Όπως μας ενημέρωσε πριν λίγες μέρες η γενική ελέκτρια, έχουμε γύρω στα 2 δις ανύσπρακτους φόρους. Σήμερα κυκλοφορούν τζαι λίστες με μεγαλο εταιρείες που δεν πκιερώνουν.
Για το χρέος και έλλειμα βεβαίως ως συνήθως ευθύνονται τα έξοδα.... τα έσοδα δε ποτέ....
Φταιν τα τσεκκια, οι μισθοί αλλά τα έσοδα ποτέ.
Τζαι σε τούτο εν τζαι φταίει μόνο η παρούσα κυβέρνηση.
Τζαι ούτε η δικαιολογία ότι η προηγούμενη κυβερνώσα βουλή, δεν εδέχετουν να βάλει φόρους στες εταιιρείες (που όντως δεν εδέχετουν).
Γιατί τούτοι εν υφιστάμενοι φόροι, που έπρεπεν κάποιος να πάει να εφαρμώσει τον νόμο.
Αλλά άμαν όσα παραπάνω κρατείς (ή χρωστάς) τόσο πιο λίο σε πιάνει ο νόμος.
Εξού και είναι γελοίος ο διαχωρισμός κρατικό/ ιδιωτικό.
Γιατί τζαι το κράτος δικό τους ένι.
όπως είπα τζαι στους στοβολιώτη πριν λίες ημέρες το είπεν και άνταμ.
Οι αρκόντοι εκάμαν το κράτος για να προστατέφκουν τα μάλια τους που τους φτωχούς.
Εξού και δεν είναι παρά ένας ευσοβοποθισμός ο "εποπτικός ρόλος του κράτους".
Σίγα μες τους ελέγξει το κράτος.
Και έτσι μετά το 1.8 δις που εδώκαμεν στην ιδιωτική λαική,
μετά το πάττισμα που μας εκάμαν 2 τράπεζες και 40 εταιρείες, έχουμεν ακόμα μια μεγάλη συνεισφορά στην οικονομία.
2 δις ανύσπρακτους φόρους.
Σε κάμνει να αναρωθκιέσαι....
Τελίκα ποια η συνεισφορά τούτον των ανθρώπων στην οικονομία τζαι στη κοινωνία
.....................
Το πιο ενδιαφέρον άρθρο της βδομάδας βρίσκεται στο οικονομικό πολίτη της κυριακής σελ.5 του Γιώργου Καντούνα (υπαλλήλου της cyta) με τίτλο "Ηθικά Παράδοξο".
Ο απόλυτος εξευτελισμός, ενός από τους πιο εμμετικούς νεοφιλελευθερους αρθρογράφους.
Κάθε εφτομάδα, μπλα μπλα, για τες ιδιωτικοποιήσεις, τζαι ξανά ιδιωτικοποιήσεις, για μαρξ σοσιαλισμούς και λοιπές παπαριές.... Τελικά, ο παίχτης ήταν 34 χρόνια υπάλληλος της cyta, και γενικός διευθυντής της !!!!
Τζαι έρκεται τωρά τζαι κάμνει πόλεμο για τες ιδιωτικοποιήσεις!
Τελικά απόν αντρέπεται....
Η όλη του στάση, δεν κάμνει τίποτε άλλο από το να επιβεβαιώνει το ΚΚΕ.
Ότι απαξιώνουν βαλτοί τες δημόσιες υπηρεσίες για να βρίσκουν αφορμές να τες ξεπουλούν.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εξηγήσεις μια τέθκοια συμπεριφορά.
Για ανηθηκότητα μιλά βεβαίως το κείμενο του υπαλλήλου της cyta.
Μπα, εγώ θα επροτιμούσα μια πιο καπιταλιστική ανάλυση.
Το κίνητρο....
Τι ήταν το κίνητρο του πρώην γενικού διευθυντή να μεν διωρθώσει όσον ήταν διευθυντής, αυτά που θεωρεί ότι θα σάσει ο ιδιώτης ;
Τζαι ο πολίτης εξακολουθεί να του διά βήμα, να αρθρογραφεί κάθε εφτομάδα !!
Για το χρέος και έλλειμα βεβαίως ως συνήθως ευθύνονται τα έξοδα.... τα έσοδα δε ποτέ....
Φταιν τα τσεκκια, οι μισθοί αλλά τα έσοδα ποτέ.
Τζαι σε τούτο εν τζαι φταίει μόνο η παρούσα κυβέρνηση.
Τζαι ούτε η δικαιολογία ότι η προηγούμενη κυβερνώσα βουλή, δεν εδέχετουν να βάλει φόρους στες εταιιρείες (που όντως δεν εδέχετουν).
Γιατί τούτοι εν υφιστάμενοι φόροι, που έπρεπεν κάποιος να πάει να εφαρμώσει τον νόμο.
Αλλά άμαν όσα παραπάνω κρατείς (ή χρωστάς) τόσο πιο λίο σε πιάνει ο νόμος.
Εξού και είναι γελοίος ο διαχωρισμός κρατικό/ ιδιωτικό.
Γιατί τζαι το κράτος δικό τους ένι.
όπως είπα τζαι στους στοβολιώτη πριν λίες ημέρες το είπεν και άνταμ.
Οι αρκόντοι εκάμαν το κράτος για να προστατέφκουν τα μάλια τους που τους φτωχούς.
Εξού και δεν είναι παρά ένας ευσοβοποθισμός ο "εποπτικός ρόλος του κράτους".
Σίγα μες τους ελέγξει το κράτος.
Και έτσι μετά το 1.8 δις που εδώκαμεν στην ιδιωτική λαική,
μετά το πάττισμα που μας εκάμαν 2 τράπεζες και 40 εταιρείες, έχουμεν ακόμα μια μεγάλη συνεισφορά στην οικονομία.
2 δις ανύσπρακτους φόρους.
Σε κάμνει να αναρωθκιέσαι....
Τελίκα ποια η συνεισφορά τούτον των ανθρώπων στην οικονομία τζαι στη κοινωνία
.....................
Το πιο ενδιαφέρον άρθρο της βδομάδας βρίσκεται στο οικονομικό πολίτη της κυριακής σελ.5 του Γιώργου Καντούνα (υπαλλήλου της cyta) με τίτλο "Ηθικά Παράδοξο".
Ο απόλυτος εξευτελισμός, ενός από τους πιο εμμετικούς νεοφιλελευθερους αρθρογράφους.
Κάθε εφτομάδα, μπλα μπλα, για τες ιδιωτικοποιήσεις, τζαι ξανά ιδιωτικοποιήσεις, για μαρξ σοσιαλισμούς και λοιπές παπαριές.... Τελικά, ο παίχτης ήταν 34 χρόνια υπάλληλος της cyta, και γενικός διευθυντής της !!!!
Τζαι έρκεται τωρά τζαι κάμνει πόλεμο για τες ιδιωτικοποιήσεις!
Τελικά απόν αντρέπεται....
Η όλη του στάση, δεν κάμνει τίποτε άλλο από το να επιβεβαιώνει το ΚΚΕ.
Ότι απαξιώνουν βαλτοί τες δημόσιες υπηρεσίες για να βρίσκουν αφορμές να τες ξεπουλούν.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εξηγήσεις μια τέθκοια συμπεριφορά.
Για ανηθηκότητα μιλά βεβαίως το κείμενο του υπαλλήλου της cyta.
Μπα, εγώ θα επροτιμούσα μια πιο καπιταλιστική ανάλυση.
Το κίνητρο....
Τι ήταν το κίνητρο του πρώην γενικού διευθυντή να μεν διωρθώσει όσον ήταν διευθυντής, αυτά που θεωρεί ότι θα σάσει ο ιδιώτης ;
Τζαι ο πολίτης εξακολουθεί να του διά βήμα, να αρθρογραφεί κάθε εφτομάδα !!
6 σχόλια:
Steliε Papalangi,
Εν τζι’ εν έγκλημα ή ντροπή να επιβεβαιώνεται με οποιοδήποτε τρόπο το ΚΚΕ; Μήπως εν τέλει είναι και νομοτελειακή η επιβεβαίωση του;
"Τελίκα ποια η συνεισφορά τούτον των ανθρώπων στην οικονομία τζαι στη κοινωνία"
Τι εννοείς "τούτων των ανθρώπων"; Των εταιριών/ επιχειρηματιών γεννικά;
Διερωτάσαι τι (έshιει) προσφέρει η ιδιωτική επιχείρηση στην κοινωνία; Ή οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες που παρανομούν;
@woofis
Το ερώτημα εν τζαι εν αφελές, ούτε ρητορικό. Έστω τζι να ακούεται "ακραίο".
Έσσιει τη σημασηία του κυρίως όταν παρελάμβνει ο πήλικος μιαν την άλλη στα κανάλια για να μας λαλεί ότι οι εταιρείες "διούν δουλειές" (των 700 ευρώ ή μούχτιν που τα προγράμματα της κυβέρνησης). Λες τζαι κάμνουν μας χάρη τζαι (όπως λέει τζαι η ίδια η θεωρεία) ενεν γιατί κερτούν που τούντη διαδικασία .
Είναι και ολίγον τι εκνευριστικό να το λαλεί τζαι κ@#ος τους, λες τζαι κάμνουν καμιά φιλανθρωπία.
Έτσι το ερώτημα "ποια η συνεισφορά των επιχειραμτιών" (είτε γενικά είτε ειδικά των παράνοωμ) εν τζαι ξεκινά που την πεποίθηση ότι δεν προσφέρουν τίποτε.
Αλλά επιτέλους ίσως να είναι καιρός να μπει το ευλοημένο το ερώτημα.
Τελικά τι προσφέρουν ;
Έστω τζι αν φαίνεται "αυτονοήτο" (τζαι στο κυπριακό εμεγαλώσαμεν με πολλά "αυτονόητα" μέχρι να μας ππουνίάρει η πραγματικότητα).
Εν τζαι έχω έτοιμη τη λίστα με τα "κριτήρια".
Αλλά σίουρα, μερικά που μου ρκουνται :
δημιουργούν δουλειές ;
τι δουλείες ;
με τι όρους, με τι μισθούς σε τι κλίμα ;
Μπορούν οι υπαλλήλοι να έχουν μιαν αξιοπρεπή ζωή, σε σχέση με τες τιμές που χρεώνουν ;
Πόσα μας (υπερ)χρεώνουν ;
Σε τι ποσοστό κέρδους ;
Πόσην ανισότητα προκαλούν ;
Πόσο μειώνετααι η ανάπτυξη σε σχέση με την ανισότητα που προκαλούν ;
Πόσα μασκαραλίκια μας διούν την δυνατότητα να γοράσουμε ;
σε τι τιμή, σε τι ποιότητα με τι εξυπηρέτηση ;
Παράγουν τίποτε, όξα είναι απλά μεσίτες, πεταπωλητές, ή της αρπαχτής ;
Η "ανάπτυξη" που προσφέρουν έσσιει στέρεες βάσεις ή εν δανιτζή (αν όχι και υπερδανειζόμενη).
Αν εν δανειτζή έχουν την δυνατότητα να την αποπληρώσουν ή εφορτώσαν τα στους καταθέτες ;
Κλέουνται κάθε λίο για κυβερνητική στήριξη ενώ σίηζουν πανιά για μισθούς ή κοινωνικές παροχές ;
Πκιερώνουν φόρους ;
Κόφκουν αποδείξεις ;
κλπ
κλπ
Τζαι μόνο απαντώντας σε σειρά που τέθκιων ερωτημάτων θα μπορείς να τα βάλεις σε μια πιλάντζα τζαι να πεις - προσφέρουν ή δεν προσφέρουν
Στέλιο η ερώτηση μου εν είshεν το χαρακτήραν "τρολιάς" ούτε θέλω να παίξω τον συνήγορον των εταιριών. Αλλά νομίζω η απάντηση που έδωκες ήταν νομίζω καλό ξεκαθάρισμαν του "τούτοι οι αθρώποι". Τζιαι εχρειάζετουν.
Αν θέλεις να δεις νούμερα, έχουμεν στατιστικήν υπηρεσίαν. Αν υποθέσουμεν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι εν 60-70 shιηλιάες, στους ιδιώτες δουλεύκουν πάνω που 200.000 υπάλληλοι:
http://www.mof.gov.cy/mof/cystat/statistics.nsf/All/FA71F003F435D24BC2257777003EF934/$file/LFS-2012-130513.pdf?OpenElement
Τζιαι τα άλλα σου ερωτήματα μπορούν να απαντηθούν αρκετά καλά, όρεξην να έshιεις να θκιαβάζεις. Αλλά έννεν μόνον έτσι που εννά θέσεις το ερώτημαν. Έshιει 20-30 shιηλιάες επιχειρήσεις η Κύπρος, οι παραπάνω εν των 5-10 ατόμων, άτε μερικές εκατοντάδες να εν τούτον που λέμεν μεσαίες με 250 υπαλλήλους τζιαι πάνω.
Ο Πήλικος μπορεί να ενοχλεί πολλές φορές με τα "κλάματα" του αλλά τούτη εν η δουλειά του, σαν εκπρόσωπος των εργοδοτών, όπως εν δουλειά των συντεχνιακών να μιλούν για τους εργαζομένους. Οξά εν πρέπει να μιλούν καθόλου, απλά επειδή εν "αρκόντοι"; Οξά εν ο μέσος επιχειρηματίας, κυπραίος ή ξένος, "άρκοντας"?
Οι παραπάνω επιχειρηματίες, πάνω που 90%, σε παγκόσμιον επίπεδον, εν αθρώποι που υπήρξαν αρχικά υπαλλήλοι κάπου, τζιαι κάποιαν στιγμήν αποφασίσαν να βάλουν κεφάλαιον τζιαι χρόνον κάτω, να ρισκάρουν παραπάνω (διότι μεν μου πεις ότι το να είσαι μισθωτός έshιει το ίδιον ρίσκον με το να ανοίξεις δική σου δουλειάν) τζιαι να γίνουν "επιχειρηματίες", είτε διότι η ιδιότητα του υπαλλήλου εν τους έκαμνεν πλέον ευτυχείς είτε διότι εθεωρούσαν ότι θα παν καλλίττερα. Έννεν τυχαίον ότι έχουν τζιαι τούτην την φοβίαν, ότι οι δικοί τους υπαλλήλοι εννά τους κάμουν το ίδιον τζιαι εννά γίνουν ανταγωνιστές τους. Έν έshιει κανέναν (με εξαιρέσεις φυσικά) που να θέλει άλλους πάνω στην κκελλέν του να του διούν οδηγίες αν μπορούν να εν "μάστρος"...
Εν τούτες οι ισοπεδώσεις, τούτα τα στερεότυπα που με ενοχλούν, ότι ο εργοδότης τζιαι ο υπάλληλος εν "εχθροί" εξ ορισμού, επειδή έναν μέρος των εργοδοτών εν παράνομοι τζιαι ανήθικοι τζιαι εν ξέρω εγώ τι άλλον. Το ίδιον ισχύει τζιαι ανάποδα, έννεν ούλλοι οι υπάλληλοι άχρηστοι επειδή έναν μέρος τους λουφάρει τζιαι θέλει επιτήρηση για να κάμει τη δουλειάν του...
Για την ιστορία πρέπει να αναφερθεί ότι το ξεκατίνιασμα συνεχίζεται και σήμερα στον πολίτη για τον κύριο τούτο. Ο οποίος απαντά στο άρθρο της περασμένης εφτομάδας (σελ του οικονομιμού πολίτη). Εν ολίγοις, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ισχυρίζεται ότι ήταν γαμάτος δημόσιος υπάλληλος, ότι τα επιδόματα που απολαμβάνει προυπήρχαν (classic), και εν ολίγοις λέει
"μπορείτε να κρίνετε κατά πόσον ο γραφών πιστεύει όσα γράφει ή αν απλώς αντιγράφει ή/και έχει καινοφανείς ιδέες που συνάδουν με την πολιτεία του....αφού ούτε προσπαθώ να προσυλητίσω ούτε να εκλεγώ/ διοριστώ σε οποιοδήποτε αξιώμα. Μόνη μου έγνοια, για οποιον θέλει να με πιστέψει είναι η αναγένησση της πατρίδος"
Και για να πιστείτε εξ αυτού, υπάρχει νέο άρθρο υπαλλήλου της ΣΥΤΑ (σελ. 2 του οικονομικού πολίτη) ο οποίος σήμερα ρωτά :
"Μήπως ο λόγος για τον οποίο γίνατε λάτρης της ιδιωτικοποίησης είναι επειδή κατέχετε υψηλή θέση σε ιδιωτικό οργανισμό τηλεποικινονοιών, τηλεόρασης και δυαδικτύπυ ; "
και το ερώτημα είναι - γιατί δεν υπογράφει ως τέτοιος τα άρθρα του.
Τόσα και τόσα άρθρα γράφει ο ίδιος για την "ηθική". Ασ υπόγραφεν ως στέλεχος εταιρείας ανταγωνιστού της ΣΥΤΑ. Θα ήτο τουλάχιστο πιο έντιμο
Θα επιχειρήσω μια δεύτερη παρέμβαση στη συζήτηση [τούτη τη φορά εξ αφορμής μιας κουβέντας του Woofis], παρ’ όλο που το πρώτο μου σχόλιο το σνόμπαρε ο Blogοδεσπότης... Προφανώς η απαξιωτική του αναφορά στο ΚΚΕ να αποτελεί για τον ίδιο αξίωμα κι άρα να θεωρεί πως δεν αξίζει τον κόπο να κάμει τον οποιοδήποτε σχολιασμό για την όποια περί του αντίθετου άποψη...
Εν πάση περιπτώσει, το παρόν σχόλιο μου αφορά την τοποθέτηση του Woofis ότι «Εν τούτες οι ισοπεδώσεις, τούτα τα στερεότυπα που με ενοχλούν, ότι ο εργοδότης τζιαι ο υπάλληλος εν “εχθροί” εξ ορισμού, επειδή έναν μέρος των εργοδοτών εν παράνομοι τζιαι ανήθικοι τζιαι εν ξέρω εγώ τι άλλον. Το ίδιον ισχύει τζιαι ανάποδα, έννεν ούλλοι οι υπάλληλοι άχρηστοι επειδή έναν μέρος τους λουφάρει τζιαι θέλει επιτήρηση για να κάμει τη δουλειάν του...»
Η αναφορά του σε «εχθρούς» [σε σχέση με τους εργοδότες και τους υπαλλήλους] μου θύμισε έναν από τους τρεις νόμους της μαρξιστικής φιλοσοφίας και πιο συγκεκριμένα αυτόν που μιλά για την “Ενότητα και την αντιπαλότητα των αντιθέσεων”... Η αναφορά μου στον Μαρξ πολύ πιθανόν να προκαλέσει τη δυσανασχέτηση και ίσως και το ειρωνικό χαμόγελο του Blogοδεσπότη Papalangi [ο Μαρξ δεν συνάδει με το εκσυγχρονιστικό κι αντιδογματικό αριστερό προφίλ του], αλλά ΕΓΩ είναι στον Woofis που απευθύνομαι...
Τι θέλει, λοιπόν, να πει ο [ποιητής] Μαρξ με την “Ενότητα και την αντιπαλότητα των αντιθέσεων”; Ότι σε μιαν καπιταλιστική κοινωνία οι εργοδότες με τους εργάτες τους βρίσκονται σε μια συνεχή αντιπαλότητα λόγω των διαφορετικών κι αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων τους, αλλά παράλληλα για να δουλέψει το σύστημα πρέπει να υπάρξει και μια ενότητα, ή έστω αλληλο-ανοχή... Και το σύστημα επιβάλλει αυτήν την ενότητα με διάφορους εξαναγκαστικούς και βίαιους [συνήθως] τρόπους. Ο εργοδότης επιχειρηματίας έχει ανάγκη από εργάτες και υπάλληλους, αλλά το αντίθετο ΔΕΝ συμβαίνει! Οι εργαζόμενοι ΔΕΝ έχουν ανάγκη από εργοδότες για να δουλέψουν και να παράξουν υπεραξία, την οποία εν πολλοίς θα καρπωθεί ο ίδιος. Άρα ο ίδιος ο καπιταλισμός γεννά αντιφάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους προκαλούν επιπλέον αντιπαλότητες. Και η κύρια αντίφαση του καπιταλιστικού συστήματος είναι μεταξύ του κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας [όλοι αντιλαμβανόμαστε πως για να παραχθεί έναν προϊόν δουλεύουν ή συμβάλλουν πολλοί] και της ιδιωτικής [περιορισμένης κι από τους λίγους] κάρπωσης των κερδών. Αυτή η κύρια και πολύ σημαντική αντίφαση οξύνει τις κοινωνικοοικονομικές αντιθέσεις κι αντιπαλότητες, οι οποίες με τις σειρά τους προκαλούν κοινωνικές αντιδράσεις, διαμαρτυρίες, εξεγέρσεις ακόμα και επαναστάσεις... Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα τις γεννά, άρα το σύστημα είναι θνησιγενές από τη φύση του. Κατ’ Και ούτε μπορεί να υπάρχουν [στον καπιταλισμό] καλοί εργοδότες και επιχειρηματίες. Αυτό αντιβαίνει και πάλι με την ίδια τη φύση του συστήματος που έχει ως κύριο στόχο το κέρδος και την αναπαραγωγή του κεφαλαίου...
Δημοσίευση σχολίου