έξτρα χρεώσεις κλπ.... Αυτά είπαμεν... έτσι τζι αλλιώς θα φκάλει λιοτερο κέρδος..... το οποίο σήμερα φκαίνει στη ράσσιη των δανειζόμενων.... Τα εξανάπαμεν τούτα πριν τζαιρό. Στες πρώτες μας αναρτήσεις. http://spapalagi.blogspot.com/2009/02/blog-post.html       είναι αμέτρητα τα πράματα που μπορείς να κάμεις           Αλλά καταθέσεις ; Θα μου πεις, η κρατική τράπεζα χρειάζεται καταθέσεις. Αλλιώς που θα τα βρει να δανείσει ; Άμαν χρεώνει επιτόκιο στα δάνεια 2% πόσο θα δια στα καταθετικά για να καταφέρει να προσελκύσει κεφάλαιο ; Εύλογη η ερώτηση αλλά εντός του συστήματος. Το κράτος έχει τα κεφάλαια δεν χρειάζεται να τα βρει που τες καταθέσεις. Εξάλου το κράτος δεν μπορεί να επιδοτεί την ιδέα ότι έπειδή έχεις λεφτά πρέπει απαραίτητα τούτα να αυγατίζουν. Είναι εντελώς παράλογο - και το χουν κατακρίνει σειρά φιλοσοφων και θρησκειών από ανέκαθεν. Το κράτος απλά θα λειτουργήσει επί τούτου όπως τον ιδιώτη. Δεν χρειάζεται καμία προνομιακή μεταχείρηση. Αν βάλει 5 εκατομμύρια στην τράπεζα θα μπορεί να δανείσει 100. Αν βάλει 50 μπορεί να δανείσει ένα δις. Οπόταν: Που είναι το πρόβλημα ;       Αυτά ως αρχικές σκέψεις.

Οι Δείκτες της Οικονομίας ΙΙΙ: Κίνητρο και παραγωγικότητα

(Αν και το κλίμα των ημερών σηκώνει άλλες αναρτήσεις, είπα να ολοκληρώσω τούτη την ενότητα) 

Σε τούτο έχει ένα δίκαιο ο οικονομικός φιλελευθερισμός, αλλά ως συνήθως παρατραβούν το σε τέτοιο βαθμό αισχρότητας που σε αηδιάζει. Που έχουν δίκαιο ; ότι άμαν δεν υπάρχει κίνητρο εν δύσκολο να κινηθούν τα πράματα. Δυστυχώς! Ο Αριστοτέλης είπαν το πριν τόσες 1000αδες χρόνια. Άμαν κάτι εν κοινό κανένας εν θα το προσέξει. Όποιος είχεν να κάμει με τη δημόσια υπηρεσία γνωρίζει το.

Δεν είναι ευχάριστο να το παραδέχεσαι. Θα ήταν ωραίο να ήταν διαφορετικά. Θυμούμαι όταν ο πατέρας μου επήεν στην ΕΣΣΔ το 88 τζαι ήρτε πίσω τζαι ελάλεν τους ότι τούντο σύστημα θα καταρεύσει. Τζαι οι σύντροφοι ωρύονταν: εν υπερδύναμη! (βεβαίως ούτε οι αμερικάνοι το επροβλέψαν). Εκαμέν καμιά βαθυστόχαστη πολιτική ή οικονομική ανάλυση ; όχι! Επήεν στη πλατεία να πιάσει ταξί, τζαι είπεν του πρώτου ρε φίλε παίρνεις με; – Όχι. Του δεύτερου, του τρίτου, πάλε Όχι. Του τέταρτου λαλεί του: μαι φρεντ αι χαβ ντολλαρς – παίρνεις με ; επήρεν τον.

Ο παππούς μου που άμαν τον ρωτήσεις εννά σου πει: ευτυχώς που εκάμαμε τον συνεργατισμό τζαι εγλυτώσαν τα χωράφια του κόσμου που τους τοκογλύφους (τζαι εβάλαν εθελοντικά μεροκάματα να χτιστεί το συνεργατικό), ταυτόχρονα θα σου πει: Μετά τη πρώτη χρονιά δεν εξαναπήρα τη παραγωγή στη συνεργατική, γιατί όταν τους εζήτουν λίπασμα εκανονίζαν πρώτα τη πάντα τους τζαι τους συγγενείς τους. Την ώρα της συγκομιδής το ίδιο. Πρώτα εκόφκαν  τζαι επουλιούνταν τα δικά των πουμέσα, τζαι οι άλλοι εθωρούσαν τα δικά τους να μαρανίσκουν πα στα δεντρά.

Τζαι η αυτοδιαχείρηση των εργοστασίων, ή οι κολλεκτίβες που εκάμαν οι δικοί μας, πάντα την ίδια μοίρα είχαν. Ενώ ξεκινούν με ένα όραμα, σπάνια εκαταφέραν να έχουν διάρκεια στο χρόνο. Οι ΔΕΚΟ στην ελλάδα είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

Εν κρίμα….πραγματικά είναι κρίμα. Γιατί όπως τζαι στα προηγούμενα γραπτά μου, αλλά τζαι τωρά συνεχίζω να διαφωνώ με τούτον τον αισχρό πόλεμο που γίνεται ενάντια στους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά ταυτόχρονα ούλλοι έχουμε μιαν ιστορία να πούμε για το δημόσιο υπάλληλο. Εγώ που πόσα χρόνια έχω στη κύπρο, τζαι δεν φαντάζεστε πόσα μου ετύχαν ! Εν δύσκολο. Το βιώνω καθημερινά. Μόλις πάεις να τους υποστηρίξεις ούλλο τζαι κάποιαν ιστορία θα σου σύρουν.

Τζαι εδώ έχει τα δίκια του άνταμ. Χωρίς κίνητρο – δύσκολα κινούνται τα πράματα. Βεβαίως ο άνταμ, τζίηνο που έβλεπε γυρόν του, ήταν ακόμα στη γένηση του – τζαι το παράδειγμα ακόμα απλοικό. Τζαι λαλεί λίον πολλά το εξής:

Ο γιαννής τζαι ο κωστής κάμνουν καρέκλες τζαι χρεώνουν τες 10 λίρες τη μια. Ο κωστής, επειδή θέλει καμιά πακκίρα παραπάνω (το κίνητρο), τζαι γιατί έσσιει όρεξη να δουλέψει – έρκεται τζαι κατασκευάζει ένα τρεπανάκι που τες κάμνει πιο γλήορα τζαι πιο οικονομικά. Έτσι χρεώνει τες καρέκλες 8 ευρώ τζαι ούλλοι εμείς οι καταναλωτές κερτούμε. Ταυτόχρονα προσφέρει στη κοινωνία «έρευνα και καινοτομία» δηλαδή το τράπανο. Ως δαμέ καλά. Εν τζαι τυχαία που τζαι ο κάρολος τούτα τα πράματα αναγνώρισεν τα στον καπιταλισμό.

Βασισμένοι πάνω στα πιο πάνω έχουν ανακαλύψει τους όρους κίνητρο και παραγωγικότητα. Τζαι εβάλαν τα πα στο οικονοστάσι τζαι προσκυνούν τα.

Τζαι θεωρούν ότι όλη η αντίληψη της οικονομίας πρέπει να κινείται μόνο γύρω που τούντον άξονα (τι αν πεινάς, τι αν χρωστάς, τζι αν ζιεις τζι αν μεν ζιες με αξιοπρέπεια).  Και έχουν λάθος. Αλλά πριν πάμε τζιαμέ, να συνεχίσουμε λίον την ιστορία του φίλου μας του κωστή. Γιατί ως τζιαμέ που την σταματούν, αφήνουν την μισοδότζιην. Τζαι συ που τη βιώνεις καθημερινά, γυρέφκεις τον αόρατο χέρι τζαι δεν το θωρείς.

Ο κωστής που λέτε, αφού εχρέωσε τες κερέκλες για κανένα χρόνο 8, επάττησεν το γιαννή τζαι έγινε μονοπώλιο. Χωρίς άλλον ανταγωνιστή, ο κωστής πλέον χρεώνει τες 12. Τούτον έχει διάφορες προεκτάσεις. Πρώτον, τζίηνο που μας υπόσχετουν ο καπιταλισμός εξανεμίστηκε – οι χαμηλές τιμές δεν εν πράμα που συνάδει με το μονοπώλιο (το παραδέχουνται όλοι οι φιλελευθεροι). Αφού εδράτζεψεν, τζαι έβαλεν στη μπάντα ένα σωρό κεφάλαιο, όποιος τζαι να προσπαθήσει να μπει στο παζαρί (αντιγράφωντας το τράπανο) τζαι να παράγει στα 8, ο κωστής μπορεί να δουλέψει τζαι στη ζημία του για ένα χρόνο χρεώνοντας 7. Έτσι που εξανεμίζεται η πιθανότητα του «ανταγωνισμού». Τρίτο, ο κωστής που στην πρώτη περιόδο (των 10 λιρών) και στη δεύτερη (των 8) έπιανε μισθό, τωρά πιάνει τζαι 4 κέρδος (ενώ η θεωρεία της ελευθερης αγοράς προβλέπει μηδενικά κέρδη !!! τζαι άμαν τους πεις για το κέρδος θυμόνουνται ότι το «δαιμονοποιείς» ! Όποιος εκαμεν μικροοικονομία ξέρει το – ο τέλειος ανταγωνισμός οδηγεί σε μηδενικό κέρδος. Εν τζαι είμαι εγώ που ξιχάνω τη θεωρεία που θαυμάζω τόσο!!).

Τέταρτο, αφού ο γιαννής εφκήκε που το παζάρι, ο κωστής πρέπει να παράξει παραπάνω καρέκλες. Τζαι πιάνει υπαλλήλους. Έτσι πλέον τα έξοδα του αποτελούνται που το κόστος του ξύλου τζαι το μισθό του υπαλλήλου. Αν έρτει αύριο τζαι καεί το δασός τζαι πάει η τιμή του ξύλου πάνω, ο κωστής θα ξεκινήσει να ωρύεται – ΕΠΕΣΑΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ (έχει είδη ξιχάσει ότι κάποτε έπιανε μισθό).  Τζαι αφού την τιμή του ξύλου δεν τη καθορίζει, μπορεί ή να επενδύσει στη καινοτομία ή να ρίψει το μισθό των υπαλλήλων. Τζαι ποιο που τα θκύο θα κάμει ; Μα αφού η γαμημένη η θεωρεί λαλεί το: Η απόφαση του είναι εξαρτημένη που το «κίνητρο». Η έρευνα, είναι πολυέξοδη τζαι δεν φαίρνει πάντα αποτέλεσμα. Ενώ το κόψιμό των μισθών, είναι ταχύτατο τζαι πολλά πιο εύκολο. Όπως επίσης ακόμα πιο έυκολο είναι να κλαφτεί στο κράτος, ξιχάνοντας τη θεωρεία που τόσα χρόνια μας επουλούσε.

Που την άλλη μπορεί να μεν επενδύσει αλλά να γυρέψει το έτοιμο. Έτσι πάει στον χαινζ στη γερμανία τζαι γοράζει ένα ρομποτ που τη κάμνει τη καρέκλα που την αρκήν ως το τέλος. Εν τζαι ανακάλυψεν την τζίηνος. Εν τζαι πρόσφερεν περαιτέρω στη «καινοτομία». Αντιγραψεν κάτι που έκαμεν ένας άλλος. Τζαι του στοιχίζει πλέον η καρέκλα να την κάμει 6. Τζαι ενώ θα εμπορούσεν ένα σωρό κόσμος να ήταν πιο καλά με την ανακάλυψη του χαινζ – να επέφταν δηλαδή οι τιμές τζαι οι εργάτες να είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο γίνεται το άλλο (ο αριστοτέλης όταν εφαντάζετους τες μηχανές, τες εφαντάζετουν με σκοπό τον ελεύθερο χρόνο…όχι το κέρδος). Ο κωστής σσαιτενέφκεται ότι δεν χρειάζεται πκιον 10 υπαλλήλους τζαι θκιώχνει τους μισούς. Πλέον παράγει με κόστος 4, τζαι έσσιει τζαι 8 κέρδος που κάθε καρέκλα.

Η θεωρεία που διδάσκεται κάποιος στο πανεπιστήμιο ονομάζει τον κωστή «Entrepreneur». Και ότι πιάσει, τα δικαιούται γιατί «εδούλεψεν».

Η πραγματικότητα είναι όμως άλλη. Η προσφορά του Κωστή στην οικονομία και στη κοινωνία ήταν το τράπανο τζαι τζίηνη η περίοδος που εχρέωνεν 8. Που τζιαμέ τζαι τζει ούτε τζίηνο που τάχα μου απασχολεί τον νεοφιλ, δηλαδή η πτώση των τιμών υπάρχει, ούτε τζαι τζίηνο που μας απασχολεί εμάς, δηλαδή ο μισθός των υπαλλήλων και η κατανομή του πλούτου, ήρτε που τες πράξεις του κωστή.

Έτσι ακούεις τους ούλλη μέρα να μιλούν για τη «παραγωγικότητα»…αλλά μόνο όπου τους συφέρει.

Γιατί η παραγωγικότητα τι είναι ; μια σχέση μεταξύ δύο μεταβλητών -  του πόσα πιάνεις τζαι του πόσα παράγεις. Το πόσα παράγεις, ότι δουλειά τζαι να κάμνεις, άμαν τη κάμνεις συνέχεια 2-3 χρόνια θα φτάσεις στο μάξιμουμ της παραγωγικότητας σου. Τζαι πιθανόν άμαν γινείς 50 (ενώ σε θέλουν να δουλέφκεις ως τα 67) να πέσει. Άρα βάσει της παραγωγικότητας, δεν δικαιούσε τζαι καμιά αύξηση μετά τον τρίτο χρόνο της καριέρας σου.  Για να μπορέσεις να παράξεις παραπάνω πρέπει να προκύψει μια τεχνολογική πρόοδος. Έτσι το άλλο που μπορεί να γίνει για να αυξηθεί η παραγωγικότητα σου είναι να σου μειώσουν το μισθό. Ίντα ωραίο κόλπο ; ! Αλλά τζαι να μεν σου το μειώσουν. Πες ότι πάεις να ζητήσεις αύξηση. Επικαλούμενος τη παραγωγικότητα, μπορεί να σου πει ο μάστρος – μα γιατί θέλεις αύξηση αφού πέρσι έκαμνες 10 ψωμιά τζαι φέτος 10 κάμνεις; Ναι αλλά ρε παρέα, πέρσι το ψωμί εκόστιζεν ένα τωρά κοστίζει θκύο – Δεν βγαίνω. Τζαι την τιμή, όπως τζαι τον μισθό εν εσύ που τον καθορίζεις.  Λες τζαι τούτο δεν πρέπει να παίζει ρόλο στο μισθό που εννά μου δώκεις – μόνο η παραγωγικότητα.

Βεβαίως ενώ η όλη θεωρεία στηρίζεται στον homo economicus – που λίον πολλά λαλεί ότι είμαστεν ούλλοι μηχανούθκια που μετρούμε την κάθε μας πράξη ανάλογα με το τι κέρδος θα μας αποφέρει – παραδόξως το κίνητρο είναι διαφορετικό για το μάστρο τζαι διαφορετικό για τον εργάτη! Έτσι που σε κάμνουν να αναρωθκιέσαι αν η θεωρεία τελικά πρέπει να παραδεκτεί ότι όλοι άνθρωποι δεν είναι οι ίδιοι αλλά υπάρχει ο homo economicus CEO και homo economicus ypallilous. Για τον CEO το κίνητρο είναι χρηματικό. Μισθός, τζαι μπόνους τζαι μετοχές  - που όπως εμάθαν οι μέτοχοι αφού έσκασεν η φούσκα ήταν εντελώς αντιπαραγωγικό. Γιατί αφενώς ο μισθός του δεν εμειώνετουν άμαν επάτιζεν η εταιρεία, τζαι οι μετοχές του εδιούσαν κίνητρο να παίξει κουμάρι πάνω σε βραχυπρόθεσμο κέρδος αντί να έπενδύσει μακροχρόνια στην εταιρεία. Που την άλλη για τον υπάλληλο κίνητρο είναι μη-μονιμότητα, ο έλεγχος, η πληρωμή με το κομμάτι, το χαμηλό ή ανύπαρκτο ανεργιακό επίδομα κλπ….Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι κίνητρο η αύξηση όπως για τον homo economicus CEO. Όποιος έκαμε οποιοδήποτε μάθημα management  μαθαίνουν του τα.  

Τούτο το κόλλημα με τη παραγωγικότητα τυφλώνει τόσο πολλά τους νεοφιλ, που δεν μπορούν να κάμουν καν ανάλυση κινήτρου/ συμφέροντος. Ή μάλλον ανάλογα με τη περίσταση κάμνουν την όπως του συφέρει:

Στα ξενοδοχεία ανακαλύψαν την «μονάδα». Εν τζαι πλερώνεσαι με βάση τη παραγωγικότητα, αλλά ανάλογα με το αν χειμώνας ή καλοτζαίρι. Γιατί αν είσαι καμαριέρα τζαι τον χειμώνα καθαρίζεις 5 δωμάτια την ημέρα τζαι το καλοτζαίρι 10, εν τζαι σχετίζεται με την παραγωγικότητα σου, αλλά ανάλογα με το πόσο δουλέφκει το ξενοδοχείο. Αν είσσιεν 10 δωμάτια για καθάρισμα ήταν να τα καμνες. Έτσι εύκολα μπορεί είσαι 60 χρονών με 20-30 χρόνια υπηρεσία τζαι να ρκεται ο σσειμώνας τζαι να πιάνεις 800 ευρώ. Που μιαν ομάδα που κάθε χρόνο κλέεται, που θέλει που το μη-παραγωγικό κράτος να πκιερώνει να τους κάμνει διαφήμιση, να πκιερώνει μη-παραγωγικά προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, που σε χρεώνει παραπάνω που τον ξένο….. θα πουν….μα ο επιχειρηματίας τον χειμώνα εν δουλέφκει – εν θα φκαίνει ο καημένος αν το χειμώνα πλερώνει τόσοοο ψηλούς μισθούς. … καλά, χάτε να τον λυπηθούμε… να τον τζεράσουμε τζι ένα καφέ που λόου μου.

Αναρωθκιούμαι, πως αντιλαμβάνονται οι μετρ της παραγωγικότητας τα κομίσια. Πιάσε τες τράπεζες. Δάνειο κάμνεις ; μεταφορά κάμνεις ; Σε χρεώνει κομμίσιον. Που είτε πολλά είτε λία πάλε την ίδια δουλειά εννά κάμει. Αλλά τον υπάλληλο πκιερώνει τον μισθό ! γιατί ; Αν εσύ χρεώνεις ανάλογα κάθε συναλλαγή με το ύψος του ποσού, γιατί δεν πλερώνεις τζαι τον υπάλληλο σου, κάθε φορά που κάμνει  τη συναλλαγή με τον ίδιο τρόπο ; σύμφωνα με τη «παραγωγικότητα» του;

Τον καλύτερο ορισμό του κινήτρου τον βρίσκεις στη λαική παράδοση : τα δικά μας δικά μας τζαι τα ξένα πάλε δικά μας. Αν είσαι τράπεζα  κίνητρο είναι να μην θέλω να πληρώσω φόρους, αλλά άμαν παττίσω να θέλω που τη κυβέρνηση να με ξεχρεώσει, τζαι άμαν με ξεχρεώσει να φωνάζω για τα δημόσια οικονομικά, τζαι να απαιτώ να με πκιερώσω φόρους γιατί οι δημόσιοι υπάλληλοι πιάνουν πολλά.

Άλλα έξω που τες τράπεζες, που ακόμα ανέχουνται τη μη-παραγωγική συντεχνία (όπως ήταν και προχτές το κύριο οικονομικ΄άρθρο του πολίτη…..τραπεζική σάστε τη ράσσιη σας), έξω στο παζάρι η ελεύθερη αγορά είναι παραγωγικότατη. Ταμεία δεν έχει, ασφάλιση είναι λέξη άγνωστη, η αύξηση είναι ανέκδοτο, κοινωνικές ασφαλίσεις όσες θέλει ο μάστρος σου, αποζημιώσεις προειδοποιήσεις, στον κόσμο του νέσκαφε. Μα γιατί να υπάρχουν θα μου πεις αφού είναι μη-παραγωγικά ; Σωστό. Γι αυτό δεν υπάρχουν βέβαια(εν τζαι ακούσαμεν τα κάπου τούτα. Ζούμεν τα). Γιατί ενώ το μοντέλο ονειρέφκεται την «αγορά εργασίας» μεταξύ ίσων, όπου η ζήτηση και η προσφορά συνυπάρχουν αρμονικά, στη πράξη,  η σχέση είναι μεταξύ ισχυρού τζαι αδύνατου. Τζαι ο ισχυρός έχει το κίνητρο ενώ ο αδύνατος την ανάγκη. 

Η αλλαγή στη δομή του καπιταλισμού, όπως απέδειξε η πρόσφατη «οικονομική κρίση», οδηγά σε μια κατάσταση διαφορετική που τζίηνη που εφαντάστηκε ο άνταμ. Κυνηγώντας ο καθένας το προσωπικό του συμφέρον μπορεί να μεν καταλήξει στο αόρατο χέρι αλλά να τα κάμουν ούλλα πίλιες. Τότε ξαφνικά γυρέφκουν μηχανισμούς ελέγχου. Ποιού ; του αόρατου χεριού !!!

 Η δομή CEO τζαι μέτοχοι, αποδείχθηκε άκρως καταστροφική. Γιατί τζαι οι θκυό κυνηγώντας το προσωπικό βραχυπρόθεσμο κέρδος, επέζαν πας τες φούσκες. Επίσης τούτη η παπαριά που λαλεί η θεωρεία για την καινοτομία ελέγχεται τζαι μέσο του κινήτρου. Τι συφέρει καλύτερα τον  CEO να κάμει άμαν τα πράματα δυσκολέψουν ; Να επενδύσει στη καινοτομία, που εν του κάτσει τζαι πότε εννά του κάτσει, όξα να κόψει κανένα μισθό ή θέσεις εργασίας που εν το πιο εύκολο να του αποφέρει άμεσο αποτέλεσμα ; ή καλύτερα να πει «εν γαμιέται η θεωρεία», να γυρεφτώ που το κράτος ;

Γι αυτό τζαι οι παραδοσιακοί καπιταλιστές, είχαν κάτι, που ήταν πέρα που το κίνητρο. Βεβαίως τζαι τότε εκαταπιέζαν τους εργάτες, αλλά εν τζαι εστείναν επιχείρηση για να τη κάμουν μετοχές τζαι να τη πουλήσουν. Τους εκίναν κάτι παραπάνω που το «κίνητρο» (το χρηματικό). Ήταν αδίαστακτοι αλλά είχαν τζαι ένα όραμα σε τζίηνο που εκάμναν, είτε ο φορντ ήταν είτα ο ροκφελλερ. Τούτοι οι σημερινοί εν τέλια παράσιτα.  

Τζαι δαμέ εν το μεγάλο πρόβλημα της αριστεράς. Ενώ η κριτική που κάμνει στον καπιταλισμό εν σωστή, έχει πρόβλημα στη πρόταση. Γιατί όπου εκυβέρνησε επέλεξε το μοντέλο ενός άκρατου κρατικισμού ο οποίος εμφανέστατα αποτυγχάνει. Τζιαμε που εστήριζεν ένα τεράστιο κράτος, έρκετε τζαι παραδέχεται πλέον ότι το κράτος «είναι πολλά μεγάλο» (υπάρχει τζαι στο τελευταίο συνέδριο του ακελ.).Τζαι που τότε δεν έχει κάτι συγκεκριμένο να προτείνει. Άμαν πιάσει την εξουσία είτε με εκλογές είτε με επανάσταση, ποιος θα αποφασίζει τι θα παράγεται, ποιος θα το παράγει, πως θα το παράγει, πόσα θα χρεώνει κλπ. Δεν το έχει….απλά.

Κάπως πρέπει να εβρει ένα τρόπο να χρησιμοποιήσει το κίνητρο – αντί να το αγνοεί – προς το καλό του συνόλου…. Θα επανέλθουμε…

Οι δείκτες ΙΙ: Πληθωρισμός και Χρέος

Σε συνέχεια του προηγούμενου

Πληθωρισμός

Είναι που τους πιο μεγάλους φόβους του συστήματος....(αλλά και του μισθού μας). Αν εν ψηλή η ανεργία δεν χολοσκούν τζαι πολλά, αλλά ο πληθωρισμός εν πάντα προτεραιότητα. Εκτός του ότι το χρήμα χάνει που την αξία του, ο πληθωρισμός αμφισβητά τη θεωρεία την ίδια. Γιατί άμαν τα δεις θεωρητικά, τζαι ο καπιταλισμός μια χαρά σύστημα ένι…. Άμαν δουλέφκει όπως πρέπει δεν υπάρχουν καν κέρδη !! και εγγυάται μείωση των τιμών. Αυτό είναι το θαύμα της ελεύθερης αγοράς. Μόνο που, παρόλο το θαύμα, δεν υπάρχει καπιταλιστική χώρα που να μην είχε ποτέ πληθωρισμό.  Βεβαίως συχνά η απάντηση εν έτοιμη: το πετρέλαιο, οι μισθοί τζαι οι φόροι. Ή το πιο γνωστό, ότι υπάρχουν στρεβλώσεις στην αγορά…. Μαλακίες.

Η μόνη αγορά στην οποία φαίνεται να δουλέφκει η θεωρεία είναι η αγορά ηλεκτρονικών ειδών. Είναι μια πραγματικότητα. Τον πρώτον υπολογιστή τον επιάμεν πριν 12 χρόνια 1000 λίρες, τζαι τωρά με 700 ευρώ πιάνεις λαπτοπ με πολλές παραπάνω δυνατότητες. Τούτα βεβαίως χωρίς να λαμβάνεις ένα σωρό άλλα πράματα υπόψιν (μισθοί των εργατών που τα παράγουν, διάρκεια ζωής των νέων ηλεκτρονικών συσκευών κλπ). Στα υπόλοιπα δεν δουλεφκει. Τζαι δεν είναι θέμα στρέβλωσης. Έχουμε δεκάδες εμπορικές τράπεζες και άλλα τόσα συνεργατικά και όμως όλοι αύξησαν τα περιθώρια κέρδους. Πόσες δηλαδή έπρεπε να ήταν για να  δουλέψει η αγορά τζαι να κερδίσει ο καταναλωτής ;

Πρέπει να είσαι σωστός καταναλωτής λαλούν σου! Μα πώς να είσαι ; Άμαν σε βάλουν να δουλέφκεις 8-1, 3-6, περιμένεις μετά με στην κίνηση να παεις στην υπεραγορά Α που έσσιει πιο φτηνό γάλα, τζαι να οδηγήσεις με στην κίνηση να πάεις στην Β για να πιάσεις το πιο φτηνό τυρί, τζαι να πάεις στη Γ για να πιάσεις το πιο φτηνό ψωμί. Άλλη ζωή δηλαδή εν πρέπει να έχουμε ; Λες τζαι τούτο οι υπεραγορές δεν το ξέρουν !

Εχτές επήα στο φούρνο. Εσχόλασα 6 τζαι εβιάζουμουν. Η κρέμα γάλακτος ήταν 1,95 και με χρέωσε 2,45. Όταν το ανάφερα η υπάλληλος τζιαμέ λαλεί μου…ε, έκαμεν λάθος τζίηνος που τα γάλατα. Εν το ξέρω ότι δικαιούμαι να κάμω πρόβλημα; Να της πω να φέρει τον διευθυντή, τζαι να μου δώκουν πίσω τα 50 λεπτά μου ; εν τω ξέρω ότι έτσι πρέπει να εν σωστός καταναλωτής ; Με εν 6 η ώρα τα γέριμα. Που να βρεις το κουράγιο να κάμεις θέμα μισήν ώρα για ένα δεκασέλινο ; Για να σαι σωστός καταναλωτής πρέπει να χεις χρόνο…. Ξέρεις πόσες δουλείες κατεβάζουν τα μούτρα τους οι μάστροι αν δεν μείνεις παραπάνω, αλλά άμαν τους πεις για υπερωρία κατεβάζουν τα μούτρα τους ;  

Φταίει τους συνήθως η απουσία ελέγχου του κράτους, λες τζαι το κράτος δεν ελέγχεται που επιχειρηματικά συμφέροντα. Αν πραγματικά εθκιεβάζαν ανταμ σμιθ, θα εβλέπαν ότι εν τζαι ελάλεν απλώς ότι εν ενάντια στο κράτος. Το κράτος υπάρχει λέει, για να προστατέφκουν οι πλούσιοι την περιουσία τους που τους φτωχούς. Ποιος το λαλεί ; Ο άνταμ, όι ο μαρξ !!  Έρκεται τζαι αναγκάζει σε να βάλεις επιβλέπον μηχανικό άμαν εννα κτίσεις σπίτι – που ανάθεμα αν έρτει να επιβλέψει – πιάνει ένα καρατέλλο λίρες με μορφη «κομμισιον» τζαι διά σου ένα χρόνο εγγύηση…μετά τα πρώτα νερά δηλαδή. Δαμέ βραστήρα του νερού πιάνεις τζαι διά σου θκύο χρόνια εγγύηση τζαι το σπίτι που εννά ζήσεις μια ζωή διά σου μόνο ένα χρόνο. Οι κακοτεχνίες των σπιθκιών της τελευταίας δεκαετίας αμφισβητούν ότι ο ιδιωτικός τομέας εν πιο παραγωγικός.  Για τες ψηλές τιμές φταίει το πετρέλαιο, ο σίδερος τζαι το τσιμέντο, τζαι ξιχάνουν το κέρδος τζαι ούλλα τα μη-παραγωγικά κομισια της ελεύθερης αγοράς. Ο κόσμος που πουλά υδραυλικά, κεραμικά, φωτιστικά γυρέφκει τρόπους να μεν δηλώνει χρήμα γιατί διά τα σε αρχιτέκτονες με τη μορφή κομμισιον. Έτσι που η μείωση που θα εμπορούσε να εισπράξει ο καταναλωτής – τζίηνη δηλαδή που υπόσχεται η ελεύθερη αγορά – χάνεται με στα κομισια. Ούλλοι δουλέφκουν με κομισια – δικηγόροι, μεσίτες, αρχιτέκτονες, τράπεζες τζαι πάει λέγοντας. Τζαι τωρά που ο κόσμος πάει στη κίνα – αρκέψαν τα: ε μα εν κινέζικα…. Ε μα ρε φίλε αφού πιάνεις μου το κώλο ; 

Τους απασχολεί ο πλυθωρισμός, θέλουν χαμηλές τιμές….αλλά πριν λίγες εφτομάδες το οικονομικό ένθετο της καθημερινής είσσιεν έρευνα του συνδέσμου εκτιμητών με τίτλο : Απογοητευτικές οι τιμές στην αγορά ακινήτων. !!! Τζαι απογοητευτικές γιατί εππέσαν !! Τζαι σε εφημερίδα νεοφιλ.  «Ο Δείκτης Τιμών Ακινήτων του RICS (Royal Institution of Chartered Surveyors) Κύπρου, κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2010, έχει καταγράψει μια απογοητευτική συμπεριφορά στις τιμές ακινήτων στις μεγαλύτερες αστικές περιοχές, με τις τιμές των ακινήτων (πώληση / ενοίκιο) να εμφανίζουν πτώση.»

http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=43211

Κάμνουν σε τζαι αναρωθκιέσαι…. Τελικά γιατί θαυμάζουν το σύστημα ; Άμαν πέφτουν οι τιμές εν έπρεπε να σιερούμαστεν; Άμα δε πέσουν οι τιμές στα προιόντα του χρηματηστηρίου…. Μαύρο δάκρυ.

Τζαι ύστερα φταίει τους η ΑΤΑ. Μα ρε έξυπνοι, αν το σύστημα σας εδούλεφκεν όπως μας υπόσχεται δεν θα χρειάζετουν η ΑΤΑ (Βεβαίως ένα δίκαιο έχουν το ότι η ΑΤΑ όπως εν δομημένη εν τους υψηλόμισθους που οφελά, τζαι δεν ταμπού να ανοίξεις τη συζήτηση).

Το χρέος και το έλλειμμα

 Κανονικά ένα νούσιμο κράτος δεν έπρεπε να έχει με χρέος με έλλειμμα. Αντίθετα θα έπρεπε να έχει τζαι κάτι στη πάντα μην τυχόν τζαι τύχει κάτι. Όμως τα σύγχρονα κράτη εχτιστήκαν με χρέη. Τα οποία επαναχρηματοδοτούν με χρέη, μετακυλίζοντας τα στους επόμενους με κερδισμένους πάντα τες τράπεζες. Τζαι αφού το χρέος φκαίνει ως ποσοστό του ΑΕΠ, τζαι κατά κανόνα υπάρχει τζαι  ανάπτυξη πάντα μπορείς να δανειστείς κατιτίς παραπάνω.

Ήρταν οι δείκτες του μάαστρικτ τζαι είπαν, για εμάς τους πουμέσα να το κουμαντάρουμε λίον. Τζαι εφτάσαν σε θκύο αυθαίρετα νούμερα. 60% το χρέος τζαι τζιαμέ κοντά στο 3 το έλλειμμα. Αυθαίρετα. Έτσι… γιατί όχι 70% με 4% ; εν τζαι υπάρχει κανένας συγκεκριμένο λόγος. Τζαι το τι συμβαίνει είναι ότι ούλλα τα κράτη εν τζιαμέ κοντά στο 60% τζαι αναγκάζουνται (πριν τη κρίση) να έχουν ισοσκελισμένους προυπολιγισμούς αλλά με 60% χρέος. Το ίδιο θα εμπορούσαν να εκάμναν τζαι χωρίς χρέος. Αλλά ένα χρέος καλό είναι να υπάρχει, έτσι που να μεν σταματήσει ποττέ να πληρώνεις τόκους.

Έτσι επί του συγκεκριμένου εν τσιόφτες που ελάλεν του τάσσου ο χριστόφιας – ότι κάμνει κομπόδεμα. Ο τάσσος που όντως ήταν νάκον πιο σφικτός (μέχρι τες εκλογές), γιατί ήθελε να μπει στο ευρώ, αλλά κυριώς γιατί ήταν κωλόφαρδος τζιαι εκυβέρνησε σε περίοδο φούσκας εμείωσε το έλλειμμα στο 40%. Δήλαδη πάλε εχρωστούσαμε!! Τζαι όμως ο σύντροφος το εθεώραν «κομπόδεμα». Ε ρε σύντροφε τζι αν έρτει αστοσσιά ; η ίδια η θεωρεία σου λαλεί σου ότι ο καπιταλισμός χαρακτηρίζεται που κρίσεις. Επήρεν την στο σιορλολοπ τζαι τωρά συζητούμε για τους δείκτες.

Η κουβέντα ένι να μεν έσσιεις χρέος. Τωρά όσον αφορά τους οίκους αξιολόγησης, όντως για όσα τους κατηγορούν έχουν δίκαιο. Ως πριν λία χρόνια ενεν εκάμναν έτσι για τα χρέη των κρατών. Ανακαλύψαν το φρούτο τούτο πρόσφατα.  Εμφανέστατα να αξιολογήσουν δεν μπορούν, τζαι είναι αδιανόητο πως αφού κοτζιαμου κρίση δεν την επροβλέψαν, τζαι αφού είναι εμφανέστατο ότι είναι διαπλεκόμενοι, είναι απορείας άξιο πως τους διούν το δικαίωμα να επηρεάζουν τα κράτη με τέθκιο τρόπο. Φαίνεται πάντως – ως ειθισται για γκολντεν μπους που χάνουν το μέτρο– ότι έχουν τόσο πολλά μεθύσει που την εξουσία, που εξεκινήσαν τζαι χτυπούν πλέον μεγάλα κράτη….

Αλλά δαμέ κρύφκεται ακόμα μια αντίφαση του συστήματος τους.

Όσον επαέναν καλά τα πράματα με τα κουμάρκα τζαι τες φούσκες δεν εθέλαν να πκιερώνουν φόρους. Άμαν τα εκάμαν πίλιες, εξιχάσαν τη θεωρεία που λαλεί «όχι στον κρατικό παρεμβατισμό», τζαι εβουρήσαν στο κράτος να τους σώσει. Να πκιερώνουν εν θέλουν – γιατί έτσι λαλεί η θεωρεία – άλλα άμαν ήβραν τα θκύο στενά, εθέλαν βοήθεια που το κράτος. Εν ολίγοις, τα δικά μας δικά μας, τζαι τα ξένα πάλε δικά μας. Το κράτος όχι μόνο τους έσωσε αλλά δεν επέβαλε κανένα όρο σώζοντας τους (τζαι η δική μας η κυβέρνηση με αριστερό πρόεδρο δεν αποτελεί εξαίρεση).

Ε το κράτος, που όντως χαρακτηρίζεται που κακοδιαχείρηση, χωρίς φούσκα να του αποφέρει έσόδα, φόρους εν χρεώνει, συν τα χρέη των τραπεζών, ελείψαν του οι λίρες. Τζαι τωρά έρκουνται τούτοι οι κύριοι που τους εδάνησε χωρίς όρους, τζαι επιβάλουν τους δικούς τους όρους. Τζαι το μόνο που φταίει είανι το εξής ένα:  οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων !

Αν δε, προσθέσεις στην εξίσωση ότι το χρήμα που θα δανείσουν στα κράτη οι τράπεζες δεν το έχουν καν, αλλά το κράτος τους επιτρέπει να το δημιουργούν που το πούποτε, φτάνει σε τόσο ακραίο βαθμό η ανηθικότητα του πράματος που σε πιάνει ο θκιάλος.  (έχει ένα ωραίο ντοκιμαντέρ στο γιουτουμπ με τίτλο «το χρήμα ως χρέος» ….περιγράφει την χυδαία διαδικασία απλά)

Που την άλλη, για να μπορείς να μεν τους έσσιεις ανάγκη πρέπει να μπορείς να κουμαντάρεις το πουτζιήν…. Μπορούμε ; μάλλον όχι.

Ως την άλλη φορά να πούμε για το «κίνητρο» τζαι τη «παραγωγικότητα»… Οι πιο χυδαίοι ίσως που τους δείκτες.

Οι δείκτες της οικονομίας

Είπαμεν το 1000 φορές. Η οικονομία δεν είναι κάτι μονοδιάστατο. Άμαν τη θωρείς μόνο μέσα που συγκεκριμένους δείκτες μόνο σε συγκεκριμένα συμπεράσματα μπορείς να φτάσεις. Ούλλοι έχουν που λίον δίκαιο, και όπου έχουν δεν είναι κακό να τους το αναγνωρίζεις.

Οι καπιταλιστικοί δείκτες.Άμαν τελιώσεις που το πανεπιστήμιο, οικονομικά τότε μαθαίνεις τους…। Συνήθως μόνο τούτους. Ανάπτυξη, Φυσιολογική Ανεργία, Πλυθωρισμός, Χρέος, ισοζύγιο πληρωμών…. Τζαι βεβαίως, η μάνα όλων των δεικτών……Παραγωγικότητα.

Συνήθως δεν βουλιάζουν όλοι οι δείκτες ταυτόχρονα. Έτσι όλες οι κυβερνήσεις έχουν πάντα ένα νούμερο να πιππηλούν. Το ίδιο και η αντιπολίτευση. Συνήθως ανεργία και πλυθωρισμός κινούνται αντίστροφα έτσι που μπορεί να φωνάζει η αντιπολίτευση ότι ανέβηκε ο πλυθωρισμός και η κυβέρνηση να χουμίζεται ότι έπεσεν η ανεργία. Η αντιπολίτευση μπορεί να φωνάζει ότι η ανάπτυξη εν πιο χαμηλή που πέρσι η κυβέρνηση να λαλεί ότι εν πιο ψηλή που τον μέσο όρο των άλλων κρατών κλπ. Η κυβέρνηση παραθέτει τσιτάτα του οικονομιστ τζαι η αντιπολίτευση των «οίκων» - λες τζαι ενεν μέρη του ίδιου συστήματος. Εν ολίγοις τα νούμερα όπως θέλεις θκιεβάζεις τα. Εν τζαι λαλεί κανένας δείκτης πόσο καλά περνά ο κόσμος. Τζαι για να ρτει κυβέρνηση ή αντιπολίτευση τζαι να κάμει έστω τζαι μια νύξη κριτικής στους δείκτες, πρέπει ο δείκτης να μεν τη συμφέρει καθόλου.

Ας τους πιάμεν με τη σειρά:

Ανάπτυξη.
Οπωσδήποτε, το να αναπτύσεται μια οικονομία, εν γενικά «καλό»। Τι πα να πει ανάπτυξη ; ή μάλλον ανάποδα τι πα να πει χαμηλή ή ακόμα χειρότερα μηδενική ανάπτυξη .... ύφεση; Πα να πει ότι η οικονομία φέτος παράγει ακριβώς όσα επαρήξεν πέρσι. Αν πέρσι δηλαδή ήμαστουν καλά, τζαι φέτος καλά είμαστεν. Άμαν είμαστουν 10 πλάσματα μες την οικονομία τζαι επαράγαμεν 100 μασκαραλίκια, τζαι του χρόνου παράξουμεν 110 μασκαραλίκια, τούτο σημαίνει ότι κάποιοι που εμάς θα απολαμβάνουν 10 μασκαραλίκια παραπάνω. Εν τζαι λέει τζαι πολλά άλλα πράματα. Εξάλου εν τζαι χρειάζεται να θκιεβάσεις καμιά μαρξιστική ανάλυση για να δεις πόσα προβλήματα έχει τούτη η ερμηνία της ανάπτυξης. Στην γουικιπαιδεία να μπεις,τζαι να κοιτάξεις τον όρο GDP, φκάλει σου τα κατευθείαν. Αν τα 10 νέα μασκαραλακία πιάσει τη τζίηνος που έσιει είδη άλλα 90, την ανάπτυξη εν τζαι κόφτει την. Ούτε την κόφτει αν είναι βιώσιμο να παράγεις κάθε χρόνο 10 μασκαραλίκια παραπάνω που πριν. Τζίηνο που την κόφτει είναι να παράγεις παραπάνω που πέρσι. Είναι απαραίτητο. Ούτε την κόφτει τι ακριβώς εν τζίηνα τα 10 μασκαραλίκια παραπάνω.

Αν αρωστήσουμε ούλλοι τζαι πάμε στο γιατρό τζαι ο γιατρός πλερωθεί, αυτό θα μετρηθεί ως ανάπτυξη έστω τζι αν είμαστεν μια κοινωνία αρρώστων. Το να κινούμαστε ούλλοι με το αυτοκίνητο μας τζαι καταλιούμεν ένα σωρό πεζίνα, αντί να πιάνουμε το …μετρό, είναι οπωσδήποτε υπερ της ανάπτυξης. Αν έχουμε μιαν εγκατάσταση τζαι διαλύσουμεν την (με πυρομαχικά ας πούμε), η διαδικασία να την ξανακτίσουμε θεωρείται ανάπτυξη. Αν πιάσεις ένα καταναλωτικό δάνειο 10,000 ευρώ τζαι πάεις στη γερμανία τζαι επενδύσεις τα σε κατανάλωση μπύρας, η τράπεζα με το 15% που θα σου μπήξει θα παρουσιάσει ανάπτυξη. Άσχετο αν εσύ χρωστάς. Άσχετο αν η οικονομία δεν επαρήξεν ούτε μιαν οδοντογλυφίδα σε τούτη τη διαδικασία.

(Φυσιολογική) Ανεργία.
Τούτον ένι που τα πιο μεγάλα κόλπα। Καταρχή η θεωρία η ίδια ονομάζει μιαν ανεργία της τάξης του 2-4% ως «φυσιολογική». Εξαιρετικές οι λέξεις που επιλέγονται. Ενώ το να είσαι το ίδιο καλά με πέρσι θεωρείται αρνητικό, αν το 4% του κόσμου δεν έχει δουλειά, που ανάλογα με το μέγεθος της χώρας μπορεί να είναι τζαι μερικά εκατομμύρια άνθρωποι, τότε τούτο είναι «φυσιολογικό». Το να έχουν ούλλοι που μια δουλειά, τούτον ονομάζεται «υπερθερμαμένη οικονομία»…. Δηλαδή χα χα εννά καεί. Τζαι για να μεν καεί (πίτα της με το λάστιχο) πρέπει να επιστρέψει η ανεργία σε «φυσιολογικά επίπεδα». Ή άλλοσπως. Ο μάστρος, δεν μπορει να σε θκιώξει τζαι να γυρέψει άλλον πιο φτηνό, - γιατί ούλλοι έχουν δουλειά – τζαι ή που εννά σου δώκει αύξηση ή που εννά αναγκαστεί να πιάσει άλλο πιο ακριβό. Ε, τζαι σε τούτο το μοντέλο, «αύξηση» εκτός τζι αν ένι για τους CEOs, θεωρείται «μη- παραγωγική».

Που την άλλη, υπάρχει τζαι το κόλπο του πως τη μετράς। Ούλλες οι κυβερνήσεις του κόσμου -με τη δική μας μη-εξαιρουμένη- , προσπαθούν να δείξουν τζίηνο το νούμερο χαμηλό. Έτσι τον νεοσυερχόμενο μπορεί να μεν τον βάλει, τες παραπάνω φορές αφερούνται οι άστεγοι, οι φυλακισμένοι, και κάποιες χώρες ανακαλύψαν το part-time για να μειώνουν τους δείκτες.

Αυτά για τους άνεργους….

Για τζίηνους που δουλέφκουν ;
Θυμούμαι πριν τη κρίση, που μας ελέαν τζαι στο πανεπιστημίο, να θκιεβάζουμεν τον οικονομιστ. Ο οικονομιστ λοιπόν ούλλην τη περίοδο 2003-2008, εβαλεν τα με την αγορά εργασίας στην γερμανία. Η γερμανία είχεν για χρόνια «δομική» ανεργία γιατί είχαν μιαν ανεργία της τάξης του 7-8 %.... ενώ οι εγγλέζοι που είχαν τη λύση, είχαν μιαν ανεργία του 4-5%. Και τούτο οφείλετο, στο ότι η «αγορά εργασίας» (άκου αγορά, λες τζαι εν για μπίλιες που μιλούν), στη γερμανία ήταν «too rigid». Και για να λυθεί το πρόβλημα, έπρεπε να απελευθερωθεί (ελευθερία ή θάνατος που λέμε). Θυμούμαι που είχαμεν τζιηκάτο ένα καθηγητή …αμερικάνο μάλιστα…. Που μας ελάλεν, «μεν ακούτε τούντες πελλάρες….τζαι 10% ανεργία να έχει η γερμανία, να θυμάστε πάντα ότι έχετε 90% των ανθρώπων με καλές δουλειές»…. Γιατί σε αντίθεση με τα νούμερα της ανεργίας που τα έβλεπες κάθε τρίμηνο, μια φορά το χρόνο, εφανίζετουν τζαι ένας δείκτης που ελάλεν ότι 25% των παιθκιών στην αγγλία ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας. Ε, καλά τούντα θκύο πως συμβιβάζουνται ; Γίνεται το 5% ανεργίας να έσσιεν το 25% των κοπελουθκιών ; όχι βέβαία. Δεν είναι μόνο θέμα πόσοι εν οι άνεργοι, εξίσου σημαντικό ένι αν τζίηνοι που εργάζουνται πκιερόνουνται ένα εξιοπρεπή μισθό. Τζαι τούτο δεν απασχολεί τους δείκτες.

(Παρένθεση: Η γερμανία αν τζαι είσσιεν ψηλότερη ανεργία πριν τη κρίση, στο συγκεκριμένο δείκτη επήεν τα αναλογίας καλά. Οι φιανανσιαλ ταιμς του πολίτη ελέαν εχτές ότι τούτον οφείλεται στο ότι οι εταιρείες εκρατήσαν τους υπαλλήλους αξιοποιώντας κάποια κυβερνητικά προγράμματα, αλλά δυστηχώς εξεκινήσαν τζαι τούτοι τες εξυπνάδες με την ευέλικτη εργασία. Οι άλλοι που τα εξεκινήσαν που πριν τούντα κόλπα τους είναι πιο δύσκολη η εκ νέου μαγειρική των δεικτών…. Βεβαίως να προσθέσω κάτι για τους γερμανούς που για την φινανσιαλ ταιμς δεν είναι σημαντικό. Τζαι έσσιει σχέση με τζίηνο που ελέαμεν πριν για την ανάπτυξη. Οι γερμανοί ακόμα έχουν εργοστάσια. Κάμνουν αυτοκίνητα, κάμνουν μηχανές. Ούλλοι οι άλλοι που είχαν ανάπτυξη τόσα χρόνια (ισπανοί, ιρλανδοί κλπ), εν τζαι παράγαν τίποτε. Ή εκτίζαν σπίθκια, ή επουλούσαν χαρτιά ο ένας του άλλου που με τη μεταπώληση επιάναν αξία. Άμαν τα χαρτιά καταλήξουν να έχουν αξία κωλόχαρτου, τζίηνος που έσσιει εργοαστάσια έσσιει παραπάνω πιθανότητες να επιβιώσει. Καλό είναι να το χουμε τζαι εμείς υπόψιν, γιατί ούτε εμείς παράγουμεν τίποτε παρόλα τα «γερά θεμέλια» που ισχυρίζεται η κυβέρνηση - τζαι δεν αμφισβητεί η αντιπολίτευση. Έτω έσσιει 30 χρόνια κινούμαστε που φούσκα σε φούσκα με διαλλείματα εκμετάλλευσης της συνοριακής μας κατάστασης. Τζαι μεις εν χαρτιά που πουλούμε – εν τζαι παράγουμε τίποτε)

Στο θέμα μας…
Εν ολίγοις, στα υπόλοιπα νούμερα που εμάθαμεν να βλέπουμε καλό θα ήταν να
δημιουργηθεί και ένας δείκτης εργασίας, που θα περιλαμβάνει όχι τζίηνους που έχουν δουλειά, αλλά τζίηνους που η ανταμοιβή για την εργασία τους ,τους προσφέρει ένα αξιοπρεπή επίπεδο ζωής. Ένας που τους πιο σημαντικούς δείκτες που πρέπει να απασχολεί, αν όχι τους οίκους σίγουρα τους πολιτικούς.

Τζαι το πιο παράδοξο ; θα έπρεπε να απασχολεί και τους νεοφιλ. Για τον απλούστατο λόγο, που δεν τον χωρεί η παττίχα τους η όφκερη, ότι αν δεν τον πληρώνεις τον μαυρογέρημο τον εργάτη πως θα καταναλώσει τα μασκαραλίκια σου; Κάποτε, έκοφκεν το ο νους τους. Τζαι επιέσαν ώστε οι σκλάβοι να γίνουν μισθωτοί, για να μπορούν να γοράζουν τα μασκαραλίακια τους. Ο Γκαλτουνγκ έσσιει χρόνια που τους είπεν. Αν τζαι μπορεί κάποιος να διαφωνήσει μαζί του ως προς τις συνθήκες που οδηγήσαν στο κοινωνικό κράτος , ο γκάλτουγκ ισχυρίζεται ότι το κοινωνικό κράτος είναι ο τρόπος που ανακαλύψαν οι έχοντες ώστε να διούν ψίχουλα στους φτωχούς για να μεν εξεγείρονται. Είπεν τους το. Έκαμεν τους το κουτσιά καθαρισμένα. Αλλά εν λυσσιασμένοι. Όσα τζαι να τσαρουκιάσουν εν χορτανίσκουν. Κόψε τους μισθούς, κουτσούρεψε το κοινωνικό κράτος. Τζαι άμαν ξεκινήσουν οι εξεγέρσεις κατεβάζουν τα μούτρα τους. Έτσι ενι κοπέλια.. Με την ίδια κυνικότητα που απαντούν άμαν τους πεις για τους χαμηλούς μισθούς (έτσι εν οι κανόνες της αγοράς εργασίας) με την ίδια κινηκότητα απαντώ: Όπως υπάρχει ο νόμος της αγοράς, υπάρχει τζαι ο νόμος της κοινωνίας: Όποιος αδικείται – εκδικείται. Τζαι όσο δίκαιο τζαι να χουν οι νεοφιλ, ότι οι εξεγέρσεις κατά κανόνα καταστρέφουν τζαι δεν δημιουργούν κάτι καλύτερο, δεν παύουν οι εξεγερμένοι να αντλούν το δίκαιο που την εξαθλίωση τους. Τζαι ώσπου εν βιτρίνες που σπάζουν εν καλά. Να μεν αρκέψουν να παίρνουν κελάες. Τζαι μπορεί να μεν εν σωστό, μπορεί να μεν ενι παραγωγικό όμως είναι τζαι τούτο νόμος της κοινωνίας. Αν θέλεις λαμβάνεις τον υπόψιν. Αν δεν θέλεις….


Δεν την απασχολεί τη θεωρεία ο εργάτης. Δεν την απασχολεί πόσα πιάνει ή αν μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς. Δεν σε βλέπει σαν εργαζόμενο, αλλά σε βλέπει μόνο σαν καταναλωτή…. Τζαι δαμέ η θεωρεία έσσιει να σου υποσχεθεί πολλά…. Αλλά θα τους δούμε στην επόμενη ανάρτηση για τους άλλους δείκτες….. έχουμεν ακόμα, το χρέος, το έλλειμα, τη παραγώγικότητα…..

για τα γεγονοτα στο μαρι

Για μένα το βιώμα ήταν διαφορετικό. Το ότι δεν εθρηνήσαμε ένα πολύ κοντινό μας άνθρωπό ήταν απλά θέμα κωλοφαρδίας.

Το πώς τα αγκωνιστήκαμεν
Όλα τα φιλοκυβερνητικά μπλογκς, ξεκινούν με μια εκτενή ανάλυση με ημερομηνίες και ποιος είπεν ποιού και οι αμερικάνοι και μπλα μπλα. Εν ολίγοις «φταιν οι αμερικάνοι». Είναι το μόνο κομμάτι του θέματος που είναι κάπως πολιτικό / ιδεολογικό – γιατί όλο το υπόλοιπο, είναι εντελώς άσχετο με την ιδεολογία μιας κυβέρνησης τζαι το μόνο που δείχνει είναι την αδυναμία της να κυβερνήσει.

Το ίδιο φετίχ που έχουν οι εθνικιστές με τους τούρκους έχει το προεδρικό με τους αμερικάνους. Λοιπόν δεν είναι τζίηνο το θέμα. Μα δεν είναι καθόλου τζίηνο το θέμα. Έτσι εν στη πολιτική. Σε μια πενταετία εν τζαι εν μόνο τόκες, φιλιά, προεδρικά τζετ, έξτρα επιδόματα, προεδρία της ΕΕ, οι παρέες μας, τζαι ρουσφέθκια. Σε κάποια φάση θα σου έρτει ένα αγγούρι ,που εσύ μπορεί να μεν το θελεις, εσύ δεν το επροκάλεσες αλλά εννά πρέπει να το διαχειριστείς. Τζαι τα έκαμες μάτσιες.

Παρόλαυτα θα κάμω κάποια σχόλια για το πώς εκαταλήξαν δαμέ:

Όπωσδήποτε ο χριστόφιας είναι καχύποπτος ενάντια στη δύση. Τζαι ως ένα σημείο έχει τα δίκια του. Βεβαίως το γεγονός ότι εν αντιμερικάνος εν τζαι σημαίνει ότι αντιστέκεται τους. Απλά κάμνει ότι του πουν για να φκαίνει ύστερα να λαλεί ότι εδέκτηκε πιέσεις για να το κάμει. Βολέφκει μας τούτη η στάση. Γιατί ενώ ναι όντως η πίεση ήρτε που τους αμερικάνους, υπήρχε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας τζαι επιέσαν σε. Τούτο αγνούμεν το. Γαργάρα κανονικά. Γιατί δεν μας συμφέρει. Γιατί πα να πει ότι δεν είναι μόνον απόφαση των αμερικάνων. Ρώσοι , κινέζοι, γάλλοι αν δεν το εψηφίσαν, σίγουρα το ανεκτήκαν…. Αλλά μεν τους κατηγορήσεις τους ρώσους.

Βεβαίως, δαμέ προκύπτει το ερώτημα: το μ…ι το κλαμένο του «ψηφίσματος του 749» θέλει πίεση για να εφαρμόσει άλλα ψηφίσματα του ΣΑ ;

Τέλος πάντων.

Λοιπόν, με ένα κυπριακό άλυτο, τούτες εν καταστάσεις που θα τες βρίσκεις μπροστά σου. Γιατί όποια χώρα θέλει κάτι που σένα μπορεί να σε απειλεί με αναγνώριση Εξανάβραμεν τες. Άμαν η ρωσία αναγνωρίζει την απχαζία, ή η ΕΕ το κόσοβο, πάεις τζαι βρίσκεις τους τζαι εξηγάς τους: Ρε κοπέλια είμαστεν σύμμαχοι, αλλά με το αγγούρι που έχω το κώλο μου, δυστηχώς δεν μπορώ να προβώ σε τέτοιου είδους αναγνωρίσεις. Προφανώς σε τούτη τη περίπτωση, αν και εβρεθήκαμεν με τον σύριο μονάρχη, τζαι είπαμεν του ότι νιώθουμε σύριοι, δεν εκαταφέραμεν να τον πείσουμε ότι επιέσαν μας τζαι επιάμεν τα. Ούτε βεβαίως επροσπαθήσαμεν να εκμεταλευτούμε το γεγονός ότι ο ερτογάν εδώ και τρεις – τέσσερις μήνες στηρίζει τους αντικαθεστωτικούς.

Ο συναγερμός που την άλλη εν σίουρος ότι αν το εδίενε στον οηε, στη γαλλία, στη μάλτα, ότι δεν θα έρκετουν μια αναγνώριση. Έχει το σίουρο. Ούτε μου αρέσκει τούτη η αντίληψη που εκατέλαβε τα ΜΜΕ. Ποίοι είναι οι σύμμαχοι μας η δύση ή το Ιράν και η Συρία ; Αν έρκετουν μια αναγνώριση που τη Συρία ήταν να ορύουνταν. Όμως στο θέμα ότι εγράψαμε στα αρχίδια μας αποφάσεις του ΟΗΕ έχουν δίκαιο.

Τωρά που επαρετήθειν ο μάρκος, να δούμε τι θα πει αν ανοίξει το στόμα του. Γιατί αν έχουν δίκαιο οι αμερικάνοι για τις σχέσεις του με τον πρόεδρο…..

Τζαι επειδή δεν ξέρουμε ποια ακριβώς ήταν η στάση των σύριων, τζαι κατά πόσον εμείς εμπορούσαμεν να κάμουμε κάτι άλλο για να φύουν τα εβλοημένα που δαμέ, για χάρη της συζήτησης, να δεκτώ ότι η στρατηγική του «άιστα τζαμέ ώστι να δούμε ίντα που να γενεί…. Πέρκει ξιχαστεί το θέμα» ήταν η σωστή.

ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΤΖΑΙ ΕΠΑΙΞΑΝ ;

ΠΩΣ ΣΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΑ ΕΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΤΖΑΙ ΕΠΑΙΞΑΝ ;

Ακόμα δεν εφκήκε κανένα έγγραφο, που να μας πει ποιόν ήταν τζίηνο το εξυπνοπούλι που πρώτο έσυρε την ιδέα να τα βάλουν τζιαμέ που τα εβάλαν. Ακούω ιστορίες για τον πρόπαππο μου που όταν του είπαν να πάει βόλτα με το πλοίο στη Σκάλα, η απάντηση του ήταν : Ε, τζαι γυρε ;

Οι σημερινοί εμπειρογνώμονες, την ώρα που επαίρναν την απόφαση, εν εσκέφτειν ένας: ε, τζαι έπαιξεν ρε κοπέλια ; ύστερα ίντα χαπάρκα;

Διαφύλαξη των θεσμών λαλεί ο πρόεδρος. Τζαι το μόνο που δεν εδιαφυλάχθηκε ήταν οι θεσμοί. Στην ΕΦ εν τζαι χρειάζεται να είσαι έξυπνος. Ηλίθιος να σαι, είναι αρκετό. Για τον απλούστατο λόγο ότι για ούλλα υπάρχουν διαταγές. Εξου τζαι το ρήμα «προβλέπεται». Ότι επροβλέπετουν για τη φύλαξη πυρομαχικών, αγνοήθηκε. Οι απανοτές μαλακίες που εκάμαν στη φύλαξη είναι απίστευτες. Τζαι όπως θα πω πιο κάτω, ούλλοι θα έβρουν που μιαν δικαιολογία για να τα σύρουν στους ανώτερους τους.


Ο πρόεδρος.
Τελικά εν κάμνει. Δεν είναι ηγέτης. Δεν ηγείται, άγεται.

Το διάγγελμα.

Ούλος ο κόσμος ήθελεν ένα συγνώμη. Ήταν το μόνο που έπρεπε να πει, ιδαλιώς ποίος ο λόγος του διαγγέλματος ; Και εν τέλει, αντί να το κάμει που μόνος του , εσύρθηκε που την αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ, να το κάμει σαν βρεγμένη γάτα την επομένη.

Το ΕΛΑΜ ενόμιζεν ότι τον εβόλεψεν. Με τον ίδιο τρόπο που οι κουκουλοφόροι της αθήνας βολεύκουν το σύστημα. Αλλά επλανάτο. Οι ηλίθιοι του ΕΛΑΜ εφανήκαν πιο έξυπνοι που λόου του τζαι μετά τη δεύτερη μέρα δεν εξανακάμαν επεισόδεια (αν όντως τζίηνοι τα εκάμαν). Όμως, το να φκεις να κάμεις διάγγελμα τζαι η έγνοια σου να είναι οι πέτρες στο προεδρικό, πα να πει ότι έχασες το νόημα. Οι αναφορές δε στην εοκα βου, ήταν εντελώς μα εντελώς άσχετες. Δεν πουλά πάντα ο «αντιστασιασμός». Ούτε ο ψευδοαντιιμπεριαλισμός. Με τον ίδιο τρόπο που δεν πουλά πάντα ο εθνικισμός για τους άλλους που βλέπουν παντού φαντάσματα τζαι προδότες. Όπως τον κόρωνο που άμαν εννα ανοίξει το στόμα του, μονό κρα ξέρει να κάμνει. Είπαν του 1000 φορές άμαν παένεις έξω μεν κάμνεις δηλώσεις για την αντιπολίτευση. Δεν το χωρεί η παττίχα του η όφκερη. Σε μια κατάσταση δράματος, το να αναδεικνυεις ως σημαντικό ζήτημα το ελαμ, πα να πει ότι χαπάρι δεν επήρες. (Τωρά εν σίουρος ότι θέλει να τη κάμει την αντικατοχική ; )

Το γνώριζε ή δεν γνώριζε. Το προεδρικό, ώθησεν τα ΜΜΕ να μπουν σε μια άσχετη διελκυστίνδα αποπροσανατολιμού, που ο ηλίθιος αντί να την αποφύγει, έπεσεν στη παγίδα και θα χάσει. Αλλά η προσπάθεια του προεδρικό να πείσει ότι δεν ήξερε εν τζαι καλύτερο. Αν δεν ήξερε πάλε δεν κάμνει.

Το ίδιο τζαι το επιχείρημαν – με εγίνουνταν τζαι πριν εγκλήματα, μα το κράτος είσσιεν που πάντα προβλήματα. Ρε κουμπάρε, αφού είσαι ο ίδιος σαν τους άλλους ποιος ο λόγος να είσαι τζαμέ. Εν τζαι λαλεί κανένας το αντίθετο. Εν τζαι μιαν τζαι θκύο φορές που την εγλυτώσαμε. Η νοοτροπία του κρύψε να περάσουμε, που διαπέρνα ούλλους μας , και τη κρατική μηχανή είναι επικίνδυνη. Τζαι σε κάποια φάση θρηνάς θύνατα. Τζαι ο κόσμος ανάλογα (δεν) αντιδρά. Το τι το καθορίζει άλλοι θα πουν εν τα ΜΜΕ, άλλοι θα πουν η έκταση της καταστροφής. Και η αλήθεια στη προκειμένη περίπτωση, ήταν τεράστια.

Ίδιος με τους άλλους αποδείχτηκε τζαι στην επιλογή προσώπων σε καίρια πόστα. Οι παρέες του. Γέροι με ένα σωρό προβλήματα υγείας. Συνέχιση του μακαριακού κατεστημένου κανονικά. Μολέσκης, χριστοφίδης, παπακώστας, όλο σχεδόν το υπουργικό (με εξαιρέσεις βεβαίως τους συλιτζιώτη, δημητρίου…. Και νικολαίδη, άτε τζαι η πραξούλα). Τζαι τωρά λαλούν ότι θα κάμει κυβέρνηση εθνικής αποδοχής. Μα τι σημαίνει εθνικής αποδοχής. Να ξαναβάλεις «προσωπικότητες» που είχαν ένα σωρό πόστα με μόνο επιχείρημα ότι «δεν είναι του κόμματος;». εν δύσκολο σήμερα να έβρεις ανθρώπους που να μπορεις να τους βάλεις μιαν δουλειά τζαι να την κάμουν σωστά – ε τζαι ο πρόεδρος δεν ήβρε.

Το κλάμα. Δεν είμαι ποτζίηνους που μου αρέσκει ο πρόεδρος του να κλαίει. Τζαι καλά έκαμεν τζαι δεν (εξανα)κλαψε. Ο δημητράκης όμως ακολουθώντας το παράδειγμα του τάσσου και του τόμμη ββου, κάθε λιόν έκλεε. Ανθρώπινο πρόσωπο γαρ. Στην ελίτα, άμαν εννα του μιλήσει η αννού κλπ. Τζαι τωρά εισπράτει το. Ο κόσμος αναρωθκιέται – μα καλά μόνο άμαν του μιλά η αννού κλαίει ; άμαν πεθάνουν 13 εν τον κόφτει; Τζαι έχουν δίκαιο. Μόνος του δημιούργησε, τζαι τωρά ήρτεν του ο λοαρκασμός.

Έτσι τζαι μια συμβουλή προς το ΑΚΕΛ. Έσσιετε 2-3 μιτσιούς που εν καλοί (λουκαίδης, δαμιανού, στεφάνου) τζαι εφκάλετε τους πρώτη γραμμή τζαι θα τους κάψετε. Δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Οι τελευταίοι θκυό τις τελευταίες μέρες ήταν απαράδεκτοί. Προχτές ο δαμιανού, με τον ίδιο υπεροπτικό τρόπο που συμπεριφέρεται ο πάγκαλος στην ελληνική αριστερά, λαλεί του βαρνάβα: τούτα να τα πεις στο 9% που εκπροσωπείς. Άτε αισιχτιρ ρε μαλάκα, τζαι είχα σε τζαι σε υπόληψη.

Τζαι όσο για το κυπριακό…. Η απονομιμοποίηση πλέον του προέδρου δεν βοηθά τη λύση. Γιατί αφενός έτσι σιέσης που ένι, που να κάμει κίνηση κάτω που έτσι συνθήκες; Αλλά τζαι να του επιβάλουν λύση, ποιον θα πείσει να πει ναι; Ο σκοπός εν τζαι ενι να με πείσει εμένα – αλλά το 30% που σούζεται. Τζαι πλέον δεν του παιρνά να πείσει κανένα.

ΟΙ ευθύνες
Οι ευθύνες δεν πρόκειται να αποδοθούν. Τζαι άιστον γριστόφκια να λαλεί. Γιατί νομικά οι πλείστοι θα είναι καλυμμένοι. Ούλλοι εστείλαν που μιαν επιστολή που προειδοποιούσαν. Βεβαίως οι επιστολές είναι του στυλ, δεν έχουμε προσωπικό, δεν έχουμε τα λεφτά, δεν έχουμε τις γνώσεις…α είναι και επικίνδυνο. Κανένας δεν έγραψε σε μιαν επιστολή τζαι να λαλεί: ρε γάροι, αν πουν τζαι παίξουν εννα μας πάρει ο θκιάολος. Κανένας δεν εποκούππισε κανένα γραφείο, κανένας δεν επαρετήθηκε, κανένας δεν έπιασε τους στρατιώτες τζαι να φύει – εκ των προτέρων. Όμως μιαν επιστολή μπορεί να έστειλε. Τζαι ο καθενας θα μεταφέρει την ευθύνη πιο πάνω στην πολιτική απόφαση του «άφηστα τζιαμέ, τούτη εν η διαταγή» τζαι στη πολιτική απόφαση των περικοπών στην ΕΦ.

Το ίδιο ισχύει τζαι για τον διοικητή ναυτικού. Λυπούμαι πραγματικά που αναγκάζομαι να αναφερθώ σε ένα άνθρωπο ο οποίος φαίνεται ότι είσσιεν έννοια…. Αλλά τούτη η υποκρισία με τους ηρωισμούς δεν την αντέχω. Τούτα τα όρνια που λέγονται ΜΜΕ, αν εζιούσεν ο ΔΝ ήταν να τον λυντσάρουν. Ο θάνατος όμως είναι κάθαρση. Τζαι έτσι για να είμαστεν ειλικρινείς με τον εαυτό μας, θα πω ότι θα έλεγα αν ήταν ζωντανός. Το αν έθκιωξε τους ναύτες ελέγχεται. Γιατί οι ναύτες στα πλοία εμείναν. Ταυτόχρονα η διαταγή δεν ήταν «φύεται», αλλά ελάτε μέσα. εδιάταξεν ανάκλιση προσωπικού. Και μόνο που τύχη (γιατί επαίξαν νωρίς) οι ανακληθέντες δεν εσκοτωθήκαν. Απλά πράματα όπως το να καθαριστούν τα χόρτα γυρώ που τα κοντεινερ, δεν εχρειάζετουν απόφαση του ΓΕΕΦ. Τζαι οι μιτσίοι που εσκοτωθήκαν εν τα χόρτα που εσβήναν, όχι τα πυρομαχικά. Ήρωας! Μα τι πα να πει ήρωας. Εν τζαι έσβηνε τη φωθκιά. Έστεκε τζαι εθώρεν. Επήεν μούχτι. Πραγματικά μούχτι.

Τζαι με τούντο σκεπτικό, ούλλοι που τον ΔΝ τζαι πάνω εκάμαν όσα τους επέτρεπε η ιεραρχία. Εκάμαν τες επιστολές τους τζαι εγύραν πίσω.

Αλλά για να μαστεν ειλικρινής. Ούλοι έτσι άχρηστοι είμαστε. Κανένας μας δεν θα επαρετήτουν, κανένας μας δεν θα εποκούπιζεν κανένα γραφείο. Πόσες φορές θωρείς το λάθος τζαι λαλείς αφού οι πουπάνω αποφασίζουν, εννα χολοσκώ εγώ ; Δεν διωρθονούμαστε με τίποτε.


Τα παιθκιά που εσκοτωθήκαν, οι πληροφορίες λένε ότι ήταν οι μιτσιοί που ποτέ δεν αντιμιλούσαν, που ποττέ δεν αρνηθήκαν διαταγή. Ήταν τα πιο καλά παιθκιά, τζαι δεν είναι τυχαίο που εχαθήκαν τζίηνοι.

Στους 13…. Ας είναι ελαφρύ το χώμα…..

Φόνος

(από το στάθη, στην ελευθεροτυπία)

Επήεν να καταγράψει την πιο ευτιχισμένη μέρα της ζωής του ο άνθρωπος τζαι για μια κωλοκάμερα, εσκοτώσαν τον।

Κρίμα, γαμώτο κρίμα।


Τζαι ήβραν ευκαιρία οι φασίστες, κρυμένοι πίσω που "αγανακτισμένους πολίτες " τζαι εσκοτώσαν ένα μετανάστη।


γιατί ;

επείδή εφαίνετουν ξένος।

επειδή ήταν που το μπαγκλαντες।



Ασιχτιρ।

για τον μετανάστη που σκότωσαν πριν δει το παίδιν του και το μετανάστη που σκότωσαν γιατι δεν τους άρεσε το χρώμα της πέτσας του.

βουλευτικές ; α μπα!

η απουσία του τελευταίου καιρού οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η έλλειψη χρόνου. Αποφασίσαμε νε ξεκινήσουμε κάτι νέο, πες το χόμπυ - με την ελπίδα ότι σε κάποια φάση θα φέρει και κάποια αναγκαία ένεση στο εισόδημα. έτσι ασυνειδητα ο χρόνος εκόπηκε από το μπλογκινγκ. Κυρίως από το γράψιμο, γιατί τους φίλους συνμπλόγκερς, θα βρω λίγο χρόνο να τους διαβάσω έστω κι αν δεν λαμβάνω μέρος στις συζητήσεις.


Ο δεύτερος λόγος, είναι μια συνειδήτη αποχή από τη διαδικασία των επικείμενων εκλογών. Το τελευταίο δίμηνο έχω σταματήσει να βλέπω ειδήσεις τη νύχτα, όπως τζαι εκπομπές με υποψήφιους. ότι ακούσω άπο τα πεντάλεπτα δελτία στο ράδιο, και κυριακάτικες εφημερίδες και το πρωί πριν πάω δουλειά λίο γιουρονιους. Δοκιμάστε το, είναι απόλαυσις.


θα μου πεις μα θα σε ανενημέρωτος ;


Γιατί με το να ακούεις (ή μάλλον καλύτερα να βλέπεις ) ειδήσεις κάθε μέρα είσαι ενημερωμένος ;


Πρόσφατα εθκιέβαζα ένα βιβλίο με συζήτησεις δύο αργεντινών συγγραφέων, όπου ετέθηκε το εύλογο ερώτημα: " Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν σημαίνοντα γεγονότα κάθε μέρα ;"
Πνάστε, θκιεβάστε κανένα βιβλίο. Μα είναι αλήθεια. Πες ότι έλειπες 10 μέρες τζαι δεν άκουσες την αγγούρα που έσειρε ο πρεσιτεντ τζαι το παναύριν που ακολούθησεν, ήταν να χάσεις τίποτε ; ήταν να αλλάξει η ζωή σου ;


Με αυτό το τρόπο, ήβρα τζαι χρόνο να δω το ντοκυμανταιρ του σκαι για το 1821 - πολύ ενδιαφέρον, αξίζει το κόπο, όχι τόσο γιατί λέει κάτι νέο, αλλά γιατί τούτο που λέει γίνεται πλέον νομιμοποιημένη αντίληψη μέσα στη κοινωνία. Και το χρεοκρατία το είδα, και ήβρα και χρόνο να διαβάσω τζαι 2-3 πράγματα που ήθελα.


Που την άλλη οι ειδήσεις είναι μια αηδία. Πέρα που το γεγονός ότι οι εκλογές είναι η περίοδος της ατάκας, οι ειδησεοπαραγωγοί είναι απίστευτα πρίχτηες. Εκάμαν τες ειδήσεις να διαρκούν μιαν ώρα τζαι ένα τέταρτο - ενώ θα εμπορούσε να ήταν 15 λεπτά, άτε μισή ώρα, με αποτέλεσμα τα δελτία ειδήσεων να έχουν (μεταξύ όλων των υπόλοιπων προβλημάτων που έχουν) τα δύο εξής ηλίθια χαρακτηριστικά.


1. Αναγάγεται η ατάκα - ή να το πω διαφορετικά: η δήλωση ενός πολιτικού σε είδηση. Λοιπόν, επιτέλους κάποιος πρέπει να ενημερώσει τούτους τους συντάκτες ειδήσεων ότι δεν είναι. Αν ψηφίσει κάτι βουλή, ή αν πάρει μιαν απόφαση η εκτελεστική εξουσία - μπορείς να ισχυριστείς ότι εν είδηση..... τζαι πάλε πίνει νερό. Αλλά το να πεις ο αβέρωφ είπεν "ο χριστόφιας εν αχάπαρος" δεν απότελεί είδηση. Και το πρώτο τέταρτο των ειδήσεων σε τούτο αναλώνεται. τζαι γιατί τους παίρνει ένα τέταρτο ;


2. Γιατί κάθε δήλωση θα μου την πουν τζαι τέσσερις ή το λιγότερο τρεις φορές. Ξεκινά το δελτίο, με τους τίτλους ειδήσεων: Νέα κόντρα κυβέρνησης αντιπολίτευσης, ο αντιπρόεδρος του δησυ αποκάλεσε το πρόεδρο χριστόφια αχάπαρο (πρώτη φορά), αχάπαρος είσαι τζαι φαίνεσαι απαντα η κυβέρνηση. Ξεκινά το δελτίο, τζαι λέει η εκφωνήτρια:Αχάπαρο αποκάλεσε τον πρόεδρο χριστόφια ο αβέρωφ (δευτερη φορά) μπλα μπλα μπλα......ας δούμε το ρεπορτάζ: τζαι ξεκινά το ρεπορτάζ Αναβαίνει το θερμόμετρο στη εκλογική διαμάχη με εκατέροθεν χαρακτηρισμούς. Αχάπαρο αποκάλεσε τον πρόεδρο ο αβέρωφ νεοφύρου (τρίτη φορά)..... τζαι στό τέλος, (για τέταρτη φορά!!!!) θα μας δείξει τον αβέρωφ, ζωντανά πλέον να λέει "ο πρόεδρος εν αχάπαρος"......


Κάλα ρε, είμαι τίποτε μανός ; Μια φορά εν κανεί ; Εν ανάγκη να μου το πεις τέσσερις ; Τζαι άλλες τέσσερις για να μου πεις ότι ο άλλος είπεν του "αχάπαρος είσαι τζαι φαίνεσαι".


εν τζαι τυχαία που το φαινόμενο της ατάκας δεν έχει τελιωμό.



Δεν τους αντέχω πλέον στα παράθυρα, να μιλούν, να αλληλοδιακόπτουνται, τζαι ύστερα να κάμνουν μάθημα ο ένας του άλλου πως πρέπει να διαξάγεται ο διάλογος. Τζαι τούτες οι δηλώσεις για πράματα που ελυθήκαν: ότι τους πουν: Ισοπεδωτική κριτική, προσπάθεια υπόσκαψης του προέδρους (ε τζαι πίου ρε), η κυβέρνηση πρέπει να μάθει να ανέχεται την κριτική, την αντίθετη άποψη, εμείς είμαστε δημοκράτες, εσείς των καθεστώτων της σιβηρίας, εμείς δεν είμαστε σαν κάποιους που εφέραν τους τούρκους δακάτω.......


Γι αυτό, έκοψα το τηλεοπτικό κομμάτι των βουλευτικών, και έχω να σας ενημερώσω, ότι είναι απόλαυση. Είναι όπως τη νηστεία, που αντί να σε πιάνει η στέρηση, ανακαλύπτεις ότι αν με τρωεις μόνο κρέας νιώθεις τζαι καλύτερα.




Αλλά πέρα από το μιντιακό κομμάτι των εκλογών, τζαι επί της ουσίας πάλε.....με κρύο με βράστη. Γιατί να στηρίξω τον χριστόφια ; Για το κυπριακό ; Το μόνο αξιόλογο της διακυβέρνησης του ήταν η διασταυρούμενη ψήφος (αν μεν την ανατρέψει τζαι τζίηνη ο έρογλου). Που αντί να στηρίξει με επιχειρήματα επροσπάθαν να τη φορτώσει σε παλιές αποφάσεις του εθνικού συμβουλίου. Που τζαμέ τζαι τζει, ούτε το κλίμα άλλαξε, ούτε τη ρητορική τάσσου, τζαι απόδειξε μαζί με τον ταλάτ ότι ούτε η αριστερά μπορεί να το λύσει. Δεν θέλω να του ρίξω την αποκλειστική ευθύνη (μιλώ κυρίως για την περίοδο ταλατ - γιατί τζίηνη έπρεπε να αντιληφθεί ότι ήταν η σημαντική), αλλά δεν βρίσκω τη κριτική που του κάμνουν οι απορρηπτικοί, αρκετή δικαιολογία για να τον ψηφίσω, . Στο κάτω κάτω θερίζει ότι έσπειρε το 2003-04.


στην εσωτερική διακυβέρνηση, εν τζαι είδαμε καμιά τομή. Μια διαχείρηση του συστήματος χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Με φωτεινή εξαίρεση το συλιτζιώτη - τζαι τον νικολαίδη όσον ήταν τζαμέ. Ο παιδείας, κάτι προσπαθεί να κάμει, αλλά είτε αφήνουντον ακάλυπτο, είτε κολλά πάνω στες για χρόνια συντηριτικές αντιλήψεις του υπουργείου του, έχει και ένα υφάκι λίγο ελιτιστικό..... δεν ξέρω αν τελικά επί της ουσίας εκατάφερε ή μπορεί να καταφέρει κάτι. Για ούλλους τους υπόλοιπους - κάποιοι αδιάφοροι, κάποιοι που το μέτριο τζαι κάτω.....


Ο συναγερμός δε, είναι μια ομελέττα απόψεων τόσο στο κυπριακό όσο τζαι στην οικονομία, που, με να τους θωρείς θέλεις, με να τους ακούσεις.


Για την οικονομία να κάμω όμως ένα σχόλιο. γιατί είναι τζαι της μόδας τούντη φορά.


είναι επίσης ένας από τους τομείς που δεν αξίζει να το παρακολουθείς με τίποτε. με όρους συστήματος (άφού κανένας δεν έχει διάθεσει να μιλήσει εκτός αυτού του πλαισίου), η οικονομία των εκλογών είναι η μεγαλύτερη παπάρα. Μια κυβέρνηση, με τόσους φόρους που πιάνει, πάντα θα κάμει κάτι. Μέχρι σήμερα αν πάεις στη βόρεια ελλάδα, θα έβρεις κόσμο που θα σου πει ότι ο παπαδόπουλος τους έκαμε γεφύρκα. Εν τζαι εν ψέματα. Αφού έκαμεν τους. Εν τζαι έσσιει κυβέρνηση που εκατάφερε να μεν κάμει τίποτε. Ετσι πάντα θα μπορεί να πει: Εδόκαμεν τζαμέ, τζαι ποτζίη, τζαι τζίηνου τζαι του άλλου, τζαι αυξήσαμε τζίηνο το επίδομα, τζαι εκάμαμε τούτα τα έργα. Αλλά επειδή, ούλλα δεν μπορεί να τα κάμει, η αντιπολίτευση πάντα θα μπορεί να λέει, δεν εκάμετε τζίηνο ούτε το άλλο, τζαί αφήκετε τούντην ομάδα να πεινάσει κλπ.


Είναι ένας άνευ περιεχομένου διάλογος. Με όρους του συστήματος (το λεγόμενο opportunity cost), για να είσσιεν ο διάλογος έστω τζαι κάμια σπέρματα σοβαρότητας έπρεπε η αντιπολίτευση (π.χ. ο λευτεράκης) που θέλει να ξοθκιαστούν τζαι άλλα να μας πει, πόθεν έπρεπε να τα βρει η κυβέρνηση. Τζαι η κυβερνηση, τουλάχιστο να υπερασπιστεί ότι έδωκα τα δαμέ αντί τζιαμέ γιάτί δαμέ εν καλύτερα. Το να λαλείς μόνο, "εμείς εδώκαμεν, τζαι μάλιστα παραπάνω που τους προηγούμενους" τζαι να καρτεράς να σου πω τζαι μπράβο.....ε, συγνώμη εν τζαι που τη πούγκα σου που τα δωκες.


τζαι τούτο δεν είναι σχετικό με τούτη τη κυβέρνηση. Ο διάλογος περί οικονομίας έτσι διαξάγεται είτε τούτοι κυβερνούν είτε οι άλλοι.


τούτη τη φορά όμως έχει τζαι κάτι το ενδιαφέρον, ως προς το ότι η μισή αντιπολίτευση (αβέρωφ) τζαι η μισή συμπολίτευση (νικολάκης) αντί να ζητούν να δώκει παραπάνω, έρκουνται τζαι ζητούν που τη κυβέρνηση να κόψει!!! Τζαι τούτο βεβαίως άνευ περιεχομένου γιατί εν τζαι λαλεί κανένας πόθεν να κόψει. Άσε που εφαηθήκαν για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων (τους μόνους μισθωτούς δηλαδή που παίρνουν ένα αξιοπρεπή μισθό τζαι ακόμα έχουν δικαιώματα..... έστω τζι αν σε τσακρούν να σε εξυπηρετήσουν). Αλλά αν μεν το έκαμνε θέμα ο πολίτης, εν τζαι ήταν να μας πουν, τζίηνοι πόσα τρων που το δημόσιο.



Βεβαίως ο παράγοντας οικονομία έχει και κάποιες ενδιαφέρουσες παραμέτρους οι οποίες είναι άσχετες με τες εκλογές;

Το ακελ, χρησιμοποιεί τα εύσημα του ΔΝΤ και της Κομμισιον για να αποδείξει ότι η πολιτική που ακολουθεί είναι η σωστή.


Η ΣΕΚ προτοστατει για τα δικαιώματα των κοινοτικών εργαζόμενων !!! Τζαι στις παράγκες της λεμεσού ήταν πρώτοι και στους ρουμάνους εργοδηγούς που επροσπαθήσαν να συνδηκαλιστούν !!!! είναι ένα βήμα μπροστά!


Και η πιο ενδιαφέρον κόντρα είναι βεβαίως οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων. Τα κόμματα με τους πιο πολλούς δημόσιους υπάλληλους (ΔΗΚΟ ΔΗΣΥ - όχι πως το ακελ δεν εξασάλωσε τη τελευταία 8ετία), θέλουν να κόψουν μισθούς. Η αριστερά σε επίπεδο ρητορικής το απορίπτει, αλλά ο πρόεδρος καλεί την ΠΑΣΥΔΥ σε διάλογο, ενώ ο δεξιός συνδικαλιστής, χατζηπέτρου λέει ότι δεν δεσμεύεται από της περικοπές μισθών δηκο- ακελ......ε, ρε γλέντια.


Η κυβέρνηση (η οποία εκ του ασφαλούς ήξερε ότι δεν θα επέρναν η πρόταση για φορολόγηση 1% των τραπεζών), αντιστέκεται σθεναρά και βάλει και βέτο μάλιστα σε πιθανή ενιαία ευρωπαική φορολογία, που τη προτείνει μεν η κομισσιον και οι γαλλογερμανοί, αλλά ήταν ανέκαθεν πρόταση της ευρωπαικής αριστεράς. Είδες πρόεδρε, τι πρέπει να κάμεις για να σε στηρίξει ο φιλελευθερος τζαι η σημερινή ; !!


Η μόνη αξιόλογη πράξη που αναγνωρίζεται στον τραπεζίτη υπουργό μας, είναι ότι ως γνώστης του συστήματος, επήεν στες αγορές τζαι εδανείστειν πριν μας υποβαθμίσουν οι διάφοροι οίκοι. Εν ολίγοις έκατσεν τους την.


χωρίς να θέλω να ισχυριστώ βεβαίως ότι οι ιδεολογικές διαφορές είναι ανύπαρκτες, κάποια σημεία από το τελευταίο συνέδριο του ακελ, και από τις θέσεις του συναγερμού για την οικονομία είναι ενδιαφέρον.


ΑΚΕΛ:

"Η συνεχής εγρήγορση για συγκράτηση του πληθωρισμού. Η αύξηση των τιμών και η κερδοσκοπική συμπεριφορά των ολιγοπωλίων φθείρουν τα εισοδήματα των εργαζομένων." (τα γνωστά)

ενώ κατακρίνει το ΔΗΣΥ ότι

"Μ΄ αυτό τον τρόπο, έλεγαν, θα αυτορυθμιζόταν η αγορά και θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των πολιτών."

η λύση είναι:

" Η εύρυθμη λειτουργία της Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού, οι ενέργειες του παρατηρητηρίου τιμών και η αναβάθμιση και η σωστή λειτουργία της Υπηρεσίας Προστασίας Καταναλωτών αποτελούν το θεσμικό ανάχωμα ενάντια στην κερδοσκοπία"

ενώ για τον ΔΗΣΥ πρόβλημα και λύση

" Ενίσχυση του ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα της Κυπριακής αγοράς. Άρση μονοπωλίων και ολιγοπωλίων και ενίσχυση ανεξαρτήτων εποπτικών αρχών όπως η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και άλλες."

Πασχίζεις να έβρεις τη διαφορά!

Προσωπικά δεν έχω πιστεί, ότι η επιτροπή ανταγωνισμού, το παρατηρητήριο τιμών και η υπηρεσία καταναλωτή μπορούν να μειώσουν τες τιμές. Για τον απλούστατο λόγο - όπως λέει και το καταστατικό - ότι οι τρεις αυτές υπηρεσίες πιστευούν ότι αν αφεθεί η αγορά να δουλέψει σωστά, ο ανταγωνισμός θα μειώσει τις τιμές! εγώ τούντο πράμα δεν το πιστεύω.



Υπάρχει μια συμφωνία ότι

ΑΚΕΛ:
"Το μεγάλο μέγεθος της κρατικής μηχανής δημιουργεί προβλήματα."

ΔΗΣΥ
"Τρίτος άξονας του προγράμματος μας είναι η μείωση του σπάταλου κράτους".


έτσι έχουμε τον συναγερμό να προτείνει μορατόριουμ σε προσλήψεις, αυξήσεις και μειώσεις των κλιμακων για τους νεοεισερχόμενους - και το ΑΚΕΛ να περιφανεύεται ότι η κυβέρνηση Χριστόφια είναι η μόνη που μείωσε τις προσλήψεις.



το ΑΚΕΛ νιώθει περίφανό ότι
"Διαφυλάχτηκε ο θεσμός της ΑΤΑ".

ενώ ο ΔΗΣΥ
"Βελτίωση της ΑΤΑ με τρόπο που να την καθιστά πιο δίκαιη."

Τωρά κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ο συνεγερμός (του φούλη) δεν θέλει να κόψει την ΑΤΑ ; όμως επί της ουσίας ο συναγερμός έχει δίκαιο. Απαραίτητη μεν η ΑΤΑ για τη διαφύλαξη της πραγματικής αξίας των εισοδημάτων, αλλά όπως είναι δομημένη διά στους πιο πλούσιους πιο πολλά. τζαι τούτο θέμα κάποτε πρέπει να θιχτεί.



Είπαμε, δεν θέλω να τους εξισώσω. ο συναγερμός εμφανέστατα είναι υπερ των ιδιοτικοποιήσεων, ενώ το ακελ είναι εναντίον..... αν και η πρώτη μεγάλη εταιρεία δημοσιου που έκλεισε, ήταν επί τούτης της διακυβέρνησης (κάποια πράματα λες τζαι συμβαίνουν σαν φάρσα). Ο συναγερμός θέλει πολεοδομικές και φορολογικές ελαφρύνσεις, δημιουργία καζίνο κλπ.


Όμως κάποια πράγματα από το συνέδριο του ακελ τωρά που τα θκιεβάζω είναι πολύ ενδιαφέρον. Ενδιαφέρον γιατί, οι άλλοι εν γνωστοί νεοφιλελευθεροι.

Έτσι από το 21ο συνέδριο του ΑΚΕΛ:

"Ο εκσυγχρονισμός και η ριζική μεταρρύθμιση της τουριστικής μας πολιτικής. Χρειάζεται η επίσπευση εκτέλεσης σημαντικών έργων τουριστικής υποδομής όπως είναι οι μαρίνες τα γήπεδα γκολφ,"

Δεν ξέρω τι λεν οι οικολογοι για το θέμα, αλλά προσωπικά δεν έχω πιστεί ότι τα γκόλφ φαίρνουν τουρισμό, και ότι αξίζει το κόπο να σπαταλάς τζίηνο ούλλο το νερό για γήπεδα γκολφ. Πόσο μάλλον αφου τα γκολφ τα διαχειρίζεται έτσι τζι αλλιώς το μεγάλο κεφάλαιο.

"Η προώθηση πιο ευφάνταστης πολιτικής για μετατροπή της Κύπρου σε κέντρο παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών. .... Κατά συνέπεια η χώρα μας μπορεί μέσα από συντονισμένες πολιτικές να αναπτυχθεί στους τομείς των χρηματοοικονομικών, νομικών, στεγαστικών, συμβουλευτικών και άλλων υπηρεσιών"

Εν ολίγοις...... ξέπλυμα, ξέπλυμα, ξέπλυμα. :-)


Πάρα πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει το τι έδωκε η κυβέρνηση στες τράπεζες:


"4. Εξασφαλίστηκαν από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων €300εκ τα οποία κατατέθηκαν στις Τράπεζες για στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με ευνοϊκά δάνεια. Ενώ η ενέργεια της Κυβέρνησης ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, οι τράπεζες δεν μείωσαν τα επιτόκια δανεισμού προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
5. Η Κυβέρνηση εξασφάλισε και κατάθεσε στο ευρύτερο τραπεζικό σύστημα €3δις με στόχο τη βελτίωση της ρευστότητας και μείωση των επιτοκίων. Η ρευστότητα βελτιώνεται τα επιτόκια δυστυχώς δε διαφοροποιούνται"


Είναι συγκλονηστικό ότι εδώκαν άνευ όρων ένα στατζίην λίρες στες τράπεζες, χωρίς να διασφαλίσουν ότι θα μειωθούν τα επιτόκια, τζαι καρτερούν που τον νεοφιλελεύθερο διοικητή της κεντρικής να τα μειώσει, τη στιγμή που
1. είναι νεοφιλελεύθερος !!!
2. το πιο βασικό εργαλείο για μείωση των επιτοκίων είναι στην ΕΚΤ.

Αλλά αφού τζαι τζίηνο στο σιέρι του να ήταν - έτσι τζι αλλιώς το επιτόκιο της ΕΚΤ, ήταν το πιο χαμηλό στην ιστορία, τζαι οι τράπεζες αντί να μειώσουν τα επιτόκια, αυξήσαν τα περιθώρεια κέρδους.

το ερώτημα είναι, εσύ που είσαι αριστερός, πως τους έδωκες τους 3 δις ΜΟΥΧΤΙΝ, χωρίς να βάλεις ένα όρο ; Ποιον καρτεράς να βάλε όρους ; Εσύ που τους εκατάθεσες που τες λιρες ΜΑΣ , τζαι είσιες ένα τεράστιο όπλο να διαπραγματευτείς - τρία ολοκληρα δις !!!! -
δεν το εδιασφάλισες τζαι γύρνεις πίσω τζαι λέεις: " επιτόκια δυστηχώς δεν διαφοροποιούνται !!! τζαι καρτεράς που τον νεοφιλελευθερο διοικητή να τα μειώσει ; !!


Α, τζαι γιατί τούντο παραμύθι πρέπει να τελιώνει, τζαι επειδή στο καταστικό γίνεται συχνή αναφορά στο συνεργατικό κινημα, είναι τζαιρός να ανοίξει τα μάθκια του το ΑΚΕΛ, γιατί όπως αυξήσαν τα περιθώρεια κέρδους οι τράπεζες, με τον ίδιο τρόπο τα αυξήσαν τζαι τα συνεργατικά. Τα επιτόκια που δεν μειόνουνται, δεν εμειωθήκαν μόνο στες τράπεζες αλλά και στα συνεργατικά.




εύχομαι σε όλους όσους θεωρούν ότι το να έρτουν πρώτοι εν κατόρθωμα, να έρτουν.