Τελικά, δεν φταίνε τα βιβλία της ιστορίας (ή γιατί οι δάσκαλοι πρέπει να θκιεβάσουν την ιστορία της 6ης δημοτικού)

 

Πολλά συχνά εμάθαμεν να αναμασούμε ότι πρέπει να αλλάξουν τα βιβλία της ιστορίας. 

Είχα γράψει και γω παλιά στα πρώτα ποστ αυτού του μπλοκ το μακρίνο 2008

https://spapalagi.blogspot.com/2008/09/blog-post.html

https://spapalagi.blogspot.com/2008/10/blog-post.html

Ξαναβλέπωντας τα σήμερα, τζιηνο που βασικά επρόσεξα ήταν ότι όλα τα ακραία παραδείγματα που ανάφερα τότε (για το ότι είχα διδακτεί εγώ) ήταν αποσπάσματα από τη "κυπριακή ιστορία"... όχι τα εξ ελλάδος βιβλία.

ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΆ

Οι αδελφοί καλάμαραδες επεράσαν και μια μεταπολιτευση - που με όλα τα κακά της αναγκαστικά άλλαξε κάποιες αντιλήψεις. 

Μπορεί να μεν είναι ακόμα σε θέση να συντάξουν ένα βιβλίο για τα τελευταία 100 χρόνια της Ελλάδας -  υπαρχει ακόμα τα μακρύ χέρι του εμφυλίου πάνω στα μυαλά των ανθρώπων Όλοι (αριστεροί / δεξιοί)  κουβαλούν  τους μυθους τους 

 Βασικά τωρά προσφατα η ιστοριογραφία περνά μια τρίτη φάση που  ξεκινά να ξεπερνά και τους αριστερους μυθους της μεταπολιτευσης όσον αφορά τον εμφύλιο. Γιατί η μεταπολίτευση εν τζαι εφερε την "αντικειμενικότητα"... έφερε την ισορροπία.... η ιστορική έρευνα επρεπε να ξεπεράσει και τη μεταπολιτευση για να μπορέσει να ξεκινήσει

όμως τουλάχιστον για το 1821 οι ιστορικοί δεν έχουν και μεγάλες διαφωνίες...

Εν εμείς που εν επεράσαμεν ποττέ μεταπολίτευση.

εν δακάτω που δεν έχουμε ιστορικούς 

εν δακάτω που τα βιβλία μας ήταν πάντα πιο ακραία. 

Και ενώ τα εξ ελλάδος βιβλία έχουν αφαίρέσει τους μυθους που την ιστορία της ελληνικής επανάστασης - δεν έχουν αφαίρεθεί από τα μυαλά των δασκάλων. 

Παν ρε γαμωτό πανεπιστήμιο - τι σκάτα τους διδάσκουυν τζαι επαναλαμβάνουν τα ίδια που εμάθθενα εγώ πριν 30 χρόνια.  ; 

εν εκάμαν ένα βήμα μπροστά ;

Όλα ανεξαιρέτως τα φυλλάδια που έρκουνται σπίτι για τες εθνικές επαιτείους είναι στο ίδιο μοτίβο που ήταν πριν 30 χρόνια. δεν επροχωρήσαν τα μυαλά των δασκάλων μιαν ασσελιάν.

Δεν ξερω πλέον πως να το χαρακτηρίσω...

πιστέφκουν τα ; 

βαρκούνται  τζαι χρησιμοποιούν το ίδιο φυλλάδιο 30 χρόνια ;

Αν αρωτούσαν τον chat  νομιζω ότι θα τους εκάμνε κάτι πιο αξιοπρεπές.

έτσι στο πιο κάτω φυλλάδιο που ελάβαμεν για την 25 Μαρτίου , δεν προκείται να κατσω να απαντήσω για το τι ανακρίβειες και μύθους έχει συμφώνα με τες δικές μου αντιλήψεις

έχουν απαντηθεί χιλιάδες φορές τζαι που καλυττερους που μένα (τζαι αναρωθκιέσαι.... εν ετυχε να ακούσουν τέτοιους διαλόγους οι δασκάλοι ; )

το φυλλάδιο απλά θα το αντιπαραβάλουμε με το βιβλιο της ιστορίας της 6ης δημοτικού

Ορίστε λοιπόν το περί ου ο λόγος

Ας ξεκινησουμε που τα απλά.

Τα βάσανα των Ελληνων

περιγράφει το φυλλάδιο τα βασανα που εκάμναν οι Τουρτζιοι στους Ελληνες

Φορολογίες, παιδομάζωμα, "τους έβαζαν να είναι σκλάβοι στα χωράφια"  και "συχνα σκότωναν άντρες, γυναίκες και παιδιά"

ενώ το βιβλίο της 6ης

το βίβλιο της έκτης στη σελιδα 29  (κεφάλαιο 1 η κατακτηση της ελληνικής χερσονησου), σελιδα 33 (συνθήκες ζώης των υποδούλων) και στη σελιδα 45 (κεφάλαιο 5 οι οικονομική ζωή) σε αντίθεση με το τι πιστέφκει ο "Πιν" και οι διαφοροι του είδους δεν κρύφκει ούτε το παιδομάζωμα ούτε τες βαριές φορολογίες.  Ούτε τες σφαγές , ούτε τους εξισλαμισμούς. Περιγράφονται εκτεταμένα - γιατί είναι ιστορικό γεγόνος. Και έτσι πρέπει να γίνεται. Εν τζαι ωραιοποιούνται... δεν παρουσιάζεται κανένας παράδεισος επί της γης... γαμώτο ήταν μια αυτοκρατορία πριν 500 χρόνια !

Το βιβλιο αναφέρει επίσης ότι οι Έλληνες μετακινήθηκαν σε ορείνες περιοχές αφού τες εύφορες περιοχές τες επιάσε ο Σουλτάνος... αλλά πουθενά ότι "τους ειχαν να δουλεύουν σαν σκλάβοι στα χωράφια" (όπως τους μαύρους στα μπαμπάτζια ασ πουμε).

Το βιβλίο όμως αναφέρει επίσης ότι

και οι Βενετοί με τον ίδιο τρόπο εσυμπεριφερθηκαν στο Ιόνιο αλλά (και πιο σημαντικό) , λέει ότι 

οι συνθήκες άλλαξαν μετά τον 16ο αιώνα...

εστάματησε το παιδομαζωμα, "τονώθηκε η παιδεία" , υπήρξε "οικονομική άνθηση και πολυάριθμός ελληνικός στόλος"... αναφέρει μάλιστα στη σελιδα 45" Προοδευτικά η οικονομική δραστηριοτητα περασε στα χέρια τω υπηκόων του σουλτανοι και ιδιαίτερα των ελληνων."

δηλαδή το βιβλιο δεν λέει ότι επαναστατήσαν όταν ήταν στη φτώσσια τζαι στη καταπίεση ή κατά το φυλλάδιο "δεν αντεχαν άλλο τα βασανα των Τουρκων"

αλλά  οι έλληνες εμπορέσαν να επαναστατήσουν και να πετύχουν, όταν εξεκινήσαν να πλουτίζουν και να μορφώνουνται (κάτι που ηταν επιτρεπτό τους τελευταίους 2 αιώνες) 

(εξού και στο τουρκικό σχολικό αφήγημα οι Έλληνες παρουσιάζουνται ως οι "αχάριστοι" που εν κανεί που είχαν τόσα προνόμια επαναστατήσαν τζαι που πανω ! .... εξού τζαι βλέπουν μας πάντα με καχυποψία αφού δεν είμαστε πλάσματα της εμπιστοσύνης 

τι να πεις ;

κάθε εθνικισμός με τα χούγια του)

παμε στα της θρησκείας / εκκλησιας 

Το φυλλάδιο λέει "Τους απαγόρευνα να πιστεύουν στο Θεό" ... (ουτε καν στο "θεό τους")

Πιο κάτω η σελιδα 37 από το κεφάλειο "Η θρησκευτική και η πολιτική οργάνωση των Ελλήνων"

αντί του "τους απαγόρευαν να πιστέυουν στο Θεο" στη πρώτη πρώτη γραμμή λέει

Οι οθωμανοί τουρκοι "φανηκαν πιο ανεκτικοί απεναντι στο οικομενικό πατριαρχειο της Κωνσταντινούπολης , διευρύνοντας τες αρμοδιοτητες του"...Η εκκλησία δεν είχε μόνο θρησκευτικά καθήκοντα αλλά αποφάσιζε και για ποικίλες υποθέσεις. Ο πατριάρχης είχε τη δυνατότητα να ιδρύει σχολεία και να επιβάλει ειδική φορολογία στους πιστούς"

αφήνω το "καποιοι ορθοδοξοι κληρικοί αντιμετώπισαν την τουρκική κατάκτιση ως θεραπεία σταλμένη από το Θεό (ωραίον θεό έχουν) για τα σφάλματα των Βυζαντινών αυτοκρατόρων"

δηλαδή πόσο δυσκολο είναι να ανοίξεις το βιβλιο της 6ης και να μάθεις δυο πράματα;

τζαι ξαναλέω... αν θέλεις να τα χώσεις στους τουρκους έχει το κεφάλαιο 2 ένα σωρό πράματα να αντιγράψεις και να φτιαχτείς... εν ανάγκη πέι- χαλί να τους απαγορέουν να πιστέφκουν στο θεό ; 

για πιο λόγο έχουν τούτην την αναγκη ; 

γιατί ; 

νομίζουν πως εννα ξεπλύνουν την εκκλησιά ; 

στην ελλάδα γράφουν τα μες τα βιβλία τζαι δεν έσσιει πρόβλημα !

και φυσικα το κρυφο σχολειο (μα ρε φίλε ακόμα ; )

"απαγόρευαν στα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο" 

έχει καταριφθεί τούτος ο μύθος 1000 φορές και οι δασκάλοι ακόμα το φκιολίν τους

(αφήνω το ότι έχουν την απαίτηση μεταξύ 15ου-19ου αιωνα για δωρεάν δημόσια παιδεία  - που άλλού είχε κάτι τέτοιο ; )

άσε που ο chat λέει ότι σε πόσοστό οι έλληνες ήταν πιο μορφωμένοι που τους μουσουλμάνους στην οθωμανική αυτοκρατορία !

The Greek population in the Ottoman Empire enjoyed a higher literacy rate than many other subjects, largely due to the Greek Orthodox Church's educational role, the Greek intellectual tradition, and the privileged position of the Greek elite. While literacy was still limited in rural areas, it was substantially higher in urban centers, where access to education through Greek schools, printing presses, and European-style institutions was more readily available. By the 19th century, literacy rates in urban Greek communities could reach 30-40%, compared to much lower rates in rural Ottoman areas

αλλά ο chat , εν οργανό του διαβόλου

ας παραμείνουμε στο βιβλίο της εκτής  στη σελίδα 54-55

ότι αποτυπώθηκαν στην εθνική συλλογική μνήμη από ένα πινακα του 1886 και ένα ποίημα του 1899 !!!

και αναφέρει ξεκάθαρα ότι από τον 17ο αιώνα " αυξηθηκε ο αριθμός των σχολείων" 

θκιέβασ το το ευλοημένο - θκιέβασ το !

και τέλος στα περι γεναιότητας και δικαιου

το φυλλάδιο μας λέει ότι 

"οι Έλληνες νικησαν γιατί είχαν μεγάλη ψυχή, πολύ θάρρος και πολεμούσαν για το δικαιο. Είχαν μεγάλη πίστη στο θεό και λάτρευαν τη πατρίδα τους" 

ρωτάς τον chat  έτσι για πλάκα και σου απαντά

To win a war, a country typically needs:

• Superior military strength, including technology, training, and tactics.

• Effective use of resources and logistical support.

• Strong leadership and political will.

• Economic resilience to sustain the war effort.

• Public support and the ability to maintain morale.

• Intelligence and information superiority.

• External support or intervention when possible.

• The ability to innovate and adapt to changing circumstances  .                              

ούτε ψυχές, ούτε δίκαια ούτε πίστες.

(να με το πάρω σε άλλο επίπεδο τζαι να αναρωτηθώ... πως θα βρεις λύση, αν έχεις εκπαιδεύσεις ένα ολόκληρο λαό ότι αν έχει δίκαιο και πίστη τελικά θα κερδίσει ; )

αλλά εμάς - δεν μας κόφτει ο chat. εμάς μας κόφτει αν οι δασκάλοι θκιεβάζουν τζίηνα που διδασκουν.

ειδού η σελιδα 83 για την επανάσταση στη πελοπόννησο

Η επιλογή της πελοποννήσου δεν ήταν τυχαία. Οι έλληνες υπερτερούσαν αριθμητικά, αρκετοι ένοπλοι επολεμούσαν τον Αλη Πασά , το ορεινό έδαφος  , η απόσταση από τον κωνσταντινούπολη !

(αριθμοί , αποστάσεις, συνθήκες,  έδαφός - με ψυχες με σώματα με τίποτε)

άλλοι κούλτουρα - άλλη γλώσσα στη παρουσίαση της ιστορίας

το βιβλιο λέει επίσης ξεκαθαρα στες σελίδες 115& 119 & 123 οι έλληνες εχάσαν κατά σειρά τη τριπολιτσά το μεσσολόγγι και τη ρουμελη

και από που ήρθε η ανατροπή;

μα μας το λεει η σελίδα 131 του βιβλίου της 6ης

Οι Μεγάλες δυνάμεις ζήτησαν από τις δυο εμπόλεμες πλευρές να κάνουν ανακωχή και να αρχίσουν διαπραγματεύσεις.. "Η υψυλη πύλη όμως ενθαρυμμένη από τις στρατιωτικές της επιτυχίες" απέρριψε τη μεσολάβηση

"Τοτε αγγλικά, γαλλικά και ρώσικα πλοία.... αντιμετώπισαν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο, καταστρέφοντας τον ολοκληρωτικά.... νίκη η οποία ήταν καθοριστική... οδηγώντας στην απελευθέρωση της Ελλάδας.

θωρείς δάσκαλε τι χωρίζει τη νίκη που την ήττα ; 

Με το δίκαιο, με η ψυχή, με η πίστη.

τζαι εν τζαι πρεπει να εντρυφίσεις στην ιστορία.

απλά θκιέβασε το βιβλιο της 6ης

που ξέρεις ; - κάτι μπορεί να μάθεις

Life Changing moments II

 Καθώς ετέλιωνα το πρώτο μου πτυχιο στα οικονομικά, κάτι με έτρωε με τούτη την επιστήμη.

ένιωθα ότι κάτι πάει λάθος - αν και δεν εμπορούσα να το έβρω.

ήταν και λίο η αγάπη για την ιστορία... η αθεράπευτη αρρώστια του κυπριακού... εκατέληξα να κάμω ένα μεταπτυχιακό που είχει τον πολύ πιασάρικο τίτλο

friedensforshung und Internationale Politik

είχ.

επιστημες της ειρήνης...

το λέω με πολύ υπερηφάνια ότι το συγκεκριμένο πτυχίο δεν μου εχρησιμευσε σε τίποτε στην επαγγελματική μου καριέρα (κυριως γιατί εγώ δεν το εκυνήγησα) , αλλά δεν το εμετάνιωσα...

  ήταν πραγματικά τα μόνα δύο χρόνια της ζωής μου που ένιωσα ότι εμορφώθηκα.

λίος κόσμος το καταλαβαίνει άμαν το λέω.

Τι αξία του διάς τούτου , δεν ξέρω.

Δεν έχει πάντως καμία σχέση με τες γονικές συμβουλές, τες συμβουλές επαγγελματικού προσανατολισμού ή την καπιταλιστική ηθική

όμως εγώ το απόλαυσα.

πραγματικά ήταν η μόνη περιόδος στη ζωή μου που εθκιεβαζα με την όρεξη μου.

.....

και πόσο με άλλαξε....

πάεις με ένα τουπε, ότι "εννά τους δείξεις".... και καταλάβεις πόσο δεν έχεις ιδέα.

καταρχή , σπάζοντας για πολύ καιρό με την μεθοδολογία της επιστήμης , εκατάλαβα επιτέλους τι ήταν το λάθος με τα οικονομικά (αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορια)

Μετά.... ήταν το πόσο σπάνια εγίνετουν αναφορά στο κυπριακό. Εχει τόσες πολλές διενέξεις - που ελάχιστα απασχολεί μια παγωμένη διένεξη (τότε είδη 30-40 χρόνων)

Σε συνδιασμό με το πόσες εθνοτικές διενέξεις έχει στο κόσμο - με παρόμοια ζητήματα, με τα ίδια επιχειρήματα...

Καταλάβεις ότι δεν είμαστε το κεντρο του κόσμου.

Νιώθεις την ασημαντότητα στο πετσί σου :-)

και παθαίνεις το γνωστό που βλέποντας προς τα έξω αλλάσσεις εσύ το πως αντιλαμβάνεσαι τα δικά σου

άσε το άλλο... ενώ όλοι μας θεωρούν κλασική εθνοτική διένεξη - εμείς δεν θεωρούμε το πρόβλημα μας ως τέτοιο. Το δικό μας είναι διεθνές !

συγκλονιστικές στιγμές όμως ήταν σε δύο μαθήματα.

το πρώτο ήταν ένα μαθημα που ελέγετουν peace education

εκεί είχα δύο καταλυτικές εμπειρίες

1. Οι αγνοούμενοι (ή....το τέλος της σχολικής ιστορίας)

όταν είμασταν γυμνάσιο, είχαμε μια δασκάλα (εδεκιτισσα  ήταν - σαν και του λογου μου) που ήταν πολλά παθιασμένη και πραγματικά μας έφτιαχνε. είχε κανονίσει λοιπόν και μας έφερε του καθενός που ένα πακέττο που τζίηνα τα φυλλάδια "διαφώτισης" του PIO (γραφείου τύπου και πληροφοριών) που είχαν όλη τη δική μας προπαγάνδα... τόσοι νεκροί, τόσοι πρόσφυγες, τόσοι αγνοούμενοι... ήταν και φρέσκα τότε είχαν και φωτογραφίες με τες δολοφονίες των Ισαάκ / Σολωμού.

Και ως καλός πατριώτης που εθεωρούσεν ότι οι ξένοι δεν κατανοούν γιατί δεν ξέρουν, όποτε εστεκουμουν στες γραμμές του ελέγχου διαβατηρίων του αεροδρόμιου, όποιον έβλεπα ξένο του εκοττούσα και ένα φυλλάδιο - έτσι... για να μάθει.

Αλλά το θέμα των αγνοουμένων με ενοχλούσε παραπάνω που ούλλα.

Ήταν η απόδειξη ότι τούρκος = βάρβαρος.

γιατί, εντάξει ρε φίλε - εσκότωσες τους.

τι σε ενοχλεί να τους δώκεις πίσω στες μανάες τους να τους θάψουν να πνάσουν ; 

δεν το εκατάλαβα ποττέ μου.

Πάμε λοιπόν σε τούτο το μάθημα, και κάπου στη βιβλιογραφία έχει ένα βιβλίο που γράφει "cyprus"

ώπα λαλώ, δαμέ είμαστε.

πάω στη βιβλιοθήκη κατευθείαν και το πιάννω.

ήταν apparently , ένα γερμανός που επαρακολούθησε και εκατέγραψε τα πρώτα δικοινοτικά σεμινάρια των ενωμένων εθνών (τζίηνα που λέει ο άριστος μιχαηλίδης ότι προσπαθούν να μας πείσουν ότι το πρόβλημα μας είναι ψυχολογικό)

τελικά , τζιηνο που εγίνετουν σε τούτα τα σεμινάρια, ήταν ότι απλά εδώκαν σε κάποιους ανθρώπους το πλαίσιο να μιλήσουν.

και δεν ήταν εύκολο.

Ο καθένας εσσιοκάρετουν με την ιστορία που του έλεεν  ο άλλος.

να μεν τα πολυλογούμε, περιγραφεται ο ένα διαπλικτισμός μετά τον άλλο (εγυρέφκα να εβρω την πλυση εγκεφάλου αλλά φευ...) και σε κάποια φάση κάποιος δικός μας λαλεί τους

"καλά 1619 αγνοούμενοι γιατί δεν μας τους διάτε;"

τζαι απαντά του ο τουρκοκύπριος

"καλά τους δικούς μας που 63, γιατί εν μας τους εδώκετε;"

 

τζίηνη τη στιγμή επάγωσα.

δεν θυμούμε καν αν ετέλιωσα το βιβλίο.

έκαμα τόσα νεύρα - δεν με εχωρούσαν οι τόποι.

Γιατί είχα θκιεβάσει καμιά δεκαρκά βιβλία ως τότε, εθκίεβαζα εφημερίδες (πολύ αργότερα ανακάλυψα την εβδομαδιαία αρθρογραφία της σεβγκιουλ), ήξερα την ιστορία του σχολείου... επήα τζαι κανένα χρόνο κατήχιση στην νεολία της ΕΔΕΝ.... 

τζαι δεν εβρέθην ένα πλάσμα να μου πει ότι εκάμαμε τζαι μεις τα ίδια ;

ότι εκάμαμεν τα πριν που τζίηνους, τζαι δεν εδεηθήκαμεν να τους τους δώκουμε ; 

εν τζαι είσσιεν σημασία πόσοι ήταν... σημασία ότι εκάμαμεν τζαι μεις τα ίδια.

Η βαρβαρότητα τελικά δεν ήταν μόνο τουρκικό προνόμιο

τζαι έπρεπε να το μάθω που ένα βιβλίο άσχετο, χωσμένο μεσ σε μια βιλβιοθήκη στη γερμανία ; 

Τζαι άμαν για δέκα χρόνια δεν τους τους διάς πισω, καρτεράς που τον ντεκτάς ύστερα που τον γλέπουν τζαι 40,000 στρατιώτες να σου δώκει τους δικούς σου ; 

Γιατί ;

(Στη πορεία βεβαία ήρταν τζαι τα άρθρα του Παράσχου όπου εμάθαμεν ότι, κάποιοι αγνοούμενοι ήταν θαμένοι ποδά για χρόνια, αλλά για λόγους που μου είναι αδύνατόν να κατανοήσω, επροτιμούσαμεν να το κρύφκουμε που τες μανάδες τους ... τότε ήταν που τους ενεκάτσιασα ούλλους)

τζίηνη την ημέρα, αποφάσισα ότι η σχολική ιστορία που εδιδάκτηκα ήταν ένα ψέμα... ή έστω μίση.

παντως δεν θα εμπιστεφκούμουν ποττέ κανένα τους να μου ξαναπεί για ιστορία.

δεν ήθελα να ακούω για κανένα τους - και όποτε άκουα για τους μεγάλους διευθυντές και γυμνασιάρχες του παρελθόντος ήθελα να τους φτύνω.

εξανάριξα το λοιπόν στο θκιέβασμα.

και όπως εξανάγραψα άφηκα πισω τους δημοσιογράφους/ ερευνητές και τες πολιτικές αυτοβιογραφίες και επήγα στους ιστορικούς/ κοινωνιολόγους / πολιτικούς επιστήμονες.

Και ναι, είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.

δεν είναι μόνο ο κολιν στιουαρτ που μας το λεει τζαι μεις ποτιτσινωνουμεν.

θκιεβασε τζαι κάτι άλλο....

που ξέρεις - κάτι μπορει να μαθεις

2. Role play (αλλιώς - πως είναι να είσαι μειονότητα ; )

πιασάρικός τίτλος - ελπίζω να μεν επήεν  ο νους σας στο κακό :-)

έρκεται μια μέρα λοιπόν στο μάθημα ο καθηγητής τζαι δια μας 2 σελιδες μιαν ιστορία να τη θκιεβάσουμε

ήταν λαλεί σε μια αποκία  οι schwaben  και οι badenzen (το αντιστοιχο μας θα ήταν οι ζακατζιώτες τζαι οι πολεμιθκιώτες) . Οι πρώτοι πλειοψηφία, οι δε δευτεροι μειοψηφία. Γίνεται ένας αντιαποικακός αγώνας ( που τη πλειοψηφια) φέφκουν οι εγγλέζοι... και γίνεται το συνηθισμένο όπου οι πλειοψηφία παίρνει την εξουσία , καταπιέζει τη μειοψηφία , η μειοψηφία εξεγείρεται θέλει δικόν της κράτος - εγκλήματα εκάμαν και οι μεν και οι δε... (εκ των υστέρων μας είπε ποιας χώρας ήταν η απλοιποημένη αυτή ιστορία... αλλά δεν θυμούμαι... σρι λάνκα, σιερα λεόνε.... εγώ πριν μας πει,  ενόμιζα ότι εν εμάς που επερίγραφε)

χωρίστειτε λαλεί μετά σε δύο ομάδες, οι μεν να υποστηρίξουν την πλειοψηφία και οι δε τη μειοφηφία.

ωραία λέω....

εν γερμανοί - ζουν σε μια ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (που ως τέκνο της ελληνοκυπριακής διανόησης δημοκρατία σημαίνει μόνο ενας άνθρωπος - μια ψήφος) , είναι προφανές πως θα λύσουν το πρόβλημα με τον σωστό τρόπο.

Αμ δε....

Εν εστήσαν ενα καφκά, με την  ομάδα της μειοψηφίας να θέλει βέτο, γιατί εκάμετε μας τότε έτσι,  τζαι είσαστε πιο πόλλοι τζαι δεν σας εμπιστεφκούμαστεν ;....

εθώρουν τους τζαι δεν το επίστεφκα.

Πότε επρολάβαν θκιεβάζοντας 2 σελίδες - χωρίς να έχουν ζήσει στο πετσί τους ποττέ μια διένεξη - να μιλούν σαν τουρκοκύπριοι ;

Ποττέ μέχρι τζίηνη τη στιγμή δεν μου επέρασεν που το μυαλό, η ερώτηση

"αν ήμουν εγώ μειοψηφία , τι σύστημα θα εθκιάλεα ; "

(και ότι εν τέλει το περί δικαίου ερώτημα - δεν είναι μόνο αν "είναι δίκαιο το 20% να έσσιει βέτο; "... αλλά το "εσύ αν ήσουν μειοψηφία τι θα εθκιάλεες; " )

κάτι που φυσικά δεν έχει να κάμει μόνο με "empathy"

εν τζαι έσσιει να κάμει με το πως νιώθω εγώ - σιγά ποιός είμαι εγώ ; 

αλλά φέρνει το επόμενο ερώτημα

οι άλλες μειοψηφίες του κόσμου , που δεν είναι τούρτζίοι (οι οποίοι ως γνωστόν = βάρβαροι που τα θελουν όλα δικά τους) τι διεκδικήσεις έχουν ;  

επρεπε να παω, στο επόμενο μαθημα των "εθνοτικών διενέξεων"  για να μάθω ότι ούλλες ο εθνοτικές μειονότητες με παρόμοιο τρόπο λειουργούν

δηλαδή , ανάλογα με

το πόσο μεγάλη είναι πλυθησμιακά, 

αν είναι συγκεντρωμένοι μονότοπα, 

ανάλογα με τη δύναμη που (πιστέφκουν ότι) έχουν

ανάλογα με τη καταπίεση που (πιστέφκουν ότι) έβιώσαν κλπ

διεκδικούν

πολιτισμικά δικαιώματα, τοπική αυτονομία, ομοσπονδία, συναινετική δημοκρατία ή/και διχοτόμιση

και οι πλειοψηφίες (surprise - surprise )- θέλουν (ταραταταμ..... ) ένας άνθρωπος μια ψήφος !

το ποιός θα πετύχει τελικά το σκόπο του, δεν έχει να κάμει φυσικά με το τι λεν οι ακαδημαικοί αλλά το τι λεει το ισοζυγιο δυνάμεων

ορίστε ένα παράδειγμα που προχτές έππεσα πανω του (για οποιον φτίαχνεται με την ιστορία αυτοί ο τύποι δεν παίζουνται)

εν τζαι χρειάζεται να το δεις ούλλο

δε μόνο που 3 ως το 6ο λεπτό.

δε τι λέει ο μουσουλμάνος στην βρετανική τότε ινδια,  ότι πιστέφκει ότι θα γίνει στη μειοψηφία μόλις φύουν εγγλέζοι 

https://www.youtube.com/watch?v=Zr6AvSG6P_0

τούτα εν τζαι γίνουνταν μόνο δαμέ... εγινίσκουνταν πριν καν εμείς ξεκινήσουμε τον αγώνα....

και είναι ένα συνεχόμενο μότιβο της ιστορίας της αποαποικιοποίησης.

όποταν ναι....

μου έβαλε ερωτήσεις που ποτε μου δεν θα έβαλα

και μου έδειξε ένα κόσμο που στο νήσι δεν είναι (ή ήταν)  ευκολο να δεις