Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Εσύ τι νομίζεις ; Εξακαθάρισεν η βάση ;

Είναι η τρίτη ανάρτηση τελευταίως που διά γυρόν που το ίδιο πράμα.
Το πλαίσιο της συζήτησης.
Για να καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα.
Ότι ο διάλογος μας έχει εγκαταλείψει.

πόσες ιστορίες έχουν γίνει πρωτοσέλιδα, τζαι ζήτημα δημόσιου διαλόγου στα μεσημεριανά, και εξηχαστήκαν..... λες τζαι επήρεν τα ο αέρας..... τούτην την εφτομάδα, έχουμε το ανακοινωθέν..... είναι ανακοινωθέν, δεν είναι, είναι ενδιάμεση συμφωνία, δεν είναι.... έτο αλλό καμιάν εφτομάδα τζαι να το ξιχάσουμε τζαι τούτο.....

Πάμε λίον πιο παλιά...


Να ένα ερώτημα που μας απασχόλησε πριν λίο τζαιρό.


Εσύ τι νομίζεις ;


Έχει ξεκαθαριστεί η βάση της λύσης ;


Εγραφτήκαν δεκάδες άρθρα στες εφημερίδες, άλλα τόσα στο μπλογκς, εκπομπές στες τηλεοράσεις.... τελικά εσύ εκατάλαβες αν εξακαθάρισεν η βάση ;


Όχι πως έχει σήμερα ιδιαίτερη σημασία. Λίγο μας απασχολεί. Εκτός βεβαίως που κάτι σχόλια που γίνονται ενίοτε..... όταν ο ταλατ καταθέτει "συνομοσπονδιακές" προτάσεις, κάποιοι το θυμούνται: Είδετε που σας ελέαμεν ότι δεν έπρεπε να μπείτε σε διαπραγματεύσεις χωρίς να ξεκαθαριστεί η βάση ;


εσύ τι νομίζεις ;


Η βάση έχει ξεκαθαρίστει ;






.........



Εγώ πάλε δυσκολευκουμαι.


Θέλω πρώτα κάποιος να μου απαντήσει σε καποια άλλα ερωτήματα πριν μπορώ να πάρω θέση στο "σημαντικό" αυτό ερώτημα.


Τι είναι η βάση ;


Γιατί πρέπει να ξεκαθασίσει πριν μπούμε σε διαπραγματεύσεις ;


Υπάρχει όντως βάση ;


Τον τζαιρό που υπογράψαν την 23η Μαίου (τι ήταν τζίηνη ; μνημόνιο, συμφωνία, ενδιάμεση, τελιωτική, ανακοινωθέν.... εν εθυμούμε πιον), οι μισοί ήταν σίουροι: η βάση εξακαθαρίστηκε.



οι άλλοι μισοί δε, ήταν σίουροι ότι η βάση, δεν έχει ξεκαθαριστεί.... κατά συνέπεια δεν πρέπει (έπρεπε) να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις.



Τζαι το ερώτημα των δημοσιογράφων, εσυνέχησε να ήταν: έχει ξεκαθαριστεί η βάση ;



Αφού θωρείς τους διαφωνούν αν εξακαθαρίστηκε ή όχι, γιατί δεν κάμνεις το κόπο να τους αρωτήσεις:



τι εννοείτε όταν λέτε βάση ;



Εσείς είδετε πούποτε γραμμένο τι εννοεί ο καθένας που μιλά για βάση ;


Ακόμα χειρότερα:


Είδετε πούποτε την ερώτηση ; Ακούσετε κανένα να την εκφράσει ;


Αφού η ερώτηση δεν ετέθηκε, να προσπαθήσουμε να βρουμε την απάντηση που μόνοι μας.




Για τζίηνους που θεωρούν ότι εξακαθαρίστηκε, εν ευκολο να φκάλεις συμπέρασμα τι εννοούν. Εν τζίηνο που γράφει η 23η. ΔΔΟ, με μια κυριαρχία μπλα μπλα.... όπως τα λαλεί. Συγκεκριμένο ; Γενικολογίες ; Δεν έχει σημασία - που τη στιγμή που θεωρούν ότι εξακαθαρίστηκε με τζίηνη τη συμφωνία, πα να πει ότι για τζίοινους εν τζίηνη η βάση.




Για τους αλλους που διαφωνούν, τα πράματα εν πιο δύσκολα. Γιατί ούτε εκ των προτέρων (το δύσκολο), ούτε εκ των υστέρων (το εύκολο) δεν εκάμαν το κόπο να μας πουν πως αντιλαμβάνονται τον όρο. Να έφκαλαν ας πούμε μια γραπτή ανακοίνωση που να λέει: Βάση είναι το Α, το Β τζαι το Γ. Αν τούτα δεν υπάρχουν δεν υπάρχει βάση.


Μπορεί βεβαίως να χρησιμοποιούν ρητορικά τρικ του στυλ.... μήπως κ. δημοσιογράφε βάση είναι .... ; Βάση δεν είναι.... Αλλά τι είναι εν τζαι είπαν μας.


Μπορείς να προσπαθήσεις που τα συφραζώμενα τους να καταλήξεις σε συμπέρασμα για το τι εννούν - αν και δεν είναι πάντα η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος εξαγωγής συμπερασμάτων.


Αν προσπαθήσεις το μόνο σίγουρο είναι ότι με τον όρο βάση εννούν εμφανέστατα πολύ περισσότερα από όσα εννοούν οι υπόλοιποι (οι ξεκαθαρισμένοι). Τζαι που τα συφραζόμενα, φαίνεται με τον όρο βάση να εννοούν, αυτό που σήμερα βαφτίζεται ως "κεφαλαίο διακυβέρνηση". Για παράδειγμα: όταν λεν: Αν εξακαρίζετουν η βάση ο ταλάτ δεν θα εκατάθετεν συνομοσπονδιακές προτάσεις - είναι σαν εννοούν ότι η βάση έπρεπεν να είχε ξεκαθαρίσει ποιες αρμοδιότητες θα είχε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και ποιες τα ομοσπονδιακά κρατίδια.




Τέλος πάντων.




Σωστά ή λανθασμένα, η βάση περιλαμβάνει πολύ περισσότερα πράματα.



Το ερώτημα μετά είναι.



Ποια είναι η σωστή που τες δύο βάσεις ;


Ενεν κάπως έτσι που έπρεπε να προχωρεί ο διάλογος ;


Γιατί η μια βάση εν πιο σωστή που την άλλη ;


Το αφήνω ως εδώ, για να πάω στο επόμενο ερώτημα.


Γιατί πρέπει (έπρεπεν τελος πάντων) να ξεκαθαριστεί η βάση ;


Εδώ έχουμε μια κατασκευή. Την οποία για ακόμα μια φορά μπορούμεν να τη φορτώσουμε
στον τάσσο.


Η λύση χωρίζεται σε δύο κομμάτια. Σε βάση και σε κάτι άλλο..... για λόγους ευκολίας ας ονομάσουμε το "κάτι άλλο" - το οικοδόμημα.


Η διαδικασία δε, χωρίζεται επίσης σε δύο μέρη. Σε προετοιμασία (τεχνικών επιτροπών και ομάδων εργασίας - άλλοι κατασκευασμένοι όροι) και σε διαπράγμάτευση.


Και έτσι αουτ οφ νοουγεαρ, τα δύο έρχονται μαζί και δημιουργούν όρους: ΑΝ ΔΕΝ ξεκαθαριστεί η βάση τότε, ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ, μπαίνουμε σε διαπραγματεύσεις.


Ερώτηση αφελούς: Λογικά η βάση, εν πιο σημαντική που το οικόδόμημα (αν δεν ήταν γιατί να χωρίσεις τη λύση σε δύο κομμάτια;). Λογικά, δύο μέρη που εν σε σύγκρουση, την παραπάνω διαφωνία θα την έχουν στο σημαντικό κομμάτι - στη βάση.




Εμείς πως εκαταλήξαμε στο σκεπτικό, ότι η βάση πρέπει να ξεκαθαρίζει ΠΡΙΝ ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις ; Στο πιο σημαντικό που είναι η βάση δεν θέλουμε να διαπραγματευτούμε ; Πως θα ξεκαθαρίσει η ευλοημένη η βάση αν δεν διαπραγματευτούμε ; Τη βάση που εν το πιο σημαντικό αφηνουμεν την στες επιτροπές και στες ομάδες οι οποίες θα συμφωνησουν χωρις διαπραγματεύσεις, για να παν οι ηγέτες να διαπραγματευτούν ύστερα τα επιμέρους ;




Και τούτα ούλλα, χωρίς κανένας να μας έχει δώσει εκ των προτέρων μιαν ερμηνία του όρου βάση !


Τζαι να επιμένουν οι δημοσιογράφοι: Εξεκαθαρίσεν η βάση ;



Αν δε, εκατάλαβα σωστά, και η βάση για τους διαφωνούντες είναι όντως η διακυβέρνση, μήπως είναι σαν να λέμε: Δεν μπαίνουμε σε διαπραγματεύσεις αν εσείς, δεν συμφωνήσετε σε αυτό που εμείς εννούμε όταν μιλούμε για διακύβερνηση. Λαλείς να εκάμαμεν έτσι εξυπναδα; !!!



Αφήνω και τούτο το ερώτημα μετέωρο για να πάω στο επόμενο.




Τελικά υπάρχει βάση ;



Εν δαμέ που εννά μου πείτε. Ρε χαρα στην όρεξη σου τζαι κάθεσαι τζαι παίζει με τες λέξεις.


Ναι, παίζω με τες λέξεις. Γιατί οι λέξεις έχουν νόημα. Νόημα πολιτικό. Και επιρεάζουν το διάλογο. Επιρεάζουν τη προοπτική της λύσης. Όταν ο άλλος λέει, εγώ δεν μπαίνω σε διαπραγματεύσεις αν δεν ξεκαθαρίσει η βάση, δεν θα έπρεπε τουλάχιστο να κάμει το κόπο να με πείσει ότι υπάρχει βάση ;



εν το δικαιούμαι;


Τούτες οι μεταφορές, είναι κατασκεύασματα, έχουν όμως πολιτική σημασία.



Αν θέλεις να παρομοιάσεις το κυπριακό σαν κτίριο - τότε ναι έχει δίκαιο. Το πιο σημαντικό είναι το αρχιτεκτονικό σχέδιο (το σχέδιο) και η βάση.



Άλλοι το παρομοιάζουν σαν γάμο. Και ο γάμος δεν θα λειτουργήσει με το προικοσύμφωνο (το σχέδιο) αλλά αν υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη , σεβασμός, δεν ανακατώνουνται οι πεθερές κλπ



Άλλοι σαν αρρώστια. Αν είναι γάγγραινα, το κόφκεις τζαι ησυχάζεις. Αν είναι το τρελλών αγελάδων..... ότι τζαι να του κάμεις.....



Τούτες οι μεταφορές, έχουν (ή δεν έχουν πολιτικό υπόβαθρο). Βεβαίως χρησιμοποιούμεν τες μεταφορές - ακόμα και στην επιστήμη. Βοηθούν στο να απλοποιείς ένα κόσμο ιδιαίτερα πολύπλοκο. Αλλά όταν κάμνεις την απλοποίηση πρέπει τουλάχιστο να παρουσιάσεις τα επιχειρήματα σου για να μας πείσεις ότι όντως ο κόσμος εν έτσι.


Η κάθεμια που τες πιο πάνω μεταφορές, (κυρίως όταν παρουσιάζονται μονοκόμματα - καλή ώρα όπως τη "βάση") αντιλαμβάνονται το κόσμο διαφορετικά, προτείνουν διαφορετικές λύσεις, και διαφορετικές στρατηγικές για το γνωστό πρόβλημα.



Ναι παίζω με τες λέξεις. Αλλά αν το κυπριακό δεν είναι κτίριο, τότε δεν πρέπει να ξεκαθαρίσει η βάση πριν πάεις σε διαπραγματεύσεις. Τότε, τούτόν ούλλόν το κατασκεύασμα με το ξεκαθάρισμα της βάσης φαντάζει σαν μια δικαιολογία για να μεν μπεις ποττέ σε διαπραγματεύσεις.



Αν δεν υπάρχει ένα θέμα που να είναι πιο σημαντικό που τα υπόλοιπα ; Αν όλα τα θέματα του κυπριακού έχουν την ίδια αξία: διακυβέρνηση, έποικοι, ασφάλεια, εδαφικό κλπ.... Αν δεν υπάρχει κτίριο; Αν δεν είναι πολυκατοικία αλλά πολλές μιτσιές καλύβες ;


Αν η διακυβέρνηση δεν είναι "η βάση" αλλά ένα ισάξιο ζήτημα ανάμεσα στα υπόλοιπα ; Και θα τη διαπραγματευτείς μαζί με τα υπόλοιπα ;



Αν δε όντως, έχω αντιληφθεί σωστά: Και με τον όρο "βάση" κάποιοι εννοούν τη διακυβέρνηση..... πως μπορούν να ισχυρίζονται σήμερα ότι είναι το κομμάτι που οι τκ έχουν να παίρνουν ; Που ; ΣΤΗ ΒΑΣΗ ; !!!! Στο πιο σημαντικό του κυπριακού ; τζίηνο που έπρεπε να ξεκαθαρίζει χωρίς διαπραγματεύσεις ; !!!! ήταν να τους δώκουμε χωρίς διαπραγματεύσεις ;




Τελικά έχει ξεκαθαρίσει η βάση ;





Ναι, γιατί η βάση της λύσης δεν είναι το σχέδιο, ούτε η ΔΔΟ, ούτε η μια κυριαρχία ούτε ούτε ούτε..... Η βάση της λύσης, είναι ο κόσμος της αριστεράς. Ο οποίος αν και δεν ευτηχησε να έχει μια ηγεσία που να του αξίζει, εδεκτηκε τόσα χρόνια, σε συλλόγους, λαικές οργανώσεις, κατασκηνώσεις στα περβόλια, συναυλίες του βασιλή, μια διαπεδαγώγηση διαφορετική που του σχολείου. Τελικά η μόνη προσφορά της αριστεράς είναι ότι ήταν ένα εργοστάσιο παραγωγής κυπρίων. Και αυτή είναι η βάση της λύσης.





Φαντάστου το.



Να σε ρωτήσει ο δημοσιογράφος τζαι να του δώκεις έτσι απάντηση.....



Σκέφτου τη φάτσα του.



Εννα σε θωρεί με ένα ύφος λες τζαι είσαι κρεμασμένος που το ταβάνι τζαι θωρείς το κόσμο ανάποδα.....


:-)

5 σχόλια:

Λεμέσια είπε...

Σε αυτό το παιχνίδι με τις λέξεις, ίσως ο πιο σωστός όρος για τη "βάση" να είναι το ΠΛΑΙΣΙΟ. Από αυτή την οπτική γωνία, όλα τα κεφάλαια είναι ανοιχτά προς διαπραγμάτευση. Ειδικά η διακυβέρνηση που πονάει ιδιαίτερα τους Ελληνοκύπριους, επειδή όχι μόνο αποτελούν αδιαμφισβήτητα την πλειοψηφία, αλλά μονοπωλούν και τη διαχείριση του κράτους από το 1963. Εκ των πραγμάτων, είναι πολύ δύσκολο να πειστούν, ότι δεν είναι υποχώρηση η συνδιακυβέρνηση. Επιστροφή στη νομιμότητα της συνεξουσίας, χωρίς επιστροφή (κάποιων) εδαφών και περιουσιών είναι αδιανόητη. Γι αυτό προς παρόν, ο κ. Ταλάτ δεν έχει πρόβλημα να παρουσιάσει τις όποιες συγκλίσεις, γιατί πράγματι μέχρι στιγμής, εξασφάλισαν αυτά που καίνε τους Τουρκοκύπριους, ενώ αυτά που αναμένουν οι Ελληνοκύπριοι (εδάφη, ασφάλεια, έποικοι, εγγυήσεις) συζητήθηκαν ή ανακοινώνονται μόνο ακροθιγώς. Αναρωτιέμαι φυσικά, τι προεκλογική εκστρατεία θα έκανε ο κ. Ταλάτ, σε περίπτωση δημοσίευσης συγκλίσεων πάνω σε αυτά τα περιλάλητα ακανθώδη κεφάλαια. Σε αντίθεση, ο κ. Χριστόφιας αναβάλει συνεχώς την ενημέρωση για τις συγκλίσεις, επειδή γνωρίζει, ότι δεν έχει επιτευχθεί κάτι που να θεωρείται πολύ σημαντικό για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Εξάλλου είναι και το θέμα του ΔΗΚΟ που με την πρώτη "πρόοδο", απειλεί να εγκαταλείψει την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση Χριστόφια δεν έχει κανέναν λόγο να νοιώθει "απειλημένη", αν πραγματικά θέλει λύση/επανένωση. Καιρός είναι να αποχωρήσει και το ΔΗΚΟ και να πάρει τέλος αυτό το θέατρο του παραλόγου εις βάρος των συνομιλιών. Όπως απάντησε κι ο Γ.Γ. του ΟΗΕ στον ΥΠΕΞ "«οι μεγάλοι ηγέτες παίρνουν και μεγάλα πολιτικά ρίσκα για την ειρήνη και το καλό του λαού τους».

Από τη "Καθημερινή" (03.04.10):
www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=17293

"Ο κ. Κυπριανού υπενθύμισε τι συνέβη με αφορμή την επίσκεψη του γ.γ. στην Κύπρο την 1η Φεβρουαρίου, όταν, στην προσπάθεια να βοηθηθεί ο κ. Ταλάτ με κοινό ανακοινωθέν, προκλήθηκαν τριγμοί στη συγκυβέρνηση και αποχώρησε η ΕΔΕΚ.
«Να βοηθηθεί ο Ταλάτ, όχι όμως σε βάρος της κυβέρνησης και του Προέδρου Χριστόφια. Είπαμε ότι το θέμα του κοινού ανακοινωθέντος θα συζητηθεί στο Εθνικό Συμβούλιο. Αν γίνουν πάλι τα ίδια με τον Ιανουάριο, στο τέλος θα φύγει και το ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση», φέρεται να είπε στον γ.γ. ο κ. Κυπριανού, ζητώντας να μην καταγραφούν από το Συμβούλιο Ασφαλείας οι αναφορές της κοινής δήλωσης στην «πολύ ισχυρή πρόοδο» στα τρία κεφάλαια.
Ο γ.γ. είπε ότι «οι μεγάλοι ηγέτες παίρνουν και μεγάλα πολιτικά ρίσκα για την ειρήνη και το καλό του λαού τους» και διευκρίνισε ότι δεν ελέγχει το τι κάνει το Συμβούλιο Ασφαλείας, ενώ στην προτροπή του κ. Κυπριανού να μη συμπεριλάβει την πρόοδο αυτή στην έκθεσή του, έδειξε έκπληκτος.

«Μα ήδη στη δήλωσή μου σήμερα μίλησα για “ισχυρότερη όσο ποτέ άλλοτε δέσμευση” των ηγετών που καταγράφεται στην κοινή τους δήλωση. Πώς μπορώ να μην το αναφέρω;», φέρεται να είπε ο γ.γ., σύμφωνα με αξιωματούχο του ΟΗΕ."

(συνεχίζεται)
***

Λεμέσια είπε...

(η συνέχεια)
Η τελευταία σου παράγραφος εντάσσεται σ' έναν ενδοαριστερό "διάλογο". Παρόλ' αυτά κάποτε, αξίζει να καταγράφονται και κάποιες φωνές εκ των έξω. Αγαπητέ Στέλιο, μόνοι σας τα λέτε, μόνοι σας τα πιστεύετε. Η κατάργηση της εθνικής συνείδησης δεν είναι η λύση του κυπριακού. Η ακελική παιδεία που επικαλείσαι, δεν είναι λιγότερο μονόπλευρη από την παιδεία του σχολείου. Πέρα από το γεγονός, ότι εκπέμπει συχνότατα τέτοιο μίσος ενάντια σε ιδεολογικούς αντιπάλους που κατ' εμένα, αυτό την καθιστά και επικίνδυνη. Όταν σπέρνει κάποιος τη διχόνοια, οποιοδήποτε μανδύα και να φοράει, είτε του κοσμικού κράτους, είτε της εκκλησίας, είτε της αριστεράς και του ΑΚΕΛ, πάλι δεν μπορεί να αποσιωπηθεί, αλλά πρέπει να είναι ασυγχώρητο και καταδικαστέο. Ο νεοεθνικισμός των βρακοφόρων δεν είναι λιγότερο αποκρουστικός από τον παλαιοεθνικισμό των φουστανελλάδων...

Ένα άλλο σημείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη, είναι ότι, ακόμη κι αν το ΑΚΕΛ πετύχει στην "παραγωγή Κυπρίων", ο Βορράς είναι τουρκικός, τέτοιος θα παραμείνει και δε αναγνωρίζει τέτοιες λεπτομέρειες. Μας αντιμετωπίζουν ως Έλληνες, αυτό που στην ουσία είμαστε, παρά την υπαρξιακή και ταυτοτική σύγχυση που προσπαθεί να διασπείρει το ΑΚΕΛ.

Μετά απ' όλ' αυτά, θα σου κάνει σίγουρα εντύπωση, ότι πάνω απ' όλα όχι μόνο είμαι, αλλά και νοιώθω Κύπρια. Μια Κύπρια όμως, που δεν απαρνείται και δεν ισοπεδώνει τις ελληνικές της ρίζες. Ένας αριστερός/ακελικός που δεν μπορεί να το σεβαστεί αυτό (και διευκρινίζω, ότι δεν αναφέρομαι σε σένα προσωπικά), κατ' εμένα δεν προσφέρει τίποτα στον τόπο, αλλά μάλλον υποδαυλίζει και αποτελεί ο ίδιος κίνδυνο για την αρμονική συμβίωση όλων των Κυπρίων (Η ΒΑΣΗ δεν ανήκει μόνο στους Αριστερούς, αλλά σε ΟΛΟΥΣ...). Γι αυτό το ΑΚΕΛ θα έπρεπε να κάνει ταυτόχρονα και μία κριτική προσέγγιση στην δική του "παιδεία", παρά να ενοχοποιεί συνέχεια και αποκλειστικά όσους δεν είναι ομοϊδεάτες του.

Και δεν είναι καθόλου παράδοξο, ότι την πολιτική έμπρακτη επαναπροσέγγιση σε επίπεδο ηγετών, όπως αφήνεις να εννοηθεί και στο κείμενό σου, εφάρμοσε πρώτα η Δεξιά...Απλά αυτό επιβεβαιώνει όσα έγραψα πιο πάνω. Όση ώρα η Αριστερά ασκείται σε "αυτάρεσκο μονόλογο", η Ιστορία την προσπερνάει από όλες της πλευρές...

Πάντα φιλικά,
Λεμέσια

stelios papalangi είπε...

@λεμεσια

Νομίζω επαρεξήγησες με.

Δεν θαυμάζω ούτε θεωρώ σπουδαία την ακελική παιδεία (αν τη πιάσεις στην ολότητα της). Και βεβαίως είναι μονοπλευρη. Και λόγω τούτης της στενοτζεφαλιάς της εγνώρισα ένα σωρό ξεροτζεφαλους.


Ούτε με τον όρο "παραγωγή κυπριων" εννοούσα τα μπλα μπλα γνωστά γι κατάργηση της εθνικής συναίδησης κλπ κλπ.


Τζίηνο που ήθελα να τονίσω, είναι ότι η βάση της λύσης, αν δεις το κόσμο λίον άλλοσπως, μπορεί να μην βρίσκεται ούτε σε σχέδιο, ούτε σε διακύρηξη, ούτε σε ψήφισμα, αλλά στη κοινωνία. Μπορεί.... Γιατί ...μπορεί τζαι όχι.


Το αν θα λειτουργήσει η λύση ή όχι μπορεί να μην είναι γραμμένο σε συντάγματα και νόμους, αλλά στο τρόπο που θα μάθεις να βλέπεις τον άλλο.


Και επί του προκειμένου, η μονοδιάστατη προπαγάνδα του ακελ, αλλά και της τκ αριστεράς είναι πιο χρήσιμη από τη μονοδιάστατη προπαγάνδα του σχολείου - ως έχουν τα πράματα σήμερα.

Το ακελ αλλά και η αριστερά γενικότερα, εν τζαι δημιουργούν κυπραίους όπως νομίζουν οι ίδιοι και όπως (θέλουν να) νομίζουν οι δεξιοί. Βάλε ένα τκ και ένα εκ αριστερό, να συζητήσουν για το κυπριακό μετά τα χαρούμενα τραγουδάκια και τις καταδίκες των φασιστών, να δεις ότι θα κολλήσουν στα ίδια ακριβώς θέματα - με σχεδόν απαράλακτα επιχειρήματα. Με τη διαφορά όμως ότι έχουν λιγότερες πιθανότητες να αρκέψουν να πυροβολούν ο ένας τον άλλο....
εν τζαι λίο. έστω τζαι η πεποίθηση ότι ο άλλος δεν είναι εκ γενετής εχθρός, τελικά παίζει ρόλο.




Εν τζαι είμαι εναντίον να δημιουργούμε έλληνες τζαι τούρκους που εννά μάθουν να μεν τσακώνουνται. ή τουλάχιστο να μάθουν να τσακώνουνται χωρίς να προσφέυγουν στη βία. Αλλά προς το παρόν δεν φαίνεται να πολλουπάρχει το είδος. Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει ένα τέτοιο εργοστάσιο η νεδησυ, αλλά δεν το βλέπω.... Δεν βλέπω πως μπορεί να τους συμφέρει.



Τζαι μεν έσσιεις έννοια, καμία αριστερά στη κύπρο δεν έχει σκοπό να καταργήσει τις εθνικές συνηδείσεις (γιατί όλη η δεξιά έχει τούτο το φόβο ; ένεν συγκλονηστικό ; !!! ).


Αφού δαμέ εν το παράδοξο της υπόθεσης. Η αριστερά με το κυπριωτισμό της είναι ο μεγαλύτερος υπερμαχος του δικοινοτισμού - που by definition, για να υπάρξει πρέπει να υπάρχουν δύο εθνικές ταυτότητες.

Ρελαξ. Το σύνταγμα το ίδιο θα μας αναγκάζει να θκιαλέουμεν εθνικότητα.

Μεν σε κρατεί η έννοια.


τέλος εν τζαι διαφωνώ.
Αν είχε η κυπριακή αριστερά ηγεσία, όπως είχε η δεξιά τα πράματα πιθανόν να ήταν πολύ καλύτερα.

Λεμέσια είπε...

Αν αφεθεί η παιδεία στα χέρια των κομμάτων καήκαμε...

Αν με το "παραγωγή Κυπρίων" εννοείς την καλλιέργεια ειρηνικής συμβίωσης, τότε δε νομίζω να διαφωνεί κανείς μαζί σου. Όμως, Κύπριοι είμαστε, δε χρειαζόμαστε το σφραγιδοσύμφωνο της αριστεράς για να...γίνουμε. Αυτό είναι που ξενίζει στη ρητορική του ΑΚΕΛ.

Πάντως υπάρχει πρόβλημα και οφείλει να ξεκινήσει κάποτε ένας πολιτισμένος διάλογος ανάμεσα σε αριστερούς και δεξιούς. (Επ' ευκαιρίας, δεν ανήκω στη δεξιά...Υπάρχουν κι άλλα χρώματα στο ουράνιο τόξο...)

Έχει χυθεί αίμα για το δικαίωμα της ταυτότητας στην Κύπρο. Δεν το θεωρώ καθόλου αστείο. Χωρίς σεβασμό στις εθνικές ταυτότητες δεν μπορεί να διασφαλιστεί καμία ειρηνική συμβίωση.

Για το θέμα της παιδείας θα μπορούσα να γράψω πολλά. Αναφέρω μόνο, ότι ξεκινάει από το σπίτι. Ανεξάρτητα σε ποια χώρα μεγαλώνει και σε ποιο σχολείο φοιτά ένα παιδί, αν οι γονείς είναι Έλληνες ή Τούρκοι ή Κινέζοι, επιθυμούν και οφείλουν να του διδάξουν την ιστορία και τον πολιτισμό των προγόνων του. Σε όλα τα σχολεία εδώ, για παράδειγμα, έχουν ενσωματωθεί μαθήματα γλώσσας και ιστορίας της χώρας των μεταναστών. Αν μάθουν τα παιδιά ποιοι είναι και από που κατάγονται, αυτό δεν τους καθιστά αυτόματα...φιλοπόλεμους! Ειλικρινά, αυτό το συνειρμό, αδυνατώ να τον κατανοήσω. Όπως δεν μπορώ να δεχτώ, ότι οι αριστεροί είναι πιο φιλειρηνιστές από τους δεξιούς. Κοίτα λίγο τους βάνδαλους της ομόνοιας, δε διαφέρουν σε τίποτα από τους βάνδαλους του αποέλ...

Τελοσπάντων, μάλλον το λιγότερο που μπορεί να γίνει, είναι η αλλαγή ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ. Αν διάβαζα κάπου, ότι η δεξιά υπερηφανεύεται, ότι προσφέρει στον τόπο με το να..."παράγει Έλληνες", θα το "παρεξηγούσα" το ίδιο. Γι αυτό να είσαι σίγουρος...

Aceras Anthropophorum είπε...

Ρε Στέλιο, σιαίρουμαι αυτά που γράφεις.