εφκήκε τελικά ακόμα ένα κοινό ανακοινωθέν, τζαι ξανά το ίδιο φκιολί...
ο νικόλας να κάμνει κριτική, οι άλλοι να του απαντούν.
Υπάρχει μια έντιμη ναινεκική προσπάθεια εδώ
Εγώ απλά δηλώνω ότι αν φτάσουμε τελικά σε νέο σχέδιο, ή ακόμα τζαι τωρά με το κοινό ανακοινωθέν - δεν θα ξαναμπώ σε αυτές τες συζητήσεις.
Θα εμπορούσα να μπω, αλλά αν μπεις στη διαδικασία να απαντάς νομικίστικα παίζεις στο γήπεδο τους τζαι εγώ θεωρώ ότι εν σε άλλο γήπεδο που έπρεπε να παίζεται τούτη η συζήτηση
Υπάρχει μια έντιμη ναινεκική προσπάθεια εδώ
Εγώ απλά δηλώνω ότι αν φτάσουμε τελικά σε νέο σχέδιο, ή ακόμα τζαι τωρά με το κοινό ανακοινωθέν - δεν θα ξαναμπώ σε αυτές τες συζητήσεις.
Θα εμπορούσα να μπω, αλλά αν μπεις στη διαδικασία να απαντάς νομικίστικα παίζεις στο γήπεδο τους τζαι εγώ θεωρώ ότι εν σε άλλο γήπεδο που έπρεπε να παίζεται τούτη η συζήτηση
Λοιπόν, πέρα που τη νομική υπάρχει η πολιτική, η ιστορία, η οικονομία τζαι η κοινωνία.
Κανένα που τα κράτη που εδιχοτομηθήκαν , εκαταλήξαν τζιαμέ γιατί ήταν παρθενογεννημένα.
Κανένα που τα κράτη που εδιχοτομηθήκαν, δεν οδηγηθήκαν τζιαμέ γιατί το συντάγμα ελάλεν ότι η κυριαρχία προκύπτει που λαούς, που θκύο στειτς, θκύο πολιτείες κλπ
κανένα κράτος δεν εδιχοτημήθηκε γιατί δεν ήταν ξεκάθαρη η ιθαγένια, ή η διεθνής προσωπικότητα.
Τούτα πρέπει να είσαι ο ντεκτάς ή ο τάσσος για να τα πιστέφκεις.
Κατά κανόνα τα κράτη που διχοτομούνται εν άλλοι οι λόγοι που τα προκαλούν. Εν οι άνθρωποι που κάμνουν τα κράτη να καταρέουν τζαι όχι τα συντάγματα.
Εν τζαι να κάμουμε μιαν εξαντλιτική λίστα που να καλύφκει ούλλες τες περιπτώσεις , αλλά μερικά βασικά μοτίβα.
Πολλές φορές έσσιεις μια πλειοψηφία (της ο οποίας η ελίτ), σε ένα ενιαίο κράτος καταπιέζει τη μειοψηφία, στρατιωτικά, πολιτικά , οικονομικά, πολιτισμικά ή απλά τους έχει αποκλειστεί (λόγω μεγέθους) η κάθε πρόσβαση στην εξουσία. Βεβαίως υπάρχει και η περίπτωση η μειοψηφία να είναι πλούσια, να μεν τρώει καταπίεση και η ελίτ της να θέλει ένα δικό της κράτος (για να ικανοποιήσει τους "εθνικούς της πόθους", για να εκμετελευτεί για τη πάρτη της κάποιο φυσικό πλούτο, γιατί απλά δεν θέλει να πλερώνει άλλους φόρους για τη τεμπέλική πλειοψηφία κλπ)
Σε τούτη τη διαδικασία (επείδη μιλούμε για τον 20ο/21ο αιώνα) σύνηθες συστατικό είναι το ότι οι ελίτ των δύο ομάδων έχουν αναπτύξει έναν έντονο εθνικισμό που διαπερνά ούλλη τη κοινωνία, φτωχούς πλούσιους, ΜΜΕ, παιδεία, κοινωνία...ούλλους
Η μειοψηφία ανάλογα με τη δύναμη που έχει (ή νομίζει ότι έχει) , τζαι ανάλογα με τη καταπίεση που (νομίζει ότι/ φοβάται ότι θα) υπόκειται, ανάλογα με το μέγεθος της τζαι αν γεωγραφικά είναι διασκορπισμένη ή όχι, ξεκινά τζαι ζητά :
γλωσσικά / πολιτισμικά δικαιώματα,
τοπική αυτονομία
διαμιρασμό εξουσίας / ομοσπονδιακές δομές
διχοτόμιση.
Αν αποφασίσει τελικά να πάρει τα όπλα, συνήθως η επιτυχής κατάληξη (για τους στόχους της μειοψηφίας) επαφιέται στη
στρατιωτική της δύναμη
οικονομική της δύναμη
αν είναι γεωγραφικά συνγκεντρωμένοι σε ένα χώρο
αν έχουν βοήθεια από κάποιο άλλο κράτος (καμιά μάμα πατρίδα, καμιάν αμερική καμιά ρωσσία)
αν έχουν καμιά πλούσια διασπορά κλπ
τζαι τούτα ούλλα σε σχέση πάντα με το τι δύναμη έχει η πλειοψηφία που στόχο έσσιει να κρατήσει το κράτος ακέραιο.
Βεβαίως, ακόμα τζαι να πετύχουν μια διχοτόμηση με τα όπλα, μετά έρκεται το θέμα της αναγνώρισης.
Γιατί, ακόμα τζαι να έσσιεις δύναμη να επιβάλεις με τα όπλα ένα διαχωρισμό, εν τζαι μπορείς να επιβάλεις σε ούλλα τα υπόλοιπα κράτη να σε αναγωρίσουν.
Πόσον μάλλον στα 5 μόνιμα μέλη του ΣΑ που είναι τα σημαντικά (αν θέλεις να γίνεις μέλος των ΗΕ), τζαι συνήθως έχουν διαφορετικά συμφέροντα.
Έτσι για να αναγνωριστεί ένα νέο κράτος συνήθως η πιο βασική προυπόθεση είναι να αποδεκτεί τη νέα κατάσταση το κράτος στο οποίο πρηγουμένος άνοικεν.
Ιδαλλιώς θα μείνει χωρίς αναγνώριση (όπως η τβδκ) ή με αναγνώριση από μερικά κράτη (όπως το κόσοβο).
Άρα με βάση τα πιο πάνω, πάμε πίσω στο "κοινό ανακοινωθέν".
Κανένα που τα θέματα (που ο έντονος εθνικιστικός νομικισμός που μας διέπει μας έκαμε να τα θεωρούμε "σοβαρά" ), δεν οδήγησε κανένα κράτος να δυαλίσει.
Ασ πιάμεν π.χ. την παπαρογένηση.
Τότε με το Αναν υπήρχαν όντως ένα θκύο σημεία που εδείχναν μάλλον ότι υπάρχει παρθενογένησση (η ενσωμάτωση ας πούμε όλων των συμφωνιών που υπόγραψεν η τβδκ με την τουρκία), τζαι υπήρχαν άλλα 4-5 που εδείχναν ότι είχαμε συνέχεια (η θέση της κύπρου στον ΟΗΕ, στην ΕΕ εσυνέχιζεν χωρίς να ξαναχρειαστεί αίτηση κλπ ).
Τζαι να μπαίνεις σε τέθκειες συζήτησεις, ποιόν που τα θκύο εν πιο σημαντικό κλπ κλπ
Τωρά αυτή τη συζήτηση δεν θα τη κάμω.
Ξέρετε κανένα κράτος, που εκατάρευσεν γιατί ήταν παρθενογεννημένο ;
Μα είσαστε σοβαροί ρε ; (μόνο τα μελίσσια χάνουνται άμαν παρθενογενήσουν - τα κράτη πάλε όχι)
Θα μου πεις γιατί εμπιστέφκεσαι τους τκς (ή πιο σωστά την δική τους εθνικιστική ελίτ) ότι αύριο δεν θα χρησιμοποιήσουν αυτές τες διατάξεις, τζαι με την πρώτη εύκαιρια, να αποσχιστούν ;
Όχι, δεν τους εμπιστέφκουμαι.
Αλλά λέω το εξής.
Οι τκ, έχουν αποδείξει ότι έχουν τη δύναμη να επιτύχουν μια ντε φάκτο διχοτόμιση.
Διχότομιση μπορούν να πετύχουν, εν ενανγώριση που δυσκολέφκουνται.
Η αναγνώριση όμως δεν θα βασιστεί πάνω σε καμία διάταξη κανενός σχεδίου. Αν η χώρα, που θα αναγνωρίσει το νέο μόρφωμα, έχει συμφέροντα να το κάμει ΘΑ ΤΟ ΚΑΜΕΙ. Δεν θα κάτσει να θκιεβάσει το σύνταγμα μας, ούτε θα κρίθει το ζήτημα σε κανένα δικαστήριο.
Οι τκ, έσσιει 40 χρόνια που δοκιμάζουν να πιάσουν αναγνώριση τζαι δεν τα καταφέραν.
Τι τους εγγυάται ότι τούτην τη φορά θα την πετύχουν ;
Θα μπει σε μια διαδικασία που την "ασφάλεια" που του δια η τβδκ, να μπει σε μια ΔΔΟ με σκοπό μετά να ξαναανκυρήξει την τβδκ - ε τζαι μετά τι ;
Αν δεν το έσσιει σίουρο ότι θα τον αναγνωρίσουν για ποιο σκοπό να το κάμει ;
Τζαι το ίδιο ισχύει τζαι ανάποδα.
Αν εμείς με τους τκς (ξανά)πιλλιάρουμεν τα, τζαι τα συμφέροντα σύσσωμης της διεθνής κοινότητας συκλίνουν ως προς την αναγνώριση δύο κρατών , νομίζεται σοβαρά ότι θα αποτρέψει τηναναγνώριση ένα σχέδιο με τρία σινγκλς , χωρίς ούρες και με "συνέχεια" της ΚΔ ;
Σοβαρά , έτσι νομίζετε ;
Γιατί η αναγνώριση του κοσόβου ένεν "παράνομη" ;
Μια χαρά παράνομη ένι.
Αναγνωρίσαν τους ως τωρά ένα σωρό κράτη... Θωρείται να κόφτει κανένα ;
Δεν εν τα συντάγματα που κάμνουν τα κράτη τζαι καταρέουν , αλλά οι άνθρωποι.
Θα μου πεις δεν έσσιει σημασία το σύνταγμα ;
- Έσσιει αλλά να θυμούμαστεν πάντα ότι το σύνταγμα δεν επροέκυψεν έτσι απλά που το πουθενά (κάτι σαν παρθενογέννηση) και προκαλεί συγκεκριμένα αποτελέσματα. Είναι συγκεκριμένα αποτελέσματα (σε τούντες περιπτώσεις η ιστορία, ο εθνικισμός η έελειψη εμπιστοσύνης αλλά κυρίως ο συχετισμός δυνάμεων μεταξύ των δύο ομάδων) που εδημιουργήσαν το σύνταγμα. Το σύνταγμα δεν δημιουργεί "έχθρες" αλλά εν λόγω των εχθρών που καταλήγεις σε τέτοιο σύνταγμα
- Έσσιει, αλλά ποια πράματα του συντάγματος έχουν σημασία ; κυρίως ο εκλογικός νόμος και ο τρόπος λήψης αποφάσεων. Γιατί τούτα τα θκύο καθορίζουν την πρόσβαση της κάθε ελίτ στην εξουσία - και άρα το κατα πόσο θα έχουν συμφέρον από την ειρηνική συνείπαρξη ή τη σύγκρουση. Εξού τζαι για τη μόνη συνταγματική ρύθμιση που επαναλαμβάνω συστηματικά ότι είναι σημαντική είναι η διασταυρούμενη ψήφος , γιατί δημιουργεί συμφέροντα στην ελίτ των δύο κοινοτήτων για συνεργασία.
Ως τζιαμέ.
Την επιτυχία του όποιου σχεδίου που τζιαμέ τζαι τζει θα την καθορίσει , η πολιτική , η οικονομία, η κοινωνία, οι σχέσεις με την τουρκία, το διεθνές περιβάλλον κλπ... ΟΧΙ το σχέδιο.
Εν τζαι να κάμουμε μιαν εξαντλιτική λίστα που να καλύφκει ούλλες τες περιπτώσεις , αλλά μερικά βασικά μοτίβα.
Πολλές φορές έσσιεις μια πλειοψηφία (της ο οποίας η ελίτ), σε ένα ενιαίο κράτος καταπιέζει τη μειοψηφία, στρατιωτικά, πολιτικά , οικονομικά, πολιτισμικά ή απλά τους έχει αποκλειστεί (λόγω μεγέθους) η κάθε πρόσβαση στην εξουσία. Βεβαίως υπάρχει και η περίπτωση η μειοψηφία να είναι πλούσια, να μεν τρώει καταπίεση και η ελίτ της να θέλει ένα δικό της κράτος (για να ικανοποιήσει τους "εθνικούς της πόθους", για να εκμετελευτεί για τη πάρτη της κάποιο φυσικό πλούτο, γιατί απλά δεν θέλει να πλερώνει άλλους φόρους για τη τεμπέλική πλειοψηφία κλπ)
Σε τούτη τη διαδικασία (επείδη μιλούμε για τον 20ο/21ο αιώνα) σύνηθες συστατικό είναι το ότι οι ελίτ των δύο ομάδων έχουν αναπτύξει έναν έντονο εθνικισμό που διαπερνά ούλλη τη κοινωνία, φτωχούς πλούσιους, ΜΜΕ, παιδεία, κοινωνία...ούλλους
Η μειοψηφία ανάλογα με τη δύναμη που έχει (ή νομίζει ότι έχει) , τζαι ανάλογα με τη καταπίεση που (νομίζει ότι/ φοβάται ότι θα) υπόκειται, ανάλογα με το μέγεθος της τζαι αν γεωγραφικά είναι διασκορπισμένη ή όχι, ξεκινά τζαι ζητά :
γλωσσικά / πολιτισμικά δικαιώματα,
τοπική αυτονομία
διαμιρασμό εξουσίας / ομοσπονδιακές δομές
διχοτόμιση.
Αν αποφασίσει τελικά να πάρει τα όπλα, συνήθως η επιτυχής κατάληξη (για τους στόχους της μειοψηφίας) επαφιέται στη
στρατιωτική της δύναμη
οικονομική της δύναμη
αν είναι γεωγραφικά συνγκεντρωμένοι σε ένα χώρο
αν έχουν βοήθεια από κάποιο άλλο κράτος (καμιά μάμα πατρίδα, καμιάν αμερική καμιά ρωσσία)
αν έχουν καμιά πλούσια διασπορά κλπ
τζαι τούτα ούλλα σε σχέση πάντα με το τι δύναμη έχει η πλειοψηφία που στόχο έσσιει να κρατήσει το κράτος ακέραιο.
Βεβαίως, ακόμα τζαι να πετύχουν μια διχοτόμηση με τα όπλα, μετά έρκεται το θέμα της αναγνώρισης.
Γιατί, ακόμα τζαι να έσσιεις δύναμη να επιβάλεις με τα όπλα ένα διαχωρισμό, εν τζαι μπορείς να επιβάλεις σε ούλλα τα υπόλοιπα κράτη να σε αναγωρίσουν.
Πόσον μάλλον στα 5 μόνιμα μέλη του ΣΑ που είναι τα σημαντικά (αν θέλεις να γίνεις μέλος των ΗΕ), τζαι συνήθως έχουν διαφορετικά συμφέροντα.
Έτσι για να αναγνωριστεί ένα νέο κράτος συνήθως η πιο βασική προυπόθεση είναι να αποδεκτεί τη νέα κατάσταση το κράτος στο οποίο πρηγουμένος άνοικεν.
Ιδαλλιώς θα μείνει χωρίς αναγνώριση (όπως η τβδκ) ή με αναγνώριση από μερικά κράτη (όπως το κόσοβο).
Άρα με βάση τα πιο πάνω, πάμε πίσω στο "κοινό ανακοινωθέν".
Κανένα που τα θέματα (που ο έντονος εθνικιστικός νομικισμός που μας διέπει μας έκαμε να τα θεωρούμε "σοβαρά" ), δεν οδήγησε κανένα κράτος να δυαλίσει.
Ασ πιάμεν π.χ. την παπαρογένηση.
Τότε με το Αναν υπήρχαν όντως ένα θκύο σημεία που εδείχναν μάλλον ότι υπάρχει παρθενογένησση (η ενσωμάτωση ας πούμε όλων των συμφωνιών που υπόγραψεν η τβδκ με την τουρκία), τζαι υπήρχαν άλλα 4-5 που εδείχναν ότι είχαμε συνέχεια (η θέση της κύπρου στον ΟΗΕ, στην ΕΕ εσυνέχιζεν χωρίς να ξαναχρειαστεί αίτηση κλπ ).
Τζαι να μπαίνεις σε τέθκειες συζήτησεις, ποιόν που τα θκύο εν πιο σημαντικό κλπ κλπ
Τωρά αυτή τη συζήτηση δεν θα τη κάμω.
Ξέρετε κανένα κράτος, που εκατάρευσεν γιατί ήταν παρθενογεννημένο ;
Μα είσαστε σοβαροί ρε ; (μόνο τα μελίσσια χάνουνται άμαν παρθενογενήσουν - τα κράτη πάλε όχι)
Θα μου πεις γιατί εμπιστέφκεσαι τους τκς (ή πιο σωστά την δική τους εθνικιστική ελίτ) ότι αύριο δεν θα χρησιμοποιήσουν αυτές τες διατάξεις, τζαι με την πρώτη εύκαιρια, να αποσχιστούν ;
Όχι, δεν τους εμπιστέφκουμαι.
Αλλά λέω το εξής.
Οι τκ, έχουν αποδείξει ότι έχουν τη δύναμη να επιτύχουν μια ντε φάκτο διχοτόμιση.
Διχότομιση μπορούν να πετύχουν, εν ενανγώριση που δυσκολέφκουνται.
Η αναγνώριση όμως δεν θα βασιστεί πάνω σε καμία διάταξη κανενός σχεδίου. Αν η χώρα, που θα αναγνωρίσει το νέο μόρφωμα, έχει συμφέροντα να το κάμει ΘΑ ΤΟ ΚΑΜΕΙ. Δεν θα κάτσει να θκιεβάσει το σύνταγμα μας, ούτε θα κρίθει το ζήτημα σε κανένα δικαστήριο.
Οι τκ, έσσιει 40 χρόνια που δοκιμάζουν να πιάσουν αναγνώριση τζαι δεν τα καταφέραν.
Τι τους εγγυάται ότι τούτην τη φορά θα την πετύχουν ;
Θα μπει σε μια διαδικασία που την "ασφάλεια" που του δια η τβδκ, να μπει σε μια ΔΔΟ με σκοπό μετά να ξαναανκυρήξει την τβδκ - ε τζαι μετά τι ;
Αν δεν το έσσιει σίουρο ότι θα τον αναγνωρίσουν για ποιο σκοπό να το κάμει ;
Τζαι το ίδιο ισχύει τζαι ανάποδα.
Αν εμείς με τους τκς (ξανά)πιλλιάρουμεν τα, τζαι τα συμφέροντα σύσσωμης της διεθνής κοινότητας συκλίνουν ως προς την αναγνώριση δύο κρατών , νομίζεται σοβαρά ότι θα αποτρέψει τηναναγνώριση ένα σχέδιο με τρία σινγκλς , χωρίς ούρες και με "συνέχεια" της ΚΔ ;
Σοβαρά , έτσι νομίζετε ;
Γιατί η αναγνώριση του κοσόβου ένεν "παράνομη" ;
Μια χαρά παράνομη ένι.
Αναγνωρίσαν τους ως τωρά ένα σωρό κράτη... Θωρείται να κόφτει κανένα ;
Δεν εν τα συντάγματα που κάμνουν τα κράτη τζαι καταρέουν , αλλά οι άνθρωποι.
Θα μου πεις δεν έσσιει σημασία το σύνταγμα ;
- Έσσιει αλλά να θυμούμαστεν πάντα ότι το σύνταγμα δεν επροέκυψεν έτσι απλά που το πουθενά (κάτι σαν παρθενογέννηση) και προκαλεί συγκεκριμένα αποτελέσματα. Είναι συγκεκριμένα αποτελέσματα (σε τούντες περιπτώσεις η ιστορία, ο εθνικισμός η έελειψη εμπιστοσύνης αλλά κυρίως ο συχετισμός δυνάμεων μεταξύ των δύο ομάδων) που εδημιουργήσαν το σύνταγμα. Το σύνταγμα δεν δημιουργεί "έχθρες" αλλά εν λόγω των εχθρών που καταλήγεις σε τέτοιο σύνταγμα
- Έσσιει, αλλά ποια πράματα του συντάγματος έχουν σημασία ; κυρίως ο εκλογικός νόμος και ο τρόπος λήψης αποφάσεων. Γιατί τούτα τα θκύο καθορίζουν την πρόσβαση της κάθε ελίτ στην εξουσία - και άρα το κατα πόσο θα έχουν συμφέρον από την ειρηνική συνείπαρξη ή τη σύγκρουση. Εξού τζαι για τη μόνη συνταγματική ρύθμιση που επαναλαμβάνω συστηματικά ότι είναι σημαντική είναι η διασταυρούμενη ψήφος , γιατί δημιουργεί συμφέροντα στην ελίτ των δύο κοινοτήτων για συνεργασία.
Ως τζιαμέ.
Την επιτυχία του όποιου σχεδίου που τζιαμέ τζαι τζει θα την καθορίσει , η πολιτική , η οικονομία, η κοινωνία, οι σχέσεις με την τουρκία, το διεθνές περιβάλλον κλπ... ΟΧΙ το σχέδιο.
