Ή καλύτερα, δημιουργία μιας κρατικής τράπεζας.
Είναι μια πρόταση βεβαίως που από πλευράς πραγματικότητας ο κάθε νεοφιλ θα
χαρακτίριζε ουτοπική. Δεν επιτρέπει βεβαίως η ΕΕ κρατική τράπεζα. Τζαι μιαν που
είχαμε, εβάλαν μας τζαι εξαπολήσαμεν την. Που την άλλη όμως υποβαθμίζεσαι, γιατί
σου λέουν αν παττίσουν οι τράπεζες εσύ είσαι υπωχρεωμένος να τες στηρίξεις.
Έτσι αφού το σενάριο να χρειαστούν την ανάγκη του κράτους είναι υπαρκτό-
ε, ας βάλει τζαι μια φορά το κράτος τους όρους του!! Η αριστερή (κατά τα άλλα)
κυβέρνηση είδη τους έδωκεν εγγυήσεις χωρίς να επιβάλει όρους (τζαι μετά λυπάται
που δεν μειώνουν τα επιτόκια). Αν τύχει τζαι ποκουππίσουν την οικονομία ελπίζω
ότι θα τους συμπεριφερθεί αντιστρόφως ανάλογα με τον πόνο που θα προκαλέσουν.
Από πλευράς ουτοπίας βεβαίως, δεν είναι τζαι καμία ριζοσπαστική πρόταση.
Παραμένει δηλαδή στα πλαίσια της "διαχείρησης του συστήματος". Αφού κανένας δεν
φαίνεται να ενδιαφέρεται να δώσει μιαν ιδέα τη κάμνεις μετά την επανάσταση.
Δεν παύει βεβαίως να είναι μια πρόταση η οποία την σκέφτεσαι μόνος σου τζαι
ακούγεται υπέροχη.... Εν τζαι μπήκε στη διαδικασία κριτικής.
Λοιπόν. Μια κρατική τράπεζα. ΝΑΙ !!!
Μόνο κρατική τράπεζα ; ¨Οχι. Να συνεχίζουν να υπάρχουν τζαι υπόλοιπες. Νοου
προπλεμ.
Γιατί ;
Για την μερική επανάκτηση της χρηματοοικονομικής πολιτικής η οποία εδώθει στους
τεχνοκράτες μέσω του ελέγχου τους επί των κεντρικών τραπεζών. (Και αυτό έγινε
βεβαίως γιατί οι προστάτες της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θωρούν
ότι οι εκλελεγμένοι δεν μπορούν να διαχειριστούν σωστά την οικονομική πολιτική )
Αλλά κυρίως γιατί:
ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΗΛΙΘΙΟ, ΠΑΡΑΛΟΓΟ, ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ και ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ να διας σε έναν
ιδιώτην το δικαίωμα να δημιουργεί χρήμα, να δρατζέφκει, να μεν θέλει να
πκιερώσει φόρους, να θέλει να τον σώσεις άμαν παττίσει, τζαι να σου επιβάλει
τζαι όρους πως θα ξοθκιάσει το κράτος τα λεφτά του !!!!!
Ας δούμε λίον πως δουλέφκει το σύστημα. Γιατί αν δεν πάεις πίσω στα βασικά,
το να αμφισβητείς την μια ή την άλλη τραπεζική πρακτική εν τζαι δηγεί τζαι
πούποτε.
Πάει ο κωστής στη τράπεζα, τζαι κάμνει μια κατάθεση 5000 ευρά. Έρκέται
ακολούθως ο νομοθέτης εν τη σοφία του τζαι επιτρέπει στον τραπεζίτη να δανείσει
που τζίηνη τη κατάθεση 100,000 ευρώ !!! Χωρίς να παράξει τίποτε, χωρίς να
ταράξει μια πέννα που δαμέ να την πάρει τζιαμέ. Χωρίς να ιδρώσει χωρίς να
δουλέψει. Τζαι να χρεώνει τζαι τόκο. Όσο θέλει !! Κατα τη κρίση του !!!! Τζαι
τούτο το πράμα βαφτίζεται παραγωγικότητα ! Του διά τη δυνατότητα να παράξει
χρήμα, κάτι που στο κράτος δεν επιτρέπεται πλέον. Τζαι το κράτος είναι
υποχρεωμένο να παρέχει τζαθ εγγύηση σε τούτη τη πρακτική!
Μα μόνο να το σκεφτείς εκνευρίζεσαι. Να του διά το δικαίωμα να κάμνει τον
τοκογλύφο με τα λεφτά που έσσιει....πα στ ανάθεμα να το αποδεκτείς. Τζαι τούτο
εσυνέβαινε από ανέκαθεν.... Η νέα τροπή, το να δανείζει ο τοκογκύφος δηλαδή
λεφτά που ΔΕΝ έσσιει, εξεκίνησε να υπάρχει λίον πολλά από το τζαιρό που έχουμε
εκλελεγμένους νομοθέτες. Στραβάρα μεσ τα μάθκια μας!
Να του δια το δικαίωμα να παράγει χρήμα χωρίς να δουλέφκει είναι έγκλημα.
Χρήμα που δεν το χει να το δανείζει, τζαι να απαιτά εγγύηση που το κράτος!!! Μα
είσαστε σοβαροί ρε ; Τζαι γιατί να μεν το κάμνει το κράτος δηλαδή ;
Η κλασική απάντηση βεβαίως σε ότι ανήκει στο κράτος είναι ότι το κράτος δεν
είναι παραγωγικό (λες τζαι η δημιουργία χρήματος, χωρίς να παράγεις
κάτι, είναι!!!!).
Υπάρχουν δύο απαντήσεις για τη συγκεκριμένη αγορά.
Γιατί το κράτος θεωρείται μη παραγωγικό ; Γιατί πρώτον οι υπάλληλοι του
πληρώνουνται αδρά (κατά τους νεοφιλ) ή αξιοπρεπώς (κατ εμε). Στην υπό εξέταση
αγορά τούτο δε στέκει αφού οι τραπεζικοί υπάλληλοι είναι έτσι τζι αλλιώς "μη
παραγωγικοι". Αρκετοί, έχοντας μια δυνατή συντεχνία λαμβάνουν είδη ένα "μη
παραγωγικό" / αξιοπρεπή μισθό. Άρα το κράτος δεν θα προσθέσει περαιτέρω στη
μη-παραγωγικότητα των υπαλλήλων. Ας τους συνεχίσει με τες υφιστάμενες συλλογικές
συμβάσεις. (Βεβαίως στη περίπτωση των μισθωτών στη τράπεζα, δεν αναφέρνει
κανένας εξυπνάδες για τους μσθωτούς που ανακαλύπτουν σε άλλους τομείς... Εν τζαι
αναφέρνει κανένας τη σύνδεση του μισθού με το κομμάτι, ή ανάλογα με τα κέρδη....
τούτα υπάρχουν μόνο για τους μεγάλους.... τζαι αλλάσουν ανάλογα με τον τομέα....
αν τους συφέρει δηλαδή ή όχι)
Ο δεύτερος τρόπος που το κράτος θεωρείται μη παραγωγικό είναι η μίζα, η
διαφθορά κλπ. Την οποία βεβαίως τη φορτώνουν στο κράτος - λες τζαι πίσω που κάθε
μίζα δεν υπάρχει ένας ιδιώτης που κερδίζει. Ας το δεκτούμε όμως για χάριν της
συζήτησης.
Ασ το απορρίζουμε τζαι τούτο χρησιμοποιώντας ένα απλό αριθμιτικό
παράδειγμα.
Ασ υποθέσουμε ότι (σε καλούς τζαιρούς) μια τράπεζα φκάλει σε ένα χρόνο
300 εκατομύρια κέρδος. Τα οποία προσθέτουνται στην ανάπτυξη, στο ΑΕΠ τζαι κάμνει
τους αριθμούς να ευημερούν. Τζαι αφού προσφέρει τόσα πολλά στην οικονομία:
ανάπτυξη, ρευστότητα, θέσεις εργασίας πρέπει να τους πρσκυνάς.
Ασ πούμε τωρά ότι η κρατική τράπεζα μπαίνει στην αγορά με ένα χαμηλό
επιτόκιο και κερδίζει που τες ιδιωτικές τράπεζες τα δάνεια για στέγαση, υγεία
και παιδεία. Τζαι αφήνει στες τράπεζες του ιδιωτικού τομέα τα υπόλοιπα...
καταναλωτικά δάνεια..... ξέπλυμα κλπ - τα οποία για χάρη του παραδείγματος ασ
πούμε ότι αποφέρουν 100 εκατομύρια κέρδος.
Τα άλλα 200 δυνιτικά θα μπορούσαν να παν στο κράτος. Αφού όμως χρεώνει πιο
χαμηλό επιτόκιο, τζαι αποφέυγει ένα σωρό άλλες χρεώσεις, ασ πούμε ότι θα φκάλει
μόνο 100. Αφαίρα τζαι 20 εκατομμύρια για μίζα/ διαφθορά/ μη παραγωγικότητα
μινίσκουν της 80.
Ασ τα συκρίνουμε τα δύο.
Η πρώτη περίπτωση υπάρχει παραπάνω παραγωγικότητα και ανάπτυξη αφού
υπάρχουν 300 εκατομύρια
κέρδος.... που παν σε ένα οργανισμό (ακριβέστερα στους
CEO και στους μετόχους)!!! Όπως αναφέραμε στες προηγούμενες αναρτήσεις για τους
δείκτες, την ανάπτυξη εν τζαι κόφτει την πως διαμεράζεται ο πλούτος. Δεν την
απασχολεί εν ολίγοις, αν τζίηνα τα 200 που φκάλει η τράπεζα κάποιος τα χρωστά.
Εν τζαι αφαιρούνται αν κάποιος τα χρωστά!!
Ενώ στη δεύτερη περίπτωση, η ανάπτυξη είναι εμφανέστατα πιο λίη. 100
εκατομμύρια στες τράπεζες που το ξέπλυμα και 80 πενιχρά εκατομμύρια για την
κρατική! Ένα σωρό πιο λίγα δηλαδή!
Με τη διαφορά ότι, 80 εκατομύρια παν κατευθίαν στα ταμεία του κράτους
τζαι ένα σωρό κόσμος θα χρωστά 100 εκατομμύρια πιο λίγα!!!! Με τούτα τα δεδομένα
τι σκατά μου προσφέρει η ανάπτυξη ; τζαι με τέθκια δεδομένα, δεν ανέχουμε τζαι
20 εκατομύρια να παν χαμένα ως διαφθορά ;
Τζαι βεβαίως τζίηνα τα 100 που ο κόσμος πλέον δεν θα χρωστά, που θα παν ;
Είναι γνωστό στους οικονομολόγους ότι από μια ενδεχόμενη αύξηση εισοδήματος,
περισσότερο ποσοστό θα ξοδευτεί ως κατανάλωση από τους πιο φτωχούς παρά που τους
πιο πλούσιους. Εν τζαι χρειάζεται να σαι επιστήμονας να το καταλάβεις. Εν κοντά
στο νου. Όποταν τζίηνα τα λεφτά που θεωρητικά χάνουνται - στην ουσία θα
επιστρέψουν στην οικονομία.
Σε ποιαν που τες δύο περιπτώσεις, η κοινωνία και η οικονομία στο σύνολο της
είναι καλύτερα ;
Τζαι δείτε πόσους άλλους τομείς μπορεί να εππηρεάσει το κράτος επανεκτώντας
εν μέρη τον έλεγχο των επιτοκίων. Προσέξετε ότι για τα περισσότερα που θα
αναφερθούν η ανάλυση ουδόλως δεν είναι αριστερή. Βασίζεται στη κέντρο της
φιλελευθερης ανάλυσης - δηλαδή στο κίνητρο - Ότι είμαστε ούλλοι
δηλαδή εγωιστικά καθίκια.
Καταρχή δεν μπορεί μόνο να επιρρεάσει την ανάπτυξη αλλά και την κατέυθυνση
αυτής. Γιατί τζαι τον τζαιρό που τα νούμερα ευημερούσαν εν τζαι εγίνετουν τίποτε
άξιολογο από οικονομικής πλευράς. Έτο ήταν μια φούσκα στην αγορά ακινήτων, σε
συνδιασμό με κάμποσο ξέπλυμα, σε συνδιασμό με το παγκόσμιο φαινόμενο της
σταστιμότητας των μισθών. Πάλε εν τζαι επαράγαμεν τίποτε. Ενώ τωρά, το
χαμηλότοκο μπορείς να επιλέξεις να το κατευθήνεις σε παραγωγικούς τομείς.
Θα κάμεις κύριε μια προσπάθεια να παράξεις κάτι ; πάρε
Θέλεις να πουλάς αέρα ; χρηματοοικονομικά προιόντα; πάρτα @@
Τζαι μεν σας αγχώνει... δεν είναι κουμμουνιστικό. Ένα σωρό εταιρείες σε
καπιταλιστικά κράτη εγινίκαν κολοσσοί ακριβώς επειδή είχαν τη βοήθεια του
κράτους. Είναι καπιταλιστικότατο. Τούτος ο διαχωρισμός κράτους και ιδιωτικού τομέα είναι μια τεράστια
μπούρδα. Το έκαμεν πιο εμφανές η κρίση, αλλά τζαι πριν έτσι εγένετουν - για
όποιον έθελεν να το δει.
Όπως ανάφερα τζαι πιο πάνω το κράτος θα δανείσει στο κόσμο για να αποκτήσει
πρώτη κατοικία, για υγεία και για σπουδές. Πράματα δηλαδή που έτσι τζια αλλιώς
θα έπρεπε να προσφέρουνταν.... θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον "ανθρώπινα
δικαιώματα". Αλλά αφήνουμε τα ουτοπικά τζαι παραμένουμε στη πραγματικότητα, ότι
για να τα απολάυσεις πρέπει να πληρώσεις και να δανειστείς.
Να τα δώκει με ένα τόκο 2-3% τζαι ότι φκάλει.
Δεν θα έρτει βεβαίως να δανείζει για καταναλωτικούς σκοπούς ! Δεν μπορεί να
έρτει τζαι να επικροτεί την υπερκατανάλωση. Ούτε θα διά φτηνά δάνεια για να
πολινίσκει ο καθένας τα τα μάλια του, βοηθώντας έτσι (όπως τη χρησή περιόδο
2003-2008) στη δημιουργία φούσκας.
Θα διά τζαι επιχειρηματικά δάνεια ; ΧΑ.
Θέλεις κύριε παραγωγικέ επιχειρηματία χαμηλότοκο δάνειο ;
Θέλεις ώστε α ;
Εσύ που θεωρείς ότι πρέπει να κοπούν οι μισθοί των άλλων ;
Λοιπόν πέρα που το μπιζινες πλαν, θα σου έχω όρο μέσα που θα διασφαλίζει
ότι ο πιο χαμηλός μισθός που θα πληρώνεις θα είναι τουλάχιστο 500 ευρώ πάνω που
τον κατώτατο. Συν τα δικαιώματα που όσο τα κόφκουν στο δημόσιο βρίσκεις αφορμάες
να το κόφκεις εις διπλούν στον ιδιωτικό τομέα. Τζαι αν θέλεις να αυξήσεις τες
τιμές - θα έρκεσαι να πιάνεις άδεια.
Αν θέλεις.
Αν δεν θέλεις.... μπορείς να πάεις τζαι να δανειστείς που τα επιτόκια της
ελεύθερης αγοράς. Τα οποία ακριβώς επειδή υπάρχει το αόρατο χέρι, και επειδή το
τραπεζικό σύστημα είναι ραχοκοκαλιά της κυπριακής οικονομίας, είναι
ανταγωνιστικότατα. Το ξέρουν άλλωστε όλοι οι επιχειρηματίες.
Όποταν δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν θέλεις. Εν θέλεις ; Έχεις την επιλογή.
Βεβαίως το πιο πάνω μπορεί να ακούγεται εκδικητικό αλλά κατά βάση έχει σαφή
οικονομικό προσανατολισμό. Γιατί η κρίση τι απέδειξε ;
Ότι τα πλείστα κέρδη των τελευταίων 30 ετών δεν προήλθαν από την "έρευνα",
τη "καινοτομία" και την "επιχειρηματικότητα", αλλά από τη στασιμότητα των μισθών
- κάτι που μακροπρόθεσμα βλάφτει την οικονομία. Στο τέλος της ημέρας η τάχα μου
χρηματοπιστωτική κρίση, δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα φούσκας αλλά τα περίφημα
subprime και τα credit default swaps εκαταρέυσαν γιατί ο κόσμος δεν επληρώνετουν
αρκετά ώστε να αποπληρώσει τα στεγαστικά του δάνεια.
Το βασικό πρόβλημα όπως ανάφερα και στες προηγούμενες αναρτήσεις είναι η τεράστια αναντιστοιχία μεταξύ μισθού και κόστους ζωής. Το οποίο
εμφανέστατα δεν μπορεί να το λύσει η αγορά που μόνη της.
Το αξίωμα ότι ο καθένας κυνηγώντας το προσωπικό του συμφέρον θα μας κάμει
όλους καλύτερα έχει πλέον καταρεύσει - και τούτο εξηγείται ακριβώς μέσο του
"κίνητρου". Όποταν το κράτος, ελέγχοντας τα επιτόκια μπορεί να κατευθήνει το
κίνητρο προς τη κατεύθυνση που θα βοηθήσει ολόκληρη την οικονομία και κοινωνία.
Αν τα καταφέρει καλώς... αν όχι, ο καπιταλισμός εν τζαι κάμνει τζαι τίποτε
καλύττερο!
Η κυβέρνηση με το να δίνει χαμηλότοτοκα δάνεια σε επιχειρήσεις, και
επιβάλοντας τους όρους της για το μισθόλόγιο, μπορεί να δυνιτκά να πετύχει
μακροοικονομικούς στόχους γενικής ευημερίας. Ο επιχειρηματίας έχει αφενός το
κίνητρο του χαμηλού επιτοκίου, αλλά όντας περιορισμένος όσον αφορά το
μισθολόγιο - αν θέλει να αυξήσει τα κέρδη θα πρέπει να γυρεφτεί αλλού - και δη
στην καινοτομία.
Και όπως έχω πει... Αν θέλει.... Αν δεν θέλει ή ελεύθερη αγορά θα συνεχίσει
να είναι τζιαμέ για να τον εξυπηρετήσει.
Πάμε τζαι σε κάποια άλλα παραδείγματα ¨
Με ένα χαμηλό επιτόκιο για πρώτη κατοικία, θα μπορούσε να μειώσει και το
ατελιώτο μαύρο που επέχτηκε την χρησή περίοδο 2000-2010. Εννοώ βεβαίως την
διαδικασία του¨Δηλώνω το χαμηλά για να μεν πληρώσω φόρο, ακολουθούμενη από την
διαδικασία τράπεζας- εκτιμητή μου το φκάλουν ψιλά για να πιάσω το δάνειο. Πόσα
το δήλωσες κουμπάρε ; 100 ; Στα 100 θα πιάσεις δάνειο. Σε κάποιο βαθμό το
κάμνουν και τωρά οι τράπεζες .... αλλά το εκάμναν τη χρυσή περίοδο ; όχι βέβαια.
Και βεβαίως όταν δηλώνεις τη πραγματική αξία, το κράτος θα έχει και τα
ανάλογα οφέλη.
Θα σου διά το δάνειο ανάλογα με τον μισθό που δηλώνεις. Αν είσαι πάνω που
το αφορολόγητο πιάνεις δηλαδή πάνω που 1500 τον μήνα τζαι τα υπόλοιπα συμφωνάς
τα με τον μάστρο σου να σου τα διά μαύρα... θα πιάνεις δάνειο ανάλογα με το πόσα
δηλώνεις στες κοινωνικές ασφαλίσεις και όχι πόσα λαλεί το στειτμεντ σου.
Αν δε, πιάνεις 1500 αλλά εν αγνοία σου (ή εν γνώση σου - αλλά τι να κάμεις
σε έτσι τζαιρούς ; ) ο μάστρος επειδή έσσιει το (γνωστό πλέον) "κίνητρο",
δηλώνει σε 800, θα αναγκστείς να το μάθεις, να το παλέψεις, τζαι ποιος
ξέρει.... ίσως να το κερδίσεις.... με τα αντίστοιχα οφέλη βεβαίως στο κράτος.
Δουλέφκεις με το κίνητρο.... αλλά κίνητρο που να σου συφέρει τζαι σένα σαν
κράτος..... όχι το κίνητρο του χαρίζω φόρους στους πλουσίους ή αλλιώς
"φορολογικής αμνηστείας"
Αφήνουμε δε στην άκρη, την άυξηση τιυ περιθωριου κέρδους, τις έξτρα
χρεώσεις κλπ.... Αυτά είπαμεν... έτσι τζι αλλιώς θα φκάλει λιοτερο κέρδος.....
το οποίο σήμερα φκαίνει στη ράσσιη των δανειζόμενων....
Τα εξανάπαμεν τούτα πριν τζαιρό. Στες πρώτες μας αναρτήσεις.
είναι αμέτρητα τα πράματα που μπορείς να κάμεις
Αλλά καταθέσεις ;
Θα μου πεις, η κρατική τράπεζα χρειάζεται καταθέσεις. Αλλιώς που θα τα βρει
να δανείσει ; Άμαν χρεώνει επιτόκιο στα δάνεια 2% πόσο θα δια στα καταθετικά για
να καταφέρει να προσελκύσει κεφάλαιο ;
Εύλογη η ερώτηση αλλά εντός του συστήματος. Το κράτος έχει τα κεφάλαια δεν
χρειάζεται να τα βρει που τες καταθέσεις. Εξάλου το κράτος δεν μπορεί να
επιδοτεί την ιδέα ότι έπειδή έχεις λεφτά πρέπει απαραίτητα τούτα να αυγατίζουν.
Είναι εντελώς παράλογο - και το χουν κατακρίνει σειρά φιλοσοφων και θρησκειών
από ανέκαθεν. Το κράτος απλά θα λειτουργήσει επί τούτου όπως τον ιδιώτη. Δεν
χρειάζεται καμία προνομιακή μεταχείρηση. Αν βάλει 5 εκατομμύρια στην τράπεζα θα
μπορεί να δανείσει 100. Αν βάλει 50 μπορεί να δανείσει ένα δις. Οπόταν: Που
είναι το πρόβλημα ;
| 