Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

Εν επιάμεν τζι άσσιημα

Για να μεν γκρινιάζουμε συνέχεια

Τζαι βάλλοντας κάποιες εξελίξεις σε ιστορικό βάθος - καλά επίαμεν

1. Έχασεν το πριγκιπόπουλο και εγλύτωσε το δίλημμα, την εσσωστρέφια  και την αμφισβήτηση ο Άντρος. Γιατί καθώς είπαμεν 100 φορές - Το Ακελ υπό αυτή την ηγεσία είναι η βάση της λύσης

2. Εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι αποφεύγονται οι συμμαχίες του δευτερου γύρου.  Μπράβο στο Μαλά - δεν το επερίμενα.
Φυσικά δεν είναι απολύτως απόφαση του Μαλά. Εν οι ενδιάμεσοι που δεν βάλλουν νερό στο κρασί τους για 5-6 υπουργεία (απο ρουσφετολόγοι την είδαν ιδεολογοι - να δούμε αν η μάζα θα τους ακοληθήσει , αφού.... οι ιδεολόγοι εν ούλλοι σασμένοι)
Παρόλαυτα , ακόμα και αυτό  είναι προόδος

Θα έχει βεβαίως έτσι όποιος εκλεγεί το πρόβλημα της κυβερνώσας βουλής - αλλά άτε, δεν μπορούμε να τα έχουμε ούλλα.

3. Το λευκό των ενδιαμέσων, νομίζω και ελπίζω να εξήπνυσε και το τελευταίο ακελικό που ήταν έτοιμος να ψηφίζει νικόλα αν δεν επαίρναν ο Μαλάς βάση μακαριακών συαισθηματισμών. ελπίζω τωρά να εκαταλάβαν

4. η νέα στρατιγική ηττήθηκε αλλά εν τζαι σημαίνει ότι έχεις 65% υπερ της λύσης. έχεις ένα συμπαγή πλέον 30% που θέλει διχοτόμιση , ένα 30% που θέλει λύση και ένα 30% που αμφιταλαντεύεται.

Ο αναστασιάδης (αφού κυκλοφορεί ότι εν τούτο το 30% που φοαται) πως να το πείσει, αφού δεν αντιλαμβάνεται το πόσο σημαντικό είναι να βρέθεται τζαι να πίνει καφέ με τον ακκιντζί.
Παρασύρεται που  το 30% των αναποφάσιστων τζαι δεν καταλάβει ότι εν δουλειά του να τους πείσει

Που την άλλη ο τυχοδιωκτισμός του αναστασιάδη είναι φοβιτσιάρικος σε σημείο που δεν ξέρω που είναι πιο επικίνδυνος - ως πρόεδρος ή ως αντιπολίτευση.
Ενώ ο Άντρος επέδειξε μια ηθική που πιστέφκω ότι αυτή τη φορά θα εστήριζε το σχέδιο ακόμα και ως αντιπολίτευση.

Το κυπριακό πάντως όπως το περιγράφει ο Τσιελεπής εν λυμενο.
το ερώτημα είναι , αν μας αρέσκει τούτη η λύση
Τζι αν ναι , ο ακιντζί δεν θα είναι τζιαμέ για πάντα - όπως πιο πριν ο ταλατ



Που την άλλη


Στην οικονομία οι διαφορές είναι ελάχιστες.
Ο Μαλάς υπόσχεται

Διαφύλαξη της φορολογικής και δημοσιονομικής σταθερότητας

τη στιγμή που ο Τάκης αρθρογραφεί που την Ευρώπη (Σε ένα από τα πιο σοβαρά άρθρα των τελευταίων μηνών) ότι τούτο δεν είναι πλέον εφικτό και είναι καθήκον της αριστεράς να στηρίξει αυτή την αλλαγή

http://politis.com.cy/article/allazi-o-chartis-tis-ikonomias

έπρεπε να μεν ήταν το μαυρογέριμο το κυπριακό τζαι ελάλουν σας για το Μαλά....


Φλασάκι

και ενώ οι νικητές δεν συμβιβάζονται με τους ηττημένους στο δεύτερο γύρο συμβιβάζονται με τα καναλιά για ένα σαρβαιβορ... Άλλες εποχές άλλα ήθη



2 σχόλια:

stelios papalangi είπε...

αλλά εψές ήταν άσσιημα...
Απροετοίμαστος, αθκιάβαστος, χωρίς να μπορεί να περάσει το μύνημα που έθελεν.

Κρίμα

Aceras Anthropophorum είπε...

Συμφωνώ με όσα γράφεις τζιαι επαυξάνω. Στο σημείο 2 μετά το "Φυσικά δεν είναι απολύτως απόφαση του Μαλά." εκαρτέρουν η επόμενη πρόταση να ήταν "ήταν τζιαι του ΑΚΕΛ". Εγώ έξερα το που τες ημέρες που εγίνετουν το Κραν Μοντανά ότι θα έρκετουν έτσι αν επήαιννεν ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ δεύτερον γυρόν. Τζαι αν δεν επήαιννεν δεύτερον, έτσι θα έρκετουν πάλε που την ανάποδην. Εν η κομματική βάση που αποφασίζει πολλά μέσα στο ΑΚΕΛ τζιαι άμα δεις πώς αντίναξεν του νώμου της τον Σπανόν τζιαι έφερεν τον Μαλάν, δεν θα εμπορούσεν να γινεί αλλιώς. Ελάχιστους ακελικους έχει που ξιχωρίζουν πλέον το Δήκο που το Δησύ σαν κόμματα. Στον αντιακελισμόν ισοφαρίζουν, στον φιλελευθερισμόν το Δησύ προεκλογικά εν πιό κεντρώον, στην φάουσαν άμαν το δήκο εν εξουσία εν πιο ρουσφεττολογικόν τζιαι διευθαρμένον, τί διαφέρει; Στην πράξην νομίζω τζιαι στο Κυπριακόν ισοφαρίζουν.

Συμφωνώ τζιαι με την ανάλυση που κάμνεις για το Κυπριακόν. Η εκ περιτροπής προεδρία επέρασεν με 65%. Ίσως εν η πιό καθαρή νίκη που εγίνην. Στο ντιπέι το δεύτερον είχεν πλάκαν που εμάλλωνεν ο Μαλάς αν η version του Χριστόφκια με διασταυρωμένην ψήφον τζιαι μίαν τουλάχιστον τουρκοκυπριακήν ψήφον ήταν καλλύττερη που την βέρσιον του Αναστασιάδη με συμπρόεδρον (δηλαδή βέτο του τουρκοκυπρίου) τζιαι κοινόν ψηφοδέλτιον. Εγώ προτιμώ την βέρσιον του Αναστασιάδη. Εν πιο απλή τζιαι οι κουβέντες εν πιό καθαρές. Τζιαι σε προεδρικόν σύστημαν δεν μπορεί να κρέμμεται η απόφαση του υπουργικού συμβουλίου που έναν υπο-υπουργόν τουρκοκύπτιον πον να ψηφίσει για να περάσει κάτι που δεν αρέσκει του συνπροέδρου.

Ελπίζω ο Αναστασιάδης να προχωρήσει τζιαι να μεν αρκέψει τα τσ̆αλιμούθκια, αλλά όπως τζ̆αι σύ φοούμαι τον. Είπεν το τζ̆αι ο Άντρος, τζ̆αι ο Άντρος δεν λαλεί λαϊκισμούς, ούτε τζ̆αι θα πεί μιαν τόσον βαρετήν κουβένταν από συναισθηματισμόν αν τον ηξέρεις καλά. Εδώ φοούνται τον τζιαι δεν τον εμπιστεύονται οι ίδιοι οι δικοί του μες το κόμμαν του...

Τώρα να δούμεν. Συμφωνώ μαζί σου ότι τωρά η αριστερά, τζιαι η κομματική τζ̆αι η έξω, πρέπει να πιάει την οικονομίαν. Εν εις τον τύπον που υπάρχουν κοινοί στόχοι με τους μέσα τζιαι τους έξω που το κόμμαν, απλά γιατί η οικονομική πολιτική του ΑΚΕΛ εν διαισθητική, βασισμένη σε δόγματα, κάμνει σαν να τζιαι εν δυνατόν να ξανάρτει κρατικός σοσιαλισμός, τζιαι απλά αντιδρά σε ότι πεί η δεξία που εν εναντίον των εργαζομένων. Εκτός που το τελευταίον, (που μεταξύ μας περικκιάττερση που μου είπεν τζιαι ο φίλος μου ο Οζντεμίρ προχτές), τα άλλα εν για τον ττενεκκέν, αλλά ποιός οικονομολόγος εν να τους βοηθήσει τζιεινους πον μες το κόμμαν να το κάμουν χωρίς να τους αγγρίσει ότι κάμνουν αχαπαρωσύνες;

Ίσως έσ̆εις τζιαι σύ ρόλον επιτέλους :) Είδα αναλύσεις σου με επιστημοσύνην αριστερήν για την οικονομίαν. Δεν ξέρω πως μπορεί η ακαδημαϊκή αριστερά, η αριστερά των κινημάτων η αριστερά των ανένταχτων σε στρουκτούρες να επικοινωνήσει με την κομματικήν αριστεράν για να παραχθεί πολιτική, για να αθθίσουν ιδέες σύχρονες για την οικονομίαν. Είμαστιν σε μιαν φάσην που άμαν κάποιος πεί για σύχρονες ιδέες για την οικονομίαν οι παραδοσιακή κομμουνιστική αριστερά φοάται ότι έχει να κάμει με πουλημένους στον καπιταλισμόν.

Ονειρεύκουμαι μιαν αριστεράν που θα παράγει πολιτικήν σύχρονην τζιαι στην οικονομίαν όπως παράγει για καθαρά πολιτικά ζητήματα όπως το κυπριακό ή τον αντι-ιμπεριαλισμόν. Κουντάται τζιαι που τα πόξω, μπορεί να έσ̆ει τρόπον να γινούν οσμώσεις. Εν καλή περίοδος που έχουμεν μιαν αριστεράν ερκετά ενωμένην μπροστά σε στόχους για πρώτην φοράν μετά χρόνια. Άτε είπα σου καμπόσα