Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

Περί Παρθενογένεσης και συνέχειας της ΚΔ

Αν θέλουμε να δούμε ψύχραιμα 13 χρόνια μετά το σχέδιο ανάν, το θέμα της συνέχειας της κυπριακής δημοκρατίας το εχειριζόταν με μια "επικοδομητική ασάφεια" και μια πρακτικότητα.

Υπήρχαν στοιχεία που εσυγκλίναν στη συνέχεια της ΚΔς όπως η η συνέχεια της παρουσίας μας στον ΟΗΕ και στην ΕΕ κλπ και υπήρχαν και στοιχεία παρθενογένεσης , όπως η αναγνώριση σειρά συνθηκών που υπέγραψε η ΤΒΔΚ με τη Τουρκία... Πουθενά όμως δεν έπαιρνε ξεκάθαρη θέση , ούτε περί παρθενογένεσης ούτε περί συνέχειας....

Αυταααα....

Το ερώτημα που βεβαίως δεν εσυζητήσαμεν σοβαρά ούτε τότε, ούτε τώρα είναι πόσον σημαντικό είναι αυτό το θέμα για να χολοσκούμε ; Γιατί για να ασχολούνται και οι ναινέκοι με επιχειρήματα περί συνέχειας το εθεωρούσαν μάλλον σημαντικό ζήτημα....

Μπορεί να είναι που δεν το χουμε συζητήσει , μπορεί να το σκέφτομαι λάθος , αλλά για να μαι ειλικρινής λίγο με απασχολεί το ζήτημα.....
Κάπου δεν έχω πειστεί...

Και εξηγούμαι...

Καταρχή - ζήτημα ιδεολογικό.
Που εξανακούσετε κράτος να καταρρέει γιατί ήταν παρθενογεννημένο ;
Που εξανακούσετε στην ιστορία έτσι πράμα ;
Ποια εθνοτική διένεξη, ποια διχοτόμηση (νόμιμη ή παράνομη ) είχε ως γενεσιουργό αιτία τη παρθενογένεση ;

Δεν υπάρχει θεωρητικό υπόβαθρο να στηρίξει μια τέτοια θέση... Υπάρχουν αμέτρητες θεωρίες ως προς το τι προκαλεί μια εθνοτική σύγκρουση (θεωρίες περί εθνικισμού, περι φτώχειας, τυχοδιωκτισμού των ελίτ, παρουσίας φυσικών πόρων, ταξική ανάλυση, θεωρία του ιμπεριαλισμού κλπ κλπ) πουθενά όμως, δεν υπάρχει η θεωρία της "παρθενογένεσης"...

Πουποτε!

Γιατί στο κάτω κάτω (κάτι που φυσικά δεν θα κάμουν ποττέ οι "ενδιάμεσοι" αφού δεν έχουν ιδεολογία), κάθε θεωρία/ ιδεολογία, προσπαθεί να απαντήσει τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη της είναι η κινητήρια δύναμη της ιστορίας.
Και εμείς έχουμε καταλήξει!

Η νομική

ή πιο σωστά

ο νομικισμός.

Η ιστορία , η πολιτική , η οικονομία και η κοινωνία είναι παράγοντες δευτερεύοντες, άμαν κοτσιανιάσεις τη παρθενογένεση - έκλεισες.




.................

Και όμως υπάρχει μια θεωρία που μπορεί θα μπορούσε να βάλει σε ένα θεωρητικό πλαίσιο , το φόβο περί περθενογένεσης.
Η θεωρία των παιγνίων. Που τι λέει λιον πολλά ;

Αν οι τκ την έχουν σίουρη τη παρθενογένεση  , τότε , θα προκαλούν συνεχώς προβλήματα στο νέο κράτος , και όταν δεν υπάρχει πια διέξοδος , θα ξαναανακυρήξουν την ΤΒΔΚ και τωρά θα πετύχουν την αναγνώριση, λόγω της παρθενογένεσης.

Λογικό ;
Μάλλον λογικοφανές.

Καταρχή οι τκ δεν την έχουν σιούρη... Και οι τκ στη καλύττερη , μιαν επικοδομητική ασάφεια θα πάρουν...


Μετά υπάρχει και το άλλο. Ναι μπορεί να έχεις μια μάμμα που μπορεί να επιβάλει μια ντε φάκτο διχοτόμιση αλλά δεν σου εγγυάται αυτό και αναγνώριση....
Ας δούμε λιγο ξανά λίον έξω που το χωρκό μας

μια συντομη ιστορία διχοτομίσεων .
Σε ποιές περιπτώσεις μια εθνοτική ομάδα πετυχαίνει καθολική αναγνώριση ;
Μόνον , όταν η διχοτόμηση είναι συμφωνημένη (τσεχία - σλοβακία , ινδία - πακιστάν , γιουγκοσλαβία πλην κοσόβου , πρώην ΕΣΣΔ κλπ)
Όσοι δε, κυρήσουν μόνοι τους ανεξαρτησία χωρίς να συμφωνεί το άλλο μέρος, στη καλύτερη περίπτωση θα πιάσουν μερική αναγνώριση (βλέπε κόσοβο) ή καθόλου (ΤΒΔΚ , απχαζία κλπ)
Γιατί συνήθως αυτό που θα γίνει είναι ότι, η μια υπερδύναμη θα στηρίξει τον ένα η άλλη τον άλλο και δεδομένου ότι οι μεγάλοι είναι μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας με τη δυνάμη του βέτο, δεν πρόκειται ποττέ να πιάσουν καθολική αναγνώριση....

Γιατί , (και πάμε ξανά στο βασικό μας ερώτημα του τι κινεί την ιστορία) την αναγνώριση δεν θα τη δώκει κανένα δικαστήριο.... Η αναγνώριση ενός κράτους από κάποιον άλλο, είναι απόφαση του κάθε κράτους ξεχωριστά που παίρνεται με βάση τα συμφέροντα του και όχι βάση κάποιου ανύπαρκτου παγκόσμιου δικαστηρίου.


Και οι τκ , που έσσιει 40 χρόνια που μάχουνται να πιάσουν αναγνώριση (τζαι δεν ξορτώνουν) , θα έρτουν να δώκουν πίσω 5-10% της γης που νέμονται σήμερα , για να πιάσουν μιαν επικοδομητική ασάφεια , που θα την κρατούν μετά τζαι να γυρίζουν για να πείσουν - ποιον ακριβώς; να τους αναγνωρίσει ;
Με ποιόν επιχείρημα ακριβώς ;
Τη παρθενογένεση ;

Μα σοβαρομιλούμε;

Δαμέ είχαν μια χαρά πολυ πιο πιασιάρικο επιχείρημα (10 χρόνια καταπιέσης στους θύλακες) και δεν επιάσαν αναγνώριση και θα το πετύχουν με τη παρθενογένεση ;

Δαμέ , έχουν μια μάμμα με μια τεράστια γεωπολιτική δύναμη και αξία και δεν επιάσαν αναγνώριση και θα την πιάσουν λόγω παρθενογένεσης....
Φυσικά αυτό πρέπει να μας διδάξει και εμάς κάτι.... Ακριβώς το αντίθετο.. Παρόλο που έχουμε 1000 νομικά δίκαια δεν εσυκώσαν 40 χρόνια ούτε ένα τούρκο στρατιώτη...
Ούτε οι φίλοι μας  οι αμερικάνοι ούτε οι φίλοι μας οι ρώσοι είπαν ποττέ στη τουρκία πιάστον στρατό τζαι φυε τον ιδαλλιώς...
βεβαίως ούτε οι φίλοι τους οι αμερικάνοι ούτε οι φίλοι τους οι ρώσοι , δεν είναι διαθετιμένοι να αναγνωρίσουν τετελεσμένα εισβολής σε μια μεσαία δύναμη.... θα χάσουν εντελώς τον έλεγχο ύστερα...


Οι τκ , θα έπρεπε να έχουν μάθει ως τωρά ότι με τη βοηθεία της μάμμας τους , μόνο ντε φάκτο αναγνώριση μπορούν να πιάσουν... ντε γιούρε αν δεν συμφωνήσουμε τζαι εμείς δεν έσσιει...


Τζαι που την άλλη σε ένα φανταστικό σενάριο που το σχέδιο μιλά ξεκάθαρα περί συνέχειας της ΚΔς... Αν οι ΤΚ καταφέρουν να τους αναγνωρίσουν ΗΠΑ, Ρωσια, Αγγλία, Γαλλία , Κίνα ... το χαρτί μας που θα λαλεί "συνέχεια" δεν θα είναι παρά ένα κωλοσφότζίην.


Δεν γίνεται σοβαρά , να θεωρούμεν ότι αυτό που θα καθορίσει το μέλλον μιας λύσης, είναι μια κατασκευή εθνικιστικού νομικισμού.

Δεν εν τα συντάγματα που κάμνουν τα κράτη να καταρρέουν αλλά εν οι άνθρωποι.

Έτσι δεν ασχολούμαι αυτή τη φορά αν αυτή η λύση (αν έρτει) θα εγγυάται τη συνέχεια της ΚΔς... δεν με αφορά... δεν με επείσετε...


έχει πολύ πιο σοβαρούς λόγους να απορρίψεις ένα ενδεχόμενο σχέδιο... ήβρετε ένα καλύττερο


Φλασάκι
Η πολιτική ανάγνωση του να συζητούν τη παρθενογένεση ο αναστασιάδης και ο ακκιντζί
Που ούλλο το ζήτημα αυτό είναι το πιο ανησυχητικό

η παρθενογένεση δεν έπρεπε να απασχολούσε κανένα εκτός που τον ντεκτάς τζαι τον τάσσο που ήταν η προσωποποίηση του κυπριακού εθνικιστικού νομικισμού.

Το ότι , την συζητούν οι "ηγέτες της λύσης" (ή ακόμα και η αριστερά ένθεν και ένθεν), δείχνει μιαν υποβόσκουσα έλλειψη εμπιστοσύνης.

Είναι σαν να συζητάς τους όρους του διαζυγίου πριν να κάμεις γάμο....
ε, τι πιθανότητες έχει τούτος ο γάμος ;


Αφήστε το τζαι πέτε , εμείς δεν το συζητούμε , γιατί εμείς θα τη κάμουμε να δουλέψει....




1 σχόλιο:

Aceras Anthropophorum είπε...

Νομίζω ότι είναι δυνατόν να βρεθεί (όπως σχεδόν για όλα τα αδιέξοδα) μια φόρμουλα που η το νέον ομόσπονδον κράτος θα είναι ΤΖ̆ΑΙ παρθενογεννημένον, ΤΖ̆ΑΙ συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως στην ουσίαν είναι τζ̆αι η πραγματικότητα. Το νέον κράτος δεν θα ξανακάμει αίτησην να μπει στον ΟΗΕ, στην ΕΕ στην Φίφα, ούτε καν στην Γουροβίζιον. Που την άλλην το νέον κράτος θα έχει έναν καινούριον σύνταγμαν που λλίγα άρθρα θα έσ̆ει, ίσως τζ̆αι κανένα που το παλιόν της ΚΔ. Την ίδιαν ώρα που για τους νόμους, τους δικασμένους, τους φυλακισμένους, που τες προηγούμενες διοικήσεις, αναγνωρισμένες ή όι, θα πρέπει να υπάρχει μια συνέχεια. Πέραν που τους φόβους τζ̆αι την προπαγάνδαν εναντίον της λύσης υπάρχουν δύσκολα τζ̆αι σύνθετα προβλήματα που δεν βλέπω πως θα λυθούν χωρίς συζήτησην.

Τωρά για την προπαγάνδαν, οι λυσοφοβικοί είναι έτοιμοι να εργαλιοποιήσουν τα πάντα για να φοητσ̆ιάσουν τον κόσμον. Όταν δεν υπάρχουν επιχειρήματα, τρεις λύσεις υπάρχουν για να περάσεις αυτόν που θέλεις άμαν δεν διαθέτεις την δύναμην να εξασκήσεις βίαν να το επιβάλεις: το ψέμαν, ο φόβος, η απαξίωση. Δεν είναι οι λυσοφοβικοί που τα ανακαλύψαν. Δεν κουστίζουν τίποτε, ιδίως άμαν δεν έχεις τσίππαν αυθιξίας, τζ̆αι κανένας που τους λυσοφοβικούς δεν έσ̆ει. Πρέπει να τους καταλάβει το πλάσμαν, διότι πως θα πεις "δεν θέλω λύσην" χωρίς να πεις "δέχουμαι την διχοτόμησην"; Είναι σαν όλα τα ταμπού. Μιλάς για άλλα των άλλων...