Χθες παρεβρεθηκα στη συγκεντρωση που έκαμε η ΠΟΕΔ στη λεμεσό με θέμα τη κρίση "Μύθοι και Πραγματικότητες". Ομιλητές ήταν στάυρος τομπάζος και ο αντρέας Παναγιώτου.
Κάποια σκόρπια σχόλια:
Ο κόσμος. Η προσέλευση θα έλεγα ότι ήταν μάλλον απογοτευτική. Πριν μερικούς μήνες όταν έκαμε στον ίδιο χώρο το κυκεμ για τα γκάζια δεν υπήρχε καρέκλα να κάτσεις. Σίγουρα υπάρχει ένα ευρήτερο κλίμα απογοήτευσης ή/και απολιτικοποίησης του κόσμου. Σίγουρα, οι εκπαιδευτικοί έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα πολιτικής ελευθερίας σε σχέση με άλλους δημοσίους υπαλλήλους. Ο διορισμός τους καθορίζεται που λίστα, τζαι το γνωρίζουν ότι λίοι που τζίηνους κάποτε θα προαχθούν. Όποταν δεν χρειάζουνται χάρες που τα κόμματα στον ίδιο βαθμό που χρειάζουνται οι υπόλοιποι.
Οι νέοι ήταν επίσης ποσοστιαία λίοι, αλλά αν σκεφτείς πότε διορίζουνται οι καθηγητές, και πλέον και οι δάσκαλοι, τούτο μάλλον εξηγείται.
Είναι και γνωστό, ότι γενικά οι εκπαιδευτικοί μας είναι από τα συντηριτικότερα κομμάτια της κοινωνίας - αλλά ακόμα τζαι αν η προοδευτική έσσιει συγκριτικά χαμηλότερα ποσοστά θα επερίμενε κάποιος μια κάποια αυξημένη προσελευση.
Πόσο μάλλον όταν η ΠΟΕΔ φαίνεται να είναι η οργανωση που έσσιει παραπάνω διάθεση για αντίσταση - αλλά κυρίως γιατί πλέον τα μέτρα ακουμπούν επί του πρακταίου τη πούγκα τους..... Αμ δε....
Ο κόσμος πάντως έδειξε ενδιαφέρον.
Υπήρχε έντονα το αίσθημα ότι τούτα δεν τα εξέραμε τζαι πρέπει να τα πουν - πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος.... Όποταν αν τζαι λίοι εν οι αναγνώστες του μπλογκ, να κάμουμε τζαι μεις ότι μπορούμε για την ενημέρωση.
Έντονο ήταν επίσης το αίσθημα,γιατί να πληρώσουμε εμείς, η απορία αφού φταίν οι τράπεζες γιατί να μην της αφήκουμε να παττίσουν, αν μπουν στο μηχανισμό οι τράπεζες τελικά αν λύεται το πρόβλημα, αμφισβήτηση στην ΕΕ και το Ευρώ... Μόνο μια παρέμβαση υπήρξε, που έκαμνε κριτική στους "δικούς μας" ότι δεν εκάμαν αρκετά.
Οι δύο ομιλητές ακουμπήσαν το θέμα της κρίσης από διαφορετικές οπτικές που σε μεγάλο βαθμό αλλυλοσυμπληρώνονταν.
Ο Τομπάζος ως καθηγητής πολιτικής οικονομίας έβαλε το βάρος κυρίως τζιαμέ. Στη πολιτική οικονομία. Η κρίση ως αποτέλεσμα της αναντιστοιχίας μισθού και κόστους ζωής. Το πρόβλημα ότι η άυξηση της παραγωγικότητας γίνεται μόνο κέρδη ενώ δεν διαμοιράζεται καθόλου στους μισθωτούς. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο μισθωτός αναγκαστικά δανείζεται από τα κέρδη της εργοδοσίας (που μέρος του έπρεπε να ήταν δικό του ευθής εξαρχής). Σε κάποια φάση ανακαλύπτουν τζαι οι θκύο ότι ο δανειζόμενος δεν μπορεί να αποπληρώσει - αφού δεν πληρώνεται - τζαι φούσκα σκάζει. Με μια διαφορετική παραλλάγη τούτο έγινε στις χώρες αλλά και μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης.
Για το μόνο που μου έμεινε η απορία ήταν το κατα πόσο όντως επηρέαασε το γεγονός ότι η γερμανία επαγωποίησε τους μισθούς για μια δεκαετία αυξάνοντας έτσι συγκριτικά την ανταγωνιστηκότητα της σε σχέση με το νότο. Δεν έχω στοιχεία να αντιπαραθέσω στην άποψη τούτη. Προβληματίζει με όμως για διαφορους λόγους. Μάλλον ερωτήσεις έχω παρά στοιχεία.
Ο πρώτος είναι ευρύτερος τζαι έσσιει να κάμει με το ότι ταυτίζεται ο χαμηλός μισθός με την ανταγωνιστικότητα. Είναι ένα θέμα. Γιατί όπως είπαμε τζαι σε προηγούμενες αναρτήσεις, η ανταγωνιστηκότητα ακόμα τζαι με τα νεοφιλελευθερα κριτήρια δεν ταυτίζεται άπαραίτητα με τους χαμηλούς μισθούς. Μπορεί να οφείλεται τζαι στο γεγονός ότι η γερμανία έσσιει πραγματική βιομηχανία, πιο σοβαρούς επιχειρηματίες (όχι σαν τους δικούς μας που είναι της αρπαχτής) που επενδύουν στην έρευνα , στη καινοτομία τζαι για αυτό είναι πιο ανταγωνιστικοί. Έσσιει ένα σοβαρό κρατικό τομέα, λίο ρουσφέτι κλπ που επιτρέπουν την άυξηση της ανταγωνιστικότητας.
Δεύτερο οι μισθοί στη γερμανία ήταν έτσι τζι αλλιώς πιο ψηλοί. Ακόμα τζαι σήμερα. Ακόμα τζαι αν εμεινίσκαν σταθεροί ενώ ανεβαίναν στο νότο, οι νότιοι εξακολούθησαν να αμοίβουνται πιο χαμηλά. Τζαι έστω τζι αν είσσιεν μεταφορά κεφαλαίων για να δανείζουν τους νότιους, οι γερμανοί μάλλον δεν εσηκώσαν τα εργοστάσια να τα φέρουν στο νότο. Ακόμα τζαι τωρά που ο νότιοι έχουν γίνει πλέον δούλοι - μάλλον δεν θα έρτουν τα εργοστάσια..... Άσε που οι νότιοι είχαν πιο ψηλό πλυθωρισμό όποταν αν επιάναν τζαι καμιά άυξηση τζίηνη εξανεμίζετουν.
Το μεγάλο ερώτημα βεβαίως, είναι κατα πόσο οι μισθοί στο νότο όντως αυξηθήκαν. Γιατί σύμφωνα με την αρχική ανάλυση, οι πραγματικοί μισθοί υποτίθεται εππέσαν.
Ίσως κάτι να μου φέφκει αλλά σίγουρα μου προκαλεί απορείες το σχήμα χαμηλοί μισθοί = ανταγωνιστηκότητα.
Το άλλο ενδιαφέρον που αναφέρθηκε ήταν ότι η αλλάγη του φόρου για τις κυπριακές εταιρείες εμειώθηκεν από το 25% στο 10% το 2002. Αν εκατάλαβα σωστά, ο συντελεστής για τες ξένες ήταν που πριν στο 10% τζαι αφού ήταν να μπούμε στην ευρώπη τζαι έπρεπε να έχουμε ένα μόνο συντελεστή για ούλλους αποφασίσαμεν να το κάμουμε 10% για ούλλες.
Κομβικό σημειο η απόφαση, που μάλλον εκαθόρισε τες οικονομικές εξελίξεις της επόμενης δεκαετίας.
Θα ήταν ενδιαφέρον αν εμπορούσαμεν να μάθουμεν ας πούμε:
1. Στη συγκεκριμένη απόφαση υπερ του πλούτου είσσιεν κανένα εκπρόσωπο του λαού που είπεν ΟΧΙ ; Ο νόμος τζίηνος εψηφίστηκε ομόφωνα ;
2. Η προφανείς μείωση εσόδων ποθεν εκαλύφθηκε ; Έγινε χρέος ; Εφορτώσαν μας την εμάς ; Η μήπως η μείωση της φορολογίας τελικά αυξάνει τα έσοδα, αφού αυξάνουνται τα κίνητρα όπως προβλέπουν οι νεοφιλελευθεροι ;
3. Τζαι γενικά, επειδή πάντα μας φοβίζει ο παμπούλας του "θα φύουν οι ξένες εταιρείες" , υπάρχει τρόπος τελικά να καθορίσουμε με νούμερα τι επροσφέραν τούτες οι εταιρειές - τζαι ευρήτερα τούτο το μοντέλο ; Δηλαδή, πόση φορρολογία πληρώνουν, πόσες καταθέσεις εφέραν, πόσες (καλές) δουλειές εδημιουργήσαν, πόσον ίσα διανείμεται ο πλούτος που φέρνουν ; Απλά έτσι για να έχουμε μιαν ιδέα του μεγέθους του τέρατος.
Ο Αντρέας Παναγιώτου ως κοινονιολόγος εστιάσεν αλλού.
Κυρίως στο πως παρουσιάζουν τη κρίση τα ΜΜΕ....τα οποία η αλήθεια να λέγεται έχουν ξεφύγει ως προς τη παραπληροφόρηση. Το πως καταχονιάζουν ότι έσσιει να κάμει με ευθύνες των τραπεζών βαθιά στις εσωτερικές σελίδες είναι όντως τρομαχτικό.
Που την άλλη, ο αντρέας κάμνει τζαι μάθημα. Οι πληροφορίες που παρουσιάζει βρισκει τες που τες εφημερίδες. Που τες καθοδηγούμενες εφημερίδες. Η πληροφορία εν τζιαμέ - αν κάμεις το κόπο να θκιεβάσεις πέρα που το τίτλο.... Αν σκεφτείς δε, ότι το κοινό ήταν κατά κανόνα εκπαιδευτικοί (δηλαδή μορφωμένοι), τζαι ενιώθαν ότι τα πλείστα πρώτη φορά τα ακούαν - ίσως να ήταν τζαι για τους ίδους εκπαιδευτικό - να μάθουν πως να θκιεβάζουν μια εφημερίδα.
Δύο πράματα για τη παρουσιάση.
Ο αντρέας το είπεν 2-3 φορές ότι αν δεν ήταν οι τράπεζες δεν θα είχαμε προβλημα... Δεν μειώνουμε τις ευθύνες των τραπεζών αλλά άμαν το παρουσιάζουμεν έτσι, ίσως στο τέλος να μεν μεταφέρουμε μιαν ολοκληρωμένη εικόνα. Όταν λέμε ότι φταιν μόνο οι τράπεζες στην ουσία, αναιρεί την ανάλυση του σταύρου (που δεν νομίζω να ήταν τζαι ο στόχος. Αντίθετα όπως είπα οι δύο παρουσιάσεις αλληλοσυμπληρόνουνταν).
Δεν τίθεται θέμα ότι αν δεν ήταν τα κουμάρκα των τραπεζών το πρόβλημα θα έρκετουν σε άλλο χρόνο και σίγουρα δεν θα είσσιεν το μέγεθος που έσσιει σήμερα.
Τα πόσα των κουμαρκών που την άλλη εν συγκεκριμένα: Τόσα στα ελληνικά ομόλογα, τόσα η γιουνιαστρομ, τόσα η μαρφιν εγνατία κλπ.
Υπάρχουν τζαι τα μη-εξυπηρετούμενα, που είναι μεν ευθύνη των τραπεζών, αλλά τζαι της δομής του όλου συστήματος. Δεν μπορούμε να φκάλουμε έξω την εργοδοσια που έσσιει 10 χρόνια, (πριν τη κρίση, πριν τα ομόλογα, πριν τες τράπεζες πριν τη τροικα) που ρίφκει τους μισθούς.
Ακόμα τζι αν δεν εκαταρέαν οι τράπεζες, ακόμα τζι αν δεν επάττιζεν το κράτος, ο κόσμος έξω στο παζάρι έσσιει πρόβλημα. Ακόμα τζι αν δεν τα επαίζαν στο κουμάρι οι τράπεζες - τζαι είχαν ρευστότητα έτο ήταν να φέσώσουν το κόσμο αλλό τρια τέσσερα χρόνια με παραπάνω δάνεια.... Που ο κόσμος πάλε δεν θα είσσιεν να αποπληρώσει.....
Το άλλο που έντονα παρουσιάζει ο αντρέας στη προσπάθεια να απαντήσει σε κάποια νεοφιλελευθερα επιχειρήματα, είναι ότι αν δεν ήταν ο χριστόφιας τα πράματα θα ήταν σιηρότερα.... ή τα μέτρα θα επέρνουνταν πριν 2 χρονια - ενώ ο χριστόφκιας "αντιστάθηκε" τόσο τζαιρό τζαι τωρά τα πράματα είναι πιο ευνοηκά.
Χμμμ.
Καταρχή δεν ξέρω κατά πόσο η δεξιά θα ακολουθούσεν κατά γράμμα τες συνταγές αβέρωφ/ νικολάκη. Σήμερα το πρωι άκουα το λευτεράκη να μιλά (στο σούγλη) για τις αποτυχυμένες υφεσιακές πολιτικές τις τροικας (αν είναι ποτέ δυνατόν)!!! Έσσιει τζαι η δεξιά τες δικές τις αντιφάσεις να διαχειριστεί - εν τζαι εν μόνο ο αβέρωφ. Εν τζαι η ΣΕΚ τζαι η πασυδη.... (Μπορεί να ζούμε σε ένα φαντασιακό ότι το ΑΚΕΛ είναι το κόμμα της εργατιάς - αλλά όλες οι έρευνες δείχνουν ότι οι εργάτες ψηφίζουν όλα τα κόμματα). Δαμέ για να τα έβρουν με το δηκο, εκπαραθυρώσαν τα διδυμα, τζαι εσυμφωνήσαν ότι δεν θα πουλήσουν κερδοφόρους ημικρατικούς.... Όπως τζαι να σσιει , τα μακρά κοντά εγίναν - εννα δούμε τζαι τα χαήρκα του νικαρου τωρά που εννα φκει.
Το ότι αντιστάθηκε τζαι εγλύτωσεν ο κόσμος θκυο χρόνια ύφεσης, εν σαν το επιχείρημα των φιλελευθερων που την ανάποδη: " Αν έπαιρνε μέτρα πριν θκυο χρόνια σήμερα δεν θα χαμε πρόβλημα" (μα εισαστε σοβαροί ρε - εν θωρείται τα νούμερα ;). Το ότι εγλυτώσαν θκυο χρόνια περικοπές, τζαι τρων τωρά (όχι έκτακτες) αλλά μόνιμες περικοπές (για μια ζωή!!!) εν τζαι κανένα κατόρθωμα.
Το παιχνίδι με το χρόνο είναι ένα κουμάρι. Οι νεοφιλελευθεροι εφυρτηκαν θέλουν τα μέτρα εχτές. Που την αλλή εν τζαι σημαίνει ότι η καθυστέρηση εν απαραίτητα υπερ μας... Μπορεί έτσι να φαίνεται τωρά , αλλά γενικά καλό είναι να έχουμε υπόψιν μας ότι
1. Οι ευνοηκές ή αρνητικές συνθήκες που θα διαμορφωθούν στο μέλλον είναι εντελώς εκτός που το σσιέρι μας. Δεν τις ελέγχουμε, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν η ευρώπη θα οδηγηθεί σε παραπάνω ενοποίηση ή διάλυση, όποταν ότι τζαι να κάμουμε εν κουμάρι.
2. Το θέμα του χρόνου στην οικονομία είναι μάλλον δευτερεύον. Χρειάζεται να δούμε το χρόνο της οικονομίας πιο μακροχρονια (ως πολιτική οικονομία ίσως) τζαι όχι με τον χρηματηστηριακό χρόνο των νεοφιλελευθερων. Ούτε επιτυχία ούτε αποτυχία είναι αν θα πάρει τα μέτρα ένα θκύο μήνες πρώτα ή ύστερα. Το θέμα είναι τι μέτρα θα πάρει. Από την αρχή της κρίσης το ερώτημα είναι κυρίως ποιός θα τη πληρώσει και όχι το πότε. Αν τα μέτρα θα φέρουν αποτέλεσμα ή θα κάμουν τα πράματα σειρότερα.
Ακόμα τζαι να θέλουμε να του πιστώσουμε την "επιτυχία" του "πότε επήραν τα μέτρα" θα χρεωθεί δυστηχώς το "τι μέτρα επήρεν τζαι τι συνέπειες θα έχουν"
Κάποια σκόρπια σχόλια:
Ο κόσμος. Η προσέλευση θα έλεγα ότι ήταν μάλλον απογοτευτική. Πριν μερικούς μήνες όταν έκαμε στον ίδιο χώρο το κυκεμ για τα γκάζια δεν υπήρχε καρέκλα να κάτσεις. Σίγουρα υπάρχει ένα ευρήτερο κλίμα απογοήτευσης ή/και απολιτικοποίησης του κόσμου. Σίγουρα, οι εκπαιδευτικοί έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα πολιτικής ελευθερίας σε σχέση με άλλους δημοσίους υπαλλήλους. Ο διορισμός τους καθορίζεται που λίστα, τζαι το γνωρίζουν ότι λίοι που τζίηνους κάποτε θα προαχθούν. Όποταν δεν χρειάζουνται χάρες που τα κόμματα στον ίδιο βαθμό που χρειάζουνται οι υπόλοιποι.
Οι νέοι ήταν επίσης ποσοστιαία λίοι, αλλά αν σκεφτείς πότε διορίζουνται οι καθηγητές, και πλέον και οι δάσκαλοι, τούτο μάλλον εξηγείται.
Είναι και γνωστό, ότι γενικά οι εκπαιδευτικοί μας είναι από τα συντηριτικότερα κομμάτια της κοινωνίας - αλλά ακόμα τζαι αν η προοδευτική έσσιει συγκριτικά χαμηλότερα ποσοστά θα επερίμενε κάποιος μια κάποια αυξημένη προσελευση.
Πόσο μάλλον όταν η ΠΟΕΔ φαίνεται να είναι η οργανωση που έσσιει παραπάνω διάθεση για αντίσταση - αλλά κυρίως γιατί πλέον τα μέτρα ακουμπούν επί του πρακταίου τη πούγκα τους..... Αμ δε....
Ο κόσμος πάντως έδειξε ενδιαφέρον.
Υπήρχε έντονα το αίσθημα ότι τούτα δεν τα εξέραμε τζαι πρέπει να τα πουν - πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος.... Όποταν αν τζαι λίοι εν οι αναγνώστες του μπλογκ, να κάμουμε τζαι μεις ότι μπορούμε για την ενημέρωση.
Έντονο ήταν επίσης το αίσθημα,γιατί να πληρώσουμε εμείς, η απορία αφού φταίν οι τράπεζες γιατί να μην της αφήκουμε να παττίσουν, αν μπουν στο μηχανισμό οι τράπεζες τελικά αν λύεται το πρόβλημα, αμφισβήτηση στην ΕΕ και το Ευρώ... Μόνο μια παρέμβαση υπήρξε, που έκαμνε κριτική στους "δικούς μας" ότι δεν εκάμαν αρκετά.
Οι δύο ομιλητές ακουμπήσαν το θέμα της κρίσης από διαφορετικές οπτικές που σε μεγάλο βαθμό αλλυλοσυμπληρώνονταν.
Ο Τομπάζος ως καθηγητής πολιτικής οικονομίας έβαλε το βάρος κυρίως τζιαμέ. Στη πολιτική οικονομία. Η κρίση ως αποτέλεσμα της αναντιστοιχίας μισθού και κόστους ζωής. Το πρόβλημα ότι η άυξηση της παραγωγικότητας γίνεται μόνο κέρδη ενώ δεν διαμοιράζεται καθόλου στους μισθωτούς. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο μισθωτός αναγκαστικά δανείζεται από τα κέρδη της εργοδοσίας (που μέρος του έπρεπε να ήταν δικό του ευθής εξαρχής). Σε κάποια φάση ανακαλύπτουν τζαι οι θκύο ότι ο δανειζόμενος δεν μπορεί να αποπληρώσει - αφού δεν πληρώνεται - τζαι φούσκα σκάζει. Με μια διαφορετική παραλλάγη τούτο έγινε στις χώρες αλλά και μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης.
Για το μόνο που μου έμεινε η απορία ήταν το κατα πόσο όντως επηρέαασε το γεγονός ότι η γερμανία επαγωποίησε τους μισθούς για μια δεκαετία αυξάνοντας έτσι συγκριτικά την ανταγωνιστηκότητα της σε σχέση με το νότο. Δεν έχω στοιχεία να αντιπαραθέσω στην άποψη τούτη. Προβληματίζει με όμως για διαφορους λόγους. Μάλλον ερωτήσεις έχω παρά στοιχεία.
Ο πρώτος είναι ευρύτερος τζαι έσσιει να κάμει με το ότι ταυτίζεται ο χαμηλός μισθός με την ανταγωνιστικότητα. Είναι ένα θέμα. Γιατί όπως είπαμε τζαι σε προηγούμενες αναρτήσεις, η ανταγωνιστηκότητα ακόμα τζαι με τα νεοφιλελευθερα κριτήρια δεν ταυτίζεται άπαραίτητα με τους χαμηλούς μισθούς. Μπορεί να οφείλεται τζαι στο γεγονός ότι η γερμανία έσσιει πραγματική βιομηχανία, πιο σοβαρούς επιχειρηματίες (όχι σαν τους δικούς μας που είναι της αρπαχτής) που επενδύουν στην έρευνα , στη καινοτομία τζαι για αυτό είναι πιο ανταγωνιστικοί. Έσσιει ένα σοβαρό κρατικό τομέα, λίο ρουσφέτι κλπ που επιτρέπουν την άυξηση της ανταγωνιστικότητας.
Δεύτερο οι μισθοί στη γερμανία ήταν έτσι τζι αλλιώς πιο ψηλοί. Ακόμα τζαι σήμερα. Ακόμα τζαι αν εμεινίσκαν σταθεροί ενώ ανεβαίναν στο νότο, οι νότιοι εξακολούθησαν να αμοίβουνται πιο χαμηλά. Τζαι έστω τζι αν είσσιεν μεταφορά κεφαλαίων για να δανείζουν τους νότιους, οι γερμανοί μάλλον δεν εσηκώσαν τα εργοστάσια να τα φέρουν στο νότο. Ακόμα τζαι τωρά που ο νότιοι έχουν γίνει πλέον δούλοι - μάλλον δεν θα έρτουν τα εργοστάσια..... Άσε που οι νότιοι είχαν πιο ψηλό πλυθωρισμό όποταν αν επιάναν τζαι καμιά άυξηση τζίηνη εξανεμίζετουν.
Το μεγάλο ερώτημα βεβαίως, είναι κατα πόσο οι μισθοί στο νότο όντως αυξηθήκαν. Γιατί σύμφωνα με την αρχική ανάλυση, οι πραγματικοί μισθοί υποτίθεται εππέσαν.
Ίσως κάτι να μου φέφκει αλλά σίγουρα μου προκαλεί απορείες το σχήμα χαμηλοί μισθοί = ανταγωνιστηκότητα.
Το άλλο ενδιαφέρον που αναφέρθηκε ήταν ότι η αλλάγη του φόρου για τις κυπριακές εταιρείες εμειώθηκεν από το 25% στο 10% το 2002. Αν εκατάλαβα σωστά, ο συντελεστής για τες ξένες ήταν που πριν στο 10% τζαι αφού ήταν να μπούμε στην ευρώπη τζαι έπρεπε να έχουμε ένα μόνο συντελεστή για ούλλους αποφασίσαμεν να το κάμουμε 10% για ούλλες.
Κομβικό σημειο η απόφαση, που μάλλον εκαθόρισε τες οικονομικές εξελίξεις της επόμενης δεκαετίας.
Θα ήταν ενδιαφέρον αν εμπορούσαμεν να μάθουμεν ας πούμε:
1. Στη συγκεκριμένη απόφαση υπερ του πλούτου είσσιεν κανένα εκπρόσωπο του λαού που είπεν ΟΧΙ ; Ο νόμος τζίηνος εψηφίστηκε ομόφωνα ;
2. Η προφανείς μείωση εσόδων ποθεν εκαλύφθηκε ; Έγινε χρέος ; Εφορτώσαν μας την εμάς ; Η μήπως η μείωση της φορολογίας τελικά αυξάνει τα έσοδα, αφού αυξάνουνται τα κίνητρα όπως προβλέπουν οι νεοφιλελευθεροι ;
3. Τζαι γενικά, επειδή πάντα μας φοβίζει ο παμπούλας του "θα φύουν οι ξένες εταιρείες" , υπάρχει τρόπος τελικά να καθορίσουμε με νούμερα τι επροσφέραν τούτες οι εταιρειές - τζαι ευρήτερα τούτο το μοντέλο ; Δηλαδή, πόση φορρολογία πληρώνουν, πόσες καταθέσεις εφέραν, πόσες (καλές) δουλειές εδημιουργήσαν, πόσον ίσα διανείμεται ο πλούτος που φέρνουν ; Απλά έτσι για να έχουμε μιαν ιδέα του μεγέθους του τέρατος.
Ο Αντρέας Παναγιώτου ως κοινονιολόγος εστιάσεν αλλού.
Κυρίως στο πως παρουσιάζουν τη κρίση τα ΜΜΕ....τα οποία η αλήθεια να λέγεται έχουν ξεφύγει ως προς τη παραπληροφόρηση. Το πως καταχονιάζουν ότι έσσιει να κάμει με ευθύνες των τραπεζών βαθιά στις εσωτερικές σελίδες είναι όντως τρομαχτικό.
Που την άλλη, ο αντρέας κάμνει τζαι μάθημα. Οι πληροφορίες που παρουσιάζει βρισκει τες που τες εφημερίδες. Που τες καθοδηγούμενες εφημερίδες. Η πληροφορία εν τζιαμέ - αν κάμεις το κόπο να θκιεβάσεις πέρα που το τίτλο.... Αν σκεφτείς δε, ότι το κοινό ήταν κατά κανόνα εκπαιδευτικοί (δηλαδή μορφωμένοι), τζαι ενιώθαν ότι τα πλείστα πρώτη φορά τα ακούαν - ίσως να ήταν τζαι για τους ίδους εκπαιδευτικό - να μάθουν πως να θκιεβάζουν μια εφημερίδα.
Δύο πράματα για τη παρουσιάση.
Ο αντρέας το είπεν 2-3 φορές ότι αν δεν ήταν οι τράπεζες δεν θα είχαμε προβλημα... Δεν μειώνουμε τις ευθύνες των τραπεζών αλλά άμαν το παρουσιάζουμεν έτσι, ίσως στο τέλος να μεν μεταφέρουμε μιαν ολοκληρωμένη εικόνα. Όταν λέμε ότι φταιν μόνο οι τράπεζες στην ουσία, αναιρεί την ανάλυση του σταύρου (που δεν νομίζω να ήταν τζαι ο στόχος. Αντίθετα όπως είπα οι δύο παρουσιάσεις αλληλοσυμπληρόνουνταν).
Δεν τίθεται θέμα ότι αν δεν ήταν τα κουμάρκα των τραπεζών το πρόβλημα θα έρκετουν σε άλλο χρόνο και σίγουρα δεν θα είσσιεν το μέγεθος που έσσιει σήμερα.
Τα πόσα των κουμαρκών που την άλλη εν συγκεκριμένα: Τόσα στα ελληνικά ομόλογα, τόσα η γιουνιαστρομ, τόσα η μαρφιν εγνατία κλπ.
Υπάρχουν τζαι τα μη-εξυπηρετούμενα, που είναι μεν ευθύνη των τραπεζών, αλλά τζαι της δομής του όλου συστήματος. Δεν μπορούμε να φκάλουμε έξω την εργοδοσια που έσσιει 10 χρόνια, (πριν τη κρίση, πριν τα ομόλογα, πριν τες τράπεζες πριν τη τροικα) που ρίφκει τους μισθούς.
Ακόμα τζι αν δεν εκαταρέαν οι τράπεζες, ακόμα τζι αν δεν επάττιζεν το κράτος, ο κόσμος έξω στο παζάρι έσσιει πρόβλημα. Ακόμα τζι αν δεν τα επαίζαν στο κουμάρι οι τράπεζες - τζαι είχαν ρευστότητα έτο ήταν να φέσώσουν το κόσμο αλλό τρια τέσσερα χρόνια με παραπάνω δάνεια.... Που ο κόσμος πάλε δεν θα είσσιεν να αποπληρώσει.....
Το άλλο που έντονα παρουσιάζει ο αντρέας στη προσπάθεια να απαντήσει σε κάποια νεοφιλελευθερα επιχειρήματα, είναι ότι αν δεν ήταν ο χριστόφιας τα πράματα θα ήταν σιηρότερα.... ή τα μέτρα θα επέρνουνταν πριν 2 χρονια - ενώ ο χριστόφκιας "αντιστάθηκε" τόσο τζαιρό τζαι τωρά τα πράματα είναι πιο ευνοηκά.
Χμμμ.
Καταρχή δεν ξέρω κατά πόσο η δεξιά θα ακολουθούσεν κατά γράμμα τες συνταγές αβέρωφ/ νικολάκη. Σήμερα το πρωι άκουα το λευτεράκη να μιλά (στο σούγλη) για τις αποτυχυμένες υφεσιακές πολιτικές τις τροικας (αν είναι ποτέ δυνατόν)!!! Έσσιει τζαι η δεξιά τες δικές τις αντιφάσεις να διαχειριστεί - εν τζαι εν μόνο ο αβέρωφ. Εν τζαι η ΣΕΚ τζαι η πασυδη.... (Μπορεί να ζούμε σε ένα φαντασιακό ότι το ΑΚΕΛ είναι το κόμμα της εργατιάς - αλλά όλες οι έρευνες δείχνουν ότι οι εργάτες ψηφίζουν όλα τα κόμματα). Δαμέ για να τα έβρουν με το δηκο, εκπαραθυρώσαν τα διδυμα, τζαι εσυμφωνήσαν ότι δεν θα πουλήσουν κερδοφόρους ημικρατικούς.... Όπως τζαι να σσιει , τα μακρά κοντά εγίναν - εννα δούμε τζαι τα χαήρκα του νικαρου τωρά που εννα φκει.
Το ότι αντιστάθηκε τζαι εγλύτωσεν ο κόσμος θκυο χρόνια ύφεσης, εν σαν το επιχείρημα των φιλελευθερων που την ανάποδη: " Αν έπαιρνε μέτρα πριν θκυο χρόνια σήμερα δεν θα χαμε πρόβλημα" (μα εισαστε σοβαροί ρε - εν θωρείται τα νούμερα ;). Το ότι εγλυτώσαν θκυο χρόνια περικοπές, τζαι τρων τωρά (όχι έκτακτες) αλλά μόνιμες περικοπές (για μια ζωή!!!) εν τζαι κανένα κατόρθωμα.
Το παιχνίδι με το χρόνο είναι ένα κουμάρι. Οι νεοφιλελευθεροι εφυρτηκαν θέλουν τα μέτρα εχτές. Που την αλλή εν τζαι σημαίνει ότι η καθυστέρηση εν απαραίτητα υπερ μας... Μπορεί έτσι να φαίνεται τωρά , αλλά γενικά καλό είναι να έχουμε υπόψιν μας ότι
1. Οι ευνοηκές ή αρνητικές συνθήκες που θα διαμορφωθούν στο μέλλον είναι εντελώς εκτός που το σσιέρι μας. Δεν τις ελέγχουμε, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν η ευρώπη θα οδηγηθεί σε παραπάνω ενοποίηση ή διάλυση, όποταν ότι τζαι να κάμουμε εν κουμάρι.
2. Το θέμα του χρόνου στην οικονομία είναι μάλλον δευτερεύον. Χρειάζεται να δούμε το χρόνο της οικονομίας πιο μακροχρονια (ως πολιτική οικονομία ίσως) τζαι όχι με τον χρηματηστηριακό χρόνο των νεοφιλελευθερων. Ούτε επιτυχία ούτε αποτυχία είναι αν θα πάρει τα μέτρα ένα θκύο μήνες πρώτα ή ύστερα. Το θέμα είναι τι μέτρα θα πάρει. Από την αρχή της κρίσης το ερώτημα είναι κυρίως ποιός θα τη πληρώσει και όχι το πότε. Αν τα μέτρα θα φέρουν αποτέλεσμα ή θα κάμουν τα πράματα σειρότερα.
Ακόμα τζαι να θέλουμε να του πιστώσουμε την "επιτυχία" του "πότε επήραν τα μέτρα" θα χρεωθεί δυστηχώς το "τι μέτρα επήρεν τζαι τι συνέπειες θα έχουν"
14 σχόλια:
Όπως το κυπριακόν: το χρόνον, που εν μάλλον ο πιο σημαντικός παράγοντας, είτε εν τον θωρεί κανένας είτε ο καθένας θωρεί τον όπως του δόξει (π.χ. "απορριπτικοί" - καρτεράτε να τριχοτομηθεί η Τουρκία, "ενδοτικοί" - λύστε το τωρά τζιαι ας εν τζιαι γέρημη η λύση).
Αλλά τωρά εν έσιει "τζιύλα το ως πάρατζιει".. Τζιαι μάλλον το κυπριακόν εννά πάει πακκέττον με την οικονομίαν. Αλήθκεια, τόσον δύκολον είναι να ψελλίσει κάποιος πόσον θα εβοηθούσεν την οικονομίαν μια λύση του κυπριακού, ακόμα τζιαι "άσιημη";
@ woofis
Εντάξει εν τζαι εν απαραίτητα συγκρίσημο. Ούτε ως πρόβλημα ούτε ως χρόνος. Έσσιει σχεδόν 40 χρόνια που την εισβολή τζαι 10 που το αναν.
ένεν το ίδιο με το τα μέτρα πρέπει αμάν αμάν να παρθούν τον ιούλη. Άτε τζαι επήραν τα το νιοβρη. Τα νούμερα εν τζαι να αλλάξου τζαι πολλά.
ή τζίηνα που ελέαν στην ελλάδα "τα λεφτά φτάνουν μέχρι τον ιούνη" - εννα φκει τζαι ο οκτώβρης ακόμα δόση εν τους εδώκαν τζαι πάλε θκιαβαίνουν.
Έσσιει πράματα στο μέλλον που εν μπορείς να προβλέψεις - όπως ας πούμε τι δύναμη θα έσσιει η τουρκία σε μια δεκαετία. Αλλά με μιαν σιγουρία μπορείς να προβλέψεις ότι οι πρόσφυγες θα λιάνουν σε μια δεκαετία.
Ψηφίστε όχι για να τσιμεντώσουμε το ναι - είσσιεν κόσμο που επίστεφκεν ότι θα ήταν σε 5-6 μήνες.... Τωρά αν μεν ήταν 6 τζαι ήταν 9 ή 12 εν τζαι έππεσεν η μούγια μες το γάλα. Αλλά 9 χρόνια έχουν διαφορά. Εν άλλο να σε τσιλούν στο μπουρκεστογκ σε μια εφτομάδα να το λύσεις - τζαι εν άλλο να δεκά χρόνια να το κάμνεις παντιέρα - δεν δεχομαι ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα....
Ο χρόνος έσσιει τη σημασία του αναλόγως.
Όσο για τη λύση τζαι την οικονομία.... Πάλε εν τζαι έσσιει κανένα που μπορεί να εγγυηθεί ότι η λύση θα βοηθήσει την οικονομία. Θα εμπορούσεν - θα ήθελεν λίην προσπάθεια τζαι όραμα, αλλά εν τζαι εγγυάται το κανένας...
Woofis και Steliε ,
«… μια λύση του κυπριακού […] θα εβοηθούσεν την οικονομίαν…», [ή αντιστρόφως οι ευοίωνες προοπτικές για οικονομική ανάπτυξη και επιχειρηματική δραστηριότητα θα βοηθούσαν στην εξεύρεση λύσης στο κυπριακό] μόνο σε περιόδους ανάπτυξης [κι όχι κρίσης και ύφεσης] θα μπορούσε να ισχύσει [αφού θα υπήρχε και παραδάκι για επενδύσεις]…
Όμως Blogοδεσπότα Steliε Papalangi, ανάθεμα ΜΕ τζι’ αν εκατάλαβα ποιες είναι οι δικές σου θέσεις για τα αίτια της κρίσης και τους τρόπους αντιμετώπισης της και μετά που παρακολούθησες τις συγκεκριμένες ομιλίες. Σίγουρα το θέμα δεν είναι απλόˑ αντίθετα και περίπλοκο και πολύπλοκο είναι και οι προσεγγίσεις πολλές και διάφορες και για τα αίτια και για την έξοδο από την κρίση. Όμως η ουσία κατ’ εμένα είναι ποιος/ποιοι θα πληρώσουν τη νύφη όταν είναι πλέον εξόφθαλμο ότι οι νεοφιλελεύθερες προσεγγίσεις [τύπου “θεραπείας σοκ” με μέτρα λιτότητας και περικοπές] αποδεδειγμένα δεν λύνουν το πρόβλημα… Κι έχω την εντύπωση ότι [είτε συνειδητά, είτε άθελα] μέσα από την επιχειρηματολογία σου για το αναπόφευκτο της ήδη υπαρκτής δεινής μας οικονομικής θέσης [ως χώρα] υποβαθμίζεις τις τεράστιες [κι απροσμέτρητες για να μην πω και εγκληματικές] ευθύνες των τραπεζών, τις οποίες ναι μεν επισημαίνει αλλά με ένα «ναι μεν αλλά…» Εγώ θα συμφωνήσω ότι η κρίση θα μας επηρέαζε ούτως ή άλλως, γιατί είμαστε μέρος ενός ευρύτερου χώρου που βρίσκεται σε κρίση και απλά γιατί οι οικονομικές κρίσεις αποτελούν εγγενές χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού συστήματος και παρατηρούνται κύρια όταν το κεφαλαίο δεν μπορεί να αναπαραχθεί …
Παράλληλα όμως, πρέπει να διερωτηθούμε και για τη χρησιμότητα του να συμμετέχουν οι [φτωχότερες] χώρες του Νότου σε μιαν οικονομική και πολιτική ένωση [όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση] τη στιγμή που ένεκα των εσωτερικών καπιταλιστικών αντιθέσεων κι αντιπαλοτήτων και της συνεπακόλουθης ανισομερούς ανάπτυξης δεν μπορεί [η ένωση αυτή] να τις βοηθήσει να αναπτυχτούν ισότιμα;
Α, και έτσι ενημερωτικά [και χωρίς καμιά έπαρση], την εκδήλωση την συνδιοργάνωσαν η “ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ” Κίνηση Καθηγητών και η “ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ” Κίνηση Δασκάλων κι όχι η ΠΟΕΔ! Υπάρχει μια διαφορά!
Επίσης πληροφοριακά να αναφέρω ότι ο φόρος για τις ξένες εταιρείες [τις λεγόμενες offshore] πριν να γίνει για όλες [ντόπιες και ξένες] 10%, ήταν 4,25% [αν δεν κάμνω λάθος]…
Και μια απορία: Για ποια «διδυμα» μιλάς που «εκπαραθυρωθήκαν»;
*Ακόμα τζαι να θέλουμε να του πιστώσουμε την "επιτυχία" του "πότε επήραν τα μέτρα" θα χρεωθεί δυστηχώς το "τι μέτρα επήρεν τζαι τι συνέπειες θα έχουν"*
Έν έσιει τρόικα τζιαι απαγορετικό στο εξωτερικό δανεισμό το δικό σου "φαντασιακό" φαίνεται.
Εν η κυβέρνηση που αποφασίζει τη φιλοσοφία των μέτρων, η κυβέρνηση που εκάλεσε την τρόικα κ.ο.κ.
Δηλαδή, αν έκαμες τζιαι μιαν προσπάθεια να σταθείς μες τη μέση (τάχα εν καταλάβεις τι παίζει πανευρωπαϊκά τζιαι παγκόσμια, σε ούλλο το κείμενο) έρκεσαι με τη τελειωτική πρόταση να μας πεις τζιαι το παραμύθι.
Κουτοπονηριές αγαπητέ.
Εννά μείνει μόνος του ο Στροβολιώτης;
ο προηγούμενος είναι ο νεος
@ ανευ
Καταρχή ευχαριστώ για τη πληροφορία για το προηγούμενο φόρο των ξένων εταιρίων, καθώς τζαι τη διορθωση για τη ΠΟΕΔ.
Δεν νομίζω ότι άν προσθέσεις στη πρόταση "Φταιν μόνο οι τράπεζες" το "φταιν οι τράπεζες και η εργοδοσία" υποβαθμίζεις το σκάνδαλο των τραπεζών. Τζαι όπως είπα τζαι πιο πάνω, δεν νομίζω ούτε ο αντρέας λέγοντας τη πρώτη πρόταση είσσιεν σκοπό να υποβαθμίσει τες ευθύνες της εργοδοσίας.
Τα δίδυμα είναι ο αβερωφ και ο νικολάκης.
@ νέος
Κοίταξε, ούτε του γιωργάκη αρέσκαν του τα μέτρα που έπαιρνε, ούτε του σαμαρά, ούτε το ραχόι, ούτε τζαι του πορτογάλου ούτε τζαι του ιρλανδού. Εν ούλλους επιβαλλόμενα.
Οπόταν ούτε σε τούτους θα έπρεπε να κάμνουμε κριτική. Ούτε οι πιο πάνω κρίνουνται ότι επείραν τα μέτρα με δική τους προτωβουλία, ή ότι αρέσκαν τους. Ούλλοι ελέαν ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Steliε Papalangi,
Πού έγραψες «φταιν οι τράπεζες και η εργοδοσία» και δεν το πήρα πρέφα; Όμως τι εννοείς όταν αναφέρεσαι σε «εργοδοσία»; Εκείνοι που συνήθως καταπίννουν ή υποβαθμίζουν τις ευθύνες των Τραπεζών, δίνουν πιο πολλή σημασία στα δημοσιονομικά [και τα εκεί “διαρθρωτικά” προβλήματα]…
Πέραν τούτου όμως [κι έτσι για την ιστορία], ΕΣΥ τελικά είσαι υπέρ της λήψης μέτρων [ας πούμεν υπό την μορφή αυτών που προσπαθεί να επιβάλει η Τρόικα και τα εδώ φερέφωνα της] ή όχι; Κι έχει ή δεν έχει σημασία το περιεχόμενο ή βάθος των μέτρων [προς ποια κυρίως κατεύθυνση στρέφονται και σε βάρος ποιων κοινωνικών ομάδων], ή αν τα μέτρα περιλαμβάνουν μόνο περικοπές και φορολογίες ή αν υπάρχουν και προτάσεις για ανάπτυξη;
Πάντως οι πορτογάλοι [μια και έκανες αναφορά στις ηγεσίες των άλλων χωρών που πήραν μέτρα] έχουν ακολουθήσει κατά γράμμα τις συστάσεις της Τρόικας; Βγήκαν από την κρίση; Αυτό είναι που έχει σημασία, κι όχι αν ήθελαν ή όχι [ή αν είχαν επιλογή ή όχι] να πάρουν μέτρα!
Άρα τα μέτρα τα "παίρνει" η κυβέρνηση ή όχι τελικά;
Γιατί εγώ βλέπω επιβολή των μέτρων τα οποία η κάθε κυβέρνηση, ανάλογα με τη κατεύθυνση, τις ισορροπίες και τις εξαρτήσεις, αποδέχεται σε απόλυτο, μεγάλο ή μικρότερο βαθμό.
@ανευ
προσπαθώ να μην σου απαντήσω με τον ίδιο τρόπο.... εν τζαι καμιά δυσκολία, να σου απαντήσω με ειρωνίες, σπόντες τζαι αυθαίρετα συμπεράσματα.... Εν που την πρώτη απάντηση που σουξουλάς....
Τζαι κάμνε μου τη χάρη σε παρακαλώ να θκιεβάζεις θκυο φορές τζίηνα που γράφω....
Λαλεί το η αρχική ανάρτηση
"Δεν μπορούμε να φκάλουμε έξω την εργοδοσια που έσσιει 10 χρόνια...που ρίφκει μισθούς"
Αντιλαμβάνεσαι ότι καταντα κουραστικό...
Αφού θέλεις απάντηση πάντως Ναι είμαι ΕΝΑΝΤΙΑ στα μέτρα που φέρνει η τροικά τζαι θα υπογράψει η κυβέρνηση με τα κόμματα.
Δαμέ θα είμαστε τζαι θα δούμε σε ποιούς έννα στραφούν τα μέτρα, τζαι αν θα έρτει ανάπτυξη....
Εσύ δηλαδή σε ποιούς βλέπεις ότι στρέφουνται τα μέτρα ;
@ νέος
Εν τζαι διαφωνώ με την απάντηση που έδωκες στο ερώτημα που εσύ έθεσες.
"η κάθε κυβέρνηση, ανάλογα με τη κατεύθυνση, τις ισορροπίες και τις εξαρτήσεις, αποδέχεται σε απόλυτο, μεγάλο ή μικρότερο βαθμό"
ανάλογα με τα μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση, θα κρίθεί τζαι η κατέυθυνση της.
Δαμέ εννα μαστεν... Τα μακρά κοντά εγίναν
Steliε Papalangi,
“Από ‘shει μούγια μουγιάζεται”! Αν δεν αντέχεις τες κριτικές γα τα γραπτά σου [έστω και με «ψήγματα» - που θα ελάλεν τζι’ ο Strovoliotis – ειρωνείας], τότε να μεν κάμνουμε παρεμβάσεις στο Blog ΣΟΥ! Τι πάει να πει «σουξουλώ»; Βάλε κάτω τους κανόνες βάσει των οποίων να κάναμε τα σχόλια μας, έτσι για να ξέρουμε κι εμείς πως να κινούμαστε! [Αυτό κι αν είναι ειρωνεία, κι όχι ό,τι έγραψα στο πρώτο σχόλιο μου]…
Όταν βάζεις μια φράση [ΣΟΥ] εντός εισαγωγικών όπως το «φταιν οι τράπεζες και η εργοδοσία», σημαίνει ότι αυτή ειπώθηκε ακριβώς όπως τη έγραψες!
Απ’ εκεί και πέρα [και επί της ουσίας] ή κινείσαι [ως κυβέρνηση] εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης κι αποδέχεσαι τα τροϊκανά μέτρα ή έστω προσπαθείς να μετριάσεις το κακό [και να τα κάνεις ηπιότερα για τους εργαζόμενους], ή ακολουθείς μια άλλη πορεία [αν έχεις και κοινωνική και πολιτική στήριξη] κι αναζητάς νέες συμμαχίες [μέσα στο αγγελικά πλασμένο καπιταλιστικό κόσμο] ή κηρύσσεις την επανάσταση [αν σε σηκώνει το κλίμα]!
Ελα ρε στελιο, μα γινεται να καμνεις κριτικη στην Αυτου Μεγαλειοτης την Κυβερνηση τζαι να την φερνεις προ των ευθυνων της 3 μηνες πριν τις εκλογες?
Τελος παντων,νομιζω για αλλη μια φορα το ακελ προσπαθει να αποφυγει τις ευθυνες του.Η οικονομια ειναι το νεο κυπριακο που θα αγαπησουμε.Οι τραπεζες παιζουν το ρολο της τουρκιας τζαι του υπερτατου κακου,οι ευρωπαιοι εταιροι ειναι στο ρολο των αμερικανων τζαι οι τοπικοι νεοφιλελευθεροι στο ρολο των πραξικοπηματιων.Το ακελ ειναι κλασσικα στο ρολο της ανημπορης παιδουλας που βλεπει τους κακους,τη συνωμοσια του ξενου παραγοντα τζαι τους τοπικους του συνεργατες αλλα ειναι ανημπορη να αντιδρασει.
Ολα τριγυρω αλλαζουνε και ολα τα ιδια μενουν.
Εν τω μεταξυ επηραν το ειδηση οτι η ισπανια επιασε 100δις φρασκοτυπωμενα ευρω το καλοκαιρι για ανακεφαλοποιηση των τραπεζων της χωρις μνημονια?
Ξερουν οτι οι κακοι ευρωπαιοι εταιροι επηραν αποφαση για απευθειας χρηματοδοτηση των τραπεζων απο τον ΕΜΣ που δεν θα επιβαρυνει το χρεος της καθε χωρας?
Ξερουν τι σημαινει κρατικοποιηση των τραπεζων?
Το χρεος μας ειναι στο 90% του αεπ περιπου τωρα, οταν θα φτασει στο 120% με την συρρικνωση της οικονομιας λογω λιτοτητας και δεν θα μπορει να εξυπηρετηθει το χρεος τι θα καμουμε?Επιμηκυνσεις επαπειρον και παμε για το νεο μακροχρονιο?
@ανευ
Κοίταξε να δεις.
Είσαι ο μόνος που εκατάλαβε ότι επροσπαθούσα να υποβαθμίσω το σκάνδαλο των τραπεζών.
Δεν απάντησα, τζαι αντίθετα σου εβαλα τι εν τζίηνο που εννόουν (ακόμα τζι αν θεωρήσουμε ότι δεν έφκαινε που το κείμενο).
Αφού έδωκα την εξήγηση τι εννούσα, θα εμπορούσαμε ή να συμφωνήσουμεν (που θα ήταν το αναμενόμενο) ή να διαφωνήσουμεν, πανω στην εξήγηση δηλ. "φταιν οι τράπεζες ΚΑΙ η εργοδοσία". Τζαι σου έγραψα ότι τούτο δεν θεωρώ ότι συνιστά υποβάθμιση, που πα να πει τι ; ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΩ.
Αντί τούτου, έρκεσαι τζαι αρκέφκεις "γιατί που το είπες στο αρχικό κείμενο;" (Δεν φτάνει που το είπα..... εγώ σου λέω πες δεν το είπα. Αφού κάμνουμε διάλογο τζαι εξηγώ σου τι εννούσα. Εν το είπα στην αρκή λαλώ σου το τωρά. Εν τζαι ευαγγέλιο ή καταστατικό που γράφουμε - εν μπλογκ τα γέριμα )
Εν τζίηνο το πρόβλημα δηλαδή ;
Τζαι εν κανει, σύρνεις τζαι σπόντες του τύπου "Εκείνοι που συνήθως καταπίννουν ή υποβαθμίζουν τις ευθύνες των Τραπεζών, δίνουν πιο πολλή σημασία στα δημοσιονομικά [και τα εκεί “διαρθρωτικά” προβλήματα]… "
Ώστε ;
Αν σου απαντούσα με ανευοριτικο τρόπο θα σου έλεα "ο άνευ υποβαθμίζει τον ρόλο της εργοδοσίας στη κρίση".... " Εκείνοι που συνήθως υποβαθμίζουν το ρόλο της εργοδοσίας είναι συνήθως τζίηνοι που αύριο θα δικαιολογούν τις μειώσεις μισθώς και την αφαίρεση δικαιωμάτων των εργαζομένων"
Είδες πόσον εύκολο ένι ;
Εν τζαι καμιά δυσκολία το αυθαίρετο συμπέρασμα.
Ακόμα τζαι να έρτεις τωρά τζαι να μου πεις: "Γιατί είπα εγώ ότι δεν φταίει η εργοδοσία" .... Θα σου πω, που το είπες στην πρώτη ανάρτηση;"
Θεωρείς ότι θα καταλείξουμε κάπου με τούντο τρόπο;
Δημοσίευση σχολίου