Ο δραγουμάνος Χατζηγεωργάκης Κορνέσιος και πως γράφεται η Ιστορία.

Να πω ότι για τον εν λόγω κύριο ΔΕΝ έχω διαβάσει τίποτε μέχρι σήμερα. Οι μόνες πηγές της ανάρτησης είναι η έκδοση του Χρόνικου από τον Πολίτη της Κυριακής – 8/Νοεμβρίου/2009 τέυχος 089. Το συγκεκριμένο επιμελήθηκαν η κα Κάτια Σάββα (Δημοσιογράφος Ιστορικός) και Μαριλενα Σάββα (Φιλόλογος Ιστορικός).

Το ερώτημα που με αποσχολούσε διαβάζοντας το χρονικό, είναι προς τι η αναφορά σε τούντον άνθρωπο τζαι γιατί μας το παρουσιάζουν στο σχολείο λίον πολλά ως ήρωα. Διαβάζοντας δε την έκδοση του χρονικού, το μόνο που έχω να πω είναι ότι εσυγχίστηκα. Πιο πολλύν δε ενδιαφέρον μου εκίνησε ο τρόπος γραφής του χρονικού. Γιατί μου εξανάφερε πάλε στο νου το πως γράφεται η ιστορία και την άποψη την οποία επιμένω να υποστηρίζω ότι «αντικειμενική ιστορία» δεν υπάρχει – ή αν υπάρχει σίγουρα δεν μπορεί να την αποτυπώσει χέρι ιστορικού.

Διαβάζοντας το χρονικό ξανά τζαι ξανά μου φκάλει έναν απίστευτο μπουρδούκλωμα, αλλά ξαναφέρνει τα ερωτήματα του και προβληματισμούς που αφορούν στο :

πως διαβάζουμε τις πηγές, και πως από τις πηγές βγάζουμε συμπεράσματα.

Ότι η ιστορία δεν είναι τα γεγονότα, τζαι ότι ο τρόπος αφήγησης ή πιο απλά τα επίθετα που χρησιμοποιουν οι ιστορικοί δείχνουν και τις δικές τους συμπάθειες

Ότι οι έννοιες που χρησιμοποιούμεν πρέπει να έχουν νόημα .....

Ότι κατά που την ερώτηση εν τζαι η απάντηση.

Ότι όλη η ιστοριογραφία είναι στρατευμένη

κλπ

.........

Ξεκινώ από το τέλος. Στη προτελευταία σελίδα του χρονικού οι εκδότριες θέτουν το ερώτημα αν τελικά ο χατζηγεωργάκης ήταν αγαθοεργός ευεργέτης ή αδιστακτος τύραννος. Και ομολογούν ότι «είναι δύσκολο να μπορούμε με σιγουριά να εξάγουμε επιστημονικά συμπεράσματα»....αφού «οι εκτιμήσεις που αφορούν τη προσωπικότητα του είναι αντιφατικές» (σελ.21).

Η συγκεκριμένη τους παραδοχή έρχεται σε αντίθεση με όλό τους το άρθρο. Διαβάζοντας το, είναι ξεκάθαρο ότι οι εκδότριες έχουν πάρει σαφέστατη θέση !!! Την οποία έρχονται να αναιρέσουν στον επίλογο, για χάρη της «επιστημονικότητας».

Ταυτόχρονα μας λεν στο τέλος του Χρονικού: «Ο κορνέσιος υπήρξε γνήσιο παιδί της εποχής του. Μιας εποχής που χαρακτηρίζεται από καταπιεστική διοίκηση, φορολογική αλλά και κάθε είδους εκμετάλευση , βαθειά θρησκευτικότητα και ζήλο (δηλαδή ; !!!) δυσβάστακτη σκληρότητα, δωροδοκίες που έφθαναν ως την εξαγορά αξιοματούχων και ανθρώπων (με μου πεις, μα έφθαναν ως εκεί!), διαφθορά, κερδοσκοπία, δολοπλοκίες και διαρκείς κινδύνους, σε ένα αμφίροπο αγώνα του χρήματος με το θάνατο (έσσιει αγώνα με το θάνατο που εν «αμφίροπος» ; !!! ίντα εν το μόνο ματς που εν στανταρτ ασσος! )

Η πιο πάνω πρόταση είναι ένα κλασικό παράδειγμα γιατί πρέπει να σταματήσει αυτό που γίνεται σε κύπρο και ελλάδα οι φιλόλογοι να διδάσκουν ιστορία... πόσο μάλλον να την γράφουν!!

Στο θέμα μας.

Πρώτον (over and over again): Ερωτήματα επιστημονικής έρευνας που τίθενται με τη μορφή ή το Α ή το Β, είναι προβληματικά. Μεθοδολογικά είναι απαράδεκτα και η ιστορικός έπρεπε να το ξέρει. Όταν το ερώτημα τίθεται με τη μορφή διλήμματος ή το Α ή το Β, αυτόματα αποκλείει τη δυνατότητα να είναι το Α και το Β ταυτόχρονα (και ευεργέτης και τύρανος), ούτε το Α ούτε το Β (ούτε ευεργέτης ούτε τύρανος), όπως έχει αποκλείσει και τη πιθανότητα του Γ ή/και του Δ (να ήταν π.χ. όπως οι ίδιες λεν «παιδί της εποχής του») κλπ.

Πάμε να δούμε τώρα, πως οι δύο συγγραφείς του εν λόγω πονήματος ενώ ισχυρίζονται στο τέλος ότι δεν ξέρουν τελικά τι ήτο ο κορνέσιος, στην ουσία προσπαθούν να μας πείσουν ότι ήταν ευεργέτης. Δεν είναι δύσκολο. Απλά δίνουμε προσοχή στα επίθετα που επιλέγουν.

Στη σελίδα 9 μας λεν:

«Τη δύναμη και τα πλούτη που απέκτησε ο Δραδομάνος δεν τα χρησιμοποίησε μόνο για δικόν του όφελος. Χαρακτηριστικό της θρησκευτικής του πίστης είναι ο πάμπολες αγαθοεργίες και δωρεές προς την εκκλησία» και προχωρά λέγοντας μας πόσες εκκλησίες έκτησε.

Και συνεχίζει με την εξής παραδοξότητα:

«Οι αγαθοεργίες αυτές που δεν είναι μοναδικές, αποδεικνύουν τα φιλανθρωπά αισθήματα του ιδίου και της γυναίκας του όπως επίσης και τη βαθιά θρησκευτικότητα τους. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της εποχής που αφορούσε όχι μόνο την ανώτερη αλά και την κατώτερη τάξη ήταν η συσπείρωση γύρω από τους κόλπους της εκκλησίας. Όλες οι πηγές που διαθέτουμε μαρτυρούν ότι όλες οι κοινωνικές τάξεις της εποχής αφιέρωναν μεγάλο μέρος της περιουσίας τους στην εκκλησία» (σελ10)

!!!!

Τρεις προτάσεις άλλες τόσες αντιφάσεις, και συμπεράσματα για την κοσμοαντίληψη των ιστορικών ερευντητριών:

Θεωρούν ότι το να κτίζεις εκκλησιές είναι αγαθοεργία και αποδυκνύουν «φιλανθρωπικά αισθήματα». (όντως έτσι είναι ;) το να τα εδίενε σε κανέα φτωχο παίζει καθόλου ;

Ότι η δωρεά προς την εκκλησσιά, αποδυκνύει «βαθιά θρησκευτικότητα» ενώ οι ίδιες παραδέχονται ότι όλες οι κοινωνικές τάξεις της εποχής έτσι εκάμναν. Ε τότε τι το σπουδαίο αποδεικνύουν οι «αγαθοεργίες» του χατζηγεωργάκη; απλά ότι ήταν πιο παραλλής;

Είναι βαθιά θρησκευτικότητα ενώ οι ίδίες παραδέχονται (σελ 21) ότι λόγω του αξιώματος του «έπρεπε να ισσοροπεί μεταξύ της τουρκικής διοίκησης και των εκκλησιατικών αρχών..»

Είναι βαθιά θρησκευτικότητα ενώ πριν (σελ 7) μας λεν ότι χατζηγεωργάκης είχε στενές σχέσεις με τον αρχιεπίσκοπο, η οποία ήταν αυτή «που τον οδήγησε μέχρι το αξιώμα του δραγουμάνου», καθώς επίσης ότι ο αρχιεπίσκοπος τον πάντρεψε με την ανηψιά του.

Μήπως, λέω μήπως, όλα τα πιο πάνω δεν είναι πιθανοί λόγοι που μπορούν να εξηγήσουν τις δωρεές ; Πως φτάνουμε αβιάστα στο συμπέρασμα ότι οι δωρεές αποδυκνύουν θρησκευτικότητα ;

Και επαναλαμβάνω ότι οι πιο πάνω πιθανές εξηγήσεις δεν τις βρήκα κάνοντας έρευνα ή ανατρέχοντας στις πηγές. Είναι στοιχεία που υπάρχουν στο ίδιο το αφιέρωμα! Το θέμα είναι πως χρησιμοποιείς αυτά που ξέρεις για να φτάσεις σε συμπεράσματα.

Πάμε τώρα στο άλλο όμορφο σημείο του Χρονικού που αφορά την άνοδο και πτώση του Χατζηγεωργάκη:

Όταν διορίστηκε δραγομάνος ο Χατζηγεωργάκης, μουσαχίλλης της κύπρου ήταν ο Χατζημπακής, του οποίου «ο πραγματικός εαυτός φανερώθηκε σύντομα» (σελ13):

«Άρχισε να ασχολείται με το εμπόριο γεωργικών προιόντων, τα οποία αγόραζε φτηνά και τα πουλούσε σε τιμές μαύρης αγοράς, επιδιώκωντας ταυτόχρονα και εξασφαλίζοντας τη μονοπωλιακή εκμετάλευση πολλών ειδών, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις. Αφού πλούτισε με τα μονοπώλια άρχισε να κτίσει «παλάτια με κκιοσκια», σύμφωνα με τον Αρχιμαντρίτη Κυπριανό, να αποκτά τσιφλίκια και απέραντα περιβόλια και να αγγαρεύει τους φτωχούς. Μέσα στο κλίμα αυτό της στιγνής εκμετάλευσης και καταπίεσης με αρχηγό το μονόφθαλμο τύραννο»... μπλα μπλα εμφανίζεται ο Χατζηγεωργάκης (σελ 13).

Παρένθεση: Οι πηγές που αναφέρονται αυτούσιες για τη διακυβέρνηση του Χατζμπακή είναι δύο: Η πρώτη όπως φαίνεται πιο πάνω είναι του Αρχιμαντρίτη Κυπριανού και αφορά τα «παλάτια με τα κιόσκια» (μόνο αυτό). Η δεύτερη έρχεται από το βιογράφο του Χατζηγεωργάκη (αυτός ο βιογράφος, έγραφε όσο ο χατζηγεωργάκης ήταν εν ζωή ; ) ο οποίος μας πληροφορεί μεταξύ άλλων ότι ο Χατζημπακκης «...κατήλθεν εις Κύπρον, ένθα εγένετο Ζαπτίτης Λάρνακος. Αλλ ένεκα της τυραννικού αυτού διοικήσεως εξεβλήθη της Αρχής» (σελ 12)

Οι αυτούσιες πηγές έρχονται από τον βιογράφο του χατζηγεωργάκη και από τον Κυπριανό (σημείωση : οι παπάδες συνέβαλαν στη πτώση του χατζημπακκη) !!!

Η επόμενη πηγή που αφορά τον χατζημπακή δεν αναφέρει από που ήρθε. Λέει όμως «Ο λαός στέναζε κάτω από το βάρος των φόρων και των αυθαίρετων χρηματικών αφαιμάξεων του Χατζημπακή. Ο αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος και οι άλλοι συνάδελφοι αρχιερείς έφυγαν κρυφά για τη Πόλη με σκοπό να παραπονεθούν και να καταγγείλουν τις βιαιοπραγίες τους» (σελ 14)

Με αυτά κι αυτά οι παπάες μαζί με τον Χατζηγεωργάκη κορνέσιο εκαρφώσαν τον Χατζημπακή στο Σουλτάνο όποίος «του αφαίρεσε πλούτο και εξουσία» (σελ14). Δεν είναι ενδιαφέρον ότι Παπάες και χατζηγεωργάκης εκαταφέραν να φέρουν το Σουλτάνο με το μέρος τους ενάντια σε ένα κυβερνήτη που δεν ήταν ούτε χριστιανός ούτε έλλην ; !!

Όχι για τις ερευνήτριες.

Πάμε τώρα μερικά χρόνια αργότερα στη πτώση του δικού μας. Του χατζηγεωργάκη ντε!

Η πτώση του Χατζηγεωργάκη ΔΕΝ προήλθε ούτε από τις βαρίες φορολογίες, ούτε από τη φτώχια του λαού.... όχι όχι όχι.... ούτε από την έλλειψη τροφίμων για την οποία δεν ευθύνεται ο ίδιος...Αυτά ήταν η αφορμή - πως μας εμαθέναν στο σχολείο : τούτα είναι τα αίτια και τούτα οι αφορμές ; έτσι. Μας εμάθαν ποτέ πως να ξεχωρίζουμε το πρώτο που το δεύτερο ; όχι. Τα πραγματικά αίτια θα μας τα πουν οι ερευνήτριες, που ξέρουν:

«από τη μια η μήνις των τούρκων κατά του Αρχιεπισκόπου και του διερμηνέως λόγω της υπεροχής τους που δεν ανέχονταν, ο φόβος των αγάδων που έβλεπαν με ανησυχία τη συνεχή ανύψωση των ραγιάδων στη θέση των ρυθμιστών της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου και των παραγκωνισμό των ιδίων ....και από την άλλη η έχθρα των ισχυρών τούρκων στο νησί» (σελ 15)

Από τη μια η έχθρα και από την άλλη η μήνις δηλαδή! (ταυτολογία μήπως ;)

Και συνεχίζει συμπερασματικά στην επόμενη σελίδα «οι τούρκοι έκαψαν το κονάκι του δραγομάνου γιατί φθονούσαν τους χριστιανούς, και αυτό εξ αιτίας της ευημερίας τους.... (πε μου τωρά ότι οι χριστιανοί ευημερούσαν επί τουρκοκρατίας)» αλλά και επειδή μερικοί ομογενείς «μιμούνταν και άρχισαν να ξεπερνούν το κατακτητή σε πολυτέλεια, επίδειξη, συγκέντρωση πλούτου, στην αμφίεση, στο τρόπο ζωής...» (σελ 16)

Φθόνος καλέ μου. Αζούλα. Πούζα!! Αυτά ήταν τα πραγματικά αίτια.

Τωρά η αφορμή ;

Η «σιτοδεία που έφερε έλλειψη τροφίμων, και προκάλεσε πείνα στον αγροτικό πληθυσμό έδωσε την αφορμή για να υποκινηθεί αντίδραση κατά του δραγομάνου (σελ 14)»

Το αίτιο είναι η μήνις και η αζούλα, ενώ η πείνα (ποιανών ; των τούρκων ; ) ήταν η αφορμή.

Και συνεχίζει για τους χριστιανούς «Το αποκορύφωμα της αυθάδειας ήταν η παράνομη αισχροκέρδια εις βάρος των φτωχών. Κάποιοι αγόραζαν φτηνό σιτάρι και το πουλούσαν σε διπλή τιμή, οι ίδιοι πλούτισαν ενώ ο κόσμος λιμοκτονούσε. Τα δύο άτομα που αναφέρονται ως εκμεταλευτές ήταν πρόσωπα στενά συνδεδεμένα με το Χατζηγεωργάκη.... Εύλογο ήταν να θεωρείται και ο Κορνέσιος ύποπτος για αισχροκέρδια» (σελ 16) .... όι καλέ!!! Μα γιατί το λέτε τούτο; Ο Κορνέσιος να αισχροκερδούσε ; !! Εν οι άλλοι , που ήταν δίπλα του. Σιγά μεν αισχροκερδούσε ο Κορνέσιος!!! Ντροπής πράματα, άνθρωπος ευεργέτης!! Ο Κορνέσιος πρέπει να ήταν σαν τον καραμανλή. Ούλλοι γυρόν του εκλέφκαν τζαι ο ίδιος δεν έφερε καμιά ευθύνη.

Εξ άλλου έχουμε πηγές που να μας βάλουν την υποψία ότι ο δραγουμένος μπορεί να έκλεφτεν ή να τυρανούσεν ο ίδιος (καλή ώρα όπως τον χατζημπακή); ΟΧΙ

Από τη σελ 15, επιστολή του γάλλου πρόξενου Regnault

«η νήσος κύπρος δίδει ετησίως εις την Πύλη 1500 πουγγιά, αφαιρουμένων όλων των εξόδων της διοικήσεως. Ο έλλην αρχιεπίσκοπος και οι 4 επισκόποι ευθύνονται δια το ποσό τούτο. Αυτοί οφείλουσι να εισπράττωσι, ζητούντες τα ορισμένα δια φιρμανιού δικαιώματα. Επειδή δεν δύνανται αυτοί οι ίδιοι να είναι εισπράτορες, διορίζουσιν επίτροπο, όστις είναι διερμηνευς του τόπου παρά τον κυβερνήτη, και ο οποίος τιτλοφορείται δραγομάνος του Σεραγιού. Ο τελευταίος δραγομάνος κατείχε τη θέση του επί 26 χρόνους. Εσχημάτισε γρήγορα μιαν καλήν περιουσία και κατόρθωσε να είναι ανεξάρτητος από τους επισκόπους. Επέτυχεν να λάβει από τον Σουλτάνο ένα Kat Cherif το οποίον τον ανεγνώριζε αυτόν ισόβιο δραγομάνο. Η εκτίμηση ήν έχαιρεν, και οι φίλοι του εν Κ/πόλει, συνέβαλλον να επιτυχγάνη εις όλας τας επιχειρήσεις. Αλλά μεθ’ έκαστην επιτυχία ήυξανε και τους φόρους. Οι κυβερνήτες και οι αγάδες δεν είχον παρά σκιώδη εξουσίαν. Μόνο ο δραγομάνος εξασκεί αυτή. Εάν κάποτε οι κυβερνήται εζήτουν να διευθήνωσιν, αντικαθιστά τούτους δυνάμει του χρήματος. Τοιάυτη ήτο η διοίκησης των της Κύπρου, ότε οι χωρικοί πολλών επαρχιών, επαναστατησάντες συγχρόνως και οπλισθέντες, εβάδισαν κατά της πρωτευούσης και κατασκήνωσαν προ των πυλών των τοι χών της Λευκωσίας...»

Συμπέρασμα των ερευνητριών:

«Με την αναφορά του αυτή ο γάλλος πρόξενος φαίνεται να αντιπαθεί τον Κορνέσιο» σελ 15

!!!!!

Εσείς εθκιεβάσετε κάτι τέθκιον στο πιο πάνω απόσμασμα, όξα εν εγώ που εστραώθηκα ;

!!!

Και γιατί έτσι φαίνεται ; γιατί "του αποδίδουν ευθύνες για όλα τα κακά που έπληξαν το νησί το έτος 1804". Επίσης ισχυρίζονται ότι ο Κορνέσιος θεωρείτο ότι ασκούσε φιλορωσική πολιτική και γι αυτό οι γάλλοι επιθυμούσαν τη πτώση του.

Δεν λέω, μπράβο στις ερευνήτριες που βλέπουν κριτικά τις πηγές. Αυτό είναι στο κάτω κάτω το καθήκον του ιστορικού. Δεν βλέπουμε όμως να εκφράζουν την ίδια δυσπιστία στις πηγές του αρχιμαντρίτη κυπριανού και του βιογράφου του Κορνέσιου όταν αυτοί αναφέρονται στο τούρκο χατζημπακκή. Αυτές τις αποδέχονται αβιάστα.

Επίσης δεν κάμνουν το κόπο να μας αποδείξουν τη «φιλορωσική πολιτική του δραγομάνου» ενώ σε όλο το πόνημα φαίνεται να ακολουθεί μάλλον μια φιλοσουλτανική.

Σε καμία περίπτωση δε, δεν μας λεν αν τελικά ο γάλλος πρόξενος ψευδεται. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι τον αντιπαθούσε, αλλά μια ίσια απάντηση για το αν ο Χατζηγεωργάκη «μεθ’ έκαστην επιτυχία ήυξανε και τους φόρους» δεν μας δίνουν.

Αλλά για να έχουμε μιαν ολοκληρωμένη εικόνα της επιστημονικότητας του κειμένου ας πάμε να δούμε αυτήν την εξέγερση κατά του Χατζηγεωργάκη.

Οι εξεργερμένοι «χωρικοί» κατά τον γάλλο πρόξενο - «στασιαστές» για τις ερευνήτριες, οι οποίοι είχαν αρχηγό ένα «κάποιο Ισμαήλ αγα», ζήτησαν «να παρουσιαστούν στο λαό τα φιρμάνια βάσει των οποίων είχε επιβληθεί η νέα φορολογία» (σελ 16)

Εσείς που τούτο τι συμπεραίνετε ;

Πόσο μάλλον όταν διαβάσουμε τι μας λεν οι ΙΔΙΕΣ οι ερευνήτριες ότι η αντίδραση του δραγομάνου στο πιο πάνω αίτημα ήταν : «ανέφανεν πάνω που το κκιόσκιν» (κάποιο φετιχ πρέπει να παίζει με τούντο κκιοσκιν .... μπαίνει συνέχεια σε εισαγωγικά λες τζαι έχει σημασία) και τους έδιωξε. (σελ17)

Καλά ρε κοπέλες, εν σας βάλει καμιάν απορία τούτη η πράξη τους; Εν σιαιττανέφκεστε τίτποτε ; Θα ήταν παράλογο να ρωτήσουμε, εμείς που ούτε ιστορικοί είμαστε ούτε ερευνητές:

Γιατί δεν τους τα δειξεν τα ευλοημένα τα φιρμάνια ;

Γιατί είχαν έτσι απαίτησην οι «στασιαστές» ; άραγεσου ;

Εκαμαμεν καμιάν έρευνα να τσιακκάρουμεν τι ελάλεν το φιρμάνι και τι εχρεώνεν ο Χατζηγεωργάκης ;

Αυτά τα ερωτήματα δεν απασχολούν τις ερευνήτριες διότι το συμπέρασμα είναι γι αυτές οφθαλμοφανές.

Ας δούμε την εξήγηση των ιστορικών/ ερευνητριών/ φιλόλογων:

«Προφανώς οι εξεγερθέντες δεν είχαν πεισθεί ότι η αύξηση της φορολογίας είχε διαταχθεί από την υψηλή Πύλη (ε, όσπου θκιεβάζω το χρονικό, ούτε εγώ, σόρρυ α!) αλλά αποτελούσε αυθαίρετη ενέργια των τοπικών αξιωματούχων (σε ποιους αναφέρεσθε ; στους παπάες; Στο δραγομάνο, στους τοπικούς αγάδες ; ).... Συνεπώς η εξέγερση δεν στρεφόταν κατά της κεντρικής εξουσίας αλλά κατά της τοπικής εξουσίας» (σελ 16-17)

Τάχα ;

Επειδή δεν ήταν κατά της κεντρικής εξουσίας, τάχα τι ;

Δεν ήτο δηλαδή απελευθερωτικός αγών έλληνες vs βρωμόσσιυλλοι – άρα οι στασιαστές εξεγερθήκαν γιατι αζουλέφκαν του δραγομάνου ;

Η τοπική εξουσία αφού ήτο ελληνική άρα ήτο καλή ;

Τάχα, επειδή δεν εξεργηθήκαν ενάντια στο σουλτάνο, αλλά ενάντια στον «ευεργέτη» δείχνει ότι ο «ευεργέτης» δεν ήτο φορομπήχτης ;

Αποτέλεσμα; διαβάστε φιλόλογο ιστορικό: (η οποία δεν μπορεί να πει : λεηλατήθηκε το σπίτι του δραγομάνου και του σολωμού, αλλά θέλει να έχει λίγο σασπενς):

«Η οργή των στασιατών (wow!!!) στη Λευκωσία δεν περιορίστηκε (wow!!!) στη λεληλασία του αρχοντικού του δραγουμάνου. Λεηλατήθηκε επίσης (omg!!) και το σπίτι του γραμματικού του, Σολωμού, ενώ στόχο αποτέλεσε και οι αρχιεπισκοπή(wtf!)» (σελ 17)

Κοτζάμου οργή, «απεριόριστη», τζαι ούλλον ούλλον θκυό σπίθκια ελεηλατήσαν ;

Τζαι ποιός ήταν ο Σολωμός.... εγώ δεν ξέρω.... αλλά μας το λεν ΟΙ ΙΔΙΕΣ .... θυμηθείτε πιο πάνω:

«Κάποιοι αγόραζαν φτηνό σιτάρι και το πουλούσαν σε διπλή τιμή, οι ίδιοι πλούτισαν ενώ ο κόσμος λιμοκτονούσε. Τα δύο άτομα που αναφέρονται ως εκμεταλευτές ήταν πρόσωπα στενά συνδεδεμένα με το Χατζηγεωργάκη. Ο σολωμός ήταν ο γραμματέας του δραγομάνου... (σελ16)»

Άρα ο σολωμός ήταν ο ένας που τους θκυό που ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ότι επλουτίζε ενώ ο κόσμος λιμοκτονούσε. Ε καλά να του κάμουν του γαουρόσπορου... σορρυ α! Τζαι ίντα οργή ήταν τούτη άμαν εν επήαν να κάψουν τζαι το σπίτι τζαι του δεύτερου; Ο κόσμος ελημοκτονούσε τζαι έκαμετε το θέμα τη λεηλασία του σπιθκιού του υπεύθυνου για την πείνα τους ;

Να μεν τα πολυλογούμεν, ο φιλόρωσος Χατζηγεωργάκης, για να σώσει το τομάρι του τι έκαμεν ; έδειξεν τους τα φιρμάνια της φορολογίας ; όοοοοχι. Επήεν στο σουλτάνο, «κατήγγειλε στην Υψηλή Πύλη τους στασιαστές και πέτυχε την έκδοση σουλτανικής διαταγής για αποστολή στρατευμάτων στο νησί προς επαναφορά της τάξης...(σελ18)» ε τζαι ο σουλτάνος, έπεψεν στρατό τζαι κατέστειλε το κίνημα. Εν ολίγοις: Ζήτω ο νόμος, η τάξις και η ασφάλεια.... της κεντρικής (οθωμανικής) εξουσίας!!!!

Μετά που τούτη τη παραδοχή των ερευνητριών ψάχνω να έβρω στο κείμενο κάτι που να λέει: «συνεπώς ο χατζηγεωργάκης δεν στρεφόταν κατά της κεντρικής εξουσίας, αλλά κατά του εξεγερμένου πλήθους» τίποτε! Μούγγα! ....

Και όμως στο επίλογο κάτι βρίσκεις. Φτάνει να ψάξεις καλά και θα το βρεις

«Ποιά ήταν η σχέση του με την υψηλή πύλη ; το γεγονός τι βρισκόμαστε στα τέλη του 18^ου αιώνα θα πρέπει να μας προβληματίσει. Άρχισαν οι οθωμανοί να διαβλέπουν τις κινήσεις των Ελλήνων και προσπαθούν να διαβρώσουν τις ενέργειες τους (ναι γιατί οι έλληνες το 1804 εδιαβλέπαν τες δικές τους); Γιατί ο Χατζηγεωργάκης καρατομήθηκε ; (χαλλόου; Θκιεβάστε λίην οθωμανική ιστορία. Ήταν σύνηθες οθωμανικό σπορ) Οι κατηγορία του («εναντίον του» μήπως ;) δεν ήταν τόσο σοβαρή (στο ΕΔΕΔ στο ΕΔΑΔ γλήορα). Ισχύει αυτό που ανάφερε η εγγονή του Κορνέσιου (αξιόπιστη πηγή καταλαβαίνετε) , ότι δηλαδή ο παππούς της σκόπευε να ανατρέψει το καθεστώς στο νησί ; (σελ22)

Πέτε μου ότι δεν εκάμαμεν κόμα άγαλμα για τον χατζηκορνέσιο να φκω στη βεράντα να αρκέψω να τσιριλλω!!!

Δεν θα συνεχίσω με αποσπάσματα για τη «συνομωσία» και «το τραγικό τέλος» του χατζηγεωργάκη γιατί είδη έγινε ατελιώτο σεντόνι.

Να δούμε ένα θκύο πράματα που αφορά τη μεθοδολογία, και την αντίληψη των φιλόλογων / ιστορικών:

Ποιο ήταν το υποκείμενο της εξέγερσης κατά του Κορνέσιου ; Η να το θέσουμε πιο γενικά, ποιές ταυτότητες θεωρούν σημαντικές ; πότε χρησιμοποιούν εθνικές ταυτότητες και πότε ταξικές ;

Στα πιο κάτω δώστε σημασία σε δύο πράματα:

1. ότι οι εχθροί του χατζηκορνέσιου έχουν εθνοτικά χαρακτηριστικά, ενώ του Χατζημπακη και του σολωμού ταξικά.

2 την απίστευτη σύγχιση των εννοιών που χρησιμοποιούν εντελώς απερίσκεπτα οι ερευνήτριες: δωστε σημασία στους όρους «κύπριος», «τουρκοκύπριος» («ελληνοκύπριος» δεν υπάρχει) «έλληνες», «χριστιανοί», «τούρκοι» και «οθωμανοί».

«Το κίνημα προήλθε από τους οθωμανούς κυρίως, στις δε τάξεις των στασιαστών προσχώρησαν πολλοί Τούρκοι (excuse me?!!!!! Μα οι τούρτζιοι ενεν οθωμανοί ; ), περιλαμβανομένων των περισσότερων ανδρών της στρατιωτικής φρουράς του νησίου (με εντραμπάρησκεν τζαι το στρατό τούτος ; και βεβαίως οι άντρες της φρούρας δεν ήτο οθωμανοί ; ) αλλά και Λινοβάμβακοι και λίγοι (ε, αλίμονο) Έλληνες.» (σελ 15)

Άρα το υποκείμενο της εξέγερσης ήταν εθνικές ομάδες.

Μας το λέει ξανά: «συμπερασματικά ... οι τούρκοι έκαψαν το κονάκι του δραγομάνου γιατί φθονούσαν τους χριστιανούς» (σελ16) ..... άσχετο: στο κάψιμο εσυμμετείχαν και οι «λίγοι έλληνες» ; Αν ναι, τζίηνοι γιατί εσυμμετείχαν ;

Μας το ξαναείπεν στη σελ 15, ότι η μήνις και η έχθρα των τούρκων ήταν οι πραγματικές αιτίες.

Ο γάλλος πρόξενος δε, αναφέρεται σε χωρικούς.... Γάλλος πρόξενος (άρα μάλλον αριστοκράτης) του 19^ου αιώνα τζαι έβλεπεν τα πράματα πιο ταξικά από τους ιστορικούς του 2009!!!

Από την άλλη δε,

Ο κολλητός του Χατζηγεωργάκη ντε...ο σολωμοοος. Που του κάψαν το σπίτι....τζίηνο το παιδί..... που επειδή έκλεφκεν τζίηνος εφτέξαν τον καημένο το κερνέσιο.... «αισχροκερδούσεν εις βάρος των φτωχών» (σελ 16). (ε τους τζαι τους φτωχους που εμφανιστήκαν τζαι υπάρχουν). Οι φτωχοί τούτοι, ίντα ράτσα ήταν κοπέλες ; Φαντάζομαι όχι οι χριστιανοί, αφού αυτοί ευημερούσαν.

Αλλά οι φτωχοί υπάρχουν και αλλού:

Θυμάστε το «τουρκοκύπριο που τα Κλαύδια» (σελ 12) Χατζημπακή που στη σελ 13 «αγγάρευε τους φτωχούς» ; Ο οποίος όταν επιχείρησε να επιστρέψει στο νησί, μετά την καθαίρεση του « συνάντησε την αντίδραση όλου του κυπριακού λαού (η έννοια του κυπριακού λαού υπήρχε που το 1804 ; !) (σελ 14)» ‘Ασχετο - καμιά πηγή έχουμε επί τούτου ;

Ε για αυτόν το κύριο μπορώ να σας πω ότι «Οι συμπατριώτες του κύπριοι του έβαζαν κατάρες για τα δεινά της πατρίδας τους» (σελ 14)

Μα δε τες, δε τες, που βλέπουν το τουρκοκύπριο συμπατριώτη τους !!! Εύγε εύγε.

Καλά, τζίηνοι που εξεσηκωθήκαν ενάντια στο κορνέσιο δεν ήταν «συμπατριώτες του» ; Δεν ήταν «κυπριακός λαός» ;

Οι συμπατριώτες «κύπριοι» του «τουρκοκύπριου Χατζημπακή» εν οι ίδιοι «κύπριοι» που ο Μπακκής ανάγκασε να «προβούν σε εκλογές για να εκλέξουν νέους κληρικούς στις θέσεις αυτών που αφορίστηκαν» (σελ 14, τα εβλοημένα μεσ την ίδια σελίδα!!).... Μα εψηφίζαν όλοι οι «κύπριοι» (ή ο κυπριακός λαός) για «χριστιανούς κληρικούς» ; !!!.... και οι «τουρκοκύπριοι» ;

Οθωμανοί που δεν εν τούρτζιοί, οι συμπατριώτες του τουρκοκύπριου που εκλέγουν κληρικούς, οι έλληνες που κάφκουν το σπίτι του σολωμού γιατί φθονούν τους χριστιανούς.... ρε για να όνομα του Δια!!! Ποφασίστε!!!

Τελικά οι φτωχοί τι ράτσα ήταν ;

Τέλος να υπενθυμίσω ότι σίγουρα:

Το χατζημπακή εφάν τον ο αρχιεπίσκοπος, με τους αρχιερείς και τον χατζηγεωργάκη. Σε συνεργασία με το σουλτάνο. Δεν σημαίνει ότι ο χατζημπακκής ήταν κανένας «ευεργέτης» , αλλά παρόλο που ισχυρίζονται ότι ο χατζημπακκής συνάντησε την αντίδραση όλου του κυπριακού λαού, δεν καταγράφεται στο Χρονικό καμία εξέγερση.

Ο Κορνέσιος που την άλλη, σίγουρα εξεγερθήκαν ενατίων του πιο πολλοί, τζαι για να γλυτώσει που λόου τους εχρηάστηκε τη βοήθεια του σουλτάνου.

Μάχη εξουσίας ή λαική εξέγερση δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω.

Σίγουρα όμως γνωρίζω ότι οι ιστορικοί του χρονικού δεν εκαταφέραν να ξεφύγουν που την αντίληψη που τους εμάθαν στο σχολείο. Ακόμα εν με την ιδέα ότι επειδή κάποιον τον εσκοτώσαν οι τούρτζιοι εν ήρωας. Αν εκαταπίεζε το κόσμο δεν έχει σημασία. Αν εφαγώθηκε σε μια μάχη εξουσίας, πάλε δεν έχει σημασία – εμείς θέλουμεν ήρωα.

Τζαι τούτες ούλλες οι απορείες προκύπτουν μόνο από τα όσα γράφουν οι ίδιες. Σκέφτου να ανοίαμεν τζαι κανένα βίβλίο δηλαδή!!!!

Άτε κανεί.

Λύση ή Διαχείρηση ;

Το τελευταίο καιρό εξεκίνησε να με ενοχλεί η έννοια της "λύσης".

Όχι η λύση αυτή καθ αυτή, αλλά το εννοιολογική σημασία που τη περιβάλλει. Λύση πα να πει ότι ένα πρόβλημα τε λιώνει - λύνεται. Τζαι είναι άσκοπο να υποσχόμαστε στο λαό οριστική λύση ενός προβλήματος. Γιατί αύριο - σε περίπτωση "λύσης" με τη πρώτη κρίση/ διαφωνία ο λαός εύλογα θα απογοητευθεί αναρωτιώμενος: μα άλλα μας είχατε υποσχεθεί. Ταυτόχρονα, οι πολέμιοι όχι μόνο θα βρουν ευκαιρία να λεν περισπούδαστα: εμείς τα λέγαμε - αλλά χειρότερα, να βρουν ευκαιρία να δυναμιτήσουν το κλίμα.


Λοιπόν, να γίνει ξεκάθαρο, ότι δεν μιλούμε για "λύση" - αλλά για μετάβαση/ μετατροπή ενός προβλήματος, και πρακτικά για διαχείριση του.


Ο λόγος είναι απλός. Δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο παζάρι θεωρίες ή πρακτικές που να μπορούν να υποσχεθούν οριστική "λύση" ενός εθνοτικού προβλήματος.

Παλιότερα, μαρξιστικές και κοινωνιολογικές θεωρίες υπόσχονταν οριστική λύση τέτοιων διενέξεων Οι μεν πρώτες πιστεύοντας (αλλά ποτέ προωθώντας) ότι η ταξική ταυτότητα και αλληλεγγύη θα υπερέβαινε τη εθνική. Η δεύτερη αφού κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα έθνη δημιουργήθηκαν από το κρατικό μηχανισμό, τότε η ίδια σχέση αίτιου και αιτιατού μπορούσε να επαναληφθεί ανά πάσα στιγμή - μια νεα ταυτότητα μπορεί να δημιουργηθεί κάθε τριάντα χρόνια.... Δεν μπορεί.

Οριστική λύση εθνοτικών διενέξεων, θεωρητικά και πρακτικά προσφέρουν και οι διάφορες εθνικιστικές και φασίζουσες ιδεολογίες - εθνοκάθαρση/ γενοκτονία. Αυτές αποκλείονται τοσό ηθικά, ιδεολογικά αλλά και στη περίπτωση μας είναι και ανεφάρμοστες


Καλώς ή κακώς, (κακώς θα ισχυριστώ εγώ) αυτό που έχει να προσφέρει σήμερα τόσο η θεωρεία όσο και η πράξη δεν είναι μια οριστική λύση μιας εθνοτικής διένεξης αλλά μια διαχείριση αυτής.


Ούτε αυτά που υπάρχουν σήμερα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων , αλλά ούτε και οι ευρωπαικές λύσεις ή τα ενιαία κράτη μπορούν να εγγυηθούν ότι το μελλοντικό κράτος θα επιβιώσει χωρίς κρίσεις. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι το δικό του μοντέλο είναι αυτό που θα φέρει συγκριτικά περισσότερη σταθερότητα, αλλά το να θεωρείς ότι το όποιο μοντέλο ότι μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα στο διηνεκές αν δεν είναι ουτοπία είναι το λιγότερο κοροιδία.


Η λύση, και αναφέρομαι σε αυτή που συζητείται τώρα στις συνομιλίες δεν πρόκειται να είναι χωρίς προβλήματα. Και δεν θα είναι σε καμία περίπτωση "λύση", αφού το πρόβλημα δεν αναμένεται να λυθεί οριστικά. Μιλούμε αφ ενός για μια μετάβαση ή μια μετάλλαξη, του προβλήματος από τη ντε φάκτο κατάσταση σε μια ΔΔΟ. Αφ ετέρου μιλούμε για μια διαχείριση και όχι για οριστική λύση της διένεξης. Μπορεί κάποια μέρη του κυπριακού να λυθούν οριστικά (περιουσιακό, εδαφικό, έποικοι, ασφάλεια) νοουμένου ότι οι σύντροφοι θα τα ξεκαθαρίσουν στο σχέδιο λύσης και δεν θα μείνουν μετέωρα. αλλά σε επίπεδο διοίκησης δεν αναμένεται οριστική λύση.


Ένα από τα πιο πετυχημένα μοντέλα διαχείρισης (που αναφέρεται συχνά και στη κύπρο) είναι το Βέλγιο. Δεν αναφέρω το Βέλγιο για να υποστηρίξω την εισαγωγή του βελγικού μοντέλου ως πρότυπου λύσης, για τον απλούστατο λόγο ότι μιλούμε για ανόμοιες καταστάσεις.

Το Βέλγιο είναι πρότυπο όσον αφορά το τρόπο που διαχειρίζονται τις διάφορες κρίσεις. Όπως η πρόσφατη κρίση που άφησε το Βέλγιο χωρίς ηγεσία για σχεδόν ένα ολόκληρο χρόνο. Τόση ήταν η χαρά ορισμένων όσον η πολιτική ελιτ του Βελγίου δεν μπορούσε να σχηματίσει η κυβέρνηση, που παρο ολίγον να χέσουν πάνω τους που τη χαρά τους, με επιχειρήματα του τύπου "τούτο είναι το πρότυπο που μας προτείνεται ; που κάμνουν ένα χρόνο να σχηματίσουν κυβέρνηση ; "


Λοιπόν ναι, τούτον είναι το πρότυπο.
Καλύτερο δεν υπάρχει.
Και είναι πρότυπο γιατί ΠΑΡΟΛΟ που οι διαφωνίες ήταν τόσο έντονες που δεν κατάφεραν να στήσουν κυβέρνηση για ένα ολόκληρο χρόνο:

1. Η γραφειοκρατία δεν κατέρρευσε αλλά συνέχισε να δουλεύει

2. Οι διαφωνούντες πολιτικοί, έκατσαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και δεν τα βρήκαν. Η επίλογη που είχαν μπροστά του ήταν μόνο ΜΙΑ. Να ξανακάτσουν την επόμενη μέρα και να το ξανασυζητήσουν Και αν δεν τα βρουν, ξανά το ίδιο μεθαύριο και αντιμεθαύριο. Δεν μπορούσε να λυθεί διαφορετικά - και το ξέραν

3. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι δεν μετάφεραν τη σύγκρουση στο λαό. Γνωρίζουν ότι τακτικές παραστρατιωτικών οργανώσεων, ομάδων κρούσης, εισαγωγή όπλων, δημιουργία κρίσης μέσα στο λαό, δημιουργία περιρρέσουσας, προσπάθεια αλίευσις ψήφων μετά από επεισόδια (όπως της ποδοσφαιρικής ηγεσίας) απλά ΔΕΝ είναι επιλογές

4. Παρόλο που δεν αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των Βέλγων οι συντεχνίες έκαναν μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρόμενες για τις ψηλές τιμές και στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα στη πολιτική ηγεσία: αφήστε τα μασκαραλλίκια έχουμε πιο σοβαρά προβλήματα

http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7146094.stm

έστι λύνονται οι διενέξεις.
έτσι ελπίζουμε ότι θα λύνουνται οι κρίσεις - που ΘΑ έχουμε.

Και με τούτο τρόπο οι Βέλγοι είναι σε θέση, να ξεπερνούν όχι μόνο διοικητικές κρίσεις, αλλά και πιο βαθιές κρίσεις που προκαλούνται από δημογραφικές και ταξικές μετατροπές μέσω συνταγματικών ρυθμίσεων. Τους παίρνει χρόνια αλλά το πετυχαίνουν


Εδώ θα ήθελα να αναφέρω, κάτι που λέxθηκε από τον ακαδημαϊκό κο Κωνσταντίνου πρόσφατα σε ένα συνέδριο. Εν ολίγοις υποστήριξε ότι πέρα από μια κουλτούρα συμφιλίωσης, θα πρέπει να ξεκινήσουμε να μιλούμε και για μια κουλτούρα ή μια ηθική διένεξης. Πρέπει να αναμένουμε κρίσεις, δυσκολίες στη σύσταση κυβερνήσεων, το σενάριο βέτο ο ένας βέτο ο άλλος δεν θα πρέπει να μας ξαφνιάσει. Ούτε θα πρέπει να θεωρηθεί το τέλος του κόσμου.

Αλλά το κυριώτερο: Η κρίση θα λυθεί μέσω διαλόγου. Η ηθική της διένεξης, δεν αποκλείει τις κρίσεις, αλλά αποκλείσει ορισμένους τρόπους διένεξης. Επιβάλλει το διάλογο ως το μόνο μέσω επίλυσης τέτοιων κρίσεων. Μας εκπαιδεύει με τέτοιο τρόπο ώστε να μη μας τρόμαζει η όποια διοικητική κρίση. Και κυρίως προσπαθεί να εμφυσήσει στους πολιτικούς που αύριο θα διαχειριστούν το μεταλλαγμένο κυπριακό ότι οι δικές τους διαφωνίες σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μετακυλλούνται στο λαό. Αν διαφωνήσει ο χριστόφιας με τον ταλάτ, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο αντρίκος με το μεχμετ να έρτουν στα χέρια.
Συμπερασματικά: Η λύση δεν θα είναι χωρίς πρβλήματα. Ο κόσμος πρέπει να προετοιμαστεί και να το γνωρίζει και να μην τον τρομάζει η κρίση. Εν μεσ το πρόγραμμα. Το μόνο που πρέπει να μάθουμε είναι πως συμπεριφερόμαστε όταν αυτή η κρίση προκύψει.

Η επέμβαση και τα φακελώμματα του Νταουνερ (update)

Η ανάρτηση αναβαθμίζεται, από ένα άρθρο γραμμένο σαφώς πιο σοβαρά από το δικό μου, προσθέτοντας περισσότερες σκοπίες από αυτές που αρχικά είχε (νομικές, διεθνολογικές κ.α.)

Παρανομίες στην υπόθεση Ντάουνερ

του Κώστα Μ. Κωνσταντίνου*(FOTO)

Η καταγγελία και συνεχιζόμενη συζήτηση για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις θέσεις των κομμάτων, εκκλησίας και αξιωματούχων από την ομάδα του Ειδικού Συμβούλου των Ηνωμένων Εθνών διεξάγεται με παραγνώριση βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου. Δεν θα ασχοληθώ στο άρθρο αυτό με το περιεχόμενο των περιληπτικών εκθέσεων που έχουν δημοσιοποιηθεί, και που μπορεί να εμπεριέχουν ανακρίβειες ή υπεραπλουστεύσεις θέσεων και ιδεολογιών (και κατά συνέπεια κατανοητή η οποιαδήποτε κριτική επί του περιεχομένου αν πράγματι παραποιούν θέσεις ατόμων ή πολιτικών κομμάτων). Αλλά φαίνεται ότι υπάρχει κάποια παρεξήγηση επί της αρχής.
Οι διεθνείς συμβάσεις που έχουμε υπογράψει και επικυρώσει, όπως η Σύμβαση της Βιέννης για Διπλωματικές Σχέσεις (1961), δίνουν το δικαίωμα σε διπλωματικές αποστολές οποιασδήποτε χώρας να συλλέγουν πληροφορίες «με όλα τα νόμιμα μέσα» και να ετοιμάζουν εκθέσεις για το τι συμβαίνει και φυσικά και για τις θέσεις πολιτικών παραγόντων μιας χώρας σε θέματα που τους ενδιαφέρουν. Στην περίπτωση των ΗΕ, η Σύμβαση για τα Προνόμια και Ασυλίες των Ηνωμένων Εθνών (1946) ακολουθεί την αρχή της αμοιβαιότητας και δίδει παρόμοια δικαιώματα σε απεσταλμένους των ΗΕ για την «ανεξάρτητη εκτέλεση» των καθηκόντων τους.
ΕπΆουδενί λόγω δεν θεωρείται η συλλογή πληροφοριών, η καταγραφή θέσεων και η ανάλυση αυτών των θέσεων ως «ανάμειξη στα εσωτερικά» ενός κράτους. Όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο ερμηνεύουν περιοριστικά και προβληματικά τους όρους εντολής του Ειδικού Συμβούλου των ΗΕ, δηλαδή ότι οι όροι εντολής δεν του παραχωρούν το δικαίωμα σύνταξης εσωτερικών ενημερωτικών εκθέσεων. Παρεμπιπτόντως, αυτό το δικαίωμα της εσωτερικής ενημέρωσης έχουν φυσικά και οι δικές μας διπλωματικές αποστολές και αν, για παράδειγμα, οι πρεσβείες μας δεν συλλέγουν και αναλύουν τέτοιες πληροφορίες για τις θέσεις πολιτικών παραγόντων σε σχέση με το Κυπριακό ή άλλα θέματα που μας ενδιαφέρουν, τότε δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Δεν διαφωνώ με τη θέση ότι ο Ειδικός Σύμβουλος των ΗΕ πρέπει να αντικατασταθεί αν από το ό,τι έχει διαρρεύσει κρίνει η κυβέρνηση ότι δεν είναι αντικειμενικός. Αλλά διαφωνώ κάθετα με τη θέση ότι η καταγραφή και αξιολόγηση των θέσεων πολιτικών παραγόντων που εμπλέκονται στο κυπριακό πρόβλημα είναι πέραν των όρων εντολής του και ότι εξαρχής τον καθιστούν αναξιόπιστο.
Οι καταγγέλλοντες την αρχή σύνταξης ενημερωτικών εκθέσεων καθορίζουν την πράξη από μόνη της ως την απαρχή κακόβουλης προσπάθειας επιβολής λύσης. Θα βρεθεί όμως «σωστή λύση» με την αναίρεση του δικαιώματος εσωτερικής ενημέρωσης του Ειδικού Συμβούλου για τις υπάρχουσες θέσεις και αντιθέσεις στην ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή κοινότητα; Γιατί δεν βλέπουμε την ενημέρωση ως μέσο αξιολόγησης του τι είναι πολιτικά εφικτό στην μια ή την άλλη πλευρά, ούτως ώστε να μπορεί ο Ειδικός Σύμβουλος ανεξάρτητα να κρίνει και «να βοηθήσει τις πλευρές στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων» όπως έχει εξουσιοδοτηθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας;
Το τι δεν έχουν δικαίωμα να πράξουν οι διπλωματικές αποστολές είναι να συλλέξουν πληροφορίες με μη νόμιμα μέσα, π.χ. με υποκλοπές, και αν κάτι τέτοιο έχει συμβεί στην περίπτωση της ομάδας των ΗΕ τότε πράγματι είναι υπόλογη και τίθεται θέμα αποπομπής του συγκεκριμένου διπλωμάτη ή και ολόκληρης της αποστολής. Μέχρι τώρα όμως δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο από τους καταγγέλλοντες. Όπως φαίνεται, οι περισσότερες, αν όχι όλες οι πληροφορίες και χαρακτηρισμοί που υπάρχουν στις διπλωματικές εκθέσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας έχουν παρθεί από τοπικές εφημερίδες και δελτία ειδήσεων.
Το τι είναι βέβαιο είναι ότι υποκλοπές έχουν γίνει στην αποστολή των ΗΕ από όπου οι πληροφορίες έχουν διαρρεύσει στα ΜΜΕ. Αν κάποια πλευρά έχει καθαρά νομικά ερείσματα με βάση το διεθνές δίκαιο τότε αυτή είναι η διπλωματική αποστολή των ΗΕ. Το θέμα δεν είναι απλώς υποκλοπή προσωπικής αλληλογραφίας αλλά παραβίαση διεθνούς συνθήκης. Τα αρχεία διαπιστευμένων διπλωματών δεν μπορούν να εξεταστούν ή να παραβιασθούν, ούτε με παράνομα αλλά ούτε με νόμιμα μέσα (π.χ. με δικαστικό ένταλμα), γιατί θεωρούνται εξαρχής απαραβίαστα (inviolable). Με άλλα λόγια, δεν έχει το δικαίωμα να τα εξετάσει η αστυνομία ούτε σε περίπτωση διερεύνησης εγκλήματος, εκτός και αν ο αρχηγός της αποστολής δώσει την συγκατάθεσή του.
Θα μπορούσαν δηλαδή τα ΗΕ να απαιτήσουν πλήρη διερεύνηση της υποκλοπής των ηλεκτρονικών τους αρχείων και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Ακόμη, επειδή έμμεσα ή άμεσα τίθεται από κόμματα της συγκυβέρνησης θέμα εφαρμογής και ερμηνείας της Σύμβασης για τα Προνόμια και Ασυλίες των Ηνωμένων Εθνών, θα μπορούσαν τα ΗΕ, αν ήθελαν, να κάνουν χρήση του 'Αρθρου 8 της εν λόγω Σύμβασης, δηλαδή να θέσουν το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, τη δικαιοδοσία του οποίου έχουμε ήδη αποδεχθεί με την εισδοχή μας στη Σύμβαση.
Αν αυτό γίνει, είτε η Κυπριακή Δημοκρατία θα βρεθεί ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου με ελλιπή νομικά επιχειρήματα είτε η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να διαχωρίσει τη θέση της από τα συγκυβερνώντα κόμματα και να επιβεβαιώσει τα δικαιώματα της αποστολής των ΗΕ στην Κύπρο.
Αυτό μπορεί να μην αρέσει, και πέραν του συγκεκριμένου ζητήματος υπάρχουν και καλοί λόγοι και βιβλιογραφία για την ανάγκη βελτιωτικών αλλαγών σε θέματα διπλωματικής ασυλίας. Αλλά το θέμα είναι ότι ο νόμος ως έχει δεν είναι με το μέρος όσων καταγγέλλουν την «παρανομία» της ομάδας των ΗΕ και ζητούν την αποπομπή της με μόνο γνώμονα τη σύνταξη εσωτερικών εκθέσεων για τις θέσεις πολιτικών παραγόντων. Αυτό το υποδεικνύω ?και θέλω να το ξεκαθαρίσω- όχι για να αναιρέσω το δικαίωμα δημοσιοποίησης πληροφοριών που έχουν ήδη διαρρεύσει ή και κριτικής για τις ενέργειες του Ειδικού Συμβούλου και της ομάδας του η οποία στο βαθμό που είναι σοβαρή και εμπεριστατωμένη είναι θεμιτή. Το κάνω για να υπογραμμίσω το παράδοξο ότι ενώ αιτούμαστε τη λύση του Κυπριακού στη βάση των κανόνων του διεθνούς δικαίου, κάποιοι ξεχνούν ή παραποιούν κανόνες και δεν αποδέχονται τα απλά συμβατικά δικαιώματα της διπλωματικής αποστολής των ΗΕ στην Κύπρο. Όσο και αν φωνάζουμε, όσο κι αν πολιτικολογούμε, δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε αυτά τα δικαιώματα από αυτήν ή την επόμενη διπλωματική αποστολή των ΗΕ, εκτός και εάν ως κράτος αποκηρύξουμε τις πιο πάνω διεθνείς συμβάσεις, ενέργεια η οποία στην πράξη σημαίνει αποχώρηση από τη διεθνή κοινότητα.

*Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

Κωδικός άρθρου: 901863

ΠΟΛΙΤΗΣ - 11/10/2009, Σελίδα: 13

..............................

Τελικά εβάλαν σκοπό να μας γυρίσουν το νου μας ανάποδα.

Τι σκατά πα να πει «επέμβαση» ;

Δεν ξέρω τι κάμνει τζαι τι δεν κάμνει ο Ντάουνερ, αν εν καλός αν μεν ένι. Μπορεί να εν τζαι καρακιόζης.

Το σκηνικό των τελευταίων ημερών πάντως, μυρίζει αφόρητα φιάσκο και περιρρέουσα, δυστηχώς με τη συμβολή ΑΚΕΛ, ΔΗΣΥ και προεδρικού.

Τι έκαμεν ο νταουνερ;

Έγραψεν (ζίηνος ή η βοηθός του), ένα μειλ με τις ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ του για το πολιτικό σκηνικό στη χώρα που είναι απεσταλμένος. εκλέψαν του το, τζαι άμαν εθκιεβάσαν τι έγραφε, εβάλαν τες φουσταννέλες τζαι αρκέψαν.....

Δικά μου σχόλια για το νέο θέατρο του παραλόγου

1. Χαρά στο πράμα που έκαμεν !!!!

Τζαι οι δικές μας οι πρεσβείες στο εξωτερικό έτσι κάμνουν. Ούλλες οι πρεσβείες του κόσμου έτσι κάμνουν. Κάθουνται κάθε μέρα το πρωί, θκιεβάζουν τες εφημερίδες τζαι στέλλουν στο κέντρο επισκόπιση τύπου : η τάδε εφημερίδα έγραψεν έτσι για τη κύπρο ή τάδε έτσι για τη Τουρκία. Ενίοτε, οι πρεσβείες ετοιμάζουν και εκθέσεις προς το υπεξ, τζαι γράφουν τες ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ τους. Οι χριστιανοδημοκράτες εν εναντίων μιας ολοκληρωμένης ένταξης της τουρκίας, οι σοσιαλιστές εν υπερ, τζαι οι πράσινοι εν φιλότουρκοι.... Τούτον ΔΕΝ είναι παρέμβαση. Είναι εκτίμηση. Αν γράψει π.χ. η πρεσβεία μας στην αγγλία ότι οι συντηρητικοί είναι εναντίων μας πάνα πει ότι κάμνει παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας ; !!!

2. Κάτι που υπάρχει σε ΥΠΟΚΛΟΠΗ ηλεκτρονικού ταχυδρομίου συνιστά παρέμβαση ; !!!!

Αρκέψαν πιον τζαι χάνουν οι λέξεις το νόημα τους. Η ελληναράδες πρέπει να ξαναγνωρίσουν την ελληνική. Εν μαιλ που έγραψεν, τζαι εκλέψαν του το!

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΘΑ ΗΤΑΝ , εν έγραφεν στο τύπο: εσείς ο άλφα, ο βήτα, ο γάμα είσατεν απορριπτικοί τζαι φέρτε τα μίλια σας ιδαλλιώς εννά σας κάμω έτσι τζι άλλωσπως

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΗΤΑΝ για παράδειγμα, όταν επιάσαν οι αμερικάνοι τον χριστόφια τζαι είπαν του αν μεν πεις ναι, εννά πέσουν πάνω σου τούβλα να σε τσιλλίσουν. Τούτον εν παρέμβαση.

Το να υποκλέπτεις ένα μαιλ που ήταν να στείλεί (ή έστειλε) ο νταουνερ στα ηνωμένα έθνη ή στη κάφκα του, τζαι δημοσιεφκεις το, δεν συνιστά παρέμβαση. Μπορείς να πεις: διαφωνώ με τις απόψεις του, να πεις ότι επαραπληροφορήθηκε, ότι δεν μας εκατάλαβε, έστω – ότι δεν είναι αντικειμενικός (χα!!), αλλά το να το πεις παρέμβαση δεν μπορείς. Έκλεψες του τα λαομένα, εν τζαι έστειλε σου το!!

3. Εφαηθήκαν ότι υπερβαίνει τους όρους εντολής του.

Τζαι ποιός σας είπεν ρε, ότι τζίηνος που τον πκιερώνει δεν του είπεν : στείλμου τες εκτιμήσεις σου ; Εϊναι κάτι απόλυτο φυσιολογικό να κάμει ένας απεσταλμένος του γαμα γαμα του ΟΗΕ. Αφού εν τζίηνος που τον έπεψεν! Εν τζίηνος που εννα ενημερώσει τον ΓΓ!! Καλά, εν τζαι λαλώ εμείς θα εθέλαμεν να ενημερώνετουν που τα αντικειμενικά μας κανάλια τζαι τες αντικειμενικές μας εφημερίδες – αλλά χάτε, ο κόσμος έξω που τούντο χωρκό δουλέφκει νάκων άλλοσπως.

Θα του πει ο μουν, ρε ίντα που γίνεται τζικάτω ; τζαι θα του γράψει τζαι τούτος ένα γράμμα τζαι θα του πει: ο χριστόφκιας με τον ταλάτ συμφωνούν τζαμέ τζαι διαφωνούν ποτζίη. Όπως εκατάλαβα οι δυνάμεις της λύσης ποδά εν τούτες τζαι ποτζίοι εν τούτες.

4. Ακόμα τζαι αν αφήκουμεν το αν έπρεπεν ο νταουνερ να γράψει τζίηνα που έγραψεν , τζαι πιάμεν την ουσία, είχεν άδικο ;

γιατί έχει κανένα που εν ιξέρει ποιοι εν υπερ τζαι ποιοί εν εναντίων της λύσης ; Εν το ξέρουμεν ποια κόμματα τζαι ποιος προκαθήμενος της εκκλησιάς δεν θέλει λύση ;

Καρτερούμεν το νταουνερ να μας το πει ;

Θκυο πράματα μπορείς να του καταλογήσεις του αλεξάντρου.

Πρώτον: Ανακάλυψες τη τασσιηνόπιττα

Δεύτερον: Γιε μου, μεν είσαι φτανός! Πάεις στο ελληνοκυπριακό χίλτον τζαι γράφεις ε-μειλ ; Εν ιξέρεις ότι μπορούν να σου το κλέψουν ; βάρτο γιε μου με σε διπλωματικό φάκελο, με την εσωτερική αλληλογραφία του ΟΗΕ.

5. Δεν θέλουμε λύση τζαι πυροβολούμεν τον απεσταλμένο του ΟΗΕ.

Με εξαίρεση ίσως το πλάζα πριν 1000 χρόνια (ο οποιός έγραψεν μιαν έκθεση που μας εσύφερε..... έγραψεν τζαι άλλα, αλλά κάμνουμεν πως εν τα θωρούμεν) ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ ΕΝΑΣ απεσταλμένος του ΟΗΕ που να μεν τον ελειδωρήσαμεν τζαι να μεν του είπαμεν τζαι που τζαμέ που εμπήκε τζαι που τζαμέ που εφκήκε. Και το χειρότερο, τωρά συμμετεχουν (σε πιο ήπιους ρυθμούς) τζαι ο συναγερμός τζαι το ακελ.

Εν δυνατόν να μεν ήταν ένας αντικειμενικός ;

Εν δυνατόν να μεν έχει ΕΝΑΝ ΕΥΛΟΗΜΕΝΟ απεσταλμένο του ΟΗΕ, που να ξέρει τες αρχές και αξίες και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, όπως τα ξέρουμεν εμείς ; ΜΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ;

Εγώ θα επρότεινα στο γαμα γαμα να πέψει απεσταλμένο κανένα δημοσιογράφο του αντενα ή του φιλελευθερου, που είναι τζαι αντικειμενικοί τζαι ξέρουν τι εννοούν τα ψηφίσματα τους, αφού τζίηνοι δεν ξορτώνουν να βρουν έναν! Μόνον έτσι αν θα βρεθεί κάποιος που να μας κάμνει

6. Μες σε τζίηνα τα έγραφα που υποκλέψαν μόνο τες εκ δυνάμεις που εν ενάντια στη λύση έγραφεν ο νταουνερ, όξα έγραφεν τζαι τες τουρκοκυπριακές, τζαι ‘εξιχάσαν’ (εν εσύφερε) να μας τες πουν ;

7. Αφού τα υπεκλέψετε που τα υπεκλέψετε, κάμνετε το κόπο να τα βάλετε κάπου αυτούσια ;

Ξέρετε, μετά τη περιρρέουσα Α, εν τζαι πολλοέχω εμπιστοσύνη στους δημοσιογράφους, ούτε στες μεταφράσεις τους, ούτε στη παρουσιάση με μορφή "τσιτάτου" εγγράφων.

βάλτε το κάπου ολόκληρο τζαι αν γίνεται αφήστε στην αγγλική.

Τουλάχιστο να ξέρουμε τι ακριβώς είπεν, γιατί εσάς τους δημοσιογράφους εμπιστοσύνη εν τζαι έχουμεν σας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ (για ακόμα μια φορά)

Πυροβολούν τη διαδικασία με όποιον τρόπο μπορούν, τζαι δυστηχώς ο πρόεδρος παίζει το παιχνίδι τους. Εν ιξέρω, νομίζει ότι εν καλύτερα να τους αππώνει / να τους περιπέζει λίον παίζοντας με τες εθνικιστικές τους φανφάρες ; Κουβαλά τη ψευδαίσθηση ότι στο τέλος εννά τον ακολουθήσουν ; Ωσπου δεν τους εναντιώνεται εννά τους αφήκει ξαπώλητους να δημιουργήσουν τόσον αρνητικό κλίμα που στο τέλος δεν θα μπορεί να το αντιστρέψει.