Κυριακή 10 Αυγούστου 2008

Καλωσόρισμα

Αυτή δεν έπρεπε να ήταν η αρχική εισαγωγή. (το βιβλίο έπεσε πάνω μου δύο μέρες πριν τη δημιουργία του μπλοκ):

Η διαπίστωση είναι καθολική και δεν επιδέχεται επιφυλάξεις. Οι άνθρωποι μιλούν (ή γράφουν) είτε επειδή έχουν κάτι να πουν είτε, συχνότερα, επειδή δεν έχουν να πουν απολύτως τίποτε. Στη δεύτερη περίπτωση, αυτό γίνεται για να εξ ορκιστεί η σιωπή, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά το προσωπείο του Θανάτου.

Αυτόθροος συνέπεια των ανωτέρων είναι ότι όλοι οι άνθρωποι -εν οις και ο γραφών- έχουν τη τάση να μιλούν συνεχώς και ανερυθριάστως για τα πάντα. Τάση που ενισχύεται από το μη αμφισβητούμενο γεγονός ότι η ομιλία ή η γραφή δεν προϋποθέτουν απολύτως τίποτα και ιδίως δεν προϋποθέτουν τη λεγόμενη «γνώση» του υπό συζήτηση θέματος. Αντιθέτως, μάλιστα, στην ομιλία και στη γραφή ισχύει χωρίς εξαιρέσεις, ο σιδηρούς νόμος της «μη νοηματικής αλληλουχίας»: όσο λιγότερο γνωρίζουμε για ένα θέμα τόσο εντονότερα μιλάμε γι αυτό.

Συμπέρασμα: Ο κόσμος είναι μια αδιάσπαστη συνέχεια λέξεων οι οποίες εκφέρονται όχι για να τον εννοηματώσουν, αλλά για να αποτρέψουν τη σιωπή. Υπό την έννοια αυτή, και εν όψη της βάσιμου υποψίας ότι πίσω από τη σιωπή κρύβεται ο θάνατος, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι λέξεις (και κατά συνεκδοχήν η φλυαρία) υπάρχουν για να εξασφαλίζουν την αθανασία.

Ο ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ σελ.1-2

Αλλά αυτή:

Να μαι και μένα στο μπλοκοκοσμό!

Για να μαι ειλικρινής, πιο παλιά με χαλούσε ή μάλλον καλύτερα με φόβιζε η ιδέα. Για δύο λόγους.

Άμα είναι να συγκρουστείς με τον άλλο, άμα είναι να διαφωνήσεις να διαπλικτιστείς , να τον βρίσεις στο κάτω κάτω, θα έπρεπε τουλάχιστον να τον βλέπεις.

Σωστό!

Άλλα άντε να βρεις άνθρωπο να βρίσεις (μην νομίζεται ότι θέλω να βρίζω , ας το πούμε ευγενικά….. να διαλεκτιστείς) την ώρα που τον θέλεις. Αλλά και γενικά με τη σημερινή κατάσταση , θα σαι τυχερός να τον βρεις οποιαδήποτε ώρα.

Ε, σ αυτό βοηθά το κωλοιντερνετ.

Θα ναι τώρα τουλάχιστο 3 χρόνια από το ένα φόρουμ στο άλλο, και τελευταίως από το ένα μπλοκ στο άλλο (αν και όσο αφορά τη ποιότητα, τα μπλοκς είναι μακράν ανώτερα σε σχέση με τα φόρουμς). Ατελείωτες, ατέρμονες ηλίθιες επαναλαμβανόμενες συζητήσεις.... αλλά και κάποιες φορές όμορφες και ενδιαφέρουσες .

Ο δεύτερος λόγος πάει πέρα από την ανάγκη για διάλογο. Όπως και να το κάνεις, άλλο είναι να 'χεις δικό σου μπλοκ. Δεν είναι το ίδιο με το να μπαίνεις σε ένα φόρουμ να πετάς μια ατάκα.

Σαν να κουβαλά μια ευθύνη. Απαιτά μια συνέπεια.... και στο τέλος της ημέρας, εκτίθεσαι.

Μα ίντα κωλοφαούρα πρέπει να χεις για να μπεις σε έτσι διαδικασία ;

Μπας και το παίρνω πολύ στα σοβαρά ;

.....

Καλώς ορίσατε λοιπόν στο δυαδικτοτοπό μου.

Ελπίζω τώρα που ανταμώσαμε να τα λέμε συχνότερα.

Στέλιος

............

ΥΓ1. Παπαλάγκι – είναι ο λευκός άνθρωπος και ένα πανέμορφο βιβλίο που κάποια μέρα θα τα πούμε γι αυτό.

ΥΓ2. Το καλωσόρισμα γίνεται και στην αγγλική (μην περιμένετε και καμία ακριβή μετάφραση). Ο αρχικός στόχος είναι το κάθε θέμα να δίδεται και στις δύο γλώσσες. Δεν ξέρω πόσο καιρό (μπορεί να )θα συνεχίσει αυτό. Ίδωμεν...

ΥΓ.3 Οποιεσδήποτε επισημάνσεις που αφορούν στη χρηστικότητα του μπλοκ είναι καλοδεχούμενες.

10 σχόλια:

sigano potami είπε...

Τιμή μου να είμαι ο πρώτος που θα σου πω...

καλορίζικο και καλοζώητο.

Οχι πως πολυξέρω από ευλόγια, αλλά λίγο σαν τα λουλούδια, πότε πότε πότιζέ το και αγάπα το, και θα τα κατεφέρει.

εδώ είμαστε κι εμείς να βάλουμε το χεράκι μας και το σχολιάκι μας.

Επειδή ακόμα είμαι ξέμαθος, υπογράφω ως σιγανό ποτάμι κι ό,τι βγει...

stelios papalangi είπε...

ευχαριστώ σιγανό ποτάμι,

ότι έχεις και συ να προσφέρεις στον "ποττό", είναι ευπροσδεκτο.

Unknown είπε...

Καλώς τον, καλοτάξιδος! Κάτσε να φύγουν αυτές οι μέρες που όλοι σχεδόν λείπουν και όσοι δεν λείπουν τεμπελιάζουν (εγώ πάντως αυτό κάνω)…

Ο Παπαλάγκι…!!!! Ένα από τα (κυριολεκτικά) λατρεμένα μου βιβλία. Θα τα πούμε λίαν συντόμως.

rose είπε...

Στέλιο μου καλή αρχή και καλή δυναμη να μας γραφεις για να μπορουμε να βγαλουμε και εμεις τη φάουσα :-)))))))))

Ανακάλυψα ότι πρόκειται για εργασία πληρους απασχόλησης αλλά ο καθενας το κανει όσο και όπως μπορεί

φιλια

andreas f.stavrou είπε...

Καλή και δημιουργική συνέχεια.
Το ιστολόγιο για μένα είναι μια πρόοδος.
Παλιά οι άνθρωποι συνομαδώνονταν μόνο στα πλαίσια της φυσικής συνάντησης. Στα πλαίσια των σημερινών κρατών και του πλανήτη το διαδίκτυο παρέχει τη δυνατότητα συνομαδώσεων χωρίς τη φυσική συνάντηση.
Διαφοροποιεί όλο το επικοινωνιακό σύστημα της κοινωνίας με τρομακτικές προεκτάσεις μελλοντικά.
Και αν σε μια φυσική συνάντηση υπάρχει και ο φόβος της σωματικής βίας, στο ιστόλογιο δεν υπάρχει!!!

rose είπε...

μονο της λεκτικής
:-))

Μιχάλης είπε...

Ευχές και από μένα Στέλιο.

Δεν είναι τίποτε το φοβερό. Θα τα καταφέρεις μια χαρά.

Ελπίζω μόνο να μη σε χάσουμε από τις άλλες (τις δικές μας) γειτονιές.

Καλορίζικο λοιπόν...

stelios papalangi είπε...

@πίττας

ευχαριστώ,
η αλήθεια είναι ότι μια τεμπελιά με έχει βαρέσει και μένα.... αλλά μέρες που είναι... τι να κάνεις εκτός από να την απολαύσεις ;


@ rose
πλήρους απασχόλησης ε;
και χωρίς απολαβές ;
καλά τα λες τότε,
όσο μπορούμε και όσο αντέξουμε
ή καλύτερα
όσο το απολαμβάνουμε


@andreas f.stavrou
ευχαριστώ
αν είναι πρόοδος (τα μπλοκς και αυτού του τύπου η επικοινωνία) , θα το δείξει το μέλλον.

θα δούμε που θα μας βγάλει.

αν και θα συμφωνήσω με τη rose. και η λεκτική βια είναι επικύνδυνη.

@μιχάλης

έτσι είναι οι γειτονίες.
μεγαλώνουν, πλυθαίνουν και γίνονται χωριά και πόλεις.

κάποιες γειτονίες αφήνεις, κάποιες πάλι όχι, κάποιες νέες ανακαλύπτεις, σε κάποιες επιστρέφεις με νοσταλγία...

όσο για τη δική σου.... όσο συνεχίζει να μας δίνει τα άρθρα που μας δίνει μέχρι σήμερα, πάντα θα παιρνάμε για ένα καφέ :-)

Aceras Anthropophorum είπε...

Καλώς ώρισες Στέλιε

Anef_Oriwn είπε...

@ Stelios,

Καλορίζικο!

Καλά γραψίματα και πολλή υπομονή!

Anef_Oriwn
Παρασκευή 15/8/2008 – 11:35 μ.μ.