Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Απλά Ερωτήματα σε Βαρυσήμαντες Αποφάσεις

το πιο κάτω δημοσιευτηκε σήμερα, στο Πολίτη, στο ένθετο Περιπέτειες Ιδεών, σελ 3.



Του Μιχάλη Ερωτοκρίτου *



Η Παγκύπρια Οργάνωση Ελλήνων Δασκάλων (ΠΟΕΔ) αποφάσισε πως στο παρόν στάδιο δεν μπορούν να γίνονται επισκέψεις Τ/Κ εκπαιδευτικών και μαθητών στα σχολεία της. Αυτό συνεπάγεται ως συμπέρασμα από το διευκρινιστικό κείμενο που έδωσε στην Επίτροπο Διοικήσεως μετά από τις καταγγελίες του Δ/ρα Νίκου Τριμικλινιώτη, Επιστημονικού Διευθυντή του Παρατηρητηρίου για το Ρατσισμό και την Ξενοφοβία στην Κύπρο (RAXEN) και της κ. Κωνσταντίνας Ζάνου στην ΑΚΡ 24/2009 και ΑΚΡ 28/2009 (5 Ιουνίου 2009). Στο εν λόγω κείμενο, η ΠΟΕΔ, υποστηρίζει ότι ανησυχεί για το ενδεχόμενο διατάραξης της ομαλότητας στα σχολεία με τις επισκέψεις των ΤΚ λόγω της δυνητικής πρόκλησης των αισθημάτων, ευαισθησιών και προβληματισμών των δασκάλων ή των γονιών.



Η ΠΟΕΔ διαφώνησε λοιπόν όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο της με επισκέψεις Τ/Κ εκπαιδευτικών και μαθητών στα «σχολεία μας». Στα σχολεία ποιού; Της Κυπριακής Δημοκρατίας; Στα σχολεία των ελληνοκύπριων μαθητών; Στα σχολεία των παιδιών των μεταναστών; Στα σχολεία της Οργάνωσης;



Ε και καλά, τον Τουρκοκύπριο μαθητή που έχω στο σχολείο μου τι να τον κάνω; Να του πω να μην έρχεται και να τον στείλω στο σπίτι του, στην έποικο μαμά του; Να τον αφήσω στο σχολείο και να τον σκεπάσω με σεντόνι να μην φαίνεται; Ή να του ζητήσω να απολογηθεί μπροστά σε όλους για τα κακά που προκάλεσε η χώρα του στη χώρα της ΠΟΕΔ, για να συνεχίσει η Οργάνωση να τον δέχεται στο σχολείο της;



Αλήθεια η Οργάνωση δεν ξέρει ότι στα σχολεία της φοιτούν Τουρκοκύπριοι μαθητές; Δεν άκουσε ποτέ για τους Τουρκοκύπριους εκπαιδευτικούς που δουλεύουν σήμερα σε ελληνοκυπριακά σχολεία; Προκλήθηκαν στα εν λόγω σχολεία τα αισθήματα και οι ευαισθησίες των ε/κ γονιών και εκπαιδευτικών; Διαταράχθηκε η ομαλότητα από την παρουσία των τ/κ ή παιδιών τουρκικής καταγωγής και αν ναι, τότε γιατί η Οργάνωση δεν ζήτησε τη δημιουργία ξεχωριστού τουρκικού σχολείου; Και αφού δεν έγιναν όλα αυτά ή αν έγιναν και σταμάτησαν να γίνονται μήπως η Οργάνωση θεωρεί αναίσθητους και χωρίς «ευαισθησίες» (προφανώς «εθνικές ευαισθησίες») τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στα εν λόγω σχολεία και τους γονείς που συνεχίζουν να στέλνουν εκεί τα παιδιά τους;



Και αν αύριο περάσουν την γραμμή Αττίλα είκοσι τ/κ και έποικοι μαθητές με τον τ/κ δάσκαλο τους και χτυπήσουν την πόρτα του σχολείου μου τι να τους πω; Έξω από δω έχουμε ευαισθησίες; Και αν άλλος ένας μαθητής τουρκικής καταγωγής περάσει την γραμμή και ζητήσει να εγγραφεί στο σχολείου μου δικαιούμαι να αρνηθώ την εγγραφή του; Κι αν δεν δικαιούμαι θα με στηρίξει η Οργάνωση να πάρω μετάθεση αλλού γιατί είμαι ευαίσθητος και δεν μπορώ τον Τούρκο και ενδεχομένως να διαταράξω με τους υπόλοιπους «ευαίσθητους» την ομαλότητα του σχολείου;



Η Οργάνωση υποστηρίζει πως η πραγματοποίηση επισκέψεων «μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικές και άλλες επιπτώσεις σε μαθητές και εκπαιδευτικούς». Και το ερώτημα είναι σαν ποιες; Γιατί δεν αναφέρει αναλυτικά η Οργάνωση τις «ψυχολογικές» επιπτώσεις και πώς θα προκληθούν; Θεραπεύονται; Προφανώς η ΠΟΕΔ θα πει ναι γιατί είναι μια «αισιόδοξη οργάνωση». Ποιας ειδικότητας ψυχολόγο να καλέσουμε για να μας βοηθήσεις στα ψυχολογικά μας; Ψυχαναλυτή ή κοινωνικό ψυχολόγο;



Ας πάρουμε το ακραίο ενδεχόμενο που ένας Τούρκος μαθητής κάθεται δίπλα από το εγγόνι ενός άγρια δολοφονημένου Ελληνοκύπριου στρατιώτη από τους Τούρκους εισβολείς. Δεν είναι ευθύνη του εκπαιδευτικού συστήματος να βοηθήσει τον Έλληνοκύπριο μαθητή να καταλάβει ότι για τον φόνο του παππού του δεν ευθύνεται το παιδί που έχει δίπλα του; Ή μήπως φταίει και δεν το ξέρω και είναι επειδή φταίει που προκαλεί με την φυσική του παρουσία τις ευαισθησίες της Οργάνωσης;



Και αντίστροφα. Δεν είναι ευθύνη του εκπαιδευτικού συστήματος να προσπαθήσει τουλάχιστο να πείσει τους Τουρκοκύπριους νέους ότι δεν ευθύνονται οι Ελληνοκύπριοι νέοι για τις δολοφονίες Τ/Κ την περίοδο πριν το 1974; Εκτός και αν η Οργάνωση πιστεύει ότι ευθύνονται και να υποθέτει ότι μπορεί να επαναληφθούν; Για αυτό άραγε μιλά διατάραξη της ομαλότητας στα σχολεία;



Καλά, τα εγγόνια των πραξικοπηματιών και τα εγγόνια των δολοφονημένων απ’ αυτούς γιατί κάθονται στο ίδιο θρανίο;


Μήπως η Οργάνωση και κυρίως αυτοί που την ελέγχουν προβάλλουν το δικό τους φόβο για την επανένωση της Κύπρου;


Η ειρωνεία είναι που δεν κατάλαβαν ότι και χωρίς τη λύση του κυπριακού πάλι με τους Τούρκους θα ζήσουμε.



Τι κρίμα που καλλιεργούν ρατσιστικές εθνικιστικές πεποιθήσεις στους μαθητές τους! Τι κρίμα που ταυτίζουν το άτομο με το έθνος! Τι κρίμα που αποδέχονται και αναπαράγουν την αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος να κατασκευάζει μαθητές που δεν μπορούν να ανεχτούν την φυσική παρουσία του “άλλου”, έστω και αν αυτός ο άλλος είναι παιδί! Τι κρίμα που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τις ανησυχίες τους για διατάραξη της ομαλότητας. Τι κρίμα που δεν συμβάλουν στην εκ θεμελίων αναθεώρησή της εκπαίδευσής μας! Τι κρίμα!


*Εκπαδευτικός

3 σχόλια:

Eva Neocleous είπε...

Τι κρίμα!!!

Προφανώς το Κεντρικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔ(γιατί αυτό πήρε την απόφαση και όχι η βάση),
θεωρεί ότι τα σχολεία του ανήκουν.

Aceras Anthropophorum είπε...

Σκέφτουμαι τι θα εγίνετουν σε οποιανδήποτε χώραν της Ευρώπης (εκτός που την Ελλάδα τζιαι καμιά εθνικιστηκή πρώην σοβιετικήν δημοκρατία) αν εφκαίνναν οι δασκάλοι τζιαι εδιεκδικούσαν να καθορίζουν τζιείνοι το πως θα διαπαιδαγωγούν το έθνος. Η ποέδ είναι συνδικαλιστική οργάνωση δεν είναι; Που πότε εγίνην εθνικός καθοδηγητής; Ο λαός εκλέγει κυβέρνηση για να καθορίζει την θέληση του.

Πολλύ θράσος ρε παιδί μου τζιαι δασκάλοι τζιαι καθηγητές στην Κύπρο. Εντάξει ξέρολες είναι οι παραπάνω τζιαι ξερόλες παράγουν (που τζιειαμαί που αππηδά η αίγια αππηδά τζιαι το ρίφιν), αλλά όι τζιαι να υποκαθιστούν τζιαι την κυβέρνηση που τους πιορώννει.

stelios papalangi είπε...

@ εύα νεοκλέους

όντως!!

@ ακέρας

εν θα συφωνήσω τέλια μαζί σου.
γιατί τον τζαιρό που οι τκ δάσκαλοι εναντιώνουνταν στο καθεστώς που τους επκίερωνεν, εμείς ενιώθαμεν περίφανοι. τζαι εθεωρούσαμεν τους τζαι μάγκες.


εν νομίζω να εν πρόβλημα συνδικαλισμού των δασκάλων, αλλά πρόβλημα εθνικιστικών ιδεών που κουβαλούν

(πρόβλημα συνδικαλισμού είναι όταν σαν οργάνωση ας πούμε, αγωνίζεται τζαι κερδίζει νε ξέρει που πριν πότε εννά ρτει ο έλεγχος που τον επιθεωρητή!)