Όχι, βεβαίως και δεν νίκησε.
Ενικήσαν οι συντηρητικοί.
Και όχι δεν μας νοιάζει αν "έχασε το στοίχημα" η Μέι, (όπως το χασε πιο πριν ο κάμερον)
Σιαν, μεν εμπιστέφκουνταν τους δημοσκόπους του συστήματος.
Και ούτε μας απασχόλει αν λίρα έχασεν (ολάκερον !) 1.5% γιατί τα εξιτ πολ είπαν ότι μπόρει να μην υπάρξει αυτοδυναμία.
Και φυσικά στα αρχίδια μας οι αγορές - που έσσιει που το πρωί που μάχουνται να μας πείσουν ότι προτιμούν τη σταθερότητα.
Μπούρδες.
Τα ρυάλια τα πολλά εν στη αβεβαιότητα που φκαίνουν.
Και βεβαίως τες αναλύσεις που άκουα σήμερα στο ρικ, για τα επικοινωνιακά λάθη που έκαμεν η Μει που της εκοστίσαν...
Λοιπόν, ο Κόρμπυ ηττήθηκε και οι εγγλέζοι θα φαν αλλό μια τετραετία συντηρητικών
Τι εκατάφερε λοιπόν
Το Πρώτον: τη νίκη ενάντια στους δημοσκόπους και τα ΜΜΕ
προτοφανή υποστήριξη παρόλο το πόλεμο των καθεστωτικών μιντια ότι είναι λαικιστής, άπείρος, άκραίος, unfit to govern κλπ....
και όλα αυτά που ;
Σε μια από τις πιο δυνατές οικονομίες του πλανήτη , που δεν επέρασεν καν μνημόνια
Γιατί όσον και να πιπιλλούν τα μίντια τες επιτυχίες του συστήματος και ότι όλοι κερδίζουν από αυτό
έρκεται η ώρα που πάεις στο μπακκάλη και αντιλαμβάνεσαι ότι δεν κανούν
έτσι που όπως είπεν και κάποιος παλιά
Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό.
Το δεύτερο και συνέπεια του πρώτου είναι ότι θα καθαρίσει επιτέλους το εργατικό κόμμα που τους "νούσιμους νεοφιλελευθερους". Πόσες αναλύσεις ότι εχρησιμοποίησε ένα μάτσο ακραίους "and he stormed the party".....13 εκατομμύρια ψήφους
Που σημαίνει δύο τουλάχιστον βασικά πράματα.
ότι διάολε ήσουν στη σωστή πλευρά ότι αντιτίθεσουν στες δημοκρατικές παρεμβάσεις...που 15 χρόνια μετά
- δεν βρήκαν όπλα μαζικής καταστροφής (γιατί είναι ψεύτες λόγω ιδεολογίας)
- δεν εφέραν τη δημοκρατία (γιατί λίην ιστορία να εξέραν , η δημοκρατία δεν επιβάλεται)
- δεν εφέραν την ασφάλεια , ούτε στη Μέση Ανατολή ούτε στην Αγγλία (και όταν τους το λέει μετά το Μαντσεστερ τα καθεστωτικά ΜΜΕ να απαντούν ότι "προσπαθεί να κερδίσει ψήφους που ένα τραγικό γεγονός")
και το προφανές , όταν είσαι το εργατικό κόμμα πρέπει να είσαι με τους εργάτες - που ο μπλερισμός δεν ήταν
Αλλά το κυριότερο
Εϊχαμεν επιτέλους πολιτικές εκλογές .
Που μετά τες εκλογές στη Γαλλία που επιλογή ήταν μεταξύ ακροδεξιού και Απολιτικ,
ή στην αμερική που είχαμεν μεταξύ πουεκατομυριούχου ακροδεξιού και εκατομυριούχας νεοφιλελευθέρας ,
επιτέλους είχαμεν εκλογές που κάποιος απαίτησε να βάλει το δικό του διακύβευμα
Ούτε τη σταθερότητα της κυβέρνησης για τες διαπραγματεύσεις του μπρέξιτ
Ούτε η ασφάλεια (των πολέμων και των περικοπων)
Αλλά επιτέλους το ζήτημα των ανισοτήτων των εισοδημάτων και του πλούτου
Δεν ξέρω τελικά αν θα το κατάφερνε
ούτε ξέρω αν (όπως πολλοί άλλοι) είχε κάποιο πρόγραμμα πως θα το πετύχει
Αλλά κάπoιος επιτέλους ετόλμησεν να θέσει το ζήτημα της φορολογίας
Γιατί πως στο διάολο θα κάμεις αναδιανομή χωρίς φορολογία στο πλούτο ;
Έσσιει 30 χρόνια που κάμνουμε εκλογές και κανένας δεν υπόσχεται φόρους
Και έτσι πάντα κάποιος μας πιάνει το πόδι μας όταν ρωτά - καλές οι παροχές αλλά τα ρυάλια πόθεν θα ρτουν
ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ!!!
ΔΙΑΒΟΛΕ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ!
Γιατί δαμέ είναι και η παγίδα που έππεσεν η νεοφιλελευθερη σοσιαλδημοκρατία
Θέλει και κοινωνικό κράτος χωρίς φόρους
και που να τα βρει εκτός που το δανεισμό ;
Ε , μα το να γίνεσαι υποχήριο των τοκογλύφων δεν είναι η λύση...
γιατί μετά έρκουνται τζαι απαιτούν να τα πιάσεις που τους εργάτες και δεν έχεις επιλογή.. χρωστάς τους
τόσες προεκλογικές και κανένας δεν θέτει ζήτημα φορολογίας
Δεν είναι τεχνικό
Είναι ίσως το πιο πολιτικό ζήτημα που υπάρχει
και επιτέλος ο συζητούμε
μόνο για αυτό ο κόρμπυν έχει προσφέρει αρκετά
Ενικήσαν οι συντηρητικοί.
Και όχι δεν μας νοιάζει αν "έχασε το στοίχημα" η Μέι, (όπως το χασε πιο πριν ο κάμερον)
Σιαν, μεν εμπιστέφκουνταν τους δημοσκόπους του συστήματος.
Και ούτε μας απασχόλει αν λίρα έχασεν (ολάκερον !) 1.5% γιατί τα εξιτ πολ είπαν ότι μπόρει να μην υπάρξει αυτοδυναμία.
Και φυσικά στα αρχίδια μας οι αγορές - που έσσιει που το πρωί που μάχουνται να μας πείσουν ότι προτιμούν τη σταθερότητα.
Μπούρδες.
Τα ρυάλια τα πολλά εν στη αβεβαιότητα που φκαίνουν.
Και βεβαίως τες αναλύσεις που άκουα σήμερα στο ρικ, για τα επικοινωνιακά λάθη που έκαμεν η Μει που της εκοστίσαν...
Λοιπόν, ο Κόρμπυ ηττήθηκε και οι εγγλέζοι θα φαν αλλό μια τετραετία συντηρητικών
Τι εκατάφερε λοιπόν
Το Πρώτον: τη νίκη ενάντια στους δημοσκόπους και τα ΜΜΕ
προτοφανή υποστήριξη παρόλο το πόλεμο των καθεστωτικών μιντια ότι είναι λαικιστής, άπείρος, άκραίος, unfit to govern κλπ....
και όλα αυτά που ;
Σε μια από τις πιο δυνατές οικονομίες του πλανήτη , που δεν επέρασεν καν μνημόνια
Γιατί όσον και να πιπιλλούν τα μίντια τες επιτυχίες του συστήματος και ότι όλοι κερδίζουν από αυτό
έρκεται η ώρα που πάεις στο μπακκάλη και αντιλαμβάνεσαι ότι δεν κανούν
έτσι που όπως είπεν και κάποιος παλιά
Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό.
Το δεύτερο και συνέπεια του πρώτου είναι ότι θα καθαρίσει επιτέλους το εργατικό κόμμα που τους "νούσιμους νεοφιλελευθερους". Πόσες αναλύσεις ότι εχρησιμοποίησε ένα μάτσο ακραίους "and he stormed the party".....13 εκατομμύρια ψήφους
Που σημαίνει δύο τουλάχιστον βασικά πράματα.
ότι διάολε ήσουν στη σωστή πλευρά ότι αντιτίθεσουν στες δημοκρατικές παρεμβάσεις...που 15 χρόνια μετά
- δεν βρήκαν όπλα μαζικής καταστροφής (γιατί είναι ψεύτες λόγω ιδεολογίας)
- δεν εφέραν τη δημοκρατία (γιατί λίην ιστορία να εξέραν , η δημοκρατία δεν επιβάλεται)
- δεν εφέραν την ασφάλεια , ούτε στη Μέση Ανατολή ούτε στην Αγγλία (και όταν τους το λέει μετά το Μαντσεστερ τα καθεστωτικά ΜΜΕ να απαντούν ότι "προσπαθεί να κερδίσει ψήφους που ένα τραγικό γεγονός")
και το προφανές , όταν είσαι το εργατικό κόμμα πρέπει να είσαι με τους εργάτες - που ο μπλερισμός δεν ήταν
Αλλά το κυριότερο
Εϊχαμεν επιτέλους πολιτικές εκλογές .
Που μετά τες εκλογές στη Γαλλία που επιλογή ήταν μεταξύ ακροδεξιού και Απολιτικ,
ή στην αμερική που είχαμεν μεταξύ πουεκατομυριούχου ακροδεξιού και εκατομυριούχας νεοφιλελευθέρας ,
επιτέλους είχαμεν εκλογές που κάποιος απαίτησε να βάλει το δικό του διακύβευμα
Ούτε τη σταθερότητα της κυβέρνησης για τες διαπραγματεύσεις του μπρέξιτ
Ούτε η ασφάλεια (των πολέμων και των περικοπων)
Αλλά επιτέλους το ζήτημα των ανισοτήτων των εισοδημάτων και του πλούτου
Δεν ξέρω τελικά αν θα το κατάφερνε
ούτε ξέρω αν (όπως πολλοί άλλοι) είχε κάποιο πρόγραμμα πως θα το πετύχει
Αλλά κάπoιος επιτέλους ετόλμησεν να θέσει το ζήτημα της φορολογίας
Γιατί πως στο διάολο θα κάμεις αναδιανομή χωρίς φορολογία στο πλούτο ;
Έσσιει 30 χρόνια που κάμνουμε εκλογές και κανένας δεν υπόσχεται φόρους
Και έτσι πάντα κάποιος μας πιάνει το πόδι μας όταν ρωτά - καλές οι παροχές αλλά τα ρυάλια πόθεν θα ρτουν
ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ!!!
ΔΙΑΒΟΛΕ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ!
Γιατί δαμέ είναι και η παγίδα που έππεσεν η νεοφιλελευθερη σοσιαλδημοκρατία
Θέλει και κοινωνικό κράτος χωρίς φόρους
και που να τα βρει εκτός που το δανεισμό ;
Ε , μα το να γίνεσαι υποχήριο των τοκογλύφων δεν είναι η λύση...
γιατί μετά έρκουνται τζαι απαιτούν να τα πιάσεις που τους εργάτες και δεν έχεις επιλογή.. χρωστάς τους
τόσες προεκλογικές και κανένας δεν θέτει ζήτημα φορολογίας
Δεν είναι τεχνικό
Είναι ίσως το πιο πολιτικό ζήτημα που υπάρχει
και επιτέλος ο συζητούμε
μόνο για αυτό ο κόρμπυν έχει προσφέρει αρκετά
