Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Ο δραγουμάνος Χατζηγεωργάκης Κορνέσιος και πως γράφεται η Ιστορία.

Να πω ότι για τον εν λόγω κύριο ΔΕΝ έχω διαβάσει τίποτε μέχρι σήμερα. Οι μόνες πηγές της ανάρτησης είναι η έκδοση του Χρόνικου από τον Πολίτη της Κυριακής – 8/Νοεμβρίου/2009 τέυχος 089. Το συγκεκριμένο επιμελήθηκαν η κα Κάτια Σάββα (Δημοσιογράφος Ιστορικός) και Μαριλενα Σάββα (Φιλόλογος Ιστορικός).


Το ερώτημα που με αποσχολούσε διαβάζοντας το χρονικό, είναι προς τι η αναφορά σε τούντον άνθρωπο τζαι γιατί μας το παρουσιάζουν στο σχολείο λίον πολλά ως ήρωα. Διαβάζοντας δε την έκδοση του χρονικού, το μόνο που έχω να πω είναι ότι εσυγχίστηκα. Πιο πολλύν δε ενδιαφέρον μου εκίνησε ο τρόπος γραφής του χρονικού. Γιατί μου εξανάφερε πάλε στο νου το πως γράφεται η ιστορία και την άποψη την οποία επιμένω να υποστηρίζω ότι «αντικειμενική ιστορία» δεν υπάρχει – ή αν υπάρχει σίγουρα δεν μπορεί να την αποτυπώσει χέρι ιστορικού.


Διαβάζοντας το χρονικό ξανά τζαι ξανά μου φκάλει έναν απίστευτο μπουρδούκλωμα, αλλά ξαναφέρνει τα ερωτήματα του και προβληματισμούς που αφορούν στο :


πως διαβάζουμε τις πηγές, και πως από τις πηγές βγάζουμε συμπεράσματα.


Ότι η ιστορία δεν είναι τα γεγονότα, τζαι ότι ο τρόπος αφήγησης ή πιο απλά τα επίθετα που χρησιμοποιουν οι ιστορικοί δείχνουν και τις δικές τους συμπάθειες


Ότι οι έννοιες που χρησιμοποιούμεν πρέπει να έχουν νόημα .....


Ότι κατά που την ερώτηση εν τζαι η απάντηση.


Ότι όλη η ιστοριογραφία είναι στρατευμένη

κλπ


.........


Ξεκινώ από το τέλος. Στη προτελευταία σελίδα του χρονικού οι εκδότριες θέτουν το ερώτημα αν τελικά ο χατζηγεωργάκης ήταν αγαθοεργός ευεργέτης ή αδιστακτος τύραννος. Και ομολογούν ότι «είναι δύσκολο να μπορούμε με σιγουριά να εξάγουμε επιστημονικά συμπεράσματα»....αφού «οι εκτιμήσεις που αφορούν τη προσωπικότητα του είναι αντιφατικές» (σελ.21).


Η συγκεκριμένη τους παραδοχή έρχεται σε αντίθεση με όλό τους το άρθρο. Διαβάζοντας το, είναι ξεκάθαρο ότι οι εκδότριες έχουν πάρει σαφέστατη θέση !!! Την οποία έρχονται να αναιρέσουν στον επίλογο, για χάρη της «επιστημονικότητας».


Ταυτόχρονα μας λεν στο τέλος του Χρονικού: «Ο κορνέσιος υπήρξε γνήσιο παιδί της εποχής του. Μιας εποχής που χαρακτηρίζεται από καταπιεστική διοίκηση, φορολογική αλλά και κάθε είδους εκμετάλευση , βαθειά θρησκευτικότητα και ζήλο (δηλαδή ; !!!) δυσβάστακτη σκληρότητα, δωροδοκίες που έφθαναν ως την εξαγορά αξιοματούχων και ανθρώπων (με μου πεις, μα έφθαναν ως εκεί!), διαφθορά, κερδοσκοπία, δολοπλοκίες και διαρκείς κινδύνους, σε ένα αμφίροπο αγώνα του χρήματος με το θάνατο (έσσιει αγώνα με το θάνατο που εν «αμφίροπος» ; !!! ίντα εν το μόνο ματς που εν στανταρτ ασσος! )


Η πιο πάνω πρόταση είναι ένα κλασικό παράδειγμα γιατί πρέπει να σταματήσει αυτό που γίνεται σε κύπρο και ελλάδα οι φιλόλογοι να διδάσκουν ιστορία... πόσο μάλλον να την γράφουν!!


Στο θέμα μας.


Πρώτον (over and over again): Ερωτήματα επιστημονικής έρευνας που τίθενται με τη μορφή ή το Α ή το Β, είναι προβληματικά. Μεθοδολογικά είναι απαράδεκτα και η ιστορικός έπρεπε να το ξέρει. Όταν το ερώτημα τίθεται με τη μορφή διλήμματος ή το Α ή το Β, αυτόματα αποκλείει τη δυνατότητα να είναι το Α και το Β ταυτόχρονα (και ευεργέτης και τύρανος), ούτε το Α ούτε το Β (ούτε ευεργέτης ούτε τύρανος), όπως έχει αποκλείσει και τη πιθανότητα του Γ ή/και του Δ (να ήταν π.χ. όπως οι ίδιες λεν «παιδί της εποχής του») κλπ.


Πάμε να δούμε τώρα, πως οι δύο συγγραφείς του εν λόγω πονήματος ενώ ισχυρίζονται στο τέλος ότι δεν ξέρουν τελικά τι ήτο ο κορνέσιος, στην ουσία προσπαθούν να μας πείσουν ότι ήταν ευεργέτης. Δεν είναι δύσκολο. Απλά δίνουμε προσοχή στα επίθετα που επιλέγουν.


Στη σελίδα 9 μας λεν:


«Τη δύναμη και τα πλούτη που απέκτησε ο Δραδομάνος δεν τα χρησιμοποίησε μόνο για δικόν του όφελος. Χαρακτηριστικό της θρησκευτικής του πίστης είναι ο πάμπολες αγαθοεργίες και δωρεές προς την εκκλησία» και προχωρά λέγοντας μας πόσες εκκλησίες έκτησε.


Και συνεχίζει με την εξής παραδοξότητα:


«Οι αγαθοεργίες αυτές που δεν είναι μοναδικές, αποδεικνύουν τα φιλανθρωπά αισθήματα του ιδίου και της γυναίκας του όπως επίσης και τη βαθιά θρησκευτικότητα τους. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της εποχής που αφορούσε όχι μόνο την ανώτερη αλά και την κατώτερη τάξη ήταν η συσπείρωση γύρω από τους κόλπους της εκκλησίας. Όλες οι πηγές που διαθέτουμε μαρτυρούν ότι όλες οι κοινωνικές τάξεις της εποχής αφιέρωναν μεγάλο μέρος της περιουσίας τους στην εκκλησία» (σελ10)


!!!!


Τρεις προτάσεις άλλες τόσες αντιφάσεις, και συμπεράσματα για την κοσμοαντίληψη των ιστορικών ερευντητριών:


Θεωρούν ότι το να κτίζεις εκκλησιές είναι αγαθοεργία και αποδυκνύουν «φιλανθρωπικά αισθήματα». (όντως έτσι είναι ;) το να τα εδίενε σε κανέα φτωχο παίζει καθόλου ;


Ότι η δωρεά προς την εκκλησσιά, αποδυκνύει «βαθιά θρησκευτικότητα» ενώ οι ίδιες παραδέχονται ότι όλες οι κοινωνικές τάξεις της εποχής έτσι εκάμναν. Ε τότε τι το σπουδαίο αποδεικνύουν οι «αγαθοεργίες» του χατζηγεωργάκη; απλά ότι ήταν πιο παραλλής;


Είναι βαθιά θρησκευτικότητα ενώ οι ίδίες παραδέχονται (σελ 21) ότι λόγω του αξιώματος του «έπρεπε να ισσοροπεί μεταξύ της τουρκικής διοίκησης και των εκκλησιατικών αρχών..»


Είναι βαθιά θρησκευτικότητα ενώ πριν (σελ 7) μας λεν ότι χατζηγεωργάκης είχε στενές σχέσεις με τον αρχιεπίσκοπο, η οποία ήταν αυτή «που τον οδήγησε μέχρι το αξιώμα του δραγουμάνου», καθώς επίσης ότι ο αρχιεπίσκοπος τον πάντρεψε με την ανηψιά του.


Μήπως, λέω μήπως, όλα τα πιο πάνω δεν είναι πιθανοί λόγοι που μπορούν να εξηγήσουν τις δωρεές ; Πως φτάνουμε αβιάστα στο συμπέρασμα ότι οι δωρεές αποδυκνύουν θρησκευτικότητα ;


Και επαναλαμβάνω ότι οι πιο πάνω πιθανές εξηγήσεις δεν τις βρήκα κάνοντας έρευνα ή ανατρέχοντας στις πηγές. Είναι στοιχεία που υπάρχουν στο ίδιο το αφιέρωμα! Το θέμα είναι πως χρησιμοποιείς αυτά που ξέρεις για να φτάσεις σε συμπεράσματα.


Πάμε τώρα στο άλλο όμορφο σημείο του Χρονικού που αφορά την άνοδο και πτώση του Χατζηγεωργάκη:


Όταν διορίστηκε δραγομάνος ο Χατζηγεωργάκης, μουσαχίλλης της κύπρου ήταν ο Χατζημπακής, του οποίου «ο πραγματικός εαυτός φανερώθηκε σύντομα» (σελ13):


«Άρχισε να ασχολείται με το εμπόριο γεωργικών προιόντων, τα οποία αγόραζε φτηνά και τα πουλούσε σε τιμές μαύρης αγοράς, επιδιώκωντας ταυτόχρονα και εξασφαλίζοντας τη μονοπωλιακή εκμετάλευση πολλών ειδών, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις. Αφού πλούτισε με τα μονοπώλια άρχισε να κτίσει «παλάτια με κκιοσκια», σύμφωνα με τον Αρχιμαντρίτη Κυπριανό, να αποκτά τσιφλίκια και απέραντα περιβόλια και να αγγαρεύει τους φτωχούς. Μέσα στο κλίμα αυτό της στιγνής εκμετάλευσης και καταπίεσης με αρχηγό το μονόφθαλμο τύραννο»... μπλα μπλα εμφανίζεται ο Χατζηγεωργάκης (σελ 13).



Παρένθεση: Οι πηγές που αναφέρονται αυτούσιες για τη διακυβέρνηση του Χατζμπακή είναι δύο: Η πρώτη όπως φαίνεται πιο πάνω είναι του Αρχιμαντρίτη Κυπριανού και αφορά τα «παλάτια με τα κιόσκια» (μόνο αυτό). Η δεύτερη έρχεται από το βιογράφο του Χατζηγεωργάκη (αυτός ο βιογράφος, έγραφε όσο ο χατζηγεωργάκης ήταν εν ζωή ; ) ο οποίος μας πληροφορεί μεταξύ άλλων ότι ο Χατζημπακκης «...κατήλθεν εις Κύπρον, ένθα εγένετο Ζαπτίτης Λάρνακος. Αλλ ένεκα της τυραννικού αυτού διοικήσεως εξεβλήθη της Αρχής» (σελ 12)



Οι αυτούσιες πηγές έρχονται από τον βιογράφο του χατζηγεωργάκη και από τον Κυπριανό (σημείωση : οι παπάδες συνέβαλαν στη πτώση του χατζημπακκη) !!!


Η επόμενη πηγή που αφορά τον χατζημπακή δεν αναφέρει από που ήρθε. Λέει όμως «Ο λαός στέναζε κάτω από το βάρος των φόρων και των αυθαίρετων χρηματικών αφαιμάξεων του Χατζημπακή. Ο αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος και οι άλλοι συνάδελφοι αρχιερείς έφυγαν κρυφά για τη Πόλη με σκοπό να παραπονεθούν και να καταγγείλουν τις βιαιοπραγίες τους» (σελ 14)


Με αυτά κι αυτά οι παπάες μαζί με τον Χατζηγεωργάκη κορνέσιο εκαρφώσαν τον Χατζημπακή στο Σουλτάνο όποίος «του αφαίρεσε πλούτο και εξουσία» (σελ14). Δεν είναι ενδιαφέρον ότι Παπάες και χατζηγεωργάκης εκαταφέραν να φέρουν το Σουλτάνο με το μέρος τους ενάντια σε ένα κυβερνήτη που δεν ήταν ούτε χριστιανός ούτε έλλην ; !!


Όχι για τις ερευνήτριες.


Πάμε τώρα μερικά χρόνια αργότερα στη πτώση του δικού μας. Του χατζηγεωργάκη ντε!



Η πτώση του Χατζηγεωργάκη ΔΕΝ προήλθε ούτε από τις βαρίες φορολογίες, ούτε από τη φτώχια του λαού.... όχι όχι όχι.... ούτε από την έλλειψη τροφίμων για την οποία δεν ευθύνεται ο ίδιος...Αυτά ήταν η αφορμή - πως μας εμαθέναν στο σχολείο : τούτα είναι τα αίτια και τούτα οι αφορμές ; έτσι. Μας εμάθαν ποτέ πως να ξεχωρίζουμε το πρώτο που το δεύτερο ; όχι. Τα πραγματικά αίτια θα μας τα πουν οι ερευνήτριες, που ξέρουν:


«από τη μια η μήνις των τούρκων κατά του Αρχιεπισκόπου και του διερμηνέως λόγω της υπεροχής τους που δεν ανέχονταν, ο φόβος των αγάδων που έβλεπαν με ανησυχία τη συνεχή ανύψωση των ραγιάδων στη θέση των ρυθμιστών της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου και των παραγκωνισμό των ιδίων ....και από την άλλη η έχθρα των ισχυρών τούρκων στο νησί» (σελ 15)


Από τη μια η έχθρα και από την άλλη η μήνις δηλαδή! (ταυτολογία μήπως ;)


Και συνεχίζει συμπερασματικά στην επόμενη σελίδα «οι τούρκοι έκαψαν το κονάκι του δραγομάνου γιατί φθονούσαν τους χριστιανούς, και αυτό εξ αιτίας της ευημερίας τους.... (πε μου τωρά ότι οι χριστιανοί ευημερούσαν επί τουρκοκρατίας)» αλλά και επειδή μερικοί ομογενείς «μιμούνταν και άρχισαν να ξεπερνούν το κατακτητή σε πολυτέλεια, επίδειξη, συγκέντρωση πλούτου, στην αμφίεση, στο τρόπο ζωής...» (σελ 16)


Φθόνος καλέ μου. Αζούλα. Πούζα!! Αυτά ήταν τα πραγματικά αίτια.

Τωρά η αφορμή ;


Η «σιτοδεία που έφερε έλλειψη τροφίμων, και προκάλεσε πείνα στον αγροτικό πληθυσμό έδωσε την αφορμή για να υποκινηθεί αντίδραση κατά του δραγομάνου (σελ 14)»


Το αίτιο είναι η μήνις και η αζούλα, ενώ η πείνα (ποιανών ; των τούρκων ; ) ήταν η αφορμή.



Και συνεχίζει για τους χριστιανούς «Το αποκορύφωμα της αυθάδειας ήταν η παράνομη αισχροκέρδια εις βάρος των φτωχών. Κάποιοι αγόραζαν φτηνό σιτάρι και το πουλούσαν σε διπλή τιμή, οι ίδιοι πλούτισαν ενώ ο κόσμος λιμοκτονούσε. Τα δύο άτομα που αναφέρονται ως εκμεταλευτές ήταν πρόσωπα στενά συνδεδεμένα με το Χατζηγεωργάκη.... Εύλογο ήταν να θεωρείται και ο Κορνέσιος ύποπτος για αισχροκέρδια» (σελ 16) .... όι καλέ!!! Μα γιατί το λέτε τούτο; Ο Κορνέσιος να αισχροκερδούσε ; !! Εν οι άλλοι , που ήταν δίπλα του. Σιγά μεν αισχροκερδούσε ο Κορνέσιος!!! Ντροπής πράματα, άνθρωπος ευεργέτης!! Ο Κορνέσιος πρέπει να ήταν σαν τον καραμανλή. Ούλλοι γυρόν του εκλέφκαν τζαι ο ίδιος δεν έφερε καμιά ευθύνη.


Εξ άλλου έχουμε πηγές που να μας βάλουν την υποψία ότι ο δραγουμένος μπορεί να έκλεφτεν ή να τυρανούσεν ο ίδιος (καλή ώρα όπως τον χατζημπακή); ΟΧΙ


Από τη σελ 15, επιστολή του γάλλου πρόξενου Regnault



«η νήσος κύπρος δίδει ετησίως εις την Πύλη 1500 πουγγιά, αφαιρουμένων όλων των εξόδων της διοικήσεως. Ο έλλην αρχιεπίσκοπος και οι 4 επισκόποι ευθύνονται δια το ποσό τούτο. Αυτοί οφείλουσι να εισπράττωσι, ζητούντες τα ορισμένα δια φιρμανιού δικαιώματα. Επειδή δεν δύνανται αυτοί οι ίδιοι να είναι εισπράτορες, διορίζουσιν επίτροπο, όστις είναι διερμηνευς του τόπου παρά τον κυβερνήτη, και ο οποίος τιτλοφορείται δραγομάνος του Σεραγιού. Ο τελευταίος δραγομάνος κατείχε τη θέση του επί 26 χρόνους. Εσχημάτισε γρήγορα μιαν καλήν περιουσία και κατόρθωσε να είναι ανεξάρτητος από τους επισκόπους. Επέτυχεν να λάβει από τον Σουλτάνο ένα Kat Cherif το οποίον τον ανεγνώριζε αυτόν ισόβιο δραγομάνο. Η εκτίμηση ήν έχαιρεν, και οι φίλοι του εν Κ/πόλει, συνέβαλλον να επιτυχγάνη εις όλας τας επιχειρήσεις. Αλλά μεθ’ έκαστην επιτυχία ήυξανε και τους φόρους. Οι κυβερνήτες και οι αγάδες δεν είχον παρά σκιώδη εξουσίαν. Μόνο ο δραγομάνος εξασκεί αυτή. Εάν κάποτε οι κυβερνήται εζήτουν να διευθήνωσιν, αντικαθιστά τούτους δυνάμει του χρήματος. Τοιάυτη ήτο η διοίκησης των της Κύπρου, ότε οι χωρικοί πολλών επαρχιών, επαναστατησάντες συγχρόνως και οπλισθέντες, εβάδισαν κατά της πρωτευούσης και κατασκήνωσαν προ των πυλών των τοι χών της Λευκωσίας...»


Συμπέρασμα των ερευνητριών:



«Με την αναφορά του αυτή ο γάλλος πρόξενος φαίνεται να αντιπαθεί τον Κορνέσιο» σελ 15



!!!!!


Εσείς εθκιεβάσετε κάτι τέθκιον στο πιο πάνω απόσμασμα, όξα εν εγώ που εστραώθηκα ;



!!!



Και γιατί έτσι φαίνεται ; γιατί "του αποδίδουν ευθύνες για όλα τα κακά που έπληξαν το νησί το έτος 1804". Επίσης ισχυρίζονται ότι ο Κορνέσιος θεωρείτο ότι ασκούσε φιλορωσική πολιτική και γι αυτό οι γάλλοι επιθυμούσαν τη πτώση του.


Δεν λέω, μπράβο στις ερευνήτριες που βλέπουν κριτικά τις πηγές. Αυτό είναι στο κάτω κάτω το καθήκον του ιστορικού. Δεν βλέπουμε όμως να εκφράζουν την ίδια δυσπιστία στις πηγές του αρχιμαντρίτη κυπριανού και του βιογράφου του Κορνέσιου όταν αυτοί αναφέρονται στο τούρκο χατζημπακκή. Αυτές τις αποδέχονται αβιάστα.


Επίσης δεν κάμνουν το κόπο να μας αποδείξουν τη «φιλορωσική πολιτική του δραγομάνου» ενώ σε όλο το πόνημα φαίνεται να ακολουθεί μάλλον μια φιλοσουλτανική.


Σε καμία περίπτωση δε, δεν μας λεν αν τελικά ο γάλλος πρόξενος ψευδεται. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι τον αντιπαθούσε, αλλά μια ίσια απάντηση για το αν ο Χατζηγεωργάκη «μεθ’ έκαστην επιτυχία ήυξανε και τους φόρους» δεν μας δίνουν.


Αλλά για να έχουμε μιαν ολοκληρωμένη εικόνα της επιστημονικότητας του κειμένου ας πάμε να δούμε αυτήν την εξέγερση κατά του Χατζηγεωργάκη.


Οι εξεργερμένοι «χωρικοί» κατά τον γάλλο πρόξενο - «στασιαστές» για τις ερευνήτριες, οι οποίοι είχαν αρχηγό ένα «κάποιο Ισμαήλ αγα», ζήτησαν «να παρουσιαστούν στο λαό τα φιρμάνια βάσει των οποίων είχε επιβληθεί η νέα φορολογία» (σελ 16)


Εσείς που τούτο τι συμπεραίνετε ;


Πόσο μάλλον όταν διαβάσουμε τι μας λεν οι ΙΔΙΕΣ οι ερευνήτριες ότι η αντίδραση του δραγομάνου στο πιο πάνω αίτημα ήταν : «ανέφανεν πάνω που το κκιόσκιν» (κάποιο φετιχ πρέπει να παίζει με τούντο κκιοσκιν .... μπαίνει συνέχεια σε εισαγωγικά λες τζαι έχει σημασία) και τους έδιωξε. (σελ17)


Καλά ρε κοπέλες, εν σας βάλει καμιάν απορία τούτη η πράξη τους; Εν σιαιττανέφκεστε τίτποτε ; Θα ήταν παράλογο να ρωτήσουμε, εμείς που ούτε ιστορικοί είμαστε ούτε ερευνητές:


Γιατί δεν τους τα δειξεν τα ευλοημένα τα φιρμάνια ;


Γιατί είχαν έτσι απαίτησην οι «στασιαστές» ; άραγεσου ;


Εκαμαμεν καμιάν έρευνα να τσιακκάρουμεν τι ελάλεν το φιρμάνι και τι εχρεώνεν ο Χατζηγεωργάκης ;


Αυτά τα ερωτήματα δεν απασχολούν τις ερευνήτριες διότι το συμπέρασμα είναι γι αυτές οφθαλμοφανές.


Ας δούμε την εξήγηση των ιστορικών/ ερευνητριών/ φιλόλογων:


«Προφανώς οι εξεγερθέντες δεν είχαν πεισθεί ότι η αύξηση της φορολογίας είχε διαταχθεί από την υψηλή Πύλη (ε, όσπου θκιεβάζω το χρονικό, ούτε εγώ, σόρρυ α!) αλλά αποτελούσε αυθαίρετη ενέργια των τοπικών αξιωματούχων (σε ποιους αναφέρεσθε ; στους παπάες; Στο δραγομάνο, στους τοπικούς αγάδες ; ).... Συνεπώς η εξέγερση δεν στρεφόταν κατά της κεντρικής εξουσίας αλλά κατά της τοπικής εξουσίας» (σελ 16-17)


Τάχα ;


Επειδή δεν ήταν κατά της κεντρικής εξουσίας, τάχα τι ;


Δεν ήτο δηλαδή απελευθερωτικός αγών έλληνες vs βρωμόσσιυλλοι – άρα οι στασιαστές εξεγερθήκαν γιατι αζουλέφκαν του δραγομάνου ;


Η τοπική εξουσία αφού ήτο ελληνική άρα ήτο καλή ;


Τάχα, επειδή δεν εξεργηθήκαν ενάντια στο σουλτάνο, αλλά ενάντια στον «ευεργέτη» δείχνει ότι ο «ευεργέτης» δεν ήτο φορομπήχτης ;


Αποτέλεσμα; διαβάστε φιλόλογο ιστορικό: (η οποία δεν μπορεί να πει : λεηλατήθηκε το σπίτι του δραγομάνου και του σολωμού, αλλά θέλει να έχει λίγο σασπενς):



«Η οργή των στασιατών (wow!!!) στη Λευκωσία δεν περιορίστηκε (wow!!!) στη λεληλασία του αρχοντικού του δραγουμάνου. Λεηλατήθηκε επίσης (omg!!) και το σπίτι του γραμματικού του, Σολωμού, ενώ στόχο αποτέλεσε και οι αρχιεπισκοπή(wtf!)» (σελ 17)


Κοτζάμου οργή, «απεριόριστη», τζαι ούλλον ούλλον θκυό σπίθκια ελεηλατήσαν ;


Τζαι ποιός ήταν ο Σολωμός.... εγώ δεν ξέρω.... αλλά μας το λεν ΟΙ ΙΔΙΕΣ .... θυμηθείτε πιο πάνω:


«Κάποιοι αγόραζαν φτηνό σιτάρι και το πουλούσαν σε διπλή τιμή, οι ίδιοι πλούτισαν ενώ ο κόσμος λιμοκτονούσε. Τα δύο άτομα που αναφέρονται ως εκμεταλευτές ήταν πρόσωπα στενά συνδεδεμένα με το Χατζηγεωργάκη. Ο σολωμός ήταν ο γραμματέας του δραγομάνου... (σελ16)»


Άρα ο σολωμός ήταν ο ένας που τους θκυό που ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ότι επλουτίζε ενώ ο κόσμος λιμοκτονούσε. Ε καλά να του κάμουν του γαουρόσπορου... σορρυ α! Τζαι ίντα οργή ήταν τούτη άμαν εν επήαν να κάψουν τζαι το σπίτι τζαι του δεύτερου; Ο κόσμος ελημοκτονούσε τζαι έκαμετε το θέμα τη λεηλασία του σπιθκιού του υπεύθυνου για την πείνα τους ;


Να μεν τα πολυλογούμεν, ο φιλόρωσος Χατζηγεωργάκης, για να σώσει το τομάρι του τι έκαμεν ; έδειξεν τους τα φιρμάνια της φορολογίας ; όοοοοχι. Επήεν στο σουλτάνο, «κατήγγειλε στην Υψηλή Πύλη τους στασιαστές και πέτυχε την έκδοση σουλτανικής διαταγής για αποστολή στρατευμάτων στο νησί προς επαναφορά της τάξης...(σελ18)» ε τζαι ο σουλτάνος, έπεψεν στρατό τζαι κατέστειλε το κίνημα. Εν ολίγοις: Ζήτω ο νόμος, η τάξις και η ασφάλεια.... της κεντρικής (οθωμανικής) εξουσίας!!!!



Μετά που τούτη τη παραδοχή των ερευνητριών ψάχνω να έβρω στο κείμενο κάτι που να λέει: «συνεπώς ο χατζηγεωργάκης δεν στρεφόταν κατά της κεντρικής εξουσίας, αλλά κατά του εξεγερμένου πλήθους» τίποτε! Μούγγα! ....



Και όμως στο επίλογο κάτι βρίσκεις. Φτάνει να ψάξεις καλά και θα το βρεις



«Ποιά ήταν η σχέση του με την υψηλή πύλη ; το γεγονός τι βρισκόμαστε στα τέλη του 18ου αιώνα θα πρέπει να μας προβληματίσει. Άρχισαν οι οθωμανοί να διαβλέπουν τις κινήσεις των Ελλήνων και προσπαθούν να διαβρώσουν τις ενέργειες τους (ναι γιατί οι έλληνες το 1804 εδιαβλέπαν τες δικές τους); Γιατί ο Χατζηγεωργάκης καρατομήθηκε ; (χαλλόου; Θκιεβάστε λίην οθωμανική ιστορία. Ήταν σύνηθες οθωμανικό σπορ) Οι κατηγορία του («εναντίον του» μήπως ;) δεν ήταν τόσο σοβαρή (στο ΕΔΕΔ στο ΕΔΑΔ γλήορα). Ισχύει αυτό που ανάφερε η εγγονή του Κορνέσιου (αξιόπιστη πηγή καταλαβαίνετε) , ότι δηλαδή ο παππούς της σκόπευε να ανατρέψει το καθεστώς στο νησί ; (σελ22)



Πέτε μου ότι δεν εκάμαμεν κόμα άγαλμα για τον χατζηκορνέσιο να φκω στη βεράντα να αρκέψω να τσιριλλω!!!


Δεν θα συνεχίσω με αποσπάσματα για τη «συνομωσία» και «το τραγικό τέλος» του χατζηγεωργάκη γιατί είδη έγινε ατελιώτο σεντόνι.



Να δούμε ένα θκύο πράματα που αφορά τη μεθοδολογία, και την αντίληψη των φιλόλογων / ιστορικών:


Ποιο ήταν το υποκείμενο της εξέγερσης κατά του Κορνέσιου ; Η να το θέσουμε πιο γενικά, ποιές ταυτότητες θεωρούν σημαντικές ; πότε χρησιμοποιούν εθνικές ταυτότητες και πότε ταξικές ;


Στα πιο κάτω δώστε σημασία σε δύο πράματα:


1. ότι οι εχθροί του χατζηκορνέσιου έχουν εθνοτικά χαρακτηριστικά, ενώ του Χατζημπακη και του σολωμού ταξικά.


2 την απίστευτη σύγχιση των εννοιών που χρησιμοποιούν εντελώς απερίσκεπτα οι ερευνήτριες: δωστε σημασία στους όρους «κύπριος», «τουρκοκύπριος» («ελληνοκύπριος» δεν υπάρχει) «έλληνες», «χριστιανοί», «τούρκοι» και «οθωμανοί».



«Το κίνημα προήλθε από τους οθωμανούς κυρίως, στις δε τάξεις των στασιαστών προσχώρησαν πολλοί Τούρκοι (excuse me?!!!!! Μα οι τούρτζιοι ενεν οθωμανοί ; ), περιλαμβανομένων των περισσότερων ανδρών της στρατιωτικής φρουράς του νησίου (με εντραμπάρησκεν τζαι το στρατό τούτος ; και βεβαίως οι άντρες της φρούρας δεν ήτο οθωμανοί ; ) αλλά και Λινοβάμβακοι και λίγοι (ε, αλίμονο) Έλληνες.» (σελ 15)



Άρα το υποκείμενο της εξέγερσης ήταν εθνικές ομάδες.



Μας το λέει ξανά: «συμπερασματικά ... οι τούρκοι έκαψαν το κονάκι του δραγομάνου γιατί φθονούσαν τους χριστιανούς» (σελ16) ..... άσχετο: στο κάψιμο εσυμμετείχαν και οι «λίγοι έλληνες» ; Αν ναι, τζίηνοι γιατί εσυμμετείχαν ;


Μας το ξαναείπεν στη σελ 15, ότι η μήνις και η έχθρα των τούρκων ήταν οι πραγματικές αιτίες.



Ο γάλλος πρόξενος δε, αναφέρεται σε χωρικούς.... Γάλλος πρόξενος (άρα μάλλον αριστοκράτης) του 19ου αιώνα τζαι έβλεπεν τα πράματα πιο ταξικά από τους ιστορικούς του 2009!!!


Από την άλλη δε,


Ο κολλητός του Χατζηγεωργάκη ντε...ο σολωμοοος. Που του κάψαν το σπίτι....τζίηνο το παιδί..... που επειδή έκλεφκεν τζίηνος εφτέξαν τον καημένο το κερνέσιο.... «αισχροκερδούσεν εις βάρος των φτωχών» (σελ 16). (ε τους τζαι τους φτωχους που εμφανιστήκαν τζαι υπάρχουν). Οι φτωχοί τούτοι, ίντα ράτσα ήταν κοπέλες ; Φαντάζομαι όχι οι χριστιανοί, αφού αυτοί ευημερούσαν.


Αλλά οι φτωχοί υπάρχουν και αλλού:


Θυμάστε το «τουρκοκύπριο που τα Κλαύδια» (σελ 12) Χατζημπακή που στη σελ 13 «αγγάρευε τους φτωχούς» ; Ο οποίος όταν επιχείρησε να επιστρέψει στο νησί, μετά την καθαίρεση του « συνάντησε την αντίδραση όλου του κυπριακού λαού (η έννοια του κυπριακού λαού υπήρχε που το 1804 ; !) (σελ 14)» ‘Ασχετο - καμιά πηγή έχουμε επί τούτου ;


Ε για αυτόν το κύριο μπορώ να σας πω ότι «Οι συμπατριώτες του κύπριοι του έβαζαν κατάρες για τα δεινά της πατρίδας τους» (σελ 14)


Μα δε τες, δε τες, που βλέπουν το τουρκοκύπριο συμπατριώτη τους !!! Εύγε εύγε.


Καλά, τζίηνοι που εξεσηκωθήκαν ενάντια στο κορνέσιο δεν ήταν «συμπατριώτες του» ; Δεν ήταν «κυπριακός λαός» ;


Οι συμπατριώτες «κύπριοι» του «τουρκοκύπριου Χατζημπακή» εν οι ίδιοι «κύπριοι» που ο Μπακκής ανάγκασε να «προβούν σε εκλογές για να εκλέξουν νέους κληρικούς στις θέσεις αυτών που αφορίστηκαν» (σελ 14, τα εβλοημένα μεσ την ίδια σελίδα!!).... Μα εψηφίζαν όλοι οι «κύπριοι» (ή ο κυπριακός λαός) για «χριστιανούς κληρικούς» ; !!!.... και οι «τουρκοκύπριοι» ;


Οθωμανοί που δεν εν τούρτζιοί, οι συμπατριώτες του τουρκοκύπριου που εκλέγουν κληρικούς, οι έλληνες που κάφκουν το σπίτι του σολωμού γιατί φθονούν τους χριστιανούς.... ρε για να όνομα του Δια!!! Ποφασίστε!!!


Τελικά οι φτωχοί τι ράτσα ήταν ;


Τέλος να υπενθυμίσω ότι σίγουρα:


Το χατζημπακή εφάν τον ο αρχιεπίσκοπος, με τους αρχιερείς και τον χατζηγεωργάκη. Σε συνεργασία με το σουλτάνο. Δεν σημαίνει ότι ο χατζημπακκής ήταν κανένας «ευεργέτης» , αλλά παρόλο που ισχυρίζονται ότι ο χατζημπακκής συνάντησε την αντίδραση όλου του κυπριακού λαού, δεν καταγράφεται στο Χρονικό καμία εξέγερση.



Ο Κορνέσιος που την άλλη, σίγουρα εξεγερθήκαν ενατίων του πιο πολλοί, τζαι για να γλυτώσει που λόου τους εχρηάστηκε τη βοήθεια του σουλτάνου.


Μάχη εξουσίας ή λαική εξέγερση δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω.


Σίγουρα όμως γνωρίζω ότι οι ιστορικοί του χρονικού δεν εκαταφέραν να ξεφύγουν που την αντίληψη που τους εμάθαν στο σχολείο. Ακόμα εν με την ιδέα ότι επειδή κάποιον τον εσκοτώσαν οι τούρτζιοι εν ήρωας. Αν εκαταπίεζε το κόσμο δεν έχει σημασία. Αν εφαγώθηκε σε μια μάχη εξουσίας, πάλε δεν έχει σημασία – εμείς θέλουμεν ήρωα.


Τζαι τούτες ούλλες οι απορείες προκύπτουν μόνο από τα όσα γράφουν οι ίδιες. Σκέφτου να ανοίαμεν τζαι κανένα βίβλίο δηλαδή!!!!


Άτε κανεί.