Λύση ή Διαχείρηση ;

Το τελευταίο καιρό εξεκίνησε να με ενοχλεί η έννοια της "λύσης".

Όχι η λύση αυτή καθ αυτή, αλλά το εννοιολογική σημασία που τη περιβάλλει. Λύση πα να πει ότι ένα πρόβλημα τε λιώνει - λύνεται. Τζαι είναι άσκοπο να υποσχόμαστε στο λαό οριστική λύση ενός προβλήματος. Γιατί αύριο - σε περίπτωση "λύσης" με τη πρώτη κρίση/ διαφωνία ο λαός εύλογα θα απογοητευθεί αναρωτιώμενος: μα άλλα μας είχατε υποσχεθεί. Ταυτόχρονα, οι πολέμιοι όχι μόνο θα βρουν ευκαιρία να λεν περισπούδαστα: εμείς τα λέγαμε - αλλά χειρότερα, να βρουν ευκαιρία να δυναμιτήσουν το κλίμα.


Λοιπόν, να γίνει ξεκάθαρο, ότι δεν μιλούμε για "λύση" - αλλά για μετάβαση/ μετατροπή ενός προβλήματος, και πρακτικά για διαχείριση του.


Ο λόγος είναι απλός. Δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο παζάρι θεωρίες ή πρακτικές που να μπορούν να υποσχεθούν οριστική "λύση" ενός εθνοτικού προβλήματος.

Παλιότερα, μαρξιστικές και κοινωνιολογικές θεωρίες υπόσχονταν οριστική λύση τέτοιων διενέξεων Οι μεν πρώτες πιστεύοντας (αλλά ποτέ προωθώντας) ότι η ταξική ταυτότητα και αλληλεγγύη θα υπερέβαινε τη εθνική. Η δεύτερη αφού κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα έθνη δημιουργήθηκαν από το κρατικό μηχανισμό, τότε η ίδια σχέση αίτιου και αιτιατού μπορούσε να επαναληφθεί ανά πάσα στιγμή - μια νεα ταυτότητα μπορεί να δημιουργηθεί κάθε τριάντα χρόνια.... Δεν μπορεί.

Οριστική λύση εθνοτικών διενέξεων, θεωρητικά και πρακτικά προσφέρουν και οι διάφορες εθνικιστικές και φασίζουσες ιδεολογίες - εθνοκάθαρση/ γενοκτονία. Αυτές αποκλείονται τοσό ηθικά, ιδεολογικά αλλά και στη περίπτωση μας είναι και ανεφάρμοστες


Καλώς ή κακώς, (κακώς θα ισχυριστώ εγώ) αυτό που έχει να προσφέρει σήμερα τόσο η θεωρεία όσο και η πράξη δεν είναι μια οριστική λύση μιας εθνοτικής διένεξης αλλά μια διαχείριση αυτής.


Ούτε αυτά που υπάρχουν σήμερα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων , αλλά ούτε και οι ευρωπαικές λύσεις ή τα ενιαία κράτη μπορούν να εγγυηθούν ότι το μελλοντικό κράτος θα επιβιώσει χωρίς κρίσεις. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι το δικό του μοντέλο είναι αυτό που θα φέρει συγκριτικά περισσότερη σταθερότητα, αλλά το να θεωρείς ότι το όποιο μοντέλο ότι μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα στο διηνεκές αν δεν είναι ουτοπία είναι το λιγότερο κοροιδία.


Η λύση, και αναφέρομαι σε αυτή που συζητείται τώρα στις συνομιλίες δεν πρόκειται να είναι χωρίς προβλήματα. Και δεν θα είναι σε καμία περίπτωση "λύση", αφού το πρόβλημα δεν αναμένεται να λυθεί οριστικά. Μιλούμε αφ ενός για μια μετάβαση ή μια μετάλλαξη, του προβλήματος από τη ντε φάκτο κατάσταση σε μια ΔΔΟ. Αφ ετέρου μιλούμε για μια διαχείριση και όχι για οριστική λύση της διένεξης. Μπορεί κάποια μέρη του κυπριακού να λυθούν οριστικά (περιουσιακό, εδαφικό, έποικοι, ασφάλεια) νοουμένου ότι οι σύντροφοι θα τα ξεκαθαρίσουν στο σχέδιο λύσης και δεν θα μείνουν μετέωρα. αλλά σε επίπεδο διοίκησης δεν αναμένεται οριστική λύση.


Ένα από τα πιο πετυχημένα μοντέλα διαχείρισης (που αναφέρεται συχνά και στη κύπρο) είναι το Βέλγιο. Δεν αναφέρω το Βέλγιο για να υποστηρίξω την εισαγωγή του βελγικού μοντέλου ως πρότυπου λύσης, για τον απλούστατο λόγο ότι μιλούμε για ανόμοιες καταστάσεις.

Το Βέλγιο είναι πρότυπο όσον αφορά το τρόπο που διαχειρίζονται τις διάφορες κρίσεις. Όπως η πρόσφατη κρίση που άφησε το Βέλγιο χωρίς ηγεσία για σχεδόν ένα ολόκληρο χρόνο. Τόση ήταν η χαρά ορισμένων όσον η πολιτική ελιτ του Βελγίου δεν μπορούσε να σχηματίσει η κυβέρνηση, που παρο ολίγον να χέσουν πάνω τους που τη χαρά τους, με επιχειρήματα του τύπου "τούτο είναι το πρότυπο που μας προτείνεται ; που κάμνουν ένα χρόνο να σχηματίσουν κυβέρνηση ; "


Λοιπόν ναι, τούτον είναι το πρότυπο.
Καλύτερο δεν υπάρχει.
Και είναι πρότυπο γιατί ΠΑΡΟΛΟ που οι διαφωνίες ήταν τόσο έντονες που δεν κατάφεραν να στήσουν κυβέρνηση για ένα ολόκληρο χρόνο:

1. Η γραφειοκρατία δεν κατέρρευσε αλλά συνέχισε να δουλεύει

2. Οι διαφωνούντες πολιτικοί, έκατσαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και δεν τα βρήκαν. Η επίλογη που είχαν μπροστά του ήταν μόνο ΜΙΑ. Να ξανακάτσουν την επόμενη μέρα και να το ξανασυζητήσουν Και αν δεν τα βρουν, ξανά το ίδιο μεθαύριο και αντιμεθαύριο. Δεν μπορούσε να λυθεί διαφορετικά - και το ξέραν

3. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι δεν μετάφεραν τη σύγκρουση στο λαό. Γνωρίζουν ότι τακτικές παραστρατιωτικών οργανώσεων, ομάδων κρούσης, εισαγωγή όπλων, δημιουργία κρίσης μέσα στο λαό, δημιουργία περιρρέσουσας, προσπάθεια αλίευσις ψήφων μετά από επεισόδια (όπως της ποδοσφαιρικής ηγεσίας) απλά ΔΕΝ είναι επιλογές

4. Παρόλο που δεν αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των Βέλγων οι συντεχνίες έκαναν μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρόμενες για τις ψηλές τιμές και στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα στη πολιτική ηγεσία: αφήστε τα μασκαραλλίκια έχουμε πιο σοβαρά προβλήματα

http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7146094.stm

έστι λύνονται οι διενέξεις.
έτσι ελπίζουμε ότι θα λύνουνται οι κρίσεις - που ΘΑ έχουμε.

Και με τούτο τρόπο οι Βέλγοι είναι σε θέση, να ξεπερνούν όχι μόνο διοικητικές κρίσεις, αλλά και πιο βαθιές κρίσεις που προκαλούνται από δημογραφικές και ταξικές μετατροπές μέσω συνταγματικών ρυθμίσεων. Τους παίρνει χρόνια αλλά το πετυχαίνουν


Εδώ θα ήθελα να αναφέρω, κάτι που λέxθηκε από τον ακαδημαϊκό κο Κωνσταντίνου πρόσφατα σε ένα συνέδριο. Εν ολίγοις υποστήριξε ότι πέρα από μια κουλτούρα συμφιλίωσης, θα πρέπει να ξεκινήσουμε να μιλούμε και για μια κουλτούρα ή μια ηθική διένεξης. Πρέπει να αναμένουμε κρίσεις, δυσκολίες στη σύσταση κυβερνήσεων, το σενάριο βέτο ο ένας βέτο ο άλλος δεν θα πρέπει να μας ξαφνιάσει. Ούτε θα πρέπει να θεωρηθεί το τέλος του κόσμου.

Αλλά το κυριώτερο: Η κρίση θα λυθεί μέσω διαλόγου. Η ηθική της διένεξης, δεν αποκλείει τις κρίσεις, αλλά αποκλείσει ορισμένους τρόπους διένεξης. Επιβάλλει το διάλογο ως το μόνο μέσω επίλυσης τέτοιων κρίσεων. Μας εκπαιδεύει με τέτοιο τρόπο ώστε να μη μας τρόμαζει η όποια διοικητική κρίση. Και κυρίως προσπαθεί να εμφυσήσει στους πολιτικούς που αύριο θα διαχειριστούν το μεταλλαγμένο κυπριακό ότι οι δικές τους διαφωνίες σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μετακυλλούνται στο λαό. Αν διαφωνήσει ο χριστόφιας με τον ταλάτ, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο αντρίκος με το μεχμετ να έρτουν στα χέρια.
Συμπερασματικά: Η λύση δεν θα είναι χωρίς πρβλήματα. Ο κόσμος πρέπει να προετοιμαστεί και να το γνωρίζει και να μην τον τρομάζει η κρίση. Εν μεσ το πρόγραμμα. Το μόνο που πρέπει να μάθουμε είναι πως συμπεριφερόμαστε όταν αυτή η κρίση προκύψει.

Η επέμβαση και τα φακελώμματα του Νταουνερ (update)

Η ανάρτηση αναβαθμίζεται, από ένα άρθρο γραμμένο σαφώς πιο σοβαρά από το δικό μου, προσθέτοντας περισσότερες σκοπίες από αυτές που αρχικά είχε (νομικές, διεθνολογικές κ.α.)

Παρανομίες στην υπόθεση Ντάουνερ

του Κώστα Μ. Κωνσταντίνου*(FOTO)

Η καταγγελία και συνεχιζόμενη συζήτηση για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις θέσεις των κομμάτων, εκκλησίας και αξιωματούχων από την ομάδα του Ειδικού Συμβούλου των Ηνωμένων Εθνών διεξάγεται με παραγνώριση βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου. Δεν θα ασχοληθώ στο άρθρο αυτό με το περιεχόμενο των περιληπτικών εκθέσεων που έχουν δημοσιοποιηθεί, και που μπορεί να εμπεριέχουν ανακρίβειες ή υπεραπλουστεύσεις θέσεων και ιδεολογιών (και κατά συνέπεια κατανοητή η οποιαδήποτε κριτική επί του περιεχομένου αν πράγματι παραποιούν θέσεις ατόμων ή πολιτικών κομμάτων). Αλλά φαίνεται ότι υπάρχει κάποια παρεξήγηση επί της αρχής.
Οι διεθνείς συμβάσεις που έχουμε υπογράψει και επικυρώσει, όπως η Σύμβαση της Βιέννης για Διπλωματικές Σχέσεις (1961), δίνουν το δικαίωμα σε διπλωματικές αποστολές οποιασδήποτε χώρας να συλλέγουν πληροφορίες «με όλα τα νόμιμα μέσα» και να ετοιμάζουν εκθέσεις για το τι συμβαίνει και φυσικά και για τις θέσεις πολιτικών παραγόντων μιας χώρας σε θέματα που τους ενδιαφέρουν. Στην περίπτωση των ΗΕ, η Σύμβαση για τα Προνόμια και Ασυλίες των Ηνωμένων Εθνών (1946) ακολουθεί την αρχή της αμοιβαιότητας και δίδει παρόμοια δικαιώματα σε απεσταλμένους των ΗΕ για την «ανεξάρτητη εκτέλεση» των καθηκόντων τους.
ΕπΆουδενί λόγω δεν θεωρείται η συλλογή πληροφοριών, η καταγραφή θέσεων και η ανάλυση αυτών των θέσεων ως «ανάμειξη στα εσωτερικά» ενός κράτους. Όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο ερμηνεύουν περιοριστικά και προβληματικά τους όρους εντολής του Ειδικού Συμβούλου των ΗΕ, δηλαδή ότι οι όροι εντολής δεν του παραχωρούν το δικαίωμα σύνταξης εσωτερικών ενημερωτικών εκθέσεων. Παρεμπιπτόντως, αυτό το δικαίωμα της εσωτερικής ενημέρωσης έχουν φυσικά και οι δικές μας διπλωματικές αποστολές και αν, για παράδειγμα, οι πρεσβείες μας δεν συλλέγουν και αναλύουν τέτοιες πληροφορίες για τις θέσεις πολιτικών παραγόντων σε σχέση με το Κυπριακό ή άλλα θέματα που μας ενδιαφέρουν, τότε δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Δεν διαφωνώ με τη θέση ότι ο Ειδικός Σύμβουλος των ΗΕ πρέπει να αντικατασταθεί αν από το ό,τι έχει διαρρεύσει κρίνει η κυβέρνηση ότι δεν είναι αντικειμενικός. Αλλά διαφωνώ κάθετα με τη θέση ότι η καταγραφή και αξιολόγηση των θέσεων πολιτικών παραγόντων που εμπλέκονται στο κυπριακό πρόβλημα είναι πέραν των όρων εντολής του και ότι εξαρχής τον καθιστούν αναξιόπιστο.
Οι καταγγέλλοντες την αρχή σύνταξης ενημερωτικών εκθέσεων καθορίζουν την πράξη από μόνη της ως την απαρχή κακόβουλης προσπάθειας επιβολής λύσης. Θα βρεθεί όμως «σωστή λύση» με την αναίρεση του δικαιώματος εσωτερικής ενημέρωσης του Ειδικού Συμβούλου για τις υπάρχουσες θέσεις και αντιθέσεις στην ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή κοινότητα; Γιατί δεν βλέπουμε την ενημέρωση ως μέσο αξιολόγησης του τι είναι πολιτικά εφικτό στην μια ή την άλλη πλευρά, ούτως ώστε να μπορεί ο Ειδικός Σύμβουλος ανεξάρτητα να κρίνει και «να βοηθήσει τις πλευρές στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων» όπως έχει εξουσιοδοτηθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας;
Το τι δεν έχουν δικαίωμα να πράξουν οι διπλωματικές αποστολές είναι να συλλέξουν πληροφορίες με μη νόμιμα μέσα, π.χ. με υποκλοπές, και αν κάτι τέτοιο έχει συμβεί στην περίπτωση της ομάδας των ΗΕ τότε πράγματι είναι υπόλογη και τίθεται θέμα αποπομπής του συγκεκριμένου διπλωμάτη ή και ολόκληρης της αποστολής. Μέχρι τώρα όμως δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο από τους καταγγέλλοντες. Όπως φαίνεται, οι περισσότερες, αν όχι όλες οι πληροφορίες και χαρακτηρισμοί που υπάρχουν στις διπλωματικές εκθέσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας έχουν παρθεί από τοπικές εφημερίδες και δελτία ειδήσεων.
Το τι είναι βέβαιο είναι ότι υποκλοπές έχουν γίνει στην αποστολή των ΗΕ από όπου οι πληροφορίες έχουν διαρρεύσει στα ΜΜΕ. Αν κάποια πλευρά έχει καθαρά νομικά ερείσματα με βάση το διεθνές δίκαιο τότε αυτή είναι η διπλωματική αποστολή των ΗΕ. Το θέμα δεν είναι απλώς υποκλοπή προσωπικής αλληλογραφίας αλλά παραβίαση διεθνούς συνθήκης. Τα αρχεία διαπιστευμένων διπλωματών δεν μπορούν να εξεταστούν ή να παραβιασθούν, ούτε με παράνομα αλλά ούτε με νόμιμα μέσα (π.χ. με δικαστικό ένταλμα), γιατί θεωρούνται εξαρχής απαραβίαστα (inviolable). Με άλλα λόγια, δεν έχει το δικαίωμα να τα εξετάσει η αστυνομία ούτε σε περίπτωση διερεύνησης εγκλήματος, εκτός και αν ο αρχηγός της αποστολής δώσει την συγκατάθεσή του.
Θα μπορούσαν δηλαδή τα ΗΕ να απαιτήσουν πλήρη διερεύνηση της υποκλοπής των ηλεκτρονικών τους αρχείων και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Ακόμη, επειδή έμμεσα ή άμεσα τίθεται από κόμματα της συγκυβέρνησης θέμα εφαρμογής και ερμηνείας της Σύμβασης για τα Προνόμια και Ασυλίες των Ηνωμένων Εθνών, θα μπορούσαν τα ΗΕ, αν ήθελαν, να κάνουν χρήση του 'Αρθρου 8 της εν λόγω Σύμβασης, δηλαδή να θέσουν το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, τη δικαιοδοσία του οποίου έχουμε ήδη αποδεχθεί με την εισδοχή μας στη Σύμβαση.
Αν αυτό γίνει, είτε η Κυπριακή Δημοκρατία θα βρεθεί ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου με ελλιπή νομικά επιχειρήματα είτε η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να διαχωρίσει τη θέση της από τα συγκυβερνώντα κόμματα και να επιβεβαιώσει τα δικαιώματα της αποστολής των ΗΕ στην Κύπρο.
Αυτό μπορεί να μην αρέσει, και πέραν του συγκεκριμένου ζητήματος υπάρχουν και καλοί λόγοι και βιβλιογραφία για την ανάγκη βελτιωτικών αλλαγών σε θέματα διπλωματικής ασυλίας. Αλλά το θέμα είναι ότι ο νόμος ως έχει δεν είναι με το μέρος όσων καταγγέλλουν την «παρανομία» της ομάδας των ΗΕ και ζητούν την αποπομπή της με μόνο γνώμονα τη σύνταξη εσωτερικών εκθέσεων για τις θέσεις πολιτικών παραγόντων. Αυτό το υποδεικνύω ?και θέλω να το ξεκαθαρίσω- όχι για να αναιρέσω το δικαίωμα δημοσιοποίησης πληροφοριών που έχουν ήδη διαρρεύσει ή και κριτικής για τις ενέργειες του Ειδικού Συμβούλου και της ομάδας του η οποία στο βαθμό που είναι σοβαρή και εμπεριστατωμένη είναι θεμιτή. Το κάνω για να υπογραμμίσω το παράδοξο ότι ενώ αιτούμαστε τη λύση του Κυπριακού στη βάση των κανόνων του διεθνούς δικαίου, κάποιοι ξεχνούν ή παραποιούν κανόνες και δεν αποδέχονται τα απλά συμβατικά δικαιώματα της διπλωματικής αποστολής των ΗΕ στην Κύπρο. Όσο και αν φωνάζουμε, όσο κι αν πολιτικολογούμε, δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε αυτά τα δικαιώματα από αυτήν ή την επόμενη διπλωματική αποστολή των ΗΕ, εκτός και εάν ως κράτος αποκηρύξουμε τις πιο πάνω διεθνείς συμβάσεις, ενέργεια η οποία στην πράξη σημαίνει αποχώρηση από τη διεθνή κοινότητα.

*Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

Κωδικός άρθρου: 901863

ΠΟΛΙΤΗΣ - 11/10/2009, Σελίδα: 13

..............................

Τελικά εβάλαν σκοπό να μας γυρίσουν το νου μας ανάποδα.

Τι σκατά πα να πει «επέμβαση» ;

Δεν ξέρω τι κάμνει τζαι τι δεν κάμνει ο Ντάουνερ, αν εν καλός αν μεν ένι. Μπορεί να εν τζαι καρακιόζης.

Το σκηνικό των τελευταίων ημερών πάντως, μυρίζει αφόρητα φιάσκο και περιρρέουσα, δυστηχώς με τη συμβολή ΑΚΕΛ, ΔΗΣΥ και προεδρικού.

Τι έκαμεν ο νταουνερ;

Έγραψεν (ζίηνος ή η βοηθός του), ένα μειλ με τις ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ του για το πολιτικό σκηνικό στη χώρα που είναι απεσταλμένος. εκλέψαν του το, τζαι άμαν εθκιεβάσαν τι έγραφε, εβάλαν τες φουσταννέλες τζαι αρκέψαν.....

Δικά μου σχόλια για το νέο θέατρο του παραλόγου

1. Χαρά στο πράμα που έκαμεν !!!!

Τζαι οι δικές μας οι πρεσβείες στο εξωτερικό έτσι κάμνουν. Ούλλες οι πρεσβείες του κόσμου έτσι κάμνουν. Κάθουνται κάθε μέρα το πρωί, θκιεβάζουν τες εφημερίδες τζαι στέλλουν στο κέντρο επισκόπιση τύπου : η τάδε εφημερίδα έγραψεν έτσι για τη κύπρο ή τάδε έτσι για τη Τουρκία. Ενίοτε, οι πρεσβείες ετοιμάζουν και εκθέσεις προς το υπεξ, τζαι γράφουν τες ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ τους. Οι χριστιανοδημοκράτες εν εναντίων μιας ολοκληρωμένης ένταξης της τουρκίας, οι σοσιαλιστές εν υπερ, τζαι οι πράσινοι εν φιλότουρκοι.... Τούτον ΔΕΝ είναι παρέμβαση. Είναι εκτίμηση. Αν γράψει π.χ. η πρεσβεία μας στην αγγλία ότι οι συντηρητικοί είναι εναντίων μας πάνα πει ότι κάμνει παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας ; !!!

2. Κάτι που υπάρχει σε ΥΠΟΚΛΟΠΗ ηλεκτρονικού ταχυδρομίου συνιστά παρέμβαση ; !!!!

Αρκέψαν πιον τζαι χάνουν οι λέξεις το νόημα τους. Η ελληναράδες πρέπει να ξαναγνωρίσουν την ελληνική. Εν μαιλ που έγραψεν, τζαι εκλέψαν του το!

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΘΑ ΗΤΑΝ , εν έγραφεν στο τύπο: εσείς ο άλφα, ο βήτα, ο γάμα είσατεν απορριπτικοί τζαι φέρτε τα μίλια σας ιδαλλιώς εννά σας κάμω έτσι τζι άλλωσπως

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΗΤΑΝ για παράδειγμα, όταν επιάσαν οι αμερικάνοι τον χριστόφια τζαι είπαν του αν μεν πεις ναι, εννά πέσουν πάνω σου τούβλα να σε τσιλλίσουν. Τούτον εν παρέμβαση.

Το να υποκλέπτεις ένα μαιλ που ήταν να στείλεί (ή έστειλε) ο νταουνερ στα ηνωμένα έθνη ή στη κάφκα του, τζαι δημοσιεφκεις το, δεν συνιστά παρέμβαση. Μπορείς να πεις: διαφωνώ με τις απόψεις του, να πεις ότι επαραπληροφορήθηκε, ότι δεν μας εκατάλαβε, έστω – ότι δεν είναι αντικειμενικός (χα!!), αλλά το να το πεις παρέμβαση δεν μπορείς. Έκλεψες του τα λαομένα, εν τζαι έστειλε σου το!!

3. Εφαηθήκαν ότι υπερβαίνει τους όρους εντολής του.

Τζαι ποιός σας είπεν ρε, ότι τζίηνος που τον πκιερώνει δεν του είπεν : στείλμου τες εκτιμήσεις σου ; Εϊναι κάτι απόλυτο φυσιολογικό να κάμει ένας απεσταλμένος του γαμα γαμα του ΟΗΕ. Αφού εν τζίηνος που τον έπεψεν! Εν τζίηνος που εννα ενημερώσει τον ΓΓ!! Καλά, εν τζαι λαλώ εμείς θα εθέλαμεν να ενημερώνετουν που τα αντικειμενικά μας κανάλια τζαι τες αντικειμενικές μας εφημερίδες – αλλά χάτε, ο κόσμος έξω που τούντο χωρκό δουλέφκει νάκων άλλοσπως.

Θα του πει ο μουν, ρε ίντα που γίνεται τζικάτω ; τζαι θα του γράψει τζαι τούτος ένα γράμμα τζαι θα του πει: ο χριστόφκιας με τον ταλάτ συμφωνούν τζαμέ τζαι διαφωνούν ποτζίη. Όπως εκατάλαβα οι δυνάμεις της λύσης ποδά εν τούτες τζαι ποτζίοι εν τούτες.

4. Ακόμα τζαι αν αφήκουμεν το αν έπρεπεν ο νταουνερ να γράψει τζίηνα που έγραψεν , τζαι πιάμεν την ουσία, είχεν άδικο ;

γιατί έχει κανένα που εν ιξέρει ποιοι εν υπερ τζαι ποιοί εν εναντίων της λύσης ; Εν το ξέρουμεν ποια κόμματα τζαι ποιος προκαθήμενος της εκκλησιάς δεν θέλει λύση ;

Καρτερούμεν το νταουνερ να μας το πει ;

Θκυο πράματα μπορείς να του καταλογήσεις του αλεξάντρου.

Πρώτον: Ανακάλυψες τη τασσιηνόπιττα

Δεύτερον: Γιε μου, μεν είσαι φτανός! Πάεις στο ελληνοκυπριακό χίλτον τζαι γράφεις ε-μειλ ; Εν ιξέρεις ότι μπορούν να σου το κλέψουν ; βάρτο γιε μου με σε διπλωματικό φάκελο, με την εσωτερική αλληλογραφία του ΟΗΕ.

5. Δεν θέλουμε λύση τζαι πυροβολούμεν τον απεσταλμένο του ΟΗΕ.

Με εξαίρεση ίσως το πλάζα πριν 1000 χρόνια (ο οποιός έγραψεν μιαν έκθεση που μας εσύφερε..... έγραψεν τζαι άλλα, αλλά κάμνουμεν πως εν τα θωρούμεν) ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ ΕΝΑΣ απεσταλμένος του ΟΗΕ που να μεν τον ελειδωρήσαμεν τζαι να μεν του είπαμεν τζαι που τζαμέ που εμπήκε τζαι που τζαμέ που εφκήκε. Και το χειρότερο, τωρά συμμετεχουν (σε πιο ήπιους ρυθμούς) τζαι ο συναγερμός τζαι το ακελ.

Εν δυνατόν να μεν ήταν ένας αντικειμενικός ;

Εν δυνατόν να μεν έχει ΕΝΑΝ ΕΥΛΟΗΜΕΝΟ απεσταλμένο του ΟΗΕ, που να ξέρει τες αρχές και αξίες και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, όπως τα ξέρουμεν εμείς ; ΜΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ;

Εγώ θα επρότεινα στο γαμα γαμα να πέψει απεσταλμένο κανένα δημοσιογράφο του αντενα ή του φιλελευθερου, που είναι τζαι αντικειμενικοί τζαι ξέρουν τι εννοούν τα ψηφίσματα τους, αφού τζίηνοι δεν ξορτώνουν να βρουν έναν! Μόνον έτσι αν θα βρεθεί κάποιος που να μας κάμνει

6. Μες σε τζίηνα τα έγραφα που υποκλέψαν μόνο τες εκ δυνάμεις που εν ενάντια στη λύση έγραφεν ο νταουνερ, όξα έγραφεν τζαι τες τουρκοκυπριακές, τζαι ‘εξιχάσαν’ (εν εσύφερε) να μας τες πουν ;

7. Αφού τα υπεκλέψετε που τα υπεκλέψετε, κάμνετε το κόπο να τα βάλετε κάπου αυτούσια ;

Ξέρετε, μετά τη περιρρέουσα Α, εν τζαι πολλοέχω εμπιστοσύνη στους δημοσιογράφους, ούτε στες μεταφράσεις τους, ούτε στη παρουσιάση με μορφή "τσιτάτου" εγγράφων.

βάλτε το κάπου ολόκληρο τζαι αν γίνεται αφήστε στην αγγλική.

Τουλάχιστο να ξέρουμε τι ακριβώς είπεν, γιατί εσάς τους δημοσιογράφους εμπιστοσύνη εν τζαι έχουμεν σας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ (για ακόμα μια φορά)

Πυροβολούν τη διαδικασία με όποιον τρόπο μπορούν, τζαι δυστηχώς ο πρόεδρος παίζει το παιχνίδι τους. Εν ιξέρω, νομίζει ότι εν καλύτερα να τους αππώνει / να τους περιπέζει λίον παίζοντας με τες εθνικιστικές τους φανφάρες ; Κουβαλά τη ψευδαίσθηση ότι στο τέλος εννά τον ακολουθήσουν ; Ωσπου δεν τους εναντιώνεται εννά τους αφήκει ξαπώλητους να δημιουργήσουν τόσον αρνητικό κλίμα που στο τέλος δεν θα μπορεί να το αντιστρέψει.

Απλά Ερωτήματα σε Βαρυσήμαντες Αποφάσεις

το πιο κάτω δημοσιευτηκε σήμερα, στο Πολίτη, στο ένθετο Περιπέτειες Ιδεών, σελ 3.

Του Μιχάλη Ερωτοκρίτου *

Η Παγκύπρια Οργάνωση Ελλήνων Δασκάλων (ΠΟΕΔ) αποφάσισε πως στο παρόν στάδιο δεν μπορούν να γίνονται επισκέψεις Τ/Κ εκπαιδευτικών και μαθητών στα σχολεία της. Αυτό συνεπάγεται ως συμπέρασμα από το διευκρινιστικό κείμενο που έδωσε στην Επίτροπο Διοικήσεως μετά από τις καταγγελίες του Δ/ρα Νίκου Τριμικλινιώτη, Επιστημονικού Διευθυντή του Παρατηρητηρίου για το Ρατσισμό και την Ξενοφοβία στην Κύπρο (RAXEN) και της κ. Κωνσταντίνας Ζάνου στην ΑΚΡ 24/2009 και ΑΚΡ 28/2009 (5 Ιουνίου 2009). Στο εν λόγω κείμενο, η ΠΟΕΔ, υποστηρίζει ότι ανησυχεί για το ενδεχόμενο διατάραξης της ομαλότητας στα σχολεία με τις επισκέψεις των ΤΚ λόγω της δυνητικής πρόκλησης των αισθημάτων, ευαισθησιών και προβληματισμών των δασκάλων ή των γονιών.

Η ΠΟΕΔ διαφώνησε λοιπόν όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο της με επισκέψεις Τ/Κ εκπαιδευτικών και μαθητών στα «σχολεία μας». Στα σχολεία ποιού; Της Κυπριακής Δημοκρατίας; Στα σχολεία των ελληνοκύπριων μαθητών; Στα σχολεία των παιδιών των μεταναστών; Στα σχολεία της Οργάνωσης;

Ε και καλά, τον Τουρκοκύπριο μαθητή που έχω στο σχολείο μου τι να τον κάνω; Να του πω να μην έρχεται και να τον στείλω στο σπίτι του, στην έποικο μαμά του; Να τον αφήσω στο σχολείο και να τον σκεπάσω με σεντόνι να μην φαίνεται; Ή να του ζητήσω να απολογηθεί μπροστά σε όλους για τα κακά που προκάλεσε η χώρα του στη χώρα της ΠΟΕΔ, για να συνεχίσει η Οργάνωση να τον δέχεται στο σχολείο της;

Αλήθεια η Οργάνωση δεν ξέρει ότι στα σχολεία της φοιτούν Τουρκοκύπριοι μαθητές; Δεν άκουσε ποτέ για τους Τουρκοκύπριους εκπαιδευτικούς που δουλεύουν σήμερα σε ελληνοκυπριακά σχολεία; Προκλήθηκαν στα εν λόγω σχολεία τα αισθήματα και οι ευαισθησίες των ε/κ γονιών και εκπαιδευτικών; Διαταράχθηκε η ομαλότητα από την παρουσία των τ/κ ή παιδιών τουρκικής καταγωγής και αν ναι, τότε γιατί η Οργάνωση δεν ζήτησε τη δημιουργία ξεχωριστού τουρκικού σχολείου; Και αφού δεν έγιναν όλα αυτά ή αν έγιναν και σταμάτησαν να γίνονται μήπως η Οργάνωση θεωρεί αναίσθητους και χωρίς «ευαισθησίες» (προφανώς «εθνικές ευαισθησίες») τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στα εν λόγω σχολεία και τους γονείς που συνεχίζουν να στέλνουν εκεί τα παιδιά τους;

Και αν αύριο περάσουν την γραμμή Αττίλα είκοσι τ/κ και έποικοι μαθητές με τον τ/κ δάσκαλο τους και χτυπήσουν την πόρτα του σχολείου μου τι να τους πω; Έξω από δω έχουμε ευαισθησίες; Και αν άλλος ένας μαθητής τουρκικής καταγωγής περάσει την γραμμή και ζητήσει να εγγραφεί στο σχολείου μου δικαιούμαι να αρνηθώ την εγγραφή του; Κι αν δεν δικαιούμαι θα με στηρίξει η Οργάνωση να πάρω μετάθεση αλλού γιατί είμαι ευαίσθητος και δεν μπορώ τον Τούρκο και ενδεχομένως να διαταράξω με τους υπόλοιπους «ευαίσθητους» την ομαλότητα του σχολείου;

Η Οργάνωση υποστηρίζει πως η πραγματοποίηση επισκέψεων «μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικές και άλλες επιπτώσεις σε μαθητές και εκπαιδευτικούς». Και το ερώτημα είναι σαν ποιες; Γιατί δεν αναφέρει αναλυτικά η Οργάνωση τις «ψυχολογικές» επιπτώσεις και πώς θα προκληθούν; Θεραπεύονται; Προφανώς η ΠΟΕΔ θα πει ναι γιατί είναι μια «αισιόδοξη οργάνωση». Ποιας ειδικότητας ψυχολόγο να καλέσουμε για να μας βοηθήσεις στα ψυχολογικά μας; Ψυχαναλυτή ή κοινωνικό ψυχολόγο;

Ας πάρουμε το ακραίο ενδεχόμενο που ένας Τούρκος μαθητής κάθεται δίπλα από το εγγόνι ενός άγρια δολοφονημένου Ελληνοκύπριου στρατιώτη από τους Τούρκους εισβολείς. Δεν είναι ευθύνη του εκπαιδευτικού συστήματος να βοηθήσει τον Έλληνοκύπριο μαθητή να καταλάβει ότι για τον φόνο του παππού του δεν ευθύνεται το παιδί που έχει δίπλα του; Ή μήπως φταίει και δεν το ξέρω και είναι επειδή φταίει που προκαλεί με την φυσική του παρουσία τις ευαισθησίες της Οργάνωσης;

Και αντίστροφα. Δεν είναι ευθύνη του εκπαιδευτικού συστήματος να προσπαθήσει τουλάχιστο να πείσει τους Τουρκοκύπριους νέους ότι δεν ευθύνονται οι Ελληνοκύπριοι νέοι για τις δολοφονίες Τ/Κ την περίοδο πριν το 1974; Εκτός και αν η Οργάνωση πιστεύει ότι ευθύνονται και να υποθέτει ότι μπορεί να επαναληφθούν; Για αυτό άραγε μιλά διατάραξη της ομαλότητας στα σχολεία;

Καλά, τα εγγόνια των πραξικοπηματιών και τα εγγόνια των δολοφονημένων απ’ αυτούς γιατί κάθονται στο ίδιο θρανίο;

Μήπως η Οργάνωση και κυρίως αυτοί που την ελέγχουν προβάλλουν το δικό τους φόβο για την επανένωση της Κύπρου;

Η ειρωνεία είναι που δεν κατάλαβαν ότι και χωρίς τη λύση του κυπριακού πάλι με τους Τούρκους θα ζήσουμε.

Τι κρίμα που καλλιεργούν ρατσιστικές εθνικιστικές πεποιθήσεις στους μαθητές τους! Τι κρίμα που ταυτίζουν το άτομο με το έθνος! Τι κρίμα που αποδέχονται και αναπαράγουν την αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος να κατασκευάζει μαθητές που δεν μπορούν να ανεχτούν την φυσική παρουσία του “άλλου”, έστω και αν αυτός ο άλλος είναι παιδί! Τι κρίμα που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τις ανησυχίες τους για διατάραξη της ομαλότητας. Τι κρίμα που δεν συμβάλουν στην εκ θεμελίων αναθεώρησή της εκπαίδευσής μας! Τι κρίμα!

*Εκπαδευτικός