Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Για τον γλαύκο

Αν και καθυστεριμένα - μακροσκελάστατα.... θα ελέαμεν τζαι μεις τα δικά μας.....


Πάρολη την υπερβολή στους τίτλους κάποιων εφημερίδων, ευτυχώς νομίζω, κατά κανόνα (εκτος που κάτι τύπους σαν τον προδρόμου), όλοι του αναγνωρίσαν κάποια θετικά χαρακτηριστικά, τζαι όσοι εδιαφωνούσαν μαζί του, εδιατηρήσαν τες διαφωνίες τους. Υπερβολικοί ήταν ως συνήθως οι "δικοί του" κάτι που έτσι τζι αλλιώς ύθισται.

Εντάξει.... Έχουμεν τζαι ένα σύστημα άμαν πεθάνει κάποιος  να θυμούμαστε μόνο τα «θετικά».... Παρόλαυτά, η φράση «παρά τες επιμέρους διαφωνίες μας ο γλαύκος ήταν....» έπαιξεν πολλά.

Τζαι το γεγονός ότι εκρατήσαμεν τες διαφωνίες μας, εν υγιές.
Εχορτάσαμεν που εθνάρχες... Ένας έμεινε τζαι αν θέλουμε πραγματικά να το λύσουμε πρέπει να αποκαθυλωθεί. Όσον τον φανταζούμαστε σαν εθνάρχη, ζούμε σε μια αντίφαση, αφού η ιδεολογία του ήταν ενάντια στη μορφή λύσης που συζητούμε σήμερα.


Το γεγονός ότι επανεξετάσαμεν  τες διαφωνίες μας με τον γλαύκο , πάλλε εν καλό.
Ήταν που ήταν αντιφατικός, ήταν τζαι η κριτική μας το ίδιο.


Άμαν επούλαν εθνικισμό, πυραυλολογίες και λοιπές παπαριές, η αριστερά έστάθηκε εναντιών του τζαι καλά έκαμεν.
Άμαν εφόρεν το διαλακτικό κοστούμι, καλοί μαλάκες τζαι μεις, σε συμπνοία με τες υπόλοιπες, «πατριωτικές αγωνιστικές δυνάμεις», εκατηγορούσαμεν τον ως ενδοτικό.
Είμεθα ένα λαός σχιζοφρενής.
Τζαι με λίη πολιτική αντίληψη.

Τούτο ήταν ίσως ένα από τα θετικά του Αναν.
Η σύγχιση που μας επροκάλεσεν. Η επίσημη δεξιά να μας καλεί για το Ναι, τζαι η επίσημη αριστερά για το Οχι.
Τζαι ανάγκασεν κάποιους, να παμε πίσω τζαι να ξαναδούμε την ιστορία που μας εδιδάξαν (τη σχολική, τη κομματική, την ιστορία που μας εμαθέναν στο σπίτι).
Έτσι αποκαθηλώσαμεν τον Μακάριο, επιστώσαμεν τον γλαύκο ότι σε κάποια πράματα τελικά δεν ήταν ενδοτικός (αλλά ίσως είσσιεν μιαν οξυδέρκια παραπάνω που εμάς), τζαι αναγνωρίσαμεν τες δικές μας παπαριές.

Υπό αυτή την άποψη το αναν έκαμεν μας καλό.


Ο γλαύκος τελικά ήταν μια φιγούρα αξιοπρόσεχτη.
Κυρίως αμαν σκεφτείς τον χαρακτήραα της δεξιάς πριν το 74. Μια σειρά που ντεμεκ πρώην αγωνιστές που ο καθένας είσσιεν τζαι ένα καπετανάτο τζαι εθεώραν ότι ο τόπος του άνοικεν. Εκτός που τον αντικουμουνισμό ήταν εντελώς άνευ ιδεολογίας, τζαι αλλάσαν λυκοφιλίες τζαι συμαχίες ή μίση μεταξύ τους πιο γλίορα που το "τόλμη και γοητεία".

Αν σκεφτείς ότι ο κληρίδης (ο "φιλελευθερός"), ο τάσσος (ο "εθνικιστής") τζαι ο γιωρκάτζης (ο γητευτής της εξουσίας τζαι της δολοπλοκίας) ήταν μαζί σε ένα κόμμα.... τζαι η πρώτη ακροδεξιά ομάδα - το εθνικό μέτωπο - εθεώραν αυτή την τριανδρία ως υπέυθυνη γιατί "επηρέαζε το μακάριο σε λάθος πολιτκές" - αντίλαμβάνεται κάποιος τι είδους δεξιά ευτήχησε να έσσιει τούτος ο τόπος. Τελικά η ακροδεξιά εστήριξεν το πραξικόπημα για να τους κολποθεί ο κληρίδης τζαι μετά που 30 χρόνια να κάμουν τον τάσσο ήρωα γιατί είπεν το όχι (που τον έφκαλεν η αριστερά στην εξουσία, όπου οι υποστηρικτές του το 2003 εκυκλοφορούσαν ακόμα με τη φάτσα του μακάριου στο πέττο, του οποίου ο κληρίδης ήταν από τους πιο στενούς συνεργάτες).
Στο βίβλιο του πητερ λοίζος έσσιει ένα σκηνικό που επήεν ο κληρίδης να μιλήσει στου μόρφου (αν δεν απατόμαι). Τζαι εκατεβήκαν οι οπαδοί του σαμψών να του κάμουν χαλάστρα με πανώ και συνθήματα του στυλ "σέβεσαι τον πατέρα σου;" , "επαντρέφτηκες με θρησκευτικό γάμο;", "η κόρη σου εν βαφτισμένή;" .....  Ο σαμψων τούτος ούλλος - με τη γνωστή συνέχεια.....
Τζαι δαμέ εν ένα λάθος που κάμνουμε συχνά.
Εν τόσες πολλές οι αλλαξοκωλιές της περιόδου που προσπαθούμε να τες χωρέσουμε στα σημερινά κόμματα, τζαι κάπου εν γωνιάζει.
Τον γιωρκάτζη πλέον κατηγορεί τον τζαι η  δεξιά (φιλελευθερη και ακροδεξιά) τζαι η αριστερά, λες τζαι εν εψηφίζαν ούλλοι κατα καιρούς τον μάστρο του.

Τέλος πάντων, με τέτοιο επίπεδο δεξιάς, ο κληρίδης τουλάχιστο κάπως εξεχώριζεν.
Όχι γιατί δεν ήξερε να ελλίσεται σε τούτες ούλλες τες τυχοδιωκτικές συμμαχίες - μια χαρά τα εκατάφερνε...
Αλλά επείδη, τουλάχιστον (σαν αστός που ήταν) δεν είσσιεν ποττέ την ανάγκη να κάμει μιαν ομάδα με καυλάντιες με όπλα τζαι να θκιανέφκεται ως άλλος καπεταναίος.
Τζαι η αλήθκειά είναι ότι σε κάποια (κάποια όχι όλα) κομβικά σημεία του κυπριακού, απέδειξε ότι είσσιεν μιαν κάποια οξυδέρκεια παραπάνω που τους άλλους.
Τα περιστατικά ειπωθήκαν νομίζω από τους φιλελευθερους πολλάκις.
Εστίρηξεν την ανεξαρτησία κόντρα στον τζύρη του.
Επίστέφκεν ότι έπρεπεν να κλείσει η συμφωνία το 73 (ίσως μακράν το μεγαλύττερο πολιτικό λάθος του μακάριου) - αλλά δεν ήταν διαθετιμένος να δεκτεί το "πολιτικό κόστος"
Ϊσως ήταν ο πρώτος που εντιλήφθηκεν ότι μετά την εισβολή η μόνη λυση ήταν η ομοσπονδία, και φαίνεται ότι ήταν τζαι ενάντια στο μαρκοχρόνιο αγώνα.
Του αναγνωρίζεται επίσης η περιόδος του "μεταπραξικοπήματος".
Το "Ναι" στο αναν καταγρέφεται επίσης στην ιστορία


Αλλά....
ξεκινώντας που το τελευταίο..... Το "προτιμώ να αποδημίσω εις κύριον" δεν μου λέει τίποτε.... Δεν ήταν επιχείρημα τούτο, ούτε κανένας ιστορικός λόγος... Όπως δεν μου άρεσεν ο τάσσος που έκλαιεν, ή χριστόφκιας που μια παρα μια έκλεεν (ως τζι ο τόμμης κλαίει πλέον) , δεν ήταν τρόπος να μας πείσει....

Ο κληρίδης, αυτήν την "οξυδέρκεια" ευτύχησεν να την έσσιει, στις περιόδους που δεν εκυβερνούσεν. Όταν εκυβέρνησε εν άλλα που έκαμνε. (ιδέες γκάλι και πυράυλοι)
Τωρά όσον αφορά την ένταξη....
Καλά να μεν το παραχέζουμε... Η σύνδεση του κυπριακού με την ένταξη, επροέκυψε παραπάνω παρά εσχεδιάστηκε.... τζαι ο κληρίδης, εν τζαι χρειάστηκε να παίξει ποττέ με τον (τότε πιο οξυδερκή) ερτογάν.. Έπαιζε με τον ντεκτάς - ήταν πιο εύκολα τα πράματα.
Υπάρχει μια αλήθκεια ότι όσον εκυβέρναν ο ενδοτικός κληρίδης το αναν - που το 1 ως το 3- εβελτιώνετουν , ενώ μετά που εφκήκεν ο διεκδηκητικός εσσιειροττέρεφκεν.... Αλλά πάλε, ήταν εύκολο να παίζεις με τον ντεκτάς. Εν τζαι είδαμεν τον στα δύσκολα. Είσσιεν είδη χάσει τες εκλογές...

Κάτι για το οποίο του έλειπεν επίσης η οξυδέρκεια.
Τες εκλογές τότε τες έχασε γιατί δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί ότι εκτός που το κυπριακό παίζει ρόλο τζαι η εσωτερική διακυβέρνηση (κάτι που εστοίχισε τζαι στον χριστόφκια τζαι στον ταλατ). Τα άφηκε στον αυτόματο πιλόττο, τζαι άσχετο αν ο ίδιος δεν έφαεν (που μάλλον δεν έφαε), οι γυρόν του εκάμναν πάρτυ. Αν στο κυπριακό είσσιεν δίπλα του πιο σοβαρούς ανθρώπους οι επιλογές του στα υπόλοιπα θέματα ήταν τραγικότατες..... 
Αν και πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι παρόλαυτα, εκατάφερεν να κατεβεί πρώτον γύρο, με ένα κόμμα της τάξης του 33%, με ανθυποψήφιο που το κόμμα του τζαι πάλε να πιάσει ενα 40ρι. Ούτε ο τάσσος εμπόρεσεν να κάμει κάτι τέθκιο....ο χριστόφιας δε, ούτε με τα κυάλια...

ήταν λοιπόν πολιτικός του κυπριακού... Τζαι την υπόλοιπη δεξιά την εκράταν μαζί, με τα ρουσφέθκια τζαι τες ελληνικές σημαίες...

Εκ των υστέρων βεβαίως είναι δύσκολο να κρίνεις τελικά την συνειπαρξη στο συναγερμό των φιλελευθερων και εθνικόφρονων (και κυρίως το ότι εστέγασεν τους πραξικοπηματίες).... Που τη μιαν, αντί να τους δικάσουμε, έδωκεν τους τζαι πολιτική υπόσταση - που ήταν τραγικό. Ταυτόχρονα, πάντα έπρεπε να πουλά πατριωτιλίκκι τζαι διαπλοκή για να τους έσσιει κοντά - κάτι που εστίχισεν στον τόπο... Που την άλλη, ήταν πιο κουμανταρισμένοι όντως κάτω που τζίηνη την ομπρέλλα.... Βεβαίως άλλα τους έτασεν τζαι άλλα έκαμνε, τζαι εξού, όταν ήρτεν η ώρα του μεγάλου ναι - δεν τον ακολουθήσαν.... Ενόμιζεν ότι επείδη ήταν να τους πει ο γλαύκςο ήταν να τον ακολουθήσουν.....Δεν είσσιεν ποττέ την εξυδέρκεια να προετοιμάσει τον κόσμο του για λύση....

Δώστου ελληνικές σημαίες τζαι πυραύλους.... Λες τζαι δεν θα επαίρναν που δημοψήφισμα η λύση.
Που την άλλη, για να έρτει το 1/3 του συναγερμού να πει Ναι, εν τζαι λίον.
Πριν 30 χρόνια, εν ζήτημα αν έβρισκες 100 φιλελευθερους δεξιούς.

Βεβαίως φιλελευθερος ήταν - νεοφιλελευθερος πάλε όχι.
Καθώς προείπαμεν ήταν πολιτικός του κυπριακού.... Η οικονομία ήταν εκτός των ενδιαφέροντων του.
ήταν τζίηνης της στόφας των δεξιών που ακόμα αντέχουνται... Κάτι σαν ντε γκωλ, ή καραμανλής.... Σϊουρα όχι σαν θάτσερ, σακροζί, σαμαράς ή αβέρωφ....

Τέλος , για να κλείσουμε τζαι εμείς ως πρέπει με τα "θετικά". Είσσιεν όντως ένα θκυο χαρακτηριστικά ως άνθρωπος που τον εκάμναν συμπαθή - είσσιεν χιουμορ τζαι ήταν υπερ του διαλογου. ήταν κάπως διαλλακτικός και διελεκτικός.

Αλλά εν τζαι με τούτα που κρίνεις ένα πολιτικό άντρα.


R.I.P.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Νηφάλιος.